Reaper

Myślę sobie, że wszystkie powieści z wątkiem mafijnym zaczynają mi już wychodzić bokiem, a później pojawia się premiera nowej książki A. Zavarelli i człowiek zapomina o co mu w ogóle chodziło. Bo przecież w takim świecie jaki kreuje autorka warto jest się zatracić!

Drugi tom serii Boston Underworld wydaje się być w dużej mierze niezależną kontynuacją i nie musicie znać wcześniejszej książki, by odnaleźć się w fabule. Owszem, pojawiają się pewne powiązania, ale przyjemność z czytania pojawia się przede wszystkim za sprawą głównych bohaterów a tych reprezentuje w każdym tomie nowa para.

Sasha nie znosiła życia jakie wiodła. Gangsterski świat był dla niej prawdziwym przekleństwem, ale poświęcała się dla rodziny. Marzyła tylko o bezpieczeństwie dla swoich najbliższych. Jednak jak na złość jej serce padło ofiarą jednego z najgroźniejszych zabójców, Ronana, który fascynował ją na każdym kroku. On wydaje się być odporny na jej wdzięki i robi wszystko, by udowodnić jej swoją obojętność. Tylko czy w świecie, gdzie niebezpieczeństwo czai się na każdym kroku warto marnować chwile dla pozorów?

Świat wykreowany przez autorkę jest groźny, niebezpieczny oraz bezwzględny i to nie podlega żadnej dyskusji. Bohaterowie, szczególnie ci męscy, zaangażowani w mafijny światek, nie mają skrupułów i robią wszystko, by udowodnić swoją wartość. Są przy tym imponująco męscy, świetnie wykreowani i w pełni wiarygodni. Uwielbiam podejście Ronana do Sashy, jego pozorną obojętność i powolne wkraczanie na wspólną drogę. Uwielbiam to, że nie jest typem jaskiniowca a mężczyzną, który potrafi docenić i uszanować kobietę. Ich świat nie jest łatwy, oni sami mają nadszarpniętą psychikę przez otaczający ich ból i zagrożenie a mimo wszystko pojawia się uczucie warte porzucenia na bok wszystkich wartości.

Po raz kolejny jestem miło zaskoczona lekturą od A. Zavarelli i przyznaję, że nawet nie przeszkadzały mi dość intensywne sceny erotyczne. One w tym świecie po prostu pasowały, bo tutaj wszystko jest mocne, dosadne, bezwzględne. "Reaper" ma w sobie pazur i pozwala mieć nadzieję, że literatura z motywem mafijnym nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa. W oczekiwaniu na kontynuację pozostawiam Was z moimi zapewnieniem, że w tej lekturze nie brakuje skrajnych emocji!

?Widzę zepsutą i paskudną osobę. Widzę wstyd i wstręt do samej siebie?.

Autorka przenosi czytelnika w mafijny świat wzajemnych zależności, brutalności i przemocy. Sasha wbrew siebie znalazła się w tym świecie, wie, że opuszczenie go jest niemożliwe. Sasha to spokojna, cicha, wrażliwa dziewczyna. Miała ciekawe plany na przyszłość, jest bardzo inteligentną i dobrą osobą, która dla swoich bliskich zrobi wszystko. Zmuszona do wykonywania rzeczy, które napawają ją wstrętem, wie, że nie ma wyboru. Szantażowana i wykorzystywana musi się podporządkować, pracuje w klubie ze striptizem. W jej ? jak sama twierdzi ohydnym życiu jest ktoś, o kim nie może przestać myśleć?

Ronan ? Reaprer to bezlitosny, bezwzględny zabójca, a przy tym bardzo cichy i spokojny mężczyzna. Nikt nigdy nie widział na jego twarzy uśmiechu, otacza go auta tajemniczości i mroku. Od dawna jego myśli nieustannie krążą wokół Sashy, jednak z uporem maniaka ignoruje ją, udaje, że ta dla niego nie istnieje. Dlaczego tak robi? Co nim kieruje?

Ukrywanie przykrej prawdy przed najbliższymi, trwanie w kłamstwie, śmiertelna choroba matki. Niesie na swoich barkach dużo, za dużo. Nie skarży się, z podniesioną głową przyjmuje to, co daje jej los. Gdyby tylko mogła, zostawiłaby wszystko za sobą. Ronan ten facet całkowicie skradł moje serce. Jego sposób myślenia, brak okazywania uczuć, pozorna obojętność i chłód, jaki z niego emanują, a w środku wielkie serce. Retrospekcje stopniowo ukazują jego przeszłość. To, czego doświadczył, co przeżył, z czym się musiał mierzyć jako mały chłopiec ? aż boli, ? do czego zdolni są ludzie, aby zrealizować swoje chore pomysły, ambicje.

Wzajemna fascynacja, pożądanie, miłość. Uczucie, które przychodzi jest zaskoczeniem. Ronan nigdy nie miał dobrych wzorców, nikt go nie nauczył, czym jest miłość, troska, oddanie. Zawsze w gotowości do działania, wykonania każdego, nawet najgorszego zadania. Świat uczuć do dla niego czarna magia. To dzięki Sashy uczy się ich, poznaje, odkrywa, widzi, czym są. Jego wewnętrzna przemiana i otwarcie na drugiego człowieka dokonuje się na naszych oczach. Pokomplikowane relacje rodzinne, brak szczerości, rezygnacja z siebie, swoich marzeń, aby chronić bliskich. Stopniowe otwarcie na drugiego człowieka, próba zaufania, poczucie odpowiedzialności za drugą osobę. Lojalność, oddanie, przyjaźń między członkami mafii. Priorytety, które ulegają znacznej zmianie.

Porywająca, poruszająca, zapada w pamięć. Nigdy wcześniej w mafijnych książkach ? a przeczytałam ich całkiem sporo ? nie spotkałam się z taką kreacją głównego bohatera. Bardzo pozytywne i emocjonalne zaskoczenie. Bardzo polecam :)

Sasha powoli dochodzi do siebie po szokujących wydarzeniach. W sercu nosi ból i strach z powodu choroby mamy a na dokładkę umościł się w nim jeden z tych, od których chce się uwolnić. Ronan Fitzpatrick jest Reaperem. Zabójcą. Bezwzględnym, bezdusznym i aspołecznym typem, od którego za wszelką cenę należy trzymać się z daleka. Tak samo jak lepiej nie zadzierać z mafią. Ale cóż ma zrobić biedne serce kiedy nie chce słuchać rozumu? Czy Sasha odejdzie? Czy Ronan jej na to pozwoli?

Drugi tom mrocznej serii Boston Underworld ponownie zawładnął moimi myślami. Od pierwszej strony wsiąkłam. Autorka tym razem pokazała bestialstwo mężczyzny, który całe życie był szkolony tylko w jednym celu. Miał zostać maszynką do zabijania. Bez uczuć, bez emocji. Został zniszczony. To całkowicie aspołeczna osoba. Chociaż bardziej pasuje mi na introwertyka, bowiem dopuścił do siebie kilka osób. Nie mogłam go z początku zrozumieć. Jego zachowania. Ale im więcej czytałam, tym bardziej się oswajałam z jego nietypowym zachowanie. Zimnym, twardy, niezwykle okrutny i brutalny. Autorka doskonale wczuła się w jego postać. Ronan wyszedł naprawdę przeraźliwie i szokująco. Makabryczne opisy były dosłownie zatrważające i mrożące krew w żyłach. A bohater? Spływało to po nim jak po kaczce. Dosłownie. Świetna, charakterna postać, którą z przyjemnością obserwowałam, gdy do akcji wkroczyła Sasha. Niejednokrotnie moja brew z zaskoczenia szybowała do góry. Bywało także tak, że z szoku szczęka lądowała na podłodze. Było ostro, brutalnie i i bezlitośnie. I jaki bohater, jakie sceny uniesień. OMG. Co tu się działo. Zwierzęcość i zmysłowość się tu świetnie przeplatały. Nie brakowało ognia, który szalał i spalał. Panoszył się. było na serio ostro i dynamicznie. Bestia była nią w łóżku, jak i poza. Świetnie wykreowana postać męska. Byłam ogromnie ciekawa tego, czy Sasha sobie z nim poradzi. Dziewczynie nie brakuje cierpliwości. Jest ostrożna, ambitna, szczera i troskliwa. Równie charakterna postać .Polubiłam ją. Autorka oprócz miłości dała także sensację i akcję, które świetnie się dopełniały. Całość tworzyła przyjemny dla oka obraz. To nie jest co prawda słodkie i romantyczne love story ale jest na tyle świetnie skonstruowana fabuła, że kolejny raz przepadłam. Nie zauważyłam żadnego opisowego zapychacza czy zbędnego dialogu. Wszystko jest dopracowane a każdy wątek rozciągnięty do granic możliwości. W odpowiednich momentach moja ciekawość była podsycana. Nie raz serce stawało na moment, na decyzję głównego bohatera. Wszak nigdy nie można było być jego pewnym. Tego, jak zareaguje. Nie no kolejny raz podkreślę ,ze to genialna historia. Skupiająca w pełni moją uwagę. Mroczna, demoniczna, ostra i nieprzewidywalna. Historia miłosna, która nie miała mieć prawa a jednak się stała. Dostarczyła mi wielu emocji i wrażeń. Jeśli czytaliście pierwszy tom i się Wam podobał, to koniecznie poznajcie historię Sashy i Ronana. A jeśli dopiero przed Wami to szykujcie się na ostrą jazdę bez trzymanki. I koniecznie czytajcie według kolejności. Choć równie dobrze można i bez. Ale ja zawsze doradzam taką opcje. Lepiej czytać od początku.

Polecam.

?Jednego jestem pewna, że ten zabójca ? Reaper ? nie jest moim księciem na białym rumaku. W sumie to podejrzewam, że w tej historii może być złoczyńcą.?

Czy mężczyzna, który zabija bez mrugnięcia okiem może być zamkniętym w sobie, wstydliwym i niepotrafiącym rozmawiać z kobietami mężczyzną ? Czy mężczyzna tak mocny, który sobie radzi z najgorszymi bandytami, może nie radzić sobie ze zwykłą rozmową, emocjami i czytaniem innych, będzie w stanie zdobyć serce kobiety ?

Sasha pracuje w nocnym klubie, który należy do mafii, jest jej tam dobrze, ale kiedy nadchodzi koniec jej matki, nic jej tu nie trzyma i chce odejść. Jedyny facet, na widok którego jej serce szaleńczo bije od lat nie zamienił z nią słowa, tylko się jej przygląda, nie daje jej powodu do tego, aby tu zostać. Czy Ronan motywowany wyjazdem dziewczyny w końcu się przełamie i otworzy na Saszę ?

?Pod jego powierzchnią kłębi się zło szukające okazji, żeby wypłynąć na wierzch i zniszczyć tę iluzję.?

Nie jest to jakaś zabójcza książka o mafiozach, ale koncentruje się na tym co istotnie ? emocjach i osobowościach bohaterów. Ronan jest zupełnie innym mężczyzną, jakich znamy z takich książek. Jest zabójcą, ale też jest niedoświadczony w temacie kobiet, bo ma swoją przeszłość i wiele przeszedł. Nie jest mu łatwo komuś zaufać, ale uwierzcie jak taki facet pokocha, to całym sobą i na zawsze. A Sasha od zawsze mu się podoba, jednak wie, że taki facet jak on nie może zbyt wiele jej zaoferować.

?Jesteśmy jak olej i woda. Nie tworzymy najlepszej mieszanki.?

Czy Sasha w końcu przełamie Ronana ? Czy będą w stanie zrozumieć siebie wzajemnie i zaufać sobie bezgranicznie ? To już musicie sprawdzić sami.

?Ronan jest mieszanką brutalności i zmysłowości. Słodyczy i surowości. Szorstkości i troski.?

Dla mnie Ronan jest tak słodkim, kochanym i niesamowitym mężczyzną, że moje serce dosłownie było wypchane od góry do dołu miłością do niego. Rodzące się nimi uczucie, przełamywanie własnych barier i otwieranie na drugą osobę jest niesamowicie przedstawione przez Autorkę.

Cieszę się, że mamy trochę innych bohaterów, niż tych, którzy przyjęli się w tego typu książkach. Jest tu także fajnie pokierowana akcja, która zarówno wzrusza i bawi. Śmiało mogę ten tytuł Wam polecić, bo ja żałuję tylko jednego, że tak szybko się skończył.

Każdy czytelnik ma ulubionych autorów, książki, za którymi przepada i bez, których nie potrafi funkcjonować. Są i takie powieści, na które się czeka, a wręcz się ich wygląda, w moim przypadku taką książką był ?Reaper? autorstwa A. Zavarelli. Autorka nie porusza łatwych tematów i przyjemnych, a jej cykl Boston Underworld jest mroczny, jednak ma coś w sobie, że do niego wracam i jestem ciekawa kolejnych jego odsłon. Autorka przedstawia w nim dzieje mafii irlandzkiej i rosyjskiej. Czego możemy się spodziewać po drugim tomie? Z pewnością nie odgrzewania mafijnego kotleta, a znacznie więcej.
Głównymi bohaterami oraz narratorami książki pod tytułem ,,Reaper? są Sasha Varela i Ronan ,,Reaper? Fitzpatrick. Życie dziewczyny nie potoczyło się w najmniejszym stopniu tak, jakby sobie tego życzyła, a zdecydowanie nie tego pragnęła dla niej jej chora matka. Czasami jest tak, że nasze życie staje się częścią czegoś innego, większego, mroczniejszego, z czego nie możemy tak łatwo się wyplątać. Liczyła się tylko jej rodzina, jej bezpieczeństwo, a nie ważne było to, że w ten sposób oddawała samą siebie. Sasha została tancerką w klubie należącym do irlandzkiej mafii, nie było to zajęcie, które chciała w życiu wykonywać, jednak znalazła się w takim położeniu, które wymagało od niej ogromnych pokładów siły. Marzenia o lepszym życiu i wyrwaniu się z tego, które ma obecnie trzymały ją w pionie, chociaż wiedziała, że to tylko mrzonki, a ona sama z pewnością nie odejdzie z mafijnego półświatka z wiedzą, którą posiadała. Czuje do siebie odrazę, nienawidzi tego, co musi robić, aby jej rodzinie nic się nie stało. Żyjąc w taki sposób poczucie własnej wartości jest znikome. Jedynym światełkiem w tunelu jest on, Ronan ?Reaper? Fitzpatrick, groźny mafiozo, nieosiągalny człowiek i obiekt jej fascynacji zarazem. Ten mężczyzna jest tajemniczy, woli obserwować otoczenie niż brać udział w zabawie, jest małomówny, a przede wszystkim jest zabójcą. Jego demony przeszłości uczyniły z niego zamkniętego człowieka, jednak robi wszystko, co tylko może, aby utrzymać swoje emocje pod kontrolą, ale kiedy w pobliżu znajduje się Sasha, nie jest to takie proste. Relacja bohaterów jest dość złożona, dryfują obok siebie, ona uważa, że jest mu obojętna i znaczy tyle co paproch na jego marynarce, a on burzy się w środku, kiedy tylko ją dostrzega. Czy dla takiej relacji jest jakaś szansa? Czy Ronan w końcu pokaże, czego, a raczej, kogo tak naprawdę pragnie?
Uważam, że ?Reaper? jest ciekawszy, lepiej skonstruowaną książką, niż pierwszy tom ?Crow?, który także jest moim patronatem. Bardzo podobała mi się postać męskiego głównego bohatera, była tak ciekawa i nieszablonowa, że nie mogłam się doczekać, aby znowu gdzieś go ?dostrzec? na łamach powieści. Czułam się zupełnie jak ta Sasha, wypatrująca go w oddali, z tą różnicą, że miałam dostęp do jego głowy i wiedziałam znacznie więcej niż główna bohaterka. Lubię takie postacie, które sama swoją obecnością mają do pokazania znacznie więcej. Książka bardzo mi się podobała, fabuła była ciekawa, zupełnie inna, sposób przedstawienia tak skomplikowanej relacji głównych bohaterów ciekawił i sprawiał, że nie mogłam się oderwać. Świat przedstawiony przez A. Zavarelli jest brutalny, szorstki, typowo męski, a ona jest w nim dodatkiem, który musi się dopasować. W ?Reaperze? nie tylko mamy wątek Sashy i Ronana, poznajemy nowych bohaterów, ale także dowiadujemy się co słychać u poznanych już w ?Crownie? Lachlana i Mack. Historię poznajemy zarówno z perspektywy Sasy, jak i Ronana, bardzo lubię w ten sposób prowadzoną narrację. W ?Reaperze? znajdziecie brutalne sceny, przemoc, rozlew krwi, dużo akcji, a przede wszystkim wspaniałych bohaterów, którzy mają sporo do przekazania.