Relacja (poza)służbowa

Miłość od pierwszego wejrzenia w obecnych czasach zdarza się bardzo rzadko, a może jest zupełnie inaczej, gdyż będąc często zabieganymi, zapracowanymi i zmęczonymi ludźmi jej nie dostrzegamy i szansa na prawdziwe szczęście przechodzi nam koło nosa. W takich przypadkach warto zaryzykować i nie patrzeć na to, czy nam na coś wypada, czy też nie, bo życie mamy jedno i trzeba iść do przodu nie patrząc na czyjeś zdanie na dany temat.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Oliwię Werner, która postanawia zmienić swoje życie i wylecieć na Majorkę, gdzie podejmie pracę załatwioną przez jej przyjaciela Igora. Dziewczyna zostanie managerem baru Chilla, co wreszcie przyniesie jej możliwość zawodowego rozwoju i postawi przed nią szereg nowych wyzwań. Szczęśliwie kobieta szybko odnajduje się w tymże miejscu i zyskuje nowych przyjaciół. Sytuację komplikuje fakt, iż jej szefem jest mega przystojny Michael, który od razu wpadł jej w oko, zresztą z wzajemnością. Jakie zamiary ma wobec niej jej nowy szef? Jak bardzo Oliwia zaangażuje się w nowy związek? Kogo będzie obawiać się dziewczyna i kto stanowi dla nich zagrożenie? Co się jeszcze wydarzy? O tym w książce ?Relacja (poza)służbowa? autorstwa Małgorzaty Smolec.

Romans z szefem

Autorka w swej książce przedstawiła mezalians naszych czasów, a mianowicie romans podwładnej z szefem. Owszem nie jest to coś zaskakującego i obecnie już tak potępianego, ale ten wypadek jest inny, gdyż jest oparty na wzajemnych uczuciach, a to w takich przypadkach jest znacznie rzadszym czynnikiem, bowiem częściej chodzi tylko o uciechy łóżkowe z młodszą kochanką na boku. Oboje byli stanu wolnego z niewielką różnicą wieku, toteż w takich przypadkach warto zaryzykować, bo szansa na powodzenie jest naprawdę spora. Szczęśliwie dziewczyna miała wokół siebie więcej życzliwych osób, ale jeżeli w prawdziwym życiu tak nie mamy, to nie wolno nam zaprzepaszczać możliwości na prawdziwy związek, tylko dlatego, że się coś komuś nie podoba.. Nigdy nie wiadomo czy się znowu sparzymy, czy osiągniemy pełen sukces, zawsze warto spróbować, jeżeli się ktoś nam podoba.

Podsumowanie

Książkę czytało mi się z przyjemnością, dzięki szybkiej i wciągającej akcji okraszonej wieloma emocjami. Pozycja jest romansem erotycznym z pikantniejszymi scenami, które przypadną do gustu fankom gatunku. Zakończenie pozostawia w niepewności i zachęca do sięgnięcia po kolejny tom. Obcojęzyczne zwroty zostały wyjaśnione w przypisach przez autorkę, co jeszcze bardziej podkreśla jakość pozycji. Okładka przedstawiająca parę na tle morza zwraca uwagę odbiorcy i przywołuje na myśl ciepłe, letnie dni, a to jeszcze bardziej zachęca do sięgnięcia po nią. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom gatunku lubiącym porywające historie, które za sprawą swych bohaterów pokazują, że miłość może uderzyć każdego w najmniej oczekiwanym momencie.

Dziś przychodzę do Was z debiutem autorki ?Relacja (poza) służbowa?.

Przyznaje, że jest to bardzo dobrze napisana książka w lekkim stylu. Ciekawe pióro autorki i kapitalna fabuła, przez którą się płynie. Dużo burzliwych emocji, pożądania, namiętności. Czuć między bohaterami chemię, aż iskrzy.

Oliwia młoda i piękna warszawianka z dużymi ambicjami rzuca swoje dotychczasowe życie i przenosi się na Majorkę, gdzie czeka na nią praca w barze ?Chilla? na stanowisku managera. Od pierwszych chwil zachwyca się pięknym widokiem w nowym miejscu. W pierwszym dniu pracy zauważa, że ktoś się jej przygląda z ukrycia, nikt inny jak jej szef Michael ? Niemiec z korzeniami polskimi. Jest cholernie przystojnym, gorącym i tajemniczym mężczyzną.

Kiedy w barze widzi Oliwie od samego początku wpada mu w oko i nie może przestać o niej myśleć. Zaczyna między nimi rodzić się gorące uczucie, choć z początku wzbraniali się od tego ze względu na relacje służbowe.
Czy będą to tylko zwykłe relacje służbowe? Czy mają szansę na prawdziwą miłość? Czy przeszłość Michaela da o sobie znać i zburzy ich spokój, który zaczną budować?

Były momenty, kiedy denerwowało mnie zachowanie Michaela jak traktował Oliwie raz był chamski raz kochany i troskliwy. Oli zaś jest pewną siebie kobietą i taką trochę zadziorą, która dobrze wie, czego chce, nie poddaje się tak łatwo i walczy o swoje. Czy Oliwia da szanse Michaelowi i nie skreśli go?

Historia bardzo mi się podobała od samego początku do końca już czuję, że druga część będzie emocjonalna i pełna akcji. Gratuluję świetnego debiutu autorce, polecam gorąco! ????.

A ja już zabieram się za kontynuację.

Lubię sięgać po lekkie, spokojne romanse, przy których mogę się zrelaksować i odpocząć. ?Relacja(poza) służbowa? jest właśnie taką książką. Jeśli macie dość romansów mafijnych, czy też darków i potrzebujecie spokojniejszej oraz zabawnej lektury to trafiliście w sam raz. Małgorzata Smolec stworzyła ciekawą fabułę, która mnie zainteresowała i śmiało mogę powiedzieć, że dawno nie przeczytałam czegoś tak lekkiego i świeżego. Nie było zbyt dużo komplikacji ani intryg, ale mam przeczucie, że w drugiej części autorka nas czymś zaskoczy. Język jakim posługuje się autorka jest lekki i prosty, dzięki czemu książkę czyta się naprawdę szybko, mogę wręcz powiedzieć, że w ekstremalnym tempie. Idealna lektura na jedno popołudnie. I choć ciężko było mi się przekonać do tej pory do narracji trzecioosobowej, co wspominałam nie raz, tak tutaj akurat mi to nie przeszkadzało. Dzięki temu autorka dała nam szersze pole na uczucia bohaterów. Podobał mi się również klimat w jakim została napisana powieść. Widać, że autorka ma duże pojęcie o mieście, o którym pisze. Przedstawiona w niej architektura, opisy krajobrazu sprawiły, że mogłam się poczuć, tak jakbym była na wakacjach na wyspie. Akcja powieści dzieje się w dość szybkim tempie, dlatego ta relacja bohaterów również nie należy do powolnych. Czy mi to przeszkadzało? Zazwyczaj wolę kiedy ta relacja rozwija się bez pośpiechu, natomiast tutaj nie przeszkadzało mi to tak bardzo. Dialogi przez wstawki śmiechu, czasami wydawały mi się nienaturalne, ale to tylko w niektórych przypadkach. Osobiście nie przepadam za takim zabiegiem, co do reszty minusów, nie zauważyłam nic innego, do czego mogłabym się przyczepić. Jak dla mnie jest to dość fajny debiut, który mogę polecić na te cieplejsze dni. To pierwszy tom dylogii, więc pewnie autorka jeszcze nas zaskoczy swoją pomysłowością i rozwojem akcji. Co do bohaterów, Michael był mężczyzną czarującym, szarmanckim. Przystojny facet, który również skrywa jakąś tajemnice. Jego postać mnie zaintrygowała. Z początku książki wydawało mi się, że będzie on typowym gburem - szefem, ale jak się później okazało był trochę bardziej wyluzowany. Oliwia to żywiołowa Polka, która porzuciła swoje obecne życie, dobrą pracę i wyleciała na Majorkę - gdzie otrzymała posadę managera w barze ?Chilla?. To kobieta, która ma temperament, jest pyskata i bezpośrednia. Polubiłam się z jej postacią, chociaż nie do końca mogłam zrozumieć podejmowane przez nią decyzje.

?Relacja(poza)służbowa? to zabawna i lekka książka, rozgrywająca się na gorącej Majorce. To historia opowiadająca o tym, jak jedna spontaniczna decyzja może odmienić nasze życie. Czasami musimy spróbować przeżyć coś nowego, aby odnaleźć siebie. Bo w życiu bowiem ważne jest to, abyśmy nie zapominali o własnym szczęściu. To również historia o tym, że krok postawiony do przodu może przynieść korzyść. Wystarczy tylko się odważyć i podjąć ryzyko. Jeśli chcecie spędzić czas wraz z bohaterami na słonecznej wyspie - to polecam Wam tę historię.

?Relacja (poza) służbowa? jest debiutancką książką Małgorzaty Smolec, którą miałam okazję przeczytać. Byłam zauroczona okładką i ciepłem takim wakacyjnym, które z niej bije, jakbym faktycznie znajdowała się na Majorce. Ostatnio dość częstym motywem, który pojawia się w książkach jest romans z szefem, wszelkie relacje, które są związane na linii szef i pracownica. Czy lubię ten motyw? Myślę, że tak, zawsze może się wydarzyć coś ciekawego, a przede wszystkim zabronionego i nieoczekiwanego. Nie czytałam wcześniej książki na platformie Wattpad, dlatego siadając do jej czytania nie miałam żadnych oczekiwań, ani rozeznania w twórczości Małgorzaty Smolec. O kim opowiada książka?
Główną bohaterką książki ?Relacja (poza) służbowa? jest moda kobieta, Oliwia Werner. Jej życie nieco się skomplikowało, dlatego też postanowiła je zmienić. Poddała się namowom znajomego i postanowiła odciąć od wszystkich trosk i toksycznych relacji. Tak oto dwudziestosześciolatka wyruszyła w podróż na Majorkę. Któż z nas w chwilach nerwowych nie chciał rzucić wszystkiego i udać się właśnie tam? Oliwia chce zacząć od nowa i zacząć pracę w barze Chilla na stanowisku managera. Wszystko zapowiada się świetnie, piękne widoki, wynajęte mieszkanie, ciekawy zespół współpracowników i ktoś, kogo uporczywe i ciężkie spojrzenie czuje na sobie. Michael jej szef, jest Niemcem polskiego pochodzenia i chociaż powinien zostać poza zasięgiem, budzi w niej emocje, jakich nie wywołał żaden mężczyzna przed nim, zwłaszcza, że poczuła to pod jego spojrzeniem. Co by było gdyby jej dotknął? Czy powinna koncentrować się na jej relacji, zwłaszcza, że poprzednie nie były najlepsze? Czy powinna zaufać komuś, kto kobiety traktował, jako przechodni towar, a nie kogoś, z kim potencjalnie mógłby zbudować coś trwalszego? Nowa praca, nowy kraj i już komplikacje? Czy Oliwia zmięknie pod wpływem uroku Michaela?
?Relacja (poza) służbowa? jest książką, która ewidentnie ma coś w sobie. Autorka zdecydowała się na poruszenie tematu zakazanego uczucia, pożądania, namiętności w miejscu pracy, ale nie tylko. Wykreowała odważną młodą kobietę, która pognała w nieznane, aby cokolwiek zmienić w swoim życiu. Nowa praca, miejsce zamieszkania, ludzie, wokoło, bo tego właśnie potrzebowała. Czy Majorka nie brzmi egzotycznie i wakacyjnie? Aż się słyszy szum morza i czuje ciepło, którego gdzieś tak bardzo nam brakuje. Małgorzata Smolec, jak na debiutantkę potrafi utrzymać czytelnika w napięciu, takiej niepewności, w którą stronę ta relacja się potoczy. Czuć tutaj wiele sprzecznych mocji od tych pozytywnych do negatywnych, a przede wszystko czujemy strach i niepewność przed tym, aby nazwać konkretnie to, co dzieje się między Oliwią i Michaelem. Żałuję, że książka jest tak króciutka i nie ma pod ręką kontynuacji, bo chętnie poznałabym więcej szczegółów dotyczących bohaterów.

?Potrzebuję czasu dla siebie, żeby zrozumieć, czego ja właściwie chcę od życia.?

Oliwia Werner to odważna, pełna życia, przebojowa kobieta. Mieszka w Warszawie ma dwadzieścia sześć lat, postawia znacząco zmienić coś w swoim życiu. Okazja jakby przytrafia się sama, znajomy przedstawia jej ofertę pracy na Majorce. Ma być menagerem baru Chilla. Oliwia nie zastanawia się długo, stawia wszystko na jedną kartę i już niedługo siedzi w samolocie, który podąża w nieznane. Jej szefem i zarazem właścicielem baru jest Michael ? Niemiec pochodzenia polskiego. Oliwia szybko zadomawia się w nowym miejscu, zawiera nowe znajomości, wdraża się w nowe obowiązki. Wszystko zmierza w dobrym kierunku. Zostało jej tylko poznanie szefa?

Dwoje ludzi, których powinna łączyć czysto służbowa relacja. Czy będzie to możliwe, kiedy pożądanie między nimi, aż wibruje? Akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Czuć energię, pasję i poczucie humoru Pani Małgorzaty. Ciekawie ukazani bohaterowie, to ludzie, którzy czerpią z życia pełnymi garściami, pełni wat i zalet, silne, odważne osobowości. Oliwia i Michael, do obojga poczułam sympatię. Ona zdecydowana, inteligentna, z poczuciem humoru, silna, zaskakująca kobieta. On przystojny, bogaty, pewny siebie, ma swoje tajemnice. Muszę przyznać, że były chwile, gdy obydwoje wzbudzali we mnie sporą irytację. Byłam ciekawa, dokąd zaprowadzi ich ten gwałtowny wybuch namiętności, bo przecież oboje nie szukają stałego związku?

Jedna odważna decyzja i nasze życie całkowicie się zmienia, zostaje przewrócone do góry-nogami. Nowe szanse, nowe możliwości, nowi ludzie i otoczenie. Szukanie swojego miejsca na ziemi, realizowanie ambicji. Niespodziewany wybuch pożądania, wzajemna fascynacja, relacja szef i podwładna. Czy ich relacja jest tym, czego szukają w życiu? Pięknie, subtelnie ukazany niepowtarzalny urok Majorki. Aż chciałoby się tam pojechać, poczuć to gorące słońce, lekkie podmuchy wiatru, piasek pod stopami, szum morza, kuszące widoki.

Lekki, trochę słodki, wywołujący szczery uśmiech, przewidywalny romans. Czyta się szybko i bardzo przyjemnie. Książka na jeden wieczór, idealna chwila oderwania od codzienności. Czekam na kontynuację. Polecam :)

Czy zwykły wyjazd do pracy na Majorkę może zmienić nasze życie o sto osiemdziesiąt stopni ? Czy Oliwia odnajdzie się w nowym otoczeniu ? Czy romans z szefem, aby czasami nie skomplikuje jej planów ?

Oliwia chce jakieś odmiany. Chce przeżyć przygodę, a praca za granicą jako menedżer dobrze prosperującego baru może być idealnym rozwiązaniem. Ale czy niemiecki adonis, nie zawładnie jej myślami ? Czy Michael będzie w stanie zagwarantować Oliwii coś więcej, niż krótkotrwałą przygodę ?

Powściągliwy Niemiec i kolorowa, pełna energii Polka znają wspólny język ? Czy rodzące się nimi tajemnice będą w stanie utrzymać dłużej tytułową relacje pozasłużbową ?
Książka jest lekka. Nie ma w niej akcji, która bardzo angażuje czytelnika czy budzi niepokój. Jest to tytuł spokojny, tak chyba bym go określiła. Bohaterowie są przyjaźni, dadzą się lubić, choć jak każdy człowiek mają swoje odloty, dziecinne zachowanie i to co sobie postanowią nie ma żadnej dłuższej racji bytu.

Romans dwóch osób, który rodzi się pomimo wszystko. Idealnie sprawdzi się na wakacje, jako niewymagająca lektura. Język jest lekki, bym powiedziała na poprawnym poziomie, bez fajerwerków, głębszych przemyśleń. Bo w tej książce właśnie takie wszystko było ? poprawne. Bez lawiny komplikacji i zbędnego rozwinięcia wątków. Miło spędziłam z nią czas i jestem ciekawa czy autorka w drugiej części doda trochę charakteru i zawirowań.

Oceniam na 7.

Oliwia Werner jest dwudziestosześcioletnią warszawianką, która po nieudanych związkach ma dość i postanawia zmienić klimat. Za sprawą przyjaciela, Igora wyrusza na Majorkę. Czeka na nią posadza menagera baru Chilla. Wkrótce poznaje przystojnego szefa Michalea Daimlera, który ją intryguje i kusi. Coś ich do siebie przyciąga. Pytanie tylko, czy mogą sobie pozwolić na wyjście poza relację czysto służbową? Czy jego przeszłość nie stanie im na drodze? A może to tylko kaprys?

Bardzo lubię lekkie i wakacyjne powieści. Taki z klimatem i słońcem, gdzie szaleństwo wiedzie prym. Dlatego też skusiłam się na powieść autorki. Opis mnie zaciekawił i wydawał się być w moim guście. Autorka w swoim debiucie porusza zagadnienie odwagi i podjęcia ryzyka, jeśli chodzi o reset od rzeczywistości, bądź właśnie podróż na inny kontynent za pracą. Z zimnej Warszawy przenosimy się oczyma wyobraźni na słoneczną Majorkę. Autorka oddała to ciepło i żar, jak również beztroskę i pomysły odpoczynek jeśli chodzi o czas wolny. Praca i zakres obowiązków również był dobrze podkreślany. Pomysły Oliwii na plus. Sama bohaterka jest kobietą rozrywkową i żywiołową. Bezpośrednią, umiejącą utrzeć nosa w razie potrzeby. Jest osobą pozytywnie nastawioną do życia, czerpiącą z niego garściami. Na minus niestety jak dla mnie jej rozmowy z przyjaciółką Kaśką. Używanie względem siebie wulgaryzmów nawet w żartach i lekkim podejściu mnie odtrącają. Wiem z własnego otoczenia, że kobiety mówią takie słowa względem siebie ale dla mnie jest to po prostu niesmaczne. Nie chciałabym aby ktoś tak do nie mówił. Sama Kaśka z resztą nie do końca mi się podobała. Niby zabawna, niby radosna ale mnie drażniła. Fakt, że przyjaźń mają silną i to się liczy. Główny bohater jest osobowością silną i władczą. Sama autorka pisze o nim, że jest "surowo-męski" - niestety nie do końca. Na pierwszy rzut oka może robić takie wrażenie ale im bardziej się go poznaje tym bardziej jest miły, kulturalny i gorący. Umie się zatroszczyć i obronić, gdy zaistnieje taka potrzeba. Temperament ma i nie waha siego użyć. W strefie łóżkowej jest ostro i lubieżnie. Jest jak u diabła za piecem. Ale niestety zabrakło mi tej chemii i czystego pożądania pomiędzy bohaterami. Samo kokietowanie i wabienie to troszkę dla mnie za mało. Za szybki przeskok w ich relacji. Aż kusiło się spowolnić akcję i skupić się odrobinę bardziej na ich relacji. Na budowaniu stopniowo gęstniejącej atmosfery. Sporym zaskoczeniem było pojawienie się nagle pewnej używki. Ale rozumiem zamysł autorki. Ten mroczniejszy wątek idealnie wkomponował się do pewnej bezpośredniej i tajemniczej postaci, która spowodowała, że skoczyło mi ciśnienie. Aż zacierałam łapki na rozwój wydarzeń, których mam nadzieję ujrzeć w kontynuacji. Po takim finiszu na to liczę. Ogólnie to nie jest zła powieść. Mimo kilku minusów czyta się ją szybko. Fajna, lekka i zabawna historia w wakacyjnym klimacie. Dostarcza rozrywki i odrywa od rzeczywistości. Z chęcią i z ogromną ciekawością sięgnę po kolejny tom. Jeśli szukacie czegoś niezobowiązującego na wieczorny relaks przy lampce wina, to powinna się Wam spodobać ta książka. Fakt, zbiera całkiem różne opinie. Ale ja zawsze podkreślam to, by przeczytać i dopiero wtedy określić się, po której stronie stanąć: zwolenników czy przeciwników..

Oliwia wyjeżdża na Majorkę gdzie czeka na nią praca załatwiona przez jej przyjaciela. Wkrótce dziewczyna poznaje swojego przystojnego szefa i robi się gorąco...

Króciutko bo sama nie wiem co myśleć i co napisać więcej o tej książce... Książka jest cieniutka, przez co wszystko dzieje się za szybko. Fabuła nie zostanie mi na długo w pamięci.

Bohaterowie byli dziwnie skonstruowani. Nie polubiłam żadnego z nich, byli po prostu nijacy. Nie czułam chemii między bohaterami, nie mogłam się również wczuć w historie, wszystko się troszkę szybko dzieje, i za dużo jak dla mnie zbędnych opisów.

Końcówka mnie zaskoczyła. Historia nie wciągnęła mnie jednak, aż tak bym sięgnęła po kolejną część. Bardzo leciutka książka, idealna jako audiobook albo jako przerywnik bo fabuła nie jest wymagająca.

PAPIEROWA RELACJA
Streszczenie powieści brzmi dość banalnie. Zakazany romans szefa i jego pracownicy, wybuchające pożądanie, które niszczy wszystkie stające na drodze granice. Ciężko wejść na rynek wydawniczy z czymś oryginalnym, nie powiem. Ale jeśli książka posiada jakąś głębię albo intrygujące wątki poboczne, wiele można jej wybaczyć. Tutaj zabrakło praktycznie wszystkiego. Mamy główną bohaterkę, która wydaje się być spontaniczną, nieobawiającą się wyzwań i gotową na przygody kobietą. Mamy szefa, który szybko łamie zasady wodzony za nos namiętnością. Ta dwójka dość szybko luzuje hamulce, w wyniku czego nie brak scen zbliżeń, stanowiących w zasadzie główną fabułę powieści. Poza tym, zabrakło chemii, emocji, wiarygodności i pasji. Postaci okazały się papierowe.

Sięgając po romans nigdy nie liczę na umoralniającą, mądrą historię z przekazem. Powieści o miłości mają czynić rozrywkę, fundować przyjemne wrażenia, pobudzać wyobraźnię. Mają rozpalać policzki i sprawiać, że chciałoby się poznać głównego bohatera, stanąć na miejscu żeńskiej postaci, kibicować im. Przeczytałam już setki powieści tego gatunku. W porównaniu z wieloma innymi, ta jest po prostu słaba. Owszem, przewijają się postaci drugoplanowe, jednak nie odgrywają jakieś szczególnej roli. Broni się tylko wakacyjne tło, Majorka, która dla głównej bohaterki ma stanowić okazję do pracy, a toruje także drogę do serca? a właściwie łóżka. Wyspa budzi u mnie przyjemne wspomnienia i te powróciły. I to chyba jedyny atut, jakiego doszukałam się w tej książce.

PODSUMOWANIE
Jest mi niezmiernie przykro, że tym razem muszę wylać na tą powieść tak wiele negatywnych słów krytyki, bo bardzo nie lubię tego robić. Sama tworzę i staram się wspierać nasze rodzime autorki, próbując się także czegoś od nich uczyć. Być może narobię sobie wrogów? Trudno. Ale ?Relacja (poza)służbowa? okazała się bardzo słabiutkim i przewidywalnym romansem, w którym zabrakło emocji, chemii pomiędzy głównymi bohaterami, angażujących wątków pobocznych i chwytliwych dialogów. Było jałowo, dlatego też tym razem nie polecę Wam tego tytułu. Szczerze powiedziawszy dziwię się, że wydawnictwo NieZwykłe, któremu tak ufam jeśli chodzi o jakość, zdecydowało się postawić na coś takiego. Będzie dalszy ciąg, ale ja nie jestem go ciekawa.

...