Resuscytacje Celana

Opis produktu:

Literaturoznawczo-filozoficzne studium poezji Paula Celana, bez którego - jak napisał Jakub Momro - trudno już sobie wyobrazić nie tylko `badania nad Celanem, ale i współczesną humanistykę, która chce się mierzyć z najwybitniejszymi, ale i najbardziej wymagającymi tekstami literackimi i tekstami nowoczesnej kultury`.
`Książka Moniki Gromali jest wyjątkowa i wywrotowa. Wyjątkowa - dlatego, że Autorka z immanentnej lektury tekstów Celana wywodzi nie tylko właściwości jego idiomu, ale również (może przede wszystkim) określoną strategię filozoficzną i teoretyczną. Wywrotowa - dlatego, że Gromala czyta poezję Celana `pod włos`, wydobywając albo wątki nieznane, albo dotychczas niewidoczne.
Stąd ogólna rama wywodu nie jest, rzecz jasna, argumentacją ściśle literaturoznawczą czy kulturologiczną, ale krytyczną w ścisłym sensie tego słowa. Autorka, przyjmując podstawowe pojęcia i zasady dyskursów widmontologicznych, za metodę (ale i za cel) swojej pracy wybiera strategiczne zajmowanie pozycji wobec tekstów Celana i rozbrajanie mitów, którymi obrosły (tak jest w przypadku Zagłady i jej możliwych i niemożliwych reprezentacji, czy - z innej strony - w olśniewających poznawczo analizach oddechu tyleż jako figury tekstowej, co pewnego rodzaju `fizjologii poezji`). Spektralne analizy dostarczają nie tylko epistemicznej nowości, nie tylko widzimy zupełnie `innego` Celana (co jest wartością samą w sobie), ale czytamy czy raczej postrzegamy właśnie ekspozycję owej `inności`. Ale krytyczność książki Moniki Gromali polega także jeszcze na czymś innym. Celan `widmowy` nie jest bowiem poetą traumy, ale poetą życiodajnej aporii, a ściślej mówiąc: nieprzezwyciężalnego kryzysu, tyleż konstytuującego jego poezję, co stanowiącej jej cel`. (dr hab. Jakub Momro)

`W Resuscytacjach Celana Monika Gromala demonstruje płodność ujęcia widmontologicznego, pozwalającego odsłonić spektralne wymiary literatury. Jej suwerenne, uważne i ekscytujące odczytania, wsparte znakomicie pomyślaną konstrukcją teoretyczną, potrafią tchnąć nowe życie w analizowane utwory. Na szczególną uwagę zasługują medytacje nad cielesnością w poezji Celana oraz błyskotliwe interpretacje tych z jego wierszy, w których zaznacza się obecność Róży Luksemburg. Po prostu świetna książka`. (dr hab. Adam Lipszyc, prof. PAN)