Rodzina zastępcza

Pomimo tego, że książkę czyta się zadziwiająco lekko, to jest jednak bardzo niepokojąca. Wciąż miałam wrażenie, że postacie tutaj grają, że pokazują tylko tyle, ile wcześniej ustalili między sobą. Wydarzenia niby przykre, bo nagle ginie mały chłopiec i nie wiadomo, co się z nim stało. Ludzie wokół zaczynają być bardzo podejrzani. Jedni jakby zastanawiali się, kiedy policja do nich przyjdzie, inni cieszą się, że ich miejsce się omija. Zupełnie jakby każdy z nich miał coś na sumieniu, bo nie mówią początkowo dlaczego ich się obawiają. Stąd nasze podejrzenie, że może chodzić o chłopca, którego nie mogą znaleźć. Autorka w rozdziałach opisuje nam miejsce i godzinę, która u każdej z osób, co zabiera głos, występuje. W ten sposób niektóre rzeczy nam się nie nachodzą, więc nie wiemy co kto robił wcześniej, a co później. Cała historia jest bardzo niepokojąca, bo widzimy, że w rodzinie zastępczej u której był chłopiec nie dzieje się najlepiej. Matka niby robi, co może, by go przed kimś chronić, ojciec robi podobnie, tylko czytając opisy wiemy, że nie było między nimi dobrych stosunków. Jedno gestem ustrzega drugie, by za wiele się nie odzywało, a przecież obu im zależy, by mały się odnalazł, prawda? Czy faktycznie każdy z nich jest szczery?
Oj, musicie ją przeczytać. Autorka pokazała, że każdy z nas ma swoje tajemnice, lecz nie ważne jak bolesne, i tak mamy prawo do szczęścia. Od razu wam powiem, że co jedna osoba, to była bardziej tajemnicza i nienormalnie się zachowywała z powodu swoich sekretów. Jedni ich strzegli, inni chcieli ujawnić, a jeszcze inni dzięki swojej wiedzy trzymali ich w garści. Mamy poruszony tutaj temat agresji, adopcji oraz grania na życzenie widzów, bo każdy pragnie wyglądać na normalnego. Pomijając to wszystko, chyba miłość grała tutaj pierwsze skrzypce. Matka adopcyjna bardzo pokochała tego chłopca i pragnęła dla niego jak najlepiej, tylko jakim kosztem? Co takiego skrywała, co mogło zaważyć na całym jej życiu? Lepiej uważajcie, bo tak jak mnie historia zabierze wam czas i sen, bo prawdę koniecznie należy tu odkryć. Mega psychologiczne wydanie, bardzo wam polecam!

Każda rodzina ma swoje sekrety. Nawet, a zwłaszcza ta z pozoru idealna.

Malcom of zawsze wierzył w ludzką dobroć I sam starał się być dobrym człowiekiem.
Kiedy więc wracając po pracy do domu znajduje na przystanku autobusowym nieprzytomną nastolatkę nie waha się ani przez chwilę i zabiera ją do siebie pozwalając nieznajomej wydobrzeć.
Jeszcze nie wie, że to spotkanie okaże się przełomem w jego dotychczasowym życiu.

Elisabeth nie mogła zostać mamą , choć było to jej wielkie marzenie.
Gdy więc jej mąż Howard proponuje by zajęli się pieczą zastępczą, kobieta mimo początkowych wątpliwości zgadza się.
Kilka lat od podjęcia tej kluczowej decyzji pod opiekę małżonków trafia pięcioletni Joe.
Bethy szybko przywiązuje się do swego posipiecznego, a umocnić ich więź ma wyjazd do nadmorskiego miasteczka Gilmore , w Australii.
I właśnie tam.. zaczyna się dramat.
Chłopiec zaprzyjaźnia się z mieszkającym naprzeciw starszym mężczyzną zmagającym się z objawami demencji.
Kiedy pewnego dnia malec znika , a policja znajduje jedynie należący do niego sandałek jego opiekunka musi rozstrzygnąć co jest ważniejsze.
Chronić męża czy przybranego syna?

Książka Nicole Trope zaciekawiła mnie swoim opisem i obietnicą dobrego kryminału psychologicznego.
Czy powieść spełniła moje oczekiwania? Bardzo szybko zżyłam się z bohaterką i nie zazdrościłam jej sytuacji w jakiej się znalazła.
Uzależnienie ekonomiczne, przemoc psychiczna i fizyczna jakiej doświadczała były naprawdę okropne, do tego paraliżujący strach o Joego.
To wszystko zdecydowanie było trudne do udźwignięcia.
Czy kochająca mama zastępcza znajdzie sojuszników?

Duszny klimat i atmosfera zagrożenia i złość towarzyszyły mi wraz z każdą przeczytaną stroną , choć akcja nie należy raczej do zbyt dynamicznych a sama intryga jest ciekawa, mimo, że uważny czytelnik szybko wpadnie na właściwe rozwiązanie.
Pióro autorki mnie kupiło , chętnie sięgnę po kolejne opowieści, które napisze.

Elizabeth i Howard są rodzicami zastępczymi dla pięcioletniego Joe. Wspólnie spędzają wakacje w domku letniskowym niedaleko plaży, kiedy ich spokój burzy zaginięcie chłopca. Elizabeth miała chronić swojego synka przed mężem, który właśnie okłamuje policje i karze jej milczeć.

"Rodzina zastępcza" to historia o trudnych i skomplikowanych relacjach rodzinnych, w której panuje przemoc. Czy tak powinna wyglądać idealna rodzina, która pod swój dach przyjmuje pięcioletnie dziecko po przejściach? Zdecydowanie nie.
Elizabeth stara się jak może w przeciwieństwie do swojego męża, który ma rygorystyczne zasady i nie lubi, kiedy ktoś się mu sprzeciwia. Ta dwójka ma wiele tajemnic, które ukrywa przez lata i nie może pozwolić, aby wyszły one na jaw.
Lubię tematykę zaginięć, jest to jeden z moich ulubionych motywów, mimo iż często ciężko się je czyta, w szczególności, jeżeli chodzi o dzieci. Jak dla mnie wywołują one najwięcej emocji, intrygują i trzymają w napięciu. W tym przypadku było podobnie, chociaż autorka powoli buduje napięcie i chwilami miałam wrażenie, że nic się więcej nie wydarzy. Portret psychologiczny oraz zaginięcie zostało słabo zobrazowane, a bardziej przedstawiony związek Elizabeth i Howarda.
Najbardziej polubiłam seniora z demencją, który był sąsiadem naszej rodziny i wniósł wiele do fabuły. Mimo iż był schorowany, miał problemy z pamięcią to jako jedyny dostrzegł, że w tej rodzinie dzieje się coś złego i chciał pomóc. Nie umiał patrzeć na krzywdę innych, miał dobre serce i było mi go szczerze żal. Jest moim bohaterem tej powieści.

Rodzina zastępcza autorstwa Nicole Trope to trzymający w napięciu thriller psychologiczny, który z każdą stroną wciąga coraz bardziej. Opowieść o zaginięciu małego chłopca, pełna tajemnic, dramatycznych zwrotów akcji i skomplikowanych relacji rodzinnych, jest doskonałym przykładem, jak autorka potrafi mistrzowsko budować napięcie i utrzymać czytelnika w niepewności aż do ostatniej strony.

Główna bohaterka, Elizabeth, jest zastępczą matką pięcioletniego Joe. Joe to jej oczko w głowie, dziecko, o którym zawsze marzyła, zwłaszcza po dramatycznych przejściach z jego biologiczną matką. Chłopiec, który uwielbia superbohaterów i obserwowanie ptaków, daje Elizabeth poczucie spełnienia. Niestety, spokojne życie w domku letniskowym zostaje nagle przerwane, gdy Joe znika bez śladu.

Zrozpaczona Elizabeth wybiera numer alarmowy, ale jej mąż, Howard, zamiast pomagać, zaczyna okłamywać policję. Twierdzi, że przygotowywał śniadanie, kiedy Joe zniknął, co wzbudza podejrzenia Elizabeth. Dodatkowo, gdy policja znajduje mały, niebieski sandałek Joe w wodzie, kobieta wpada w jeszcze większą panikę. Przeszłość i tajemnice, które Elizabeth ukrywała przez lata, zaczynają wychodzić na jaw, a ona musi zmierzyć się z poczuciem winy i strachem, że mogła skrzywdzić chłopca, którego miała chronić.

Akcja rozwija się powoli, ale Nicole Trope umiejętnie buduje napięcie, podsuwając czytelnikowi informacje, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się nieistotne dla głównej fabuły. Autorka mistrzowsko wykorzystuje retrospekcje, aby ukazać życie ?wspaniałej? rodziny przed ucieczką Joe. Opisuje ich codzienne zmagania i ukryte przed światem problemy, pokazując, że nikt tak naprawdę nie wie, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami sąsiadów.

Perspektywa Elizabeth i Howarda daje pełny obraz ich związku, w którym przemoc i kontrola odgrywają kluczową rolę. Howard, z pozoru idealny mąż, okazuje się być tyranem, a Elizabeth, mimo swojej siły i determinacji, jest jego ofiarą. Nicole Trope pokazuje, jak trudno jest wyjść z toksycznej relacji, szczególnie gdy w grę wchodzą dzieci.

?Rodzina zastępcza? to książka, która na długo zostaje w pamięci. Nicole Trope stworzyła niezwykle emocjonującą i poruszającą opowieść o miłości, poczuciu winy i walce o prawdę. Napięcie budowane jest stopniowo, a każda kolejna strona odsłania coraz mroczniejsze tajemnice bohaterów. To historia, która zmusza do refleksji nad tym, jak mało wiemy o życiu innych ludzi i jak pozory mogą mylić.

Książka Nicole Trope to idealna propozycja dla miłośników thrillerów psychologicznych, którzy cenią sobie głębokie, emocjonalne historie. Rodzina zastępcza to powieść, która porusza trudne tematy, ale robi to w sposób przemyślany i pełen empatii. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka wciągającej lektury, która nie tylko dostarcza dreszczyku emocji, ale także skłania do refleksji nad naturą ludzkich relacji i tajemnic, które każdy z nas skrywa.