Rogi (twarda)

W tym roku postawiłam sobie za cel poznać twórczość Joe Hilla, o której czytałam wiele pozytywnych opinii. Zaczęłam od horroru ?Rogi?, wznowionego przez Wydawnictwo Albatros w cudownej serii z okładkami zaprojektowanymi przez Piotra Cieślińskiego z Dark Crayon.

Ig, następnego dnia po ostrym piciu, budzi się z kacem gigantem i iście diabelskimi rogami wyrastającymi z jego czoła. Wydaje się to surrealistyczne nie tylko dla czytelnika, ale również dla naszego bohatera, który początkowo myśli, że ma omamy wzrokowe. Okazuje się jednak, że wraz z nowym, spektakularnym nabytkiem zyskuje równie nietuzinkowe umiejętności. Może nie tylko wywierać wpływ na innych, ale zyskuje dostęp do ich najgorszych uczynków i najgłębszych pragnień.

Początkowo oszołomiony hipokryzją otaczających go ludzi, również tych najbliższych postanawia wykorzystać zadziwiające zdolności, by odkryć zabójcę swojej dziewczyny, brutalnie zgwałconej i zamordowanej przed rokiem. Dokąd zaprowadzi go to specyficzne śledztwo? Do rozwiązania tajemnicy, czy może do piekła?

Autor ma genialną umiejętność snucia opowieści. Bawi się słowem zaskakując, czarując i nęcąc. Zahacza o beztroską, pełną nadziei i miłości przeszłość, przeciwstawiając jej teraźniejszość ziejącą ogniem nienawiści. Absurdalność niektórych scen nie przesłania tego, co autor chce nam przekazać w temacie pokręconej ludzkiej natury, postrzegania dobra i zła, czy istnienia sił wyższych.

Choć powieść zaklasyfikowana jest do horrorów, świetnie się przy niej bawiłam i dreszcze budziły u mnie jedynie wypełzające zewsząd węże, brr. Chętnie przeczytam też kolejną książkę autora.

?ROGI?

Joe Hill Wydawnictwo Albatros

?KIEDY WYDAJE CI SIĘ, ŻE OPUŚCIŁ CIĘ NAWET BÓG, PAMIĘTAJ, ŻE W ŚRODKU CIEBIE NA PEWNO ZOSTAŁ DIABEŁ?

Po takim wstępie to aż ciarki przechodzą. Nie wiedziałam, czy czytać, czy uciekać. Zaryzykowałam i przeczytałam. I chyba się nie zawiodłam. Był strach i były ciarki. To chyba dobrze.
Zacznę od początku. To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Joe Hilla i mam nadzieję, że nie ostatnie.
Ig Perrish budzi się skacowany. Nie pamięta, ile wypił. Była pierwsza rocznica śmierci jego ukochanej. Ktoś ją zgwałcił i zamordował. Jej ojciec o śmierć oskarżył Igiego. Kim jest jej morderca?
Ig idzie do lustra i widzi, że wyrosły mu rogi. Myśli, że to tylko halucynacja. Jednak to jest prawda. Dzięki tym rogom otrzymał specjalny dar słyszy myśli i sekrety innych ludzi. Czy dzięki temu uda mu się odnaleźć zabójcę jego ukochanej?
Czy te rogi przyniosą mu jeszcze jakiś inny pożytek? Czy staną się jego wadą?
Co się stanie jak usłyszy myśli i sekrety swoich rodziców? Czy oni tak naprawdę wierzą w jego niewinność?
Książkę bardzo dobrze mi się czytało. Doskonała dawka grozy. ?Rogi? to horror. Nietypowi bohaterowie. Dosłownie diabelska książka. Razem z głównym bohaterem próbowałam dowiedzieć się prawdy.
Uwielbiacie horrory? To nie zapomnijcie tego tytułu ?Rogi?.
Polecam.

ROGI PRAWDĘ CI POKAŻĄ

Po latach nieobecności wczesnych powieści Joe Hilla na polskim rynku, w końcu możemy cieszyć się ich wznowieniami. Zaczęło się od nowych wydań ?NOS4A2?, ?Dziwnej pogody? i ?Strażaka?, edytorsko i graficznie ujednoliconych z najnowszym zbiorem opowiadań autora. Niedawno doczekaliśmy się też reedycji jego debiutanckiego ?Pudełka w kształcie serca?, a teraz, w końcu ? po niemal siedmiu latach ? znów możemy cieszyć się zekranizowanymi ?Rogami?. I jest to kolejna świetna powieść, kryjącego się pod pseudonimem Joe Hill, syna Stephena Kinga. Może i przewidywalna, ale nie zmienia to faktu, że nadal naprawdę świetna.

Ig Perish stracił nad sobą kontrolę. Co się dziwić, w rocznicę gwałtu i morderstwa na jego dziewczynie, o które oskarżano także jego samego, na dodatek po pijaku, każdemu by puściły. Teraz Ig budzi się z kacem i? Nie, głowa nie tylko go boli, ale i wyrastają z niej rogi. Co się stało? Jakim cudem dostał czegoś takiego? Zamiast panikować, Ig szybko przekonuje się, że dzięki temu, co wyrasta z jego czoła, nagle jest w stanie poznawać prawdę o napotkanych ludziach. I to, najczęściej, prawdę niewygodną i taką, której nie chcieliby nikomu pokazywać. To, co na pierwszy rzut wydawało się przekleństwem, staje się błogosławieństwem, które może pomóc ustalić prawdę o tym, co spotkało jego ukochaną rok temu i kto jest winny jej śmierci. Pozostaje jednak pytanie, czy będzie gotowy na poznanie faktów i jaką cenę będzie musiał za to zapłacić?

Moja przygoda z ?Rogami? zaczęła się od filmu z Danielem Radcliffe?em w roli głównej. Film kupił mnie czarnym humorem, krwistością i klimatem rodem z kina lat 80. XX wieku, które w szczególności uwielbiam, ale okazał się przewidywalną rozrywką (od razu odgadłem, kto zabił, motywy dziewczyny głównego bohatera czy to, dlaczego na jego znajomego moc Iga nie działa). Zawiodło też nieco zakończenie, które okazało się naciągane i przesadzone. Ale nadal doskonale bawiłem się oglądając film i wiem, że jeszcze nie raz do niego wrócę.

I wszystko to, co napisałem powyżej, mogę odnieść też do książki. Owszem, ?Rogi? Hilla są przewidywalne i momentami oczywiste, owszem, finał, jak finały większości książek ojca pisarza, jest naciągany i nie do końca spełniony. Ale jednocześnie jest to naprawdę znakomita lektura. Lektura podana z humorem i lekkością, ale i odpowiednim klimatem, ciekawie pomyślana i z dobrze ukazanym zapleczem obyczajowym. Bo w powieściach i opowiadaniach Kinga to nie groza, a właśnie normalne życie i jego ukazanie zawsze należało do najlepszych elementów i tak samo jest z procą Joego Hilla.

Oczywiście jest tu też drugie dno, choć znalezienia jakiejś głębi, symbolika, satyra? Nie wszystko to jest spełnione, ale nadal bardzo intrygujące i satysfakcjonujące. A ?Rogi? same w sobie to kawał bardzo dobrej rozrywki gatunkowej, ale gatunkowe schematy starającej się, jeśli nie złamać, to trochę nagiąć, bawiącej się fantastyką, kryminałem, thrillerem, czasem nawet sensacją czy urban fantasy, podlanej psychologiczną opowieścią o ludziach, romansem, tragikomedią? Długo by wymieniać, ale po co. Lepiej przeczytać i warto to zrobić, bo Hill, nawet na tym początkowym etapie swojej kariery, wykazywał się pisarskim kunsztem, pomysłowością i jakością, jakiej próżno szukać u większości współczesnych pisarzy. A co dalej? Zostaje tylko czekanie na nowe książki autora oraz na zapowiedziane już wznowienie ?Upiorów XX wieku?, jego debiutanckiego zbioru opowiadań.