Rój

Przejmująca historia dwóch kobiet, których przyjaźń została wystawiona na próbę, przez środowisko w którym się wychowały, przez uprzedzenia. Nieporozumienie miało fatalne skutki, doszło do tragedii, za którą obie, wówczas dziewczynki, się obwiniały. W dorosłym życiu, mimo iż każda z nich poszła w inną stronę, łączyła je wspólna trauma. Akcja powieści jest rozbita na dwie płaszczyzny czasowe, które spaja przeszłość zawarta w Bajce Zouszki. Wszystko to, łączy się w spójną i intrygującą całość, gdzie poznajemy przeszłość, która determinuje przyszłość oraz jej konsekwencje: zemstę i sprawiedliwość. Samozwańcze śledztwo byłego policjanta, demony przeszłości, sekrety rodzinne burzące spokój, zadawnione krzywdy, żałoba i samotność. Utrata kontroli nad życiem, prowadzi do podejmowania decyzji, które często przerastają możliwości. To wszystko składa się na pełną napięcia, bólu, straty i niesprawiedliwości historię, gdzie niespiesznie odkrywamy wszystkie karty, chłonąc ją. Doskonale skonstruowana powieść oraz realnie wykreowane postaci to wizytówka książek autorki, które zostają z czytelnikiem na długo.

Jaki tytuł wywarł na Was ostatnio największe wrażenie?

W jednej z iławskich kamienic zostaje zamordowana Kamila Witz. Jej sąsiedzi, ojciec z córką, znikają bez śladu. Policja podejrzewa, że albo widzieli coś, czego nie powinni, albo mają coś wspólnego z zabójstwem.

Zbigniew Ostrowski jest emerytowanym policjantem, a z Kamilą łączył go kiedyś romans. Wraz z jej śmiercią odzywają się wspomnienia, ale i instynkt śledczego. Mimo protestów córki, która jako prokurator, nadzoruje śledztwo, sam rozpoczyna poszukiwanie mordercy na własną rękę. Czy jednak nie przecenia swoich sił i zdrowia?

Jak w tę historię wplątana jest pszczelarka Natalia i jej sąsiad Łukasz? Gdzie podział się Marek Gronowicz i jego córka Łucja? Co skrywa przeszłość?

Weronika Mathia wyrasta na mistrzynię bardzo przejmujących kryminałów. "Rój" to historia przepełniona samotnością, stratą i bólem. Wyzierają one z każdej strony.

Fabuła podzielona jest na dwie, a wliczając Bajkę Zauszki, to nawet trzy przestrzenie czasowe. "Obecnie" toczy się dochodzeni w sprawie śmierci Kamili, jednak czytelnik nie towarzyszy policji, a uczestniczy w prywatnym dochodzeniu Ostrowskiego. Gdzieś pomiędzy pojawia się Natalia, pszczelarka, która początkowo wydaje się niezwiązana ze sprawą.
Cofamy się też o kilka dni przed morderstwem i stopniowo poznajemy Kamilę i jej sąsiadów, głównie Łucję. Domysły, kto mógł zabić, piętrzą się. Jednak prawda jest jeszcze bardziej zaskakująca.

"Bajka Zouszki" to historia z perspektywy romskiej dziewczynki. Opisuje, z czym Romowie muszą się mierzyć. Rasizm, agresja, wyzwiska są na porządku dziennym. Jej opowieść jest smutna i przejmująca. Co ma wspólnego z aktualnymi wydarzeniami?

Z czasem wszystko nabiera sensu. Wszystkie wątki zaczynają się łączyć. Każdy puzzel wskakuje na swoje miejsce. Z pozoru luźne wątki zazębiają się i łączą w spójną całość. Zakończenie jest bolesne.

Chyba w żadnej innej książce nie spotkałam tylu bohaterów przepełnionych żalem, smutkiem i stratą. Miałam ochotę przytulić ich i zabrać od nich trochę tego cierpienia. Weronika Mathia bardzo zadbała o stronę psychologiczną postaci. Przedstawieni są bardzo prawdziwie, czasami niejednoznacznie. Za każdym kryje się jakaś tajemnica. Odkrywanie ich było niezwykle ciekawe.

Każda decyzja niesie za sobą konsekwencje. Z niektórymi ciężko się zmierzyć.
"Jak daleko się posuniesz, by chronić tych, których kochasz?"

"Rój" to kolejna książka Weroniki Mathia, która wciąga od początku. Posiada ona tajemniczy, mroczny klimat, który tak bardzo lubię w thrillerach. Mamy tutaj tajemnicę z teraźniejszości, która łączy się z przeszłością. Znajdują się tutaj również zaskakujące zwroty akcji, bez których nie wyobrażam sobie dobrego thrillera.
Kamila Witz zostaje zamordowana, a żeby było jeszcze ciekawej to znikają nagle najbliższy sąsiedzi zamordowanej.
Poznajemy Zbigniewa Ostrowskiego. Policjanta, który jest już na emeryturze. Szybko na jaw wychodzi, że utrzymywał kontakt z Kamilą. Kolejną ciekawą postacią jest przczelarkę, Natalia Biel oraz Marek Gronowicz, wdowiec, który opiekuje się swoją 12-letnią córką, Łucją.
Co wspólnego mają ze sobą te osoby? Co się stało z Markiem i Łucją? Przekonacie się sami.
Uwielbiam książki, które opisują wydarzenia, które dzieją się teraz i kilka dni przed zamordowaniem bohatera. Dzięki temu możemy w tym wypadku poznać lepiej Klarę. I muszę przyznać, że kobieta, nie wzbudzała mojej sympatii.
Autorka lubi wodzić za nos i nie zdradza wszystkiego od razu. Dzięki temu książka staje się intrygująca i nie pozwala się odłożyć nawet na chwilkę.
"Rój" to nie tylko doskonały thriller, ale również powieść, która potrafi dostarczyć wielu emocji. Usłyszymy w niej szepty zmarłych, którzy domagają się sprawiedliwości. I wszystko to sprawia, że książka jest idealną lekturą na jesienne wieczory, która na pewno zostaje na dłużej w głowie. Polecam!

Iława. W jednej z kamienic dochodzi do morderstwa. Ginie kobieta. Jakby tego było mało - znikają również jej najbliżsi sąsiedzi ?-ojciec z córką. Czy mieli coś wspólnego z jej śmiercią? A może widzieli za dużo?
Sprawą zajmują się iławscy policjanci. W śledztwo zaangażować się chce też emerytowany policjant - Zygmunt Ostrowski, któremu mogłoby się wydawać, najbardziej zależy na wyjaśnieniu tragedii.
W międzyczasie w całe śledztwo zostaje zamieszana Natalia, miejscowa pszczelarka.
Kilka, zupełnie przypadkowych osób, których losy zostają splątane niczym korzenie drzew starego lasu.
Wyjaśnienie sprawy kryminalnej może wydawać się niezwykle trudne. Wszyscy wydają się być związani tajemnicą milczenia. Każdy z bohaterów ma interes w tym aby niektóre fakty z ich życia i przeszłości nie ujrzały światła dziennego. One po prostu chcą zostać ukryte.
"Rój" to trzecia powieść Weroniki Mathii. Autorka przyzwyczaja nas powoli do tego, że jej każda kolejna książka automatycznie podnosi poprzeczkę wyżej. I tu jest tak samo.
Historia tu opisana dosłownie rozbiła mnie na małe kawałeczki. Potrzebowałem chwili zanim usiadłem do napisania tej recenzji. A jak już do tego doszło to zaczęło mi brakować odpowiednich słów.
Nie pamiętam czy kiedyś miałem okazję czytać tekst tak wypełniony smutkiem i samotnością. Tym bardziej, że emocje te wypływały z młodego, jeszcze nie wykształconego ale bardzo doświadczonego życiem serduszka.
Książka daje mocno do myślenia. Porusza tematykę wykluczenia, przynależności etnicznej i dyskryminacji. Porusza ale jednocześnie uczy nas odpowiedniego zachowania i wskazuje konsekwencje tego złego.
Pozostaje mi jedynie podziękować autorce za tę naukę, a Was gorąco zachęcić do czytania.