Różany eter

Przyznam szczerze, że miałam bardzo wysokie wymagania względem tej książki. Naczytałam się tyle zachwytów, że po prostu nie mogło być inaczej. I choć Różany eter nie okazał się tak rewelacyjny, jak obiecywały mi opinie innych, to muszę przyznać, że jak na debiut jest naprawdę dobry. Zabrakło mu trochę dopracowania. Pierwsze dwa lata studiów i życia bohaterki są bardzo rozbudowane. Jednak pod koniec czas tak przyśpiesza, że nawet nie wiemy kiedy i ile go minęło. Sporo też mogłabym zarzucić wykreowanym bohaterom, którzy jak na taką cegiełkę są niestety słabo rozbudowani i bezpłciowi.
Bardzo dobrze za to autorka poradziła sobie z przedstawieniem wybranej przez siebie epoki. W opisach miasta, strojów czy zwyczajów zadbała o detale, i to do tego stopnia, że momentami odnosi się wrażenie cofnięcia w czasie.
W książce odnajdziemy również sporo informacji o stanie medycyny w tamtym okresie ? co mnie osobiście momentami wprowadzało w zadziwienie. Nie jest jednak tego tak dużo jak się spodziewałam i zmniejsza się w miarę przyśpieszenia akcji. Osobiście odniosłam wrażenie, że ten wątek medyczny jest mniej ważny niż ten romantyczny czy kryminalny. Nawet główna bohaterka, która studiuje przecież medycynę i chce zostać lekarzem jakoś za dużo się nią nie interesowała. Wydaje mi się też, że wątek studiów spowalniał akcję. Kiedy tylko pojawiała się jakaś zagadka i zaczynało się robić naprawdę ciekawie, autorka nagle wracała do tematu studiów.
Podsumowując Różany eter ma swoje mocniejsze i słabsze strony. Jednak w ogólnym rozrachunku wychodzi obronną ręką. Uważam, że to naprawdę udany debiut i bardzo przyjemna lektura.

"Kobieta lekarz?! Nie sądziłem, że dożyje takich strasznych czasów!"

"Różany eter" zapowiadał się na idealną książkę, czasy olbrzymich sukien, lekki romans w tle i nietypowy temat medycyny, który był wtedy zakazany dla kobiet. No czy nie brzmi to idealnie?! Szczerze mówiąc, nie mogłam się doczekać kiedy dostanę ją w swoje lepkie rączki i spędzę przy niej cały dzień. Niestety nie okazała się aż tak idealną książką na jaką liczyłam, choć nie należy myśleć, że należy do tych najgorszych.
Czytając miałam wrażenie, że przeniesiono mnie do innego świata. Autorka cały czas się trzymała upatrzonej epoki i myślała o szczegółach, które mogliśmy dojrzeć w opisach strojów i miasta, czy pojedynczych ciekawostkach historycznych. Autorka także skupia się na medycynie, chociaż miałam wrażenie, że czym dalej jestem w historii "Różanego eteru" tym jej mniej. Na samym końcu lektury, nawet nie zauważyłam, w którym momencie minęło tyle czasu i jak to się stało, że to już finał przygody z medycyną głównej bohaterki. Z jednej strony, nawet dobrze, że nie zostałam zawalona wątkiem medyny, z drugiej, jednak mi jej brakowało, ponieważ co innego miałam obiecane gdy czytałam opis książki. Wspominając o bohaterach, niestety nie byłam zadowolona. Akcja toczy się naprawdę szybko (chociaż książka składa się aż z 500 stron) co może też spowodowało bezpłciowość bohaterów. Żaden nie posiadał swojego charakteru, każdy wydawał mi się zagubiony w swoim świecie i zastanawiający się co tak naprawdę robi na stronicach książki. Główna bohaterka choć uczęszczała na medycynę, tak naprawdę nie zajmowała się nią za dużo. Więcej tutaj jest spraw w kierunku romansu czy kryminalnych, choć to także w jakiś sposób urozmaica książkę.
Na plus na pewno można zaliczyć lekki styl autorki, który sprawia, że książkę czyta się na prawdę szybko. Pomysł także nie ma nic do zarzucenia, ponieważ wydaje się oryginalny oraz według mnie, trudny. Czytając zdawałam sobie sprawę, że autorka musiała zagłębić się w historię medycyny, czy życia codziennego ludzi z tamtych czasów.
"Różany eter" jak najbardziej zasługuje na przeczytanie, choć nie spodziewajmy się dopracowanej na sto procent książki. Należy także wziąć pod uwagę, że jest to pierwsza książka autorki, z którą poradziła sobie naprawdę dobrze. Szczerze mówiąc, w jakimś stopniu podziwiam autorkę, że na pierwszy raz potrafiła napisać tak grubą książkę i nie zgubić się w historii!
Reasumując, książkę jak najbardziej polecam przeczytać, jeśli szukacie lekkiej lektury na zimne wieczory.

"Każdy powinien wiedzieć o sobie, kim jest. Nikt nie ma prawa zatajać przeszłości, która rzutuje na czyjąś przyszłość."

Pierwszy raz w moje ręce trafiła książka z Wydawnictwo Lira i ogromnie zachwyciła mnie okładka, piękna i tajemnicza, aż nie mogłam się doczekać aż poznam uroczą dziewczynę która na niej widnieje.
Róża nie miała łatwego życia, była sierotą podrzuconą siostrom zakonnym przez ojca gdy była jeszcze mała. "Nigdy nie dociekałam, co się z nim stało. Miałam do niego żal, że tak mnie skrzywdził." Kiedy postanawia zdawać na medycynę jeszcze przed rozpoczęciem zajęć w szkole poznaje Lilie która zostaje jej najlepszą przyjaciółką a potem do nich dołącza Iris oraz Laura, jako kobiety, postanawiają trzymać się razem ponieważ w ich czasach kobiety mogą już zdawać na medycynę ale nikt nie traktuje ich na poważnie. Róża swoim usposobieniem co chwila zjednuje sobie nowych przyjaciół oraz adoratorów, niestety o ile przyjaciół można mieć wielu, partnera musi wybrać tylko jednego, piękny Fryderyk ze skłonnościami do zaburzeń psychicznych czy może doktor Kader stateczny lekarz, co wygra? Miłość czy rozsądek? "Ale w głowie jak mantrę słyszałam wciąż od nowa słowa Laury: jedynie czas jest nadzieją.... Jedynie czas..."
Od samego początku nie do końca wiedziałam o czym ma być ta książka, najpierw było sporo o Fryderyku i zauroczeniu między nim a przyszłą lekarką a potem zniknął i bardzo długo nikt o nim nie wspominał, były też co chwila nowe morderstwa o których potem wszyscy znowu zapomnieli, tak brnąc do przodu zrozumiałam że jest to po prostu zwyczajne życie Róży. Dziewczyna próbuje poznać swoje korzenie a wychodzi to całkiem przypadkiem kiedy dostaje tajemniczy obraz i dowiaduje się że ma siostrę bliźniaczkę, potem odkrywa kim była jej mama oraz jak zginął jej ojciec, przy okazji rozwiązuje również tajemnice rodzinne swoich przyjaciół.
Jest to piękna historia determinacji i poznania siebie, nie łatwe wybory i ciągła walka.
Każdy wątek książki był dla mnie interesujący i z ciekawością brnęłam dalej żeby dowiedzieć się prawdy, wieloma zakończeniami byłam zaskoczona a kilka z nich przewidziałam, na pewno ani przez chwilę nie byłam znudzona więc z ochotą sięgnę po jeszcze nie jedną publikację tego wydawnictwa.

Ta książka przeniesie Was w zupełnie inny świat i sprawi, że na chwilę zapomnicie o otaczającej Was rzeczywistości! Czasy la belle époque skradły moje serce i sprawiły, że przez dwa dni żyłam w Polsce z tych lat.

Poznamy tutaj losy Róży Zimmerman, 18 latka, która jest sierotą i została wychowana w klasztorze rozpoczyna studia. Jako jedna z pierwszych kobiet może zostać lekarzem i oczywiście społeczeństwo nie jest jeszcze w stanie tego zaakceptować. Według nich kobiety powinny rodzić dzieci i siedzieć w domu, a kobieta lekarz nigdy nie powinna ich leczyć.

W tej książce jest naprawdę dużo medycyny! Mnóstwo historycznych ciekawostek i sposobów jak leczono kiedyś choroby, które dla nas wydają się być tak bardzo banalne! Widzimy pierwsze operacje, choroby zakaźne oraz nowotwory. Bardzo dużo jest opisów oraz podejścia społeczeństwa do ówczesnej medycyny.

Oczywiście dziewczyna pragnie poznać swoją przeszłość, która jak się okazuje jest bardziej mroczna niż mogłaby ona przypuszczać. Na początku w książce było mnóstwo rozpoczętych wątków, które jak się potem okaże schodzą się w jeden i to w jaki! Historia rodziny Róży bardzo mi się podobała! Jak najszybciej chciałam się dowiedzieć kim byli jej rodzice i jaki los ich spotkał. We wszystkim pomagały jej trzy przyjaciółki, których perypetie w tej książce również poznamy.

Taka typowo kobieca i lekka literatura, którą ja szczerze Wam polecam! Wiedziałam, że przy tej książce będę się świetnie bawiła, ale nie sądziłam, że aż tak. Na koniec dodam, że mamy tutaj ponad 500 stron!

Czasy la belle epoque i pierwsze w Niemczech studentki medycyny. W tle niewinna, młodzieńcza miłość, rodzinne tajemnice, przyprawiające o dreszcz historie i kryminalny wątek związany z podejrzanym o seryjne morderstwa człowiekiem w woskowej masce. Już kiedy przeczytałam opis książki wiedziałam, że to będzie coś wyjątkowego i się nie pomyliłam.

"Pozwól się przenieść w czasy, kiedy pierwsze kobiety wkraczałt w świat medycyny. Daj się uwieść mocy Różanego eteru!"

Główną bohaterką jest przyszła pani doktor Róża Zimmerman, którą poznajemy na początku jako studentkę pierwszego roku medycyny. Wraz z nią naukę rozpoczynają również inne trzy dziewczyny. W tamtych czasach jest to rzecz niespotykana, dlatego muszą się borykać w nieprzychylnością wykładowców oraz docinkami kolegów. Nie jest łatwo, ale dziewczyny udawadniają, że mogą tak samo dać sobie radę, jak mężczyźni w tym trudnym zawodzie.

W książce możemy poznać ówczesne sposoby pracy lekarskiej, w jaki sposób operowano, jak przełomowe były to wówczas metody leczenie. Towarzyszymy młodym studentkom podczas zajęć z anatomii i fizjologii, gdzie przeprowadzane są sekcje i odkrywane tajemnice ludzkiego ciała.

Róży i jej przyjaciółkom przyjdzie również odkryć wiele innych tajemnic, między innymi związanych bezpośrednio z ich rodzinami. Jakże wielkie będzie to dla nich zdumienie, kiedy znajdą klucz do skrywanego przez ich otoczenie wielkiego sekretu i wszystkie części układanki złożą się w jedną całość. W międzyczasie, w dzielnicy w której mieszka panna Zimmmerman dochodzi do powtarzających się morderstw wśród biedoty.

Miłość wśród młodych studentek kwitnie i niejeden młodzieniec, a nawet doktor zawalczy o ich serce. Małe, miłosne dramaty dodają książce romantycznego jak na tamte czasy klimatu, są one jednak smacznie podane i nie przytłaczają powieści nadmiernymi rozterkami. Dzięki nim możemy się bardziej wczuć w okres la belle epoque, kiedy u progu XX wieku na brukowanych ulicach przejeżdżały konne tramwaje, czasy pięknych, bufiastych sukien, wysokich cylindrów, gazowych i naftowych lamp.

Książka skradła moje serce, lubię kiedy w jednej powieści mamy wiele gatunków, lubię klimat tajemnicy, dawnych czasów, ówczesnych ciekawostek medycznych oraz kryminalnych wątków w niej zawartych. Autorka prowadzi nas przez tą wyjątkową, pełną zagadek opowieść, odkrywając coraz to nowe zasłony tajemnic, a my nie możemy się oderwać od kart książki. Jedna z lepiej napisanych powieści, którą miałam okazję ostatnio czytać.