Rozgrywający

"Rozgrywający" jest drugim tomem serii Sokoły, w którym poznajemy Eryka, zawodnika drużyny futbolu amerykańskiego, który mierzy się z problemami zdrowotnymi. Co prawda pojawiają się postaci wcześniej przez nas poznane, ale mają tu epizodyczne role. Zatem tę część można czytać bez znajomości poprzedniej.

Historia okazała się bardzo dojrzała. Jest utrzymana w innym klimacie aniżeli jej poprzedniczka. Znajdziemy w niej dużo przemyśleń i wniosków z podjętych działań i popełnionych błędów bohaterów. Dodatkowo oprócz tego, co dzieje się tu i teraz, mamy powrót do przeszłości i jego znajomości z Oliwią oraz przebiegu kariery sportowej. Dzięki czemu lepiej rozumiemy Eryka i całą sytuację. Nie ze wszystkimi decyzjami się zgadzałam, ale tak jak w życiu, szanuję zdanie i wybory innych. Jednak to, co najbardziej się przebija to to, że z każdej trudnej sytuacji można znaleźć wyjście. Ważne jest też, żeby zawsze mieć na życie plan B.

Bardzo polubiłam Oliwię. Kobieta niezależnie od wszystkiego wspierała Eryka. Tak właśnie powinna wyglądać prawdziwa przyjaźń i miłość. Choć muszę przyznać, że autorka zabawiła się z nami w kotka i myszkę, przez jakiś czas nie zdradzając tożsamości żony Eryka. Napięcie zostało zbudowane idealnie.

Lubię, jak książka zbudowana jest na sporej ilości dialogów. W tej mogłoby być ich nieco więcej, co z pewnością nadałoby jej większego polotu. Nie zmienia to faktu, że Anne Marie udało się mnie wciągnąć w tę historię oraz dostarczyć niezapomnianych emocji. 

"Rozgrywający" to wzruszający, intrygujący i lekki romans ze sportem w tle o determinacji i sile w walce o marzenia, pasji, miłości, strachu przed zmianami oraz próbie zrozumienia tego, co w życiu najważniejsze. Jeśli jesteście ciekawi, ile jest w stanie poświęcić człowiek dla swoich marzeń - sięgnijcie po ten tytuł. Życiowa, szczera, bez lukru. Polecam!

Rozgrywający - Anne Marie Sokoły 2 - W życiu zawsze należy mieć swój tzn plan "B"- To jest moje pierwsze spotkanie z tą autorką i naprawdę nie żałuję. Już od pierwszych stron spodobał mi się zamysł jej stworzenia. Tutaj oprócz wielobarwnych emocji zawartych w lekturze, dostajemy też coś więcej, bo wiele cennych lekcji. Niektóre fragmenty książki spowodowały, że zdażyło mi się uronić parę łez. Przeczytałam coś, czego wcześniej nie znałam i w ten sposób znowu nauczyłam się czegoś nowego. Nigdy nie spotkałam się z teorią Grecką, a nawet baaa, bo o niej nie słyszałam (Treść przestawiona na str.7-8) Tu odrazu przypomina się historia związana z Wieżą Babel. Pisarka przekazała w nasze ręce dobrze napisaną powieść kobiecą z pięknym finałem. Treść to tak dla czytelniczek 15+, a szczególnie biorąc pod uwagę traumatyczną historię naszych bohaterów. Tutaj dużo też można zrozumieć jak to się mówi - "między słowami..." Spodobał mi się tu też między innymi wątek sportowy - Koszykówka. Sama też lubię ten sport - jest to według mnie jedna z ciekawszych gier zespołowych. Oczywiście jest tu też cenna lekcja o której wspomniałam już na początku, aby zawsze mieć swój plan "B". Nigdy przecież tak naprawdę nie wiadomo co może się wydarzyć. Eryk z tej historii przekonał się o tym w dość bolesny sposób. Jak to często bywa w takich historiach, tak i tutaj również mamy ukazaną piękną miłość. Przetrwała ona mimo różnych życiowych przeszkód. Pisarka przedstawia nam powieść z punktu tego mężczyzny, czyli właśnie Eryka. Z miłą chęcią przeczytam poprzedni, jak i kolejne tomy naszych "sokołów". Absolutnie i zdecydowanie warto! Moja ocena 10/10 " - Zrozumiesz, jak będziesz starszy i się zakochasz - powiedziałem z uśmiechem. - Ale tak... Nigdy nie wygrasz z prawdziwą miłością. Ona po prostu się pojawia i stawia twoje dotychczasowe życie w szachu. Choćbyś nie wiem, jak uciekał, i tak cię dogoni. Nawet gdy narobisz wiele głupot, których będziesz ogromnie żałował, wszystko ci wybaczy. " "- Pokochałam cię, gdy nikt jeszcze o tobie nie słyszał, i będę kochała, nawet jeśli wszyscy inni o tobie zapomną. Jesteś na mnie skazany, czy ci się to podoba, czy nie. Niezależnie od tego, gdzie będziemy mieszkać i jak skromnie żyć, najważniejsze, żebyśmy byli razem.

Czytałam "Biegacza", więc absolutnie nie mogłam sobie odmówić, przeczytania drugiej części serii "Sokoły".
Seria opowiada o zawodnikach drużyny footballu amerykańskiego, tym razem zajrzymy do życia tytułowego rozgrywającego czyli Eryka Lisowskiego.

Podczas mistrzostw świata w futbolu amerykańskim Eryk zostaje poważnie sfaulowany, jego kolano zostało zgruchotane. To nie pierwszy taki wypadek mężczyzny, pierwszy uraz wykreślił z jego życia koszykówkę, wtedy udało mu się wrócić do sportu. Tym razem jednak, szansa powrotu do pełni zdrowia i zawodowstwa jest praktycznie zerowa.
W czasie pobytu w szpitalu, Eryk wspomina wypadek sprzed lat oraz sytuacje, które zmieniły kiedyś jego życie. Uświadamia sobie, że jego życie prywatne nie jest tak idealne jak mu się zdawało, a demony przeszłości wyniszczają po cichu jego żonę. Oliwia podporządkowała całe swoje życie pod karierę męża, jednak nie robiła tego tylko z miłości, ale i poczucia winy. Skąd ono się wzięło..? Trzeba to odkryć samemu, a żeby to zrobić musimy cofnąć się o 15 lat? Tam znajdują się odpowiedzi?

Fabuła została poprowadzona dwutorowo, najpierw poznajemy poważnych dorosłych, później zaglądamy do wspomnień Eryka. Do czasów gdy wraz z Oliwią zaczęli budować wspólne życie.

Książka mnie wciągnęła, przemieliła i wypluła. Masa emocji, od radości, po strach i ból. Szczęście, które wydaje się nieskończone nagle zostaje zniszczone. Bohaterowie pełni życia, niesamowicie autentyczni. Oliwia w wieku dorosłym jest rezolutna i zorganizowana, jednak do tego stopnia stłamszona, przez strach i przeszłość, że zagubiła gdzieś swoje ja. Eryk zrobi wszystko by odzyskać swoją wesoła i szaloną dziewczynę.

Autorka pisze niesamowicie lekko i przyjemnie, gdy zaczęłam czytać tę powieść w mgnieniu oka dotarłam do połowy. To tylko potwierdza fakt, że historia napisana przez Anne Marie jest genialna.

Jeśli macie ochotę na wieczór z gorącymi facetami, burzą emocji i nauką godzenia się z przeszłością to zachęcam do sięgnięcia po serię "Sokoły". Bo pierwsza część, jest równie dobra jak druga. Mi pozostaje czekać na kolejny tom, a wy nadrabiajcie