Rozgrywka królowej

Brytyjska monarchia wzbudza zainteresowanie współcześnie, ale dużo burzliwiej i zdecydowanie dramatyczniej kształtowała się jej historia za czasów Tudorów. I właśnie do XVI-wiecznej Anglii przenosi nas w swojej powieści Rozgrywka królowej Eizabeth Fremantle ukazując życie i zmagania Katarzyny Parr, szóstej i ostatniej żony Henryka VIII. I powiem Wam, że czyni to tak barwnie, a z drugiej strony tak dynamicznie i wciągająco, że dworskie intrygi i emocje bohaterów pochłaniają bez reszty. Z łatwością możemy wyobrazić sobie przepych, klejnoty i barwy królewskiego dworu, pod którymi skrywa się atmosfera strachu, paranoi i zdrady. W to gniazdo węży zostaje wciągnięta wdowa, Katarzyna Parr, którą na szóstą już małżonkę upatrzył sobie stary, schorowany król słynący ze swego okrucieństwa. Inteligentna kobieta, wie, że w tej rozgrywce chodzi o jej życie, bo królowi się nie odmawia, a ?martwe królowe są wszędzie?. Z duszą na ramieniu śledziłam balansowanie na linie, jakim było życie u boku człowieka tak niesłychanie bezwzględnego i nieprzewidywalnego, a jednocześnie dzierżącego władzę absolutną. Jednak Autorka pozwala nam podejrzeć dworskie intrygi, społeczne napięcia i rozłam religijny nie tylko oczami Katarzyny, ale również z perspektywy jej pasierbicy Meg i służącej Dot. Obraz dzięki temu zyskuje głębi i wierzcie, że jest też dużo bardziej przerażający. Autorka w dużej mierze opiera się na faktach znanych z historii, a wkładając w usta bohaterów tego dramatu słowa, a w ich serca wlewając emocje czyni ją jeszcze bardziej prawdziwą i angażującą. Fremantle nie tylko po mistrzowsku oddaje atmosferę epoki w tyglu przemian, ale i duszną, podszytą strachem i poczuciem ciągłego zagrożenia aurę towarzyszącą życiu na dworze. Fremantle z wielką precyzją i dbałością o historyczne detale maluje portret silnej kobiety, która wbrew przeciwnościom losu stara się przetrwać w brutalnym świecie Tudorów. To historia o miłości, władzy, zdradzie i walce o przetrwanie, która pozostaje w pamięci na długo po przeczytaniu ostatniej strony budząc apetyt na kolejne tomy Trylogii Tudorów. Druga już na szczęście czeka na mojej półce.

?Męska miłość nigdy nie jest wyłączna; tylko kobiety naprawdę kochają całym sercem?.
Nie jestem miłośniczką powieści historycznych, nie jest to mój ulubiony gatunek. Jednak z pewną dozą ciekawości sięgnęłam po Rozgrywkę królowej i byłam mile zaskoczona. Nie zostałam przytłoczona historią, a wręcz zachęcona do bliższej przyjaźni z tą tematyką. Nie wiem, czy to za sprawą fabuły, kreacji bohaterów czy stylu autorki. Przyznaję, było ciekawie i intrygująco, tak jak bywało na dworach królewskich ?
Katarzyna Parr, po śmierci kolejnego męża, zmuszona została do powrotu do Londynu i służby na dworze królewskim. Nie za bardzo podobał jej się ten pomysł, ale nie miała wyjścia. Stary i obrzydliwy król zrażał ją do siebie. Kobieta szybko nawiązuje romans z przystojnym i uwodzicielskim Thomasem Seymourem, liczy na trzeci ślub w swoim życiu. Jednak los nie jest aż tak łaskawy. Będąc piękną kobietą zwraca na siebie uwagę króla, która ma wobec niej poważne plany. A wiadomo, władcy się nie odmawia. I wkrótce zostaje żoną brutalnego i władczego monarchy Henryka VIII. A król ma jedno marzenie, zostawić po sobie męskiego następcę tronu. Jednak starania o poczęcie nie przynoszą efektu, a wprawiają króla w złość. Katarzyna codziennie zaciska zęby i spędza noce w łożu okropnego króla. A potajemnie marzy o swoim kochanku, który przebywa daleko od niej. Jak skończy się małżeństwo z Henrykiem? Czy w końcu da królowi potomka i zaskarbi sobie jego przychylność? A może będzie spędzać potajemne chwile z kochankiem kosztem małżeństwa z władcą?
Rozgrywka królowej to pełen tajemnic i intryg dramat historyczny, z realistycznie wykreowanymi bohaterami. Są pokazani otwarcie i odważnie, bez retuszu i upiększeń. Pokazane jest zło i dobro, zarówno oblicza prawdziwe, jak i te skrzętnie skrywane. Autorka znakomicie pokazała XVIII wieczny dwór królewski Tudorów, w którym królują podstępy, intrygi, pomówienia i ciemne interesy. Każdy musi być uważny, aby nie podpaść królowi, w tym towarzystwie nie ma przyjaciół, każdy raczej gra na siebie, na zaskarbienie sobie przychylności monarchy. Jeden mały błąd może kosztować bardzo dużo, włącznie ze spaleniem na stosie czy ścięciem.
?-Wiele rzeczy w życiu układa się w sposób, jakiego najmniej się spodziewamy ? dodaje po chwili. - Czasami się zastanawiam, czy Bóg ma poczucie humoru?.
To znakomita podróż po meandrach ludzkiej natury, jej zakamarkach i skrytkach. Pokazuje potęgę miłości i oddania, ale też tę drugą stronę, miłość niespełnioną i udawaną. Powieść ukazuje, co w życiu jest ważne i utwierdza w przekonaniu, że nie każdy bliski nie zasługuje na miano przyjaciela. Trzeba być ufnym, ale i ostrożnym, gdyż wystarczy chwila nieuwagi i można wszystko stracić.
Piękna powieść, sentymentalna, z mnóstwem tajemnic i niedopowiedzeń. Nie można się od niej oderwać, mimo że historia dzieje się w dawnych czasach, to miłość nie ma metryki, narodowości, ani płci. Każdy powinien móc kochać i być kochanym. Każdy zasługuje na cudowne uczucie, przeżycia i wzruszenia.
Sięgnijcie po tę opowieść, jestem pewna, że na długo pozostanie z wami i w was. Przeżycia są niesamowite, wzruszenie wielokrotnie was dosięgnie. Znakomita!