Rozmowy z psychopatami

Gdy zobaczyłam okładkę zaintrygował mnie sam tytuł a gdy przeczytałam opis poczułam, że muszę przeczytać tą pozycję. " Rozejrzyj się. Mężczyzna siedzący obok ciebie. Kobieta wyglądająca przez okno. Każde z nich może okazać się bezlitosnym mordercą..."-fragment opisu Od pierwszych stron ta książka mnie pochłonęła. Autor na początku daje do zrozumienia, że nie jest to pozycja do poduszki. Temat poruszony w tej książce nie jest lekki, można rzec skomplikowany, składający się z wielu etapów. Najpierw pisarz wprowadza nas w tematykę, przybliża naukowe terminy, wyjaśnia ich znaczenie i podaje różnice między nimi. Później analizuje poszczególne przypadki, opisuje morderców, psychopatów ich wygląd, zbrodnie, zgromadzone dowody a później wyciąga wnioski. Niektóre sprawy były dla mnie szokujące, o niektórych nie mogę zapomnieć. Wiele faktów mnie zaskoczyło, nie sądziłam do czego ludzie mogą być zdolni, to przerosło moje oczekiwania. Czy wyobrażacie sobie, że najgorsi seryjni mordercy i psychopaci, którzy zabijali z zimną krwią i nie mający wyrzutów sumienia, są zasypywani listami od fanów i fanek, które skore są ich poślubić? Nie mogłam w to uwierzyć, że ktoś taki może uzyskać sławę i grono wiernych adoratorów. Cóż... Ta pozycja była dla mnie ciekawa, intrygująca i zmusiła mnie do własnych refleksji. Człowiek może spotkać seryjnego mordercę, psychopatę nawet o tym nie wiedząc. Gdzieś ostatnio przeczytałam, że człowiek mieszkający w mieście przez całe swoje życie kilkanaście razy minie się z mordercą. Ta książka jeszcze bardziej uświadamia, że tacy ludzie mogą wyglądać i zachowywać się z pozoru bardzo normalnie. Może to być twój mąż, twoja żona, dziecko, sąsiad. Nigdy nie wiesz co siedzi w umyśle drugiej osoby, dlatego ważne jest żeby mieć oczy i uszy szeroko otwarte. Bardzo lubię taką tematykę, często oglądam filmy i seriale dokumentalne w podobnych klimatach. Czytając tą książkę od razu zaufałam autorowi, czułam, że wie o czym pisze i nie bierze tego z powietrza tylko z własnego wieloletniego doświadczenia podpartego dowodami i pomocą innych służb i profesjonalistów w swojej dziedzinie. Z chęcią sięgnęłabym po jego inne prace.

"Psychopaci stanowią około jednego procenta populacji, ale nie wszyscy stają się przestępcami."

Po zapoznaniu się z książkami Berriego-Dee ("Rozmowy z seryjnymi mordercami", "Rozmowy z seryjnymi morderczyniami"), to "Rozmowy z psychopatami" najbardziej mi się spodobały, ponieważ prawdziwe historie zostały nie tylko szczegółowo przybliżone, ale również przedstawione w otoczce współczesnej nauki psychologicznej, a coś takiego jest wielkim magnesem dla wyobraźni i interpretacji. Co prawda, ktoś, kto przeczyta wszystkie wymienione tytuły, natychmiast dostrzeże styczne punkty, zazębiające się akapity i liczne powtórzenia, jednak tak wzmacnia się wydźwięk wiedzy o najsłynniejszych bestiach z morderczymi skłonnościami. Autor dokonuje rozróżnienia między pojęciem psychopaty i bestii, lecz dla mnie nie ma to aż tak dużego znaczenia, gdyż rozmiar szkód i masakr wyrządzonych przez obie opcje, szokuje i przeraża w równym stopniu. I jeszcze wskaźnik eskalacji mrocznych głębi umysłów potworów, wyraziście uwypuklający się podczas prowadzonej korespondencji i przeprowadzanych wywiadów przez światowej sławy kryminologa z najgroźniejszymi więźniami.

W tym tytule mniej szczegółowych życiorysów zwyrodniałych umysłów niż w innych książkach Christophera Berriego-Dee, ich miejsce zajmują rozważania na temat otchłani zdradliwego świata seryjnych morderców, przyczyn leżących u podstaw zachowań, cech identyfikujących spaczone i destrukcyjne osobowości. Bardzo mi odpowiadało zerknięcie w defekty ludzkich umysłów i iskier zapalnych niezrównoważenia psychicznego. Skąd brak żalu, skrupułów, wyrzutów sumienia, poczucia winy, a skąd skłonność do przemocy, wypaczona dbałość o własne interesy, świadome łamanie norm społecznych? Czy faktycznie szwankuje umiejętność odróżniania dobra i zła, a może prym wiedzie celowe oszustwo i manipulacja? Jakie formy diagnozowania nieokiełznanej i brutalnej tożsamości, tworzenia profili psychologicznych chorych umysłów, identyfikowania punktów zwrotnych, mają do dyspozycji specjaliści medycyny? Dlaczego narcyzom, okazującym przesadne wyobrażenie o własnej wartości, przypisuje się najwięcej zbrodni? Czy poznając perwersje i potrzeby psychopatów, uwzględniając indywidualnie przypadki, w tym rozszczepienia jaźni, udaje się stworzyć model ich rozpoznawania, przewidywania czynów, unikania wpadnięcie w pułapkę wyjątkowo ohydnych i przerażających gwałtów i morderstw? I na koniec, nieco drażni bogactwo autopromocji w narracji, intensywne podkreślanie własnych zasług i dokonań autora.

Jedyne, co może jednak nieco przeszkadzać w tej książce jest fakt, że autor dosyć często zachwala sam siebie i odwołuje się do innych swoich książek. To dosyć narcystyczne podejście do sprawy, ale jakoś przymknęłam na to oko. W ogólnym rozrachunku mimo wszystko odpowiada mi jego styl i sposób prezentowania danej tematyki, chociaż też można by stwierdzić, że skoro tytuł brzmi Rozmowy z psychopatami, to powinno się tutaj znaleźć tych rozmów znacznie więcej. Mimo wszystko i tak śmiało stwierdzam, że do tej pory obydwie jego książki przypadły mi do gustu i chętnie sięgnę po kolejne!
...

Książka trochę mnie zaskoczyła. Spodziewałam się czegoś podobnego do "Rozmowy z seryjnymi mordercami". Tutaj było bardzo dużo terminologii i tylko zarys rozmów autora ze skazanymi. I to najbardziej mnie rozczarowało, bo oczekiwałam na troszkę szczegółowe zapisy tych spotkań. Ale dalej przerażają mnie potworności dokonanych przez nich zbrodni, a z drugiej strony kłębi się w głowie ta myśl " Co nimi kierowało? Po co o wszystko? Nie mogli żyć normalnie ?". Język którym jest napisana ta książka jest swobodny, pomimo tak zawiłych opisów i tematów. Nie powiem, że czytało mi się ją ciut gorzej niż poprzednią część autora, lecz nie stracił on w moich oczach niczego. Nadal jestem ciekawa następnych jego reportaży, które nie długo także będą miały swoją premierę. Polecam wszystkim tym, którzy są zafascynowani kryminologią.

Horror jest bliżej niż myślimy?

?Rozmowy z psychopatami? są swoistą kontynuacją ?Rozmów z seryjnymi mordercami? autorstwa Christophera Berry-Dee. Autor zabiera nas po raz drugi w mroczną podróż przez umysły zwyrodnialców, którzy swoje psychopatyczne zdolności i ciągoty są w stanie ukrywać za maską potulnych, praworządnych, zwyczajnych obywateli? Właśnie ta ich cecha jest, jak się okaże, najbardziej przerażająca.

Co wyróżnia psychopatę? Jak rozpoznać go w tłumie ludzi? Intrygujące pytania? A odpowiedzi na nie tak naprawdę nie ma. Taki można wysnuć wniosek po lekturze tej książki, która nie powstałaby gdyby nie wielogodzinne rozmowy autora z osadzonymi za swe potworne zbrodnie więźniami. Wniosek ten jest z jednej strony z pozoru rozczarowujący, z drugiej jednak budzi on autentyczną grozę, w praktyce bowiem może się okazać, że psychopatą może być nawet nasz najbliższy sąsiad.

Lektura wciąga ? i to jak wszyscy diabli! Szczególnie interesujące są w kolejnych rozdziałach próby zdefiniowania tego kim i czym jest psychopata ? i to zarówno na gruncie czysto psychologicznym, jak również patrząc przez pryzmat terminologii sądowej oraz kryminalnej kwalifikacji czynu. Autor bardzo dobrze odrobił tutaj pracę domową łącząc własne zainteresowania zawodowe z pozycją po części sensacyjną, a po części popularnonaukową (bo w pewnym stopniu za takową może ta lektura uchodzić).

Jako że Christopher Berry-Dee jest kryminologiem śledczym w książce nie obejdzie się bez wątków kryminalnych i, w pewnym stopniu, bez analizy psychologicznej skazanych (podobnie zresztą wyglądało to w przypadku ?Rozmów z seryjnymi mordercami? ? tamta pozycja także zawierała sporo wstawek tego rodzaju). To bardzo ciekawa część książki, która może nie jest (jako całość) w jakiś szczególny sposób odkrywcza, jednak bardzo dobrze porządkuje wiedzę na temat psychopatów w aspekcie psychologicznym i motywacyjnym. Możemy się tutaj dowiedzieć bardzo wielu interesujących rzeczy, jak choćby poznać schemat rozumowania mordercy, czy odkryć znaczenie, jakie dla jego czynów miały traumy z dzieciństwa. Intrygujące i przerażające? a jednak prawdziwe.

Do pewnego stopnia może czytelnika zmrozić (nie, nie przesadzam) dokonana przez autora książki charakterystyka psychopatów z punktu widzenia ich motywacji oraz schematów postępowania. W oczy rzuca się tutaj często bardzo duży iloraz inteligencji sprawców, którzy dzięki swemu ponadprzeciętnemu IQ są w stanie nie tylko sprawnie umykać wymiarowi sprawiedliwości, ale także z zimną krwią planować skuteczne popełnianie kolejnych zbrodni. Te opisy naprawdę robią wrażenie?

Kolejnym wyraźnie rysującym się elementem psychopatycznej układanki jest to, że bardzo często pierwsza popełniona przez delikwenta zbrodnia zmusza do poszukiwań przezeń okazji do jej powtórzenia, a to prowadzi do ryzyka uzależnienia ? autentycznego uzależnienia od popełniania zbrodni. Wyobraźnia sprawców nie zna tutaj miary? Z pewnością Hollywood nie wymyśliłoby wielu z istniejących w ich głowach scenariuszy zdarzeń.

?Rozmowy z seryjnymi mordercami? zrobiły na mnie ogromne wrażenie, jednak TA pozycja zrobiła na mnie wrażenie jeszcze większe. Okazuje się, że temat zbrodni, morderstw, a przede wszystkim zła rodzącego się w umysłach zbrodniarzy - które pcha ich do popełniania kolejnych mordów - to prawdziwy temat rzeka, o którym można mówić i pisać w nieskończoność. Wiele ma w takim przypadku do powiedzenia kryminolog śledczy, a kimś takim właśnie jest Christopher Berry-Dee. Z wielką chęcią przeczytam każdą kolejną książkę tego pana.

Polecam!

Dziękuję...

Jeżeli czytaliście ?Rozmowy z seryjnymi mordercami? i byliście tą lekturą usatysfakcjonowani, to kolejna książka tego światowej sławy kryminologa, również powinna spełnić wasza oczekiwania. Tym razem pan Christopher Berry-Dee przedstawia nam sylwetki psychopatów. Część z nich poznaliśmy już przy poprzedniej publikacji, gdyż psychopaci często stają się seryjnymi mordercami.
Książka uzmysławia nam jakimi bezwzględnymi bestiami potrafią być ludzie pozbawienie empatii, zadufani w sobie, którzy traktują innych jak przedmioty mające zaspokajać ich cele. Autor w swojej książce wypisał zespół cech, jakie posiadają psychopaci. W tym celu przytacza listę cech diagnostycznych psychopatii stworzona przez profesora Roberta Hare?a. Może to być dla nas przydatna wiedza, w sytuacji, gdy będziemy wchodzić w nowy związek czy relację, bo wskaże na co należy zwrócić uwagę i jakie zachowania powinny wzbudzić naszą czujność.

Mam trochę wrażenie, że książka jest chaotycznie napisana. Życiorys bestii nie jest chronologicznie przedstawiony, co powoduje, że czytelnik gubi się w omawianych sprawach. Mam też odczucie, że autor również przejawia cechy narcystyczne, uważając siebie za najlepszego specjalistę. Może i nim jest, ale trochę denerwuje mnie takie obnoszenie się ze swoimi sukcesami.

Po książkę z pewnością warto sięgnąć, jeśli interesują was takie trudne tematy i jeśli macie mocne nerwy. Ten brutalny świat, gdzie grasują bestie, jest przerażającym miejscem. Jednak autor udowadnia, że nawet takich ludzi, jeśli wiemy jak do nich dotrzeć, można podejść i uzyskać od nich potrzebne informacje. Trzeba jednak pamiętać, że jeśli wejrzymy w otchłań, otchłań wejrzy również w nas. Rozmowa z psychopatami to jak balansowanie na cienkiej linie, jednak tą sztukę pan Berry-Dee opanował do perfekcji. Jeśli jesteście ciekawi co kryje umysł potworów, to zajrzyjcie do tej książki. Silne emocje gwarantowane.

"Rozmowy z psychopatami. Podróż w głąb umysłów potworów" jest to wędrówka przez najbardziej mroczne zakamarki umysłu najniebezpieczniejszych ludzi na świecie. Bestie? Potwory? Bezduszne istoty...?

"Z myślą o Czytelnikach, którzy nie czytali żadnej z moich książek, informuję, że rozmawiałem twarzą w twarz z mniej więcej trzydziestoma seryjnym zabójcami, a ponadto kilkoma przestępcami, którzy dokonali masakry albo popełnili jedną zbrodnię".

Autor spędził wiele lat na badaniu cech, jakimi odznaczają się psychopaci, seryjni mordercy, gwałciciele. Wiele wywiadów, lata korespondencji i spotkania twarzą w twarz. Christopher Berry-Dee przedstawia nam kilku najbardziej znanych morderców na świecie, skazanych na kary śmierci bądź nadal odsiadujących swoje wyroki. Jedną z opisanych w książce spraw jest sprawa zabójstwa popełnionego przez paraolimpijczyka Oscara Piostoriusa w 2013 roku.

Razem z autorem sięgamy w głąb zniszczonych i skażonych złem umysłów ludzi, którzy nie znali litości a z ich rąk zginęło wiele osób, w tym dzieci. Poznamy charakterystykę osobowości sadystycznych potworów w ludzkiej skórze, narcystycznych morderców, psychopatyczne szalone umysły, jakie kryły się w społeczeństwie. "Rozmowy z psychopatami" to jedna z najbardziej interesujących książek, jakie czytałam. Oprócz samego opisu spraw, autor zamieścił także fragmenty autentycznych listów oraz wywiadów.
Jest to również bardzo wstrząsająca książka, a niektóre historie przyprawiły mnie o dreszcze. Zabójstwa dzieci, młodych dziewcząt, ciężarnej kobiety... Mocne historie opowiedziane w niezwykle interesujący sposób.
W mojej ocenie książka jest świetna. Bardzo podobał mi się styl, jakiego autor użył, aby przekazać czytelnikowi swoje przemyślenia i wnioski.
Zdecydowanie polecam!
...

?Rozmowy z psychopatami? zabierają nas w podróż do mrocznych umysłów bezlitosnych morderców. Czytałam wcześniej książkę Christophera Berry-Dee ?Rozmowy z seryjnymi mordercami? i spodziewałam się podobnego stylu tej książki, jednak się trochę zawiodłam, gdyż autor głównie skupił się na motywach zbrodni, a nie na opisach makabrycznych zbrodni, na które tak bardzo liczyłam.
Na co dzień głównie czytam powieści, ale temat książek Berry-Dee jest dla mnie fascynujący. Ta książka była dobra, jednak nie świetna. Zaczyna się od wprowadzenia czytelnika w pojęcia psychopatii, a następnie przechodzi do studium przypadków różnych groźnych zbrodniarzy. Opisy każdego z nich bardziej koncentrują się na stanie psychicznym morderców, spychając ich zbrodnię na dalszy tor. Christopher próbuje odgadnąć wydarzenia, które skłaniały ich do popełniania takich okrucieństw.

Interesuje się psychopatią i sposobem myślenia seryjnych zabójców, a ta książka pomaga wgłębić się w ich umysły. ?Rozmowy z psychopatami? nie są tym, czego się spodziewałam. Myślałam, że to będzie książka opowiadająca o zbrodniach, jakich dokonali prawdziwi psychopaci, ale okazało się, że jest to o wiele bardziej umysłowe przesłanie. Trochę ciężko było mi się w całości poświęcić się tej książce, ale od czasu do czasu opisywane były również przestępstwa popełniane przez tych ludzi, więc miałam nieco szersze pole widzenia. Doceniam to, że autor dołożył wszelkich starań, aby dowiedzieć się więcej o tych ludziach i ich motywach. Łatwo czasami zapomnieć, że są to prawdziwe historie, a nie tylko opowieści z typowych kryminałów, które czytam.

Jedyną rzeczą, która przeszkadzała mi w tej książce, a czego nie wyczułam w poprzedniej, były przechwałki autora. Uważałam go za dość aroganckiego i na pewno mniej sympatycznego niż wcześniej. Na przemian szydził z narcyzmu i arogancji zabójców, a następnie opowiadał o tym, że był jedyną osobą wystarczająco inteligentną, aby mógł nimi manipulować i ich oszukiwać. Nie ulega wątpliwości, że autor musiał wykonać solidną robotę, aby zajrzeć do umysłów psychopatów, jednak mógł nie co mniej się wywyższać.

Podsumowując, książka jest zdecydowanie warta przeczytania. Miała w sobie coś mrożącego krew w żyłach. Szczególnie mogę polecić ją studentom psychologii czy kryminologii. Pozwala zrozumieć rozumowanie seryjnych morderców i wniknąć w głąb ich umysłów.