Rzeczy, które robimy w ciemności

Paris Peralta, instruktorka jogi chciała uciec od burzliwej przeszłości, ale ona daje o sobie znać w niespodziewanym momencie. Poznajemy Paris, która siedzi na podłodze z zakrwawioną brzytwą w dłoni, a jej mąż leży martwy w wannie pełnej krwi. Paris nic nie pamięta z ostatniej nocy i nie ma pojęcia co wydarzyło się. Kobieta zostaje aresztowana. Paris boi się medialnej nagonki jaka rozpęta się wokół niej, bo jej mąż był sławnym komikiem. Kobieta ukrywa swoją straszną przeszłość i boi się, że dziennikarze wygrzebią coś w jej życiorysie. Na dodatek z więzienia wychodzi Ruby Reyes, która dwadzieścia lat temu brutalnie zamordowała swojego kochanka. Ruby zna przeszłość Paris i nie będzie miała skrupułów, by ją zdradzić.
Co łączy Paris i Ruby?
Jakie tajemnice z przeszłości wyjdą na jaw?

Uwielbiam czytać takie mroczne historie. Fani thrillerów psychologicznych będą zachwyceni tak jak ja. Genialna i bardzo intrygująca fabuła, która trzyma w napięciu do samego końca. Zaskakujące i nieoczekiwane zwroty akcji. Morderstwo, tajemnice, kłamstwa, przemoc psychiczna i fizyczna, trauma z przeszłości. Zagadka kryminalna z niezwykle utkaną intrygą. Skomplikowana i zagmatwana sprawa nie pozwala nudzić się ani przez chwilę. Świetnie stworzone portrety psychologiczne bohaterów. Wciągający thriller, który jest nieprzewidywalny. Nie wiadomo, co wydarzy się na następnych stronach powieści i co odkryjemy. Autorka idealnie manipuluje czytelnikiem. Gwarantowane emocje i dobra zabawa, bo dużo dzieje się w tej książce.
Jeśli lubicie mroczne klimaty, tajemnice z przeszłości i gęsta atmosferę to ten thriller totalnie Was zszokuje i zapewni Wam mnóstwo wrażeń. Jestem usatysfakcjonowana lekturą.
Polecam z całego serca!

Pamiętała bezwładne ciało swojego męża.
Pamiętała wannę wypełnioną krwią.
Pamiętała ostrą brzytwę w swojej dłoni.
Nie pamiętała jednak, czy to zrobiła.
Zabiła?

Z twórczością Hillier miałam do czynienia w grudniu zeszłego roku, kiedy to postanowiłam odkopać zalegające na półkach książki. Wówczas padło na "Małe sekrety", które spodobały mi się na tyle, że z wielką chęcią sięgnęłam po kolejną powieść spod jej pióra. I było warto.

Zacznę od tego, iż "Rzeczy, które robimy w ciemności" to przede wszystkim jeden z tych thrillerów, które piekielnie dobrze się czyta. Biegnąca dwutorowo akcja skutecznie sprawia, że nie ma tu miejsca na znużenie historią, a zakończenie poszczególnych fragmentów bezsprzecznie wywołuje syndrom "jeszcze jednego rozdziału", po czym, nim się spostrzeżemy, przewracamy ostatnią stronę.

Motyw brudnej przeszłości jest jednym z moich ulubieńców, a autorka całkiem zgrabnie nurza się w mrocznej historii Paris, stopniowo wyciągając na światło dzienne jej sekrety i liczne kłamstwa. Lektura sama w sobie okazała się mocno angażująca, zahaczająca również o trudne tematy. I chociaż jeden z plot twistów był dla mnie oczywisty, tak zakończenie kompletnie odbiegało od moich podejrzeń - za to duży ukłon!

"Rzeczy, które robimy w ciemności" to nie tylko genialnie skonstruowany thriller, ale i pierwszorzędna rozrywka. Hillier utkała intrygę, przy której wyśmienicie się bawiłam - poznajcie osobliwą Paris Peraltę, gwarantuję, że jest warta Waszej uwagi!

?Co może być gorszego od skarżenia o morderstwo? Zarzut popełnienia dwóch morderstw...?

?Rzeczy, które robimy w ciemności? autorstwa Jennifer Hillier stanowi thriller psychologiczny, w którym napięcie budowane jest już od pierwszej strony. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, dlatego też nie miałam żadnych oczekiwań co do tego tytułu - był to spory błąd. Czemu? Autorka przygotowała dla mnie przemyślaną oraz dopracowaną po najmniejszy szczegół powieść, która pochłonęła mnie w swoje szpony i nie dała o sobie zapomnieć, dopóki nie poznałam jej zakończenia.

Paris Peralta, instruktorka jogi, siedzi na podłodze w łazience z brzytwą w ręku. W wannie pełnej krwi leży jej martwy mąż. Ona nic nie pamięta z ostatniego wieczoru, nie wie, co działo się w nocy, wciąż słyszy tylko rozdzierający krzyk, który zbudził ją rano. Kobieta zostaje aresztowana.
Wszystko wskazuje na to, że będzie oskarżona o zabicie męża. Jest załamana i przerażona. Ale nie to oskarżenie przeraża ją najbardziej. Najbardziej Paris obawia się medialnej wrzawy, jaka z pewnością rozpęta się wokół niej po tym wszystkim. Dziennikarze zaczną szperać w jej biografii i szybko dokopią się do tego, od czego uciekła i co chciała zostawić za sobą raz na zawsze. Dopadnie ją ponura przeszłość. A na to się właśnie zanosi, bo akurat warunkowo zwolniono z więzienia Ruby Reyes, skazaną dwadzieścia lat wcześniej za brutalne zabicie kochanka. Ona wie, kim naprawdę jest Paris i chętnie podzieli się tą wiedzą z innymi?

Jak możecie zauważyć, ?Rzeczy, które robimy w ciemności? to kolejny thriller z motywem ucieczki od przeszłości, która daje o sobie znać w najmniej oczekiwanym momencie. Przyznam, że na samym początku bałam się, że autorka powieli pewne schematy, jednak im głębiej ?weszłam? w fabułę, czułam, że Hillier przygotowała dla mnie coś nowego - coś z czym wcześniej nie miałam do czynienia.

Jennifer bardzo dobrze opanowała ?zabieg? zabawy ze swoim czytelnikiem w kotka i myszkę. W trakcie lektury tej książki natraficie na kilka fragmentów z przeszłości Paris, które namieszają Wam w głowie. Może i kilka z nich było do przewidzenia, to jednak trafi się również kilka takich, które mile Was zaskoczą.

Z każdym skończonym rozdziałem czułam, jak atmosfera zagęszcza się coraz bardziej i bardziej. Nie wiem jak Wy, ale ja sama uwielbiam sięgać po książki, w których w pewnym momencie na jaw wychodzi tak wiele sekretów, że muszę oderwać się od lektury, by złapać się za głowę i połączyć niektóre fakty ze sobą.

?Rzeczy, które robimy w ciemności? nie jest kolejnym ?pustym? thrillerem, który tylko i wyłącznie spowoduje u Was ciarki, ale to również pozycja, która Was zasmuci oraz zmusi do przemyśleń i oceny zachowań niektórych bohaterów. Jennifer Hillier w swojej najnowszej książce poruszyła kwestie pedofilii oraz przemocy wobec dzieci - ten drugi wątek totalnie mnie rozłożył i spowodował kilka łez...

Przyznam, że autorka bardzo dobrze oddała emocje Paris Perlta. Może i nie byłam w stanie zaufać jej w stu procentach, to jednak przez cały czas miałam wrażenie, że jej uczucia są szczere, a nie grane pod publikę.

Jedynym elementem, do którego się przyczepię, jest mnogość postaci pierwszo- oraz drugoplanowych, co niestety wpływało przez pewien czas na tempo mojego czytania. W moim odczuciu niektórzy bohaterowie zostali wplątani w fabułę zbyt ?brutalnie?/za szybko, przez co miałam problem z rozróżnieniem, kto jest kim.

Czy książkę polecam? ?Rzeczy, które robimy w ciemności? to niewiele ponad pięciusetstronicowa powieść idealna na dwa wieczory, bądź też jeden (zależy jak szybko czytacie). Autorka przygotowała dla swojego czytelnika ciekawą intrygę, która wciągnęła mnie już od pierwszej strony. Co tu dużo mówić - fani thrillerów ten tytuł jest idealny dla Was!

Tajemnica tajemnicę goni

Witajcie kochani, wiecie, że wczoraj miała premierę książka "Rzeczy, które robimy w ciemności" od Wydawnictwa Muza oraz Jennifer Hillier? My właśnie dzisiaj skończyłyśmy ją czytać i powiemy wam, że od razu musiałyśmy się podzielić z wami opinią o tej książce, tak na świeżo.

"Tamtego wieczora starszy klient zapłacił jej tysiąc dolarów. Była zaskoczona, że poszło tak łatwo. To co działo się w ciemności, nie miało żadnego znaczenia. W ciemności była pustka."

Paris zostaje znaleziona w łazience, obok swojego zabitego męża z brzytwą w ręce. Od razu padają na nią podejrzenia, zostaje uznana za morderczynię i aresztowana. Ponadto jej mąż był miliarderem i znanym aktorem. O tej zbrodni robi się głośno. A sama Paris obawia się, że na światło dzienne wyjdzie jej niechlubna przeszłość, którą starała się do tej pory ukrywać.

Zaczniemy może o tego, że książka ta to klocek, który pokonałyśmy w dwa dni. Wciągnęłyśmy się w tę historię i nie mogłyśmy odpuścić, aż do zakończenia.
Historia ta ma niemało bo, aż pięćset stron i jest naprawdę dobra. Fanki thrillerów i kryminałów na pewno będą zadowolone.
Jest to opowieść bardzo zagmatwana i na swój sposób pokręcona. Pokazująca, że całe życie może stanowić fikcję. To opowieść, która ukazuje jak niektórzy ludzie mogą mieć pod górę przez całe swoje życie. To historia wielowątkowa, która ma wiele mrocznych stron. To powieść o bólu, o poczuciu bezradności.
Podczas czytania osoba, która czyta tę książkę będzie miała przekonanie o towarzyszącej bezmocy.

Fabuła jest naprawdę wciągająca, a autorka próbuje w chytry sposób zmylić czytelnika na każdym kroku. Ta książka jest jak porozrzucane domino, porozwalane historie, które pod koniec się łączą i tworzą jedną układankę. Tu króluje wielowątkowość i pech. Musicie się sami przekonać o czym dokładnie mówimy.
O akcji nawet nie ma o czym mówić, tu znajdziemy pomieszanie z poplątaniem, ponieważ jest tak różna. Znajdziemy tu pomieszane wątki z teraźniejszości i przeszłości.
Książka zawiera bardzo dużo opisów, co czasem przeszkadza w czytaniu, według nas mógłbybyć trochę krótsze. Jednak widać, że to pani Hillier po prostu ma taki styl. Oprócz tego książkę czyta się naprawdę lekko i przyjemnie. Zarówno język, jak i sama historia z pewnością wam przypasuje.
Ta historia porusza też kilka ważnych tematów, jak na przykład molestowanie seksualne czy przemoc domową. Jeżeli jesteście na to uczuleni to was przestrzegamy.
Czy książka była mocna? I tak i nie. Pojawiały się fragmenty mroczne, jak i takie, które czytało się przyjemniej. Sami musicie zdecydować.
Bohaterowie kompletnie się od siebie różnią. Bardzo fajnie wykreowane były te postacie.
Podobało nam się również zakończenie.
Powiemy wam, że domyslilysmy się zakończenia, może nie całego, ale byłyśmy nim bardzo usatysfakcjonowane.

Fani i fanki thrillerów oraz kryminałów dopiszcie sobie tę pozycję do swojej listy. Książka jest bardzo interesująca i wciągająca. Dobra chwila relaksu. Miłego dnia.

Czytaliście już najnowszą książkę Jennifer Hillier "Rzeczy, które robimy w ciemności"?
Jeśli nie, to polecam nadrobić ????

Czy można uciec od przeszłości?
Okazuje się, że nie.
Bo niezależnie od tego, jak daleko próbujemy od niej uciec, ona dopada nas w najmniej spodziewanym momencie, obnażając nas i nasze dotychczasowe życie. Życie, o którym tak bardzo staraliśmy się zapomnieć, i które tak bardzo chcieliśmy zostawić za sobą.

Paris Peralta też pragnęła uciec od przeszłości. Pragnęła o niej zapomnieć i zacząć żyć z dala od niej, z dala od wspomnień i ludzi, z którymi niegdyś była związana.
Teraz jest żoną znanego i lubianego komika Jimmyego.
Jednak ten obecnie jest martwy.
Jego ciało znaleziono w wannie, obok której cała we krwi i z brzytwą w dłoni stała Paris. Kobieta szybko stała się główną podejrzaną. Postawiono jej zarzuty i aresztowano. Za kaucją wychodzi na wolność. Stara się udowodnić swoją niewinność. W końcu wyszła za Jimmyego z miłości, a nie ze względu na jego pieniądze.
Fakt, dźwiga na swoich barkach mroczną przeszłość, lecz nie byłaby w stanie zabić własnego męża.
Lecz czy na pewno?
Czy Paris Peralta na pewno nie ma nic na sumieniu?
Czy na pewno jest niewinna?
Bo jeśli nie jej, to komu zależało na śmierci Jimmyego?

W "Rzeczy, które robimy w ciemności" przeszłość miesza się z teraźniejszością. Autorka, oprócz samego morderstwa i motywów jego dokonania, porusza wiele innych, ważnych i jakże aktualnych tematów. Spotkamy się tu z pedofilią, przemocą, prostytucją... Z nieciekawym środowiskiem, w którym przyszło żyć młodej, zagubionej dziewczynie. Dziewczynie, która została skrzywdzona, która nie miała odpowiedniego wzorca. Lecz pragnęła tylko jednego - zacząć żyć od nowa. I prawie jej się to udało... Prawie, bo przeszłość ją dogoniła. Dopadła w najmniej spodziewanym momencie.

"Rzeczy, które robimy w ciemności" to całkowicie nieodkladalny thriller psychologiczny. Wciąga od pierwszych stron. Zaskakuje. Intryguje. Pełny niespodziewanych zwrotów akcji, sekretów i dramatycznych wydarzeń. Całkowicie nieprzewidywalny. Nieoczywity. Ze zdumiewającym zakończeniem.

Tutaj nie do końca wiadomo, co jest prawdą, a co kłamstwem.
Wielowątkowość, zawiła fabuła i intryga jaką uknuła autorka to niewątpliwie uczta dla czytelnika.

Zatem czytajcie!

Polecam ????

Paris Peralta zostaje oskarżona o zamordowanie męża. Niestety, ona sama nie pamięta czy go zabiła czy nie. Natomiast Zoe, asystenta mężczyzny, to właśnie ją zobaczyła w łazience pełnej krwi, z brzytwą w rękach.
Paris jest przerażona. Boi się. I ma czego, bo pod powierzchnią czai się przeszłość i tylko czeka, żeby móc ją dopaść w swoje szpony i rozszarpać na strzępy.

Zaczynając od pozytywów w tej historii, trzebaby wspomnieć o głównej bohaterce. Życie nie było dla niej łaskawe. Matka nie była ostoją, podparciem, nie darzyła jej miłością. Potrafiła się skupić tylko na sobie i poszukiwaniu szczęścia dla siebie, mając własne dziecko w głębokim poważaniu. Dzieciństwo Paris to seria koszmarów, a mimo tego, być może dzięki swojemu sprytowi, udało jej się uniknąć życia jakie wiodła jej matka.
Nadmienię, że cala historia jest wciągająca, budzi emocje, a sama książke czyta się szybko. Niestety, jej minusem jest przewidywalność. Już na początku wiadomo o co chodzi. Nie ma wielkiego elementu zaskoczenia. Jeden mały niuans, sprawił mi tylko niespodziankę. Reszta jest do bólu do przewidzenia. Trochę szkoda, że autorka tak szybko odkryła karty. Niemniej książek jest dość absorbująca, podzielona na sześć części a w każdej coś nie coś z przeszłości Paris.
Lekka lektura, ale polecam, bo jest dość satysfakcjonująca i ciekawa.