Rzeka zaklęta

Temu tytułowi nie można odmówić jednego ? niepowtarzalnego, chłodnego i zamglonego klimatu. To jest z pewnością największy walor tej historii! Atmosfera świata przedstawionego była unikalna i sprawiała, że czułam ciarki na plecach. Sam pomysł na świat, bohaterów, a także i magię był naprawdę ciekawy. Jednak ostatecznie coś tu zawiodło... ????Zrzucam całą winę na bohaterów, których potencjał nie został umiejętnie wykorzystany. Relacja głównych bohaterów, stanowiących centrum tej historii, nie wzbudziła we mnie żadnych emocji - pomiędzy Jackiem i Adairą nie było żadnej chemii, a uczucie pojawia się bez najmniejszych przesłanek o rosnącym zainteresowaniu stron. ????Inna rzecz ma się z drugą parą bohaterów - Sidra i Torin również nie stanowią mojej ulubionej relacji, jednak jako jedyni wzbudzili we mnie pozytywne odczucia. Zwłaszcza Sidra, którą wyjątkowo polubiłam! Mądra, odważna i pełna dobroci! ??Pomysł z wykorzystaniem krążących po wyspie duchów, uzurpujących sobie prawo do ingerowania w życie człowieka, był naprawdę świetny. Niestety nie został odpowiednio poprowadzony. Jego potencjał zdusiła narracja, której brak było zaskoczeń. Głównie to zakończenie pozostawia wiele do życzenia. ????W swojej opinii jestem rozdarta! Świat, z którym się zapoznałam naprawdę uwiódł mnie swoim urokiem: ciemnymi zaułkami, szepczącymi głosami, mroźnym powietrzem i zapachem morskiej bryzy. Oh? uwielbiam to! Moje zastrzeżenia kieruje jedynie w stronę bohaterów, ponieważ jeśli główni bohaterowie nie są w stanie zainteresować mnie - czytelniczkę - to niestety czuję rozdźwięk. ???? Z chęcią przeczytam kontynuację, która, miejmy nadzieję, odczaruje mi tę historię!

"Rzeka zaklęta" skusiła mnie piękną okładką, zapowiedzią mitologii celtyckiej, szkockich krajobrazów i fantastyki połączonej z thrillerem. Nic więc dziwnego, że podchodziłam do lektury z dużymi oczekiwaniami. Czy książka im sprostała?

Wyspa Cadence jest podzielona między dwa klany, które żyją w nieustannym konflikcie. Wschód może poszczycić się żyznymi glebami, które każdej zimy są najeżdżane przez głodujący Zachód i plądrowane. Po latach nieobecności na wyspę wraca Jack- mieszkaniec Wschodu i praktykująca na Kontynencie bard. Jego zadaniem jest pomoc w rozwikłaniu tajemnicy dziewczynek, znikających z domów. Pomaga mu w tym jego dawna wrogini, a obecnie dziedziczka Wschodu- Adaira. Czy stoją za tym rozgniewane duchy? A może wrogie plemię? Tylko muzyka może w tym przypadku pomóc w rozwikłaniu tajemnicy.

Tym, co od pierwszej strony przyciągnęło mnie do książki, jest jej klimat. Piękne opisy krajobrazów, atmosfera napięcia i tajemnicy z przeszłości potęgowały moje zaangażowanie. Do tego autorka wplata w fabułę wierzenia celtyckie i przedstawia nam ludzi żyjących w zgodzie z duchami, które kiedy tylko okaże się im wiarę, mogą pomagać w codziennych czynnościach. To właśnie ten motyw zainteresował mnie najmocniej.

Do tego mamy oczywiście zagadkę znikających dzieci, której być może nie nazwałabym thrillerową, bo nie mrozi ona krwi w żyłach, ale zdecydowanie intryguje, a ostateczne rozwiązanie mnie zaskoczyło.

No i bohaterowie. Autorka prezentuje ich naprawdę wielu i każdy ma w sobie coś przyciągającego. Czy poszukujący swojego miejsca na ziemi Jack, czy odpowiedzialna Adaira, czy skrzętnie wypełniający swoje obowiązki strażnika Torin, czy uzdrowicielka i głęboko wierząca w magię ziemi Sidra. Każdą z postaci gorąco pokochałam.

A dla fanów wątków romantycznych zapowiadam, że w książce również taki znajdziemy. Jest on jednak bardzo powolny i zupełnie nie przyćmiewa głównej fabuły, co uważam za duży plus.

"Rzeka zaklęta" poleca się uwadze wszystkich szukających poważniejszej fantastyki z niesamowitym klimatem, tajemnicami i elementami mitologii. Tę historię zapamiętam na długo!

"Rzeka zaklęta" zaskoczyła mnie swoim pięknem. Lektura sprawia, że z łatwością możemy sobie wyobrazić niesamowitą wyspę Cadence - morską bryzę, szum fal, chłodne porywy wiatru albo zwodniczą mgłę. Świat przedstawiony jest po prostu cudowny. W powieści magia nie ukrywa się w różdżkach i starych księgach, tylko jest nią przesiąknięta cała przyroda. Duchy żywiołów mogą wciągnąć cię pod wodę, pomóc w uprawie roślin, tak zmienić krajobraz, że nigdy nie dotrzesz do celu albo przenieść z wiatrem wiadomość na odległość wielu kilometrów. Są kapryśne, dlatego tylko rodowici mieszkańcy wyspy wiedzą, jak sobie z nimi radzić.

Jednocześnie jest to opowieść o przyjaźni, rodzinie, miłości, dziedzictwie, władzy i konflikcie dwóch plemion. Ani razu nie poczułam, żeby akcja mi się dłużyła, chociaż faktycznie snuje się ona niespiesznie. Bardziej hipnotyzuje czytelnika, uwodzi romantyzmem, nie wiedziałam, czego się dalej spodziewać, chciałam pozostać w tym świecie jak najdłużej. Duży plus wystawiam głównym bohaterom, którzy nie popełniają błędów typowych dla swoich rówieśników w innych podobnych książkach. Chociaż są młodymi dorosłymi, to zachowują się rozsądnie, rozmawiają ze sobą, ich ewentualne uczucia czy rozterki w żaden sposób nie przytłaczają spraw obiektywnie ważniejszych.

Chciałabym już dowiedzieć się, co będzie się działo dalej, chciałabym odkryć więcej legend i poznać więcej duchów ukrywających się na wyspie. Czuję, że drugi tom również mnie nie zawiedzie, chociaż trochę mi przykro, że nie powstało więcej części. Polecam gorąco fanom fantastyki i mitologii.

?Cadence zawsze była nieprzewidywalna i niebezpieczna, cudowności istniały tu obok koszmarów. A jednak nic nie mogło przygotować go na to, co powiedział mu Torin...?
?Rzeka zaklęta? autorstwa Rebekki Ross, stanowi połączenie powieści fantasy, z elementami romansu oraz thrillera. Nie wiem czy powinnam się do tego przyznać, ale obawiałam się sięgnąć po tę lekturę... Dlaczego? Dość często coś co podoba się dużej ilości czytelników jest dla mnie słabe i w trakcie lektury danej powieści zastanawiam się czym tak naprawdę wszyscy się zachwycają... Ale czy ?Rzeka zaklęta? również mnie znużyła, czy jednak mile zaskoczyła? O tym dowiecie się za chwilkę :)
Jack Tamerlaine od dziesięciu długich lat nie postawił stopy na Cadence. Studiował i tworzył muzykę na kontynencie; właśnie został asystentem na uniwersytecie. Kiedy jednak małe dziewczynki zaczynają znikać z wyspy, mężczyzna odpowiada na wezwanie przywódcy klanu i wraca, by razem z Adairą - swoją nemezis i odwieczną rywalką z dzieciństwa, szukać zaginionych. Oboje szybko odkrywają, że są lepszymi sojusznikami niż wrogami, a ich pełna rezerwy współpraca powoli zamienia się w coś więcej.
Na Cadence nie można jednakże nigdy tracić czujności. Wyspa jest pełną zaklęć, a rządzące nią dychy żywiołów pokazują swoje kapryśne oblicze. Obłaskawić je może tylko muzyka. Niestety z każdą wybrzmiewającą nutą staje się jasne, ze problemy z duchami są znacznie poważniejsze, niż początkowo się wydawało,a skrywany od dawna mroczny sekret grozi unicestwieniem wszystkiego.
Do sięgnięcia po tę powieść skusiła mnie przede wszystkim okładka. Osoby za nią odpowiedzialne wykonały kawał dobrej roboty! Te złote zdobienia, błyszczące płatki kwiatów oraz dziewczyna z tajemniczym spojrzeniem przykuła moją uwagę. Nawet teraz, pisząc tę recenzję nie potrafię przestać na nią patrzeć.
Skoro zachwalanie okładki mamy za sobą, czas na ocenę fabuły. ?Rzeka zaklęta? należy do powieści z powolną akcją - na początku było to dla mnie sporym wyzwaniem, jednak kiedy do tego przywykłam było już tylko lepiej. Rebecca Ross ma przyjemny dla oka styl pisania - do tej pory nie potrafię zrozumieć jak szybko udało mi się przeczytać tę powieść. Autorka genialne dobrała wszelkie słowa, które z każdą kolejną stroną rozkochiwały mnie w sobie jeszcze bardziej.
?Rzeka zaklęta? należy do lektury, w których panuje niezapomniany klimat - w tej historii znajdziecie nie tylko tajemniczą wyspę Cadence, którą zamieszkują dwa skłócone ze sobą klany, ale również mitologię Szkocką, o której do tej pory nie miałam pojęcia. Bardzo spodobał mi się wątek z muzyką oraz duchami żywiołów - mam nadzieję, że w kolejnej części poznam kolejne zjawy, które będą zachwycone muzyką Jack?a.
Niestety pomimo licznych zachwytów zmuszona jestem ponarzekać na trzy elementy:
1)Postać Jack?a - może uznacie, że czepiam się na siłę, jednak jak dla mnie jego osoba zbyt szybko zrezygnowała ze swoich dotychczasowych planów,
2)Wątek dotyczący zaginionych dziewczynek - liczyłam na większy boom, ten element był dla mnie dość przewidywalny, ale prawdopodobnie dlatego, że przeczytałam zbyt wiele kryminałów,
3)Chemia między głównymi bohaterami - czegoś mi między nimi zabrakło. Mam cichą nadzieję, że w kolejnym tomie autorka bardziej rozwinie relację pomiędzy nimi.
Czy książkę polecam? ?Rzeka zaklęta? jest miodem dla moich oczu - straciłam dla tej historii głowę. Autorka w bardzo dobry sposób połączyła w jednej pozycji aż trzy gatunku, które razem stanowią świetną całość, od której nie sposób jest się oderwać. Owszem akcja jest momentami aż nadto powolna, jednak jest tego wyjaśnienie - dzięki temu możecie lepiej poznać Cadence oraz jej mieszkańców. Z mojej strony mogę obiecać Wam, że zakończenie powali Was na kolana - kiedy na jaw wyjdą tajemnice poszczególnych bohaterów tak samo jak ja będziecie źli na siebie, że o tym nie pomyśleliście.