Saga o Atlasie i Axisie. Tom 2

Najpierw krótka historia ewolucji według mieszkańców Pangei kontra teoria kreacjonizmu, w której stwórcą jest Toby. Należy dodać, że ludność planety to psy, które na drodze ewolucji znajdują się na poziomie naszego średniowiecza. Potem jest jeszcze nawiązanie do Mongolii, Dżyngis Chana, budowy jurt i mamutów. Wszystko przemieszane ze sobą, łącznie z dinozaurami. Dorosły czytelnik może się czasami uśmiechnie, zwłaszcza podczas lektury luźnych uwag pod ramkami. Owce, które wybuchają tuż przed śmiercią, też są niezłym zabiegiem literackim. Jeśli zaś chodzi o młodego czytelnika, to nie wiem czy da się wciągnąć, ponieważ intryga jest dość chaotyczna i średnio wciągająca. Leksyka też pozostawia sporo do życzenia. Zapewne tłumacz wprowadził do tekstu słowo ewolucjonować, bardzo karkołomne, a właściwie stanowiące wyzwanie dla języka, użyte zamiast popularnego i akceptowanego przez słowniki ewoluować. Ocena szkolna to mocna trójka, a może nawet czwórka z minusem.