Samotni wśród tłumu

?Gdy stawką jest przetrwanie, musisz zapomnieć o tym, kim byłeś w poprzednim życiu...?

?Samotni wśród tłumu? autorstwa Hanny Necel to kolejny thriller, który bardzo mnie zaskoczył - ta pozycja była dla mnie jedną wielką zagadką. Na samym początku zostałam wprowadzona w pozornie idylliczną atmosferę krótkiego wypoczynku kilku przyjaciółek, który po czasie przerodził się w przerażający koszmar... To jak, jesteście gotowi na recenzję książki, która potrafi zatrzymać oddech i trzymać w napięciu aż do ostatniej strony? :)

Pięć młodych pielęgniarek rozpoczyna wymarzony urlop we Włoszech. Nadmorski hotel, bajeczny widok na morze i obietnica niekończącej się zabawy - wydawałoby się, że nic nie jest w stanie zakłócić ich szczęścia. Na fali wrażeń zatracają się w romansach z tajemniczymi adoratorami. Tylko jedna z nich zachowuje dystans i wkrótce przekonuje się, że intuicja jej nie zawiodła. Wymarzone wakacje zamieniają się w koszmar, kiedy dziewczyny zostają porwane i trafiają do najpilniej strzeżonego więzienia we Włoszech, pełnego zdemoralizowanych przestępców. Czy uda im się uciec i odzyskać utraconą wolność? A może, żeby przetrwać, będą musiały zawrzeć pakt z diabłem? Ta mrożąca krew w żyłach opowieść o lojalności, przyjaźni i granicach ludzkiej wytrzymałości sprawi, że zastanowisz się, jak daleko jesteś w stanie się posunąć w walce o przetrwanie.

"Samotni wśród tłumu" to thriller, który rozpoczyna się pozornie niewinnie, prezentując życie kilku koleżanek planujących odetchnąć od codziennych stresów podczas krótkiego wypoczynku. Jednak szybko okazuje się, że ta beztroska ucieczka staje się początkiem ich koszmaru... Pani Hanna bardzo dobrze poradziła sobie z przedstawieniem przemiany idealnych wakacji w prawdzie piekło - wręcz z każdą kolejną stroną czułam, jak napięcie zaczyna rosnąć i rosnąć.

Jedną z niewielkich wad tej historii jest niezbyt rozbudowane przedstawienie ?koszmarnego? życia bohaterek. Choć autorka wspomina krótko o ich nowej ?codzienności?, wydaje mi się, że mogłaby poświęcić jej więcej uwagi, a fabuła by na tym nie ucierpiała, wręcz zyskałaby w moich oczach.

Książka skutecznie trzyma w napięciu, sprawiając, że trudno oderwać się od lektury. Jej objętość, licząca niecałe 230 stron, wspólnie z dynamiczną fabułą, wpłynie na tempo Waszego czytania.

Jednym z największych atutów powieści są emocje głównych bohaterek, które autorka umiejętnie przelała na kartki papieru. W trakcie lektury wręcz czułam ich strach, czy też determinację w walce o przetrwanie, co z kolei sprawiło, że bardzo szybko utożsamiałam się z tymi kobietami.

Czy książkę polecam? "Samotni wśród tłumu" to bardzo dobry thriller, który wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca. Doskonale oddane emocje bohaterek oraz dynamiczna fabuła sprawiają, że trudno oderwać się od lektury, co czyni tę książkę idealną propozycją dla miłośników gatunku.

Ja nie wiem czy chcę napisać recenzję tej książki. Nie wiem czy potrafię. Cała historia jest tak ogólnie napisana, aż szukałam tutaj jakichś domysłów, czegokolwiek, co by dało mi odpowiedzi na dręczące mnie pytania. Ogólnie nie zaliczam tej pozycji do thrillera, tylko horroru fantastycznego. Początek zapowiadał zwykłą obyczajówkę, ot kilka koleżanek wyjechało na urlop i chciało dobrze się zabawić. Jedna z nich odizolowała się od nich chcąc wypocząć, a nie wdawać się w romanse. Ona myślała najbardziej realistycznie z nich. W pewnym momencie dostaje telefon, który się urywa, a w dniu wylotu zostaje porwana i nikt tego nie widzi. Porwali ją na prośbę koleżanek, bo nie chciały być same. Trafiły do miejsca gdzie mają wykonywać pracę przy naturze(chciałam wiedzieć co, ale nie było o tym wzmianki). W międzyczasie mają dzielić się dyżurami przy chorych, raz ludzi, raz chodziło o sprawy zwierzęce. Towarzysz przeważnie był jeden, obleśny, niemiły i wciąż na wszystko zły, ale czasami śmiali się inni (kto?). Rozmawiając podrzucił myśl tej najrozważniejszej, że jeśli chce być chroniona, musi sobie kogoś znaleźć, inaczej za złe zachowanie karzą ich gwałtami. Kiedy do placówki trafia jedna z jej wykończonych koleżanek, zaczyna kiełkować w niej pewna myśl. Czy jest jakakolwiek droga ucieczki?
Zamysł książki był dobry, ale sporo luk mnie drażniło. Dziwiłam się dlaczego pozostają takie bierne, dlaczego mają czas na myśli, by przed kolejną pracą się wykąpać, skoro były w śmiertelnym niebezpieczeństwie? Nie wiem, nie potrafię ją sprawiedliwie ocenić, a nie chcę wymieniać rzeczy, które mnie dziwiły, bo przeważnie staram się wyciągać z książek same najlepsze atuty. Mogę tylko dodać, że ich przygody były tak nieoczywiste, że ciągnęło by zobaczyć do czego to wszystko doprowadzi. Podobno były pielęgniarkami, ale wymiotowały na widok krwi. Być może stres powodował, że zachowywały się irracjonalnie, a być może nie spodziewały się, że mężczyźni z którymi miło spędziły czas okazali się kimś innym. Zachęcam, by samemu przeczytać i wyrobić sobie ocenę. To tylko moje zdanie.