Sanatorium Zagłada

Kolejny raz proza Pana Maxa zrobiła na mnie duże i dobre wrażenie. Chociaż chwilami trochę przegadana nużyła, by po poznaniu faktów danego fragmentu zrozumieć, że taki był cel.

Trudno wczuć się w tok myślenia głównego bohatera.
Został on wychowany w całkowitej izolacji. Jego postrzeganie świata jest zupełnie inne niż otaczająca rzeczywistość.
Po śmierci ojca, rzucony na pastwę realnego życia. Realnego, tylko ograniczonego przez mury zakładu dla umysłowo i nerwowo chorych oraz cmentarza.
Wbrew pozorom miał szczęście do ludzi. Mógł skończyć jako szaleniec, którym nie był.

W powieści jest wiele przemyśleń, analizowania. Rozstrzygania co dobre, a co złe.

"Nikt nie miał prawa skazać na śmierć drugiego człowieka, nikt nie miał prawa odebrać mu bez jego winy wolności."

To spokojna książka, ale targająca emocjami czytelnika. Zmusza do zastanowienia się na temat postępowania bohaterów. Uzewnętrznia wady i zalety ludzi zmuszonych do życia i wykonywania czynów niezgodnych z ich postrzeganiem świata.

Zdjęcie okładki sugeruje historię miłosną.
Ale nie taką romantycznie ckliwą, nie taką, która opisuje kolorowe motyle w locie.
To surowy obraz trudnego losu w którym broni się delikatność.

Bardzo polecam.
...

Hej, cześć i czołem ????????

Znacie pisarza maxczornyj?

Myślę, że większość z Was go zna. Jak wiecie, albo i nie, uwielbiam pisarza i uważam, że umie napisać dobre powieści. Niektóre są krwawe i brutalne, inne na faktach z nutką dramatyzmu i obrzydliwych scen, a jeszcze inne na faktach, ale bardziej podchodzące pod historię. Miałam przyjemność czytać każdy gatunek spod pióra autora i z każdego spotkania jestem zadowolona, ale do rzeczy ???? Zapraszam niżej na recenzję lektury, która nie była łatwa.

?RECENZJA?

Lew Wilcek został aresztowany przez Niemców i zamknięty w Zakładzie dla Umysłowo i Nerwowo Chorych. Mężczyzna widzi, że to w co wierzył i mu się wydawało, to tylko jego wyobraźnia. Teraz widzi szarą rzeczywistość i okrucieństwo wojny.
????
"Sanatorium Zagłada" to powieść, która była dla mnie bardzo ciężka. Kurcze, tak naprawdę nie wiem, co mam Wam napisać. Spróbuję zacząć od początku. Język i styl jest przyjemny, zważywszy na to jaki jest to gatunek literacki. Lubię poznawać autorów w różnych odsłonach i tutaj Max pokazał się właśnie w innym świetle, co spowodowało u mnie, że jeszcze bardziej polubiłam autora. Fabuła w ów powieści toczy się swoim torem. Powoli zostaje nakreślony nam rys historii naszego głównego bohatera. Dowiadujemy się dużo ciekawych rzeczy. Wszystko jest stonowane i poprowadzone na spokojnie. Niektóre opisy były dla mnie zbędne, ale widocznie musiały być, żeby mieć jeszcze lepszy obraz tego wszystkiego, co tam się działo. Główna postać jest dobrze wykreowana. Czułam bijące od niej emocje oraz to, z czym mierzy się w danej chwili. Przykre jest to wszystko, co czyta się związanego z wojną. Ja w ogóle nie umiem sobie wyobrazić tego, co ci ludzie musieli przejść. Jak musieli walczyć o każde tchnienie. Jest to przerażające. Cieszę się, że pisarz nie ogranicza się tylko do powieści krwawych i brutalnych, lecz potrafi też poruszyć część historii i nam ją przedstawić. Owszem, część jest fikcją, ale część prawdą! Polecam każdemu!
????
....