Schronisko pod Srebrnym Aniołem

"Czasem zmiany poprostu następują same... Nie trzeba ich szukać na siłę"

Ewa po telefonie od siostry o złym stanie zdrowia ojca, wyjeżdża z Krakowa do rodzinnego domu. Początkowo przekonana, że nie wytrzyma tam dłużej niż kilka dni, przedłuża pobyt z powodu różnych niespodziewanych okoliczności. Choć jej relacje z ojcem i siostrą pozostają niezmiennie od lat w bardzo złym stanie, to jednak obecność brata oraz nowo poznanych mężczyzn sprawia, że wszystko zaczyna w jej życiu zmieniać się o 180 stopni. Takiego planu na swoje życie nawet ona, poukładana organizatorka czasu, nie przewidziała...

Jak w pełni przekazać wam moje wrażenia? Nie znajduję słów, by nazwać nieuchwytne to coś, co zrobiła ze mną historia Ewy. A może dokładniej klimat tej opowieści, miejsce w którym została osadzona fabuła i osoby przez które autorka przemawia do czytelnika.

Trzecia część perypetii krakowskich przyjaciółek, najbardziej poruszyła moje serce i otuliła ciepłem.
Tym razem autorka skupia się na Ewie i jej niełatwej przeszłości, która poprzez powrót w rodzinne strony, daje o sobie znać na każdym kroku. Poznajemy jej relacje rodzinne, wracamy do przeszłych lat, by wraz z Ewą poznać los kobiet z jej rodziny i zrozumieć, czemu tak, a nie inaczej wyglądał jej dom rodzinny. Możemy się przekonać jak wybory naszych przodków, mają ogromny wpływ na kolejne pokolenia, jak kreują postawy, często niczym odbite przez kalkę. Ta opowieść wzrusza, wywołuje momentami niezgodę, złość, ale im bliżej końca, tym więcej światła niosacego nadzieję. Autorka nie osądza, nie wydaje wyroków, ale pokazuje, że człowiek póki żyje ma możliwość zmiany, wybaczania, obrania nowego kierunku, byle tylko dał sobie na to szansę i otworzył serce.

Dodam jeszcze, że książka pani Natalii przenosi czytelnika w górskie beskidzkie rejony przyozdobione jesiennym anturażem. Jest tam takie miejsce nad którym czuwa wyjątkowy anioł, gdzie zawsze znajdzie się ciepły kąt, gorąca szarlotka i pachnący domem bochen chleba. Jeśli chcecie doświadczyć tej gościny, chwytajcie za książkę "Schronisko pod Srebrnym Aniołem"

"Schronisko Pod Srebrnym Aniołem" to niezwykle poruszająca powieść, która wciąga czytelnika od pierwszych stron. Natalia Przeździk kreśli obraz Ewki - kobiety zmagającej się z wewnętrznymi konfliktami, którą życie zaskakuje w sposób, którego nie potrafiła przewidzieć.
Kiedy informacja o śmiertelnej chorobie ojca wytrąca ją z utartego rytmu, Ewka zmuszona jest skonfrontować się z przeszłością, którą przez lata próbowała ignorować. Przeździk z wprawą opisuje tę wewnętrzną walkę, ukazując, jak przeszłe traumy wpływają na relacje rodzinne. Wyjazd w rodzinne strony staje się nie tylko podróżą fizyczną, ale także emocjonalną wyprawą w głąb siebie i swoich bliskich.
Autorka umiejętnie buduje atmosferę Beskidu Sądeckiego, wprowadzając czytelnika w malowniczy świat, który, mimo swojego piękna, kryje w sobie ból i trudności. Elementy natury, które stanowią tło dla historii, symbolizują zarówno ucieczkę, jak i konfrontację z rzeczywistością. Wartościowe przesłanie, że prawdziwa miłość i wsparcie często pojawiają się w najmniej oczekiwanych momentach, sprawia, że opowieść nabiera głębszego sensu.
"Schronisko Pod Srebrnym Aniołem" to mądra i refleksyjna lektura, która zachęca do przemyśleń na temat relacji międzyludzkich, odpuszczania przeszłości i poszukiwania sensu w trudnych sytuacjach. To książka, która dotyka emocji, skłania do autorefleksji i pokazuje, że choć życie nie zawsze układa się według planu, w każdej trudności można znaleźć szansę na nowy początek. Zdecydowanie polecam tę powieść każdemu, kto pragnie odkryć, co naprawdę znaczy odnaleźć siebie i bliskich w obliczu wyzwań.