Ścieżki północy (twarda)

Młody Australijczyk, Dorrigo Evans, tuż przed wyjazdem na front drugiej wojny światowej, poznaje Amy. Kochanków łączy uczucie pełne pasji, które jednak nie ma nadziei na przyszłość: Amy jest żoną wuja Dorriga, a sam chłopak zaręczony jest z inną. Młodzi rozstają się, Evans obiecuje sobie jednak, że po skończonej wojnie, wróci po ukochaną, takiej miłości bowiem nie można pozwolić odejść. Wkrótce chłopak trafia do japońskiego obozu, w którym jeńcy służą jako siła robocza do budowy birmańskiej Kolei Śmierci. Tu młody chirurg poznaje najbardziej nieludzkie z "ludzkich" zachować i jest świadkiem niewyobrażalnego okrucieństwa. Flanagan wydaje się bezkompromisowy: nie kreśli bohatera bez skazy. Nasz "wojenny bohater" w swym obozowym zachowaniu widzi więcej pozoranctwa i udawania nich szczerego serca. Flanagan nie oszczędza czytelnika: brutalnie "wrzuca" nas w rzeczywistość japońskiego obozu, ukazuje jego codzienność, w której całe morze bezwzględności i mordercza, egoistyczna walka o byt, i drobne - a przez to wielkie - ludzkie gesty. Flanagan nie tworzy romantycznej historii miłosnej: przynosi nam wspaniałe dzieło o małości i wielkości człowieka; o jego okrucieństwie i sercu; o tym, jak udział w nieludzkim zmienia, ale też o miłości, która mogła ocalić i swoistym strachu przed nią, który pozwolił przejść jej obok, zmieniając bezpowrotnie wszystko. "Ścieżki północy" to fantastyczna, niezwykle sprawnie opowiedziana historia, która wzrusza, wstrząsa, zniewala. Obiema rękoma podpisuję się pod wszelkimi peanami na jej cześć!