Sekrety Marianny

Bohaterką powieści jest tytułowa Marianna, której niestety przyszło żyć w dość ciężkich dla kobiet czasach. Małżeństwo przypominało bowiem bardziej transakcję niż związek dwojga kochających się ludzi. Marianna była inteligentna i oczytana. Po śmierci matki zamieszkała w domu ciotki. Niestety nie była tam szczęśliwa, więc gdy tylko nadarzyła się okazja poprosiła ojca aby pozwolił powrócić jej do domu rodzinnego. Niestety jego stan zdrowia z dnia na dzień się pogarszał, a oszczędności topniały. Marianna postanowiła więc poślubić byłego wojskowego. Jak się jednak szybko okazało małżeństwo to było jej największym błędem. Ojciec szybko zmarł, a Marianna została skazana na życie z mężczyznom, który budził w niej największą odrazę. Zaczęła nawet modlić się o jego śmierć. Pewnego dnia jej mąż odprowadzając konia został przez niego kopnięty. Choć Marianna słyszała jego krzyk nie odwróciła się aby mu pomóc. W wyniku tego mężczyzna zmarł, a ona odzyskała wolność. Niby tego chciała od dawna i o to prosiła w swoich modlitwach, a jednak to wydarzenie zapoczątkowało falę kolejnych nieszczęść w jej życiu. Jej sytuacja materialna okazała się tragiczna. Nie miała domu ani pieniędzy. I kiedy już miała zamiar zakończyć swoje życie na jej drodze stanął pewien prawnik, który jak się okazało również miał w życiu pod górkę. Mężczyzna złożył Mariannie pewną intratną propozycję, na której skorzystać mieliby oboje. Czego chciał od niej tajemniczy prawnik? Czy kobieta zgodziła się na jego szalony pomysł? I wreszcie jaki finał miała historia Marianny, której los od najmłodszych lat tak bardzo doświadczył?

Jestem właściwie pewna, że wszystkie miłośniczki twórczości Jane Austen będą tą książką oczarowane. Powieść czyta się rewelacyjnie. Chociaż domyślałam się w pewnym momencie już zakończenia nie byłam w stanie przewidzieć jakie niespodzianki zaserwuje bohaterom pisarka. Trzeba przyznać, że droga do miłości w tym przypadku okazała się bardzo zawiła i nieprzewidywalna, a bohaterka wiele musiała w życiu przejść zanim odnalazła szczęście.

Powieść jest kontynuacją książki "Wybór Charlotty". Charlotta pojawia się w książce jako bliska przyjaciółka Marianny. Kobiety poznają się kiedy Marianna zamieszkuje u swojego brata tuż po śmierci męża. Dzięki niej odzyskuje spokój i ma możliwość spojrzeć na miłość łączącą dwojga ludzi z zupełnie innej strony, dotąd dla niej obcej.

Autorce udało się stworzyć niebywały klimat, podobny do tych, które w swoich powieściach tworzyła Jane Austen. To niesamowite, że również współczesna pisarka uchwyciła go w tak cudowny sposób. Książkę czyta się bardzo dobrze. Przy lekturze odbyłam prawdziwą podróż literacką i zaprzyjaźniłam z bohaterką historii snutej przez pisarkę. Marianny nie sposób było bowiem nie polubić, a jej historia niejednokrotnie chwytała za serce i wyciskała łzy. Mądra, wrażliwa, a zarazem trochę naiwna kobieta odnalazła szczęście i upragnioną miłość, chociaż były momenty, w których zupełnie przestawała w nią wierzyć. Los niezmiennie bywał dla niej przewrotny. W końcu jednak postanowiła wziąć życie we własne ręce i spróbować samodzielnie decydować o sobie, co przecież w czasach w jakich przyszło jej żyć było dla wielu czystym absurdem. Było jednak warto. Gorąco zachęcam was do lektury, od której naprawdę trudno się oderwać i która na długo pozostanie w waszej pamięci ;)

Kontynuacja cyklu, można powiedzieć "angielskiego", drugi tom po "Wyborze Charlotty", i okazuje się, że może być tylko lepiej. Pierwsza część podobała mi się, nawet okazało się, że takie klasyki mi nie straszne.

Gdy młoda dziewczyna wychodzi za mąż dla pieniędzy, a w dodatku nic nie wie o życiu, to to nie może skończyć się dobrze. A takie realia panowały i takie sytuacje były na porządku dziennym. Młodziutka Marianna szybko poznaje smak goryczy, smutku, samotności i bezsilności. Jednak los ma dla niej całkiem inną rolę. Jest to drugi tom, jednak swobodnie można go czytać bez znajomości poprzedniego, ponieważ opowiada on o innych bohaterach. Książka jest utrzymana w klimacie, nasiąknięta angielską atmosferą i dobrze pokazuje ówczesną rzeczywistość. Może nie jest to powieść porywająca, bo dużo tutaj stateczności, ale czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Nie jest stereotypowa, bo nie chodzi tu tylko o uczucia, ale też nie odbiega od klasycznych dzieł tego gatunku.

Myślę że jest to taka idealna "próbka" klasycznej literatury, ale nie wydłużona do granic możliwości. Po 300 stronach łatwo nam będzie ocenić, czy to "nasz" typ. Ja ze swojej strony mogę tylko zachęcić do tej podróży w czasie.

Jestem przekonana, że po przeczytaniu Wyboru Charlotty, tą książką także będziecie oczarowani. Nie będę ukrywać, że zachowanie bohaterów momentami mnie irytowało, ale rozumiałam ich pobudki. Kiedyś życie toczyło się na innych zasadach, a lęk przed odrzuceniem często jest po prostu silniejszy. Ta irytacja nie wpłynęła jednak negatywnie na mój odbiór. Cała historia bardzo mi się podobała, a sami bohaterowie znaleźli miejsce w moim sercu.

Zanim przeczytacie Sekrety Marianny, koniecznie sięgnijcie po poprzednią, bo losy Marianny są ściśle powiązane z samą Charlotte. Książka jest przewidywalna, ale wcale mi to nie przeszkadza. Właśnie tego oczekiwałam po tym historycznym romansie. Miłości, dramatu, szczęśliwego zakończenia i klimatu, który uwielbiam. Niesamowicie przy niej odpoczęłam, choć w pewnym momencie zaczęło mocno narastać napięcie. Gorąco wam polecam. Dziękuję ... za egzemplarz.

"Sekrety Marianny" to kolejny po "Wyborze Charlotty" romans z XIX wieczną Anglią w tle. W czasach kiedy kobiety nie miały prawa głosu, bohaterki książek Agnieszki Olejnik pokazują, że są ponad swoją epokę. Oczywiście mieszczą się w ramach obowiązujących je norm, jednak cały czas starają się kierować swoim życiem, tak jak same chcą.

Marianna bardzo młodo wychodzi za mąż i jej małżeństwo nie przypomina baśni, a jest ucieleśnieniem najgorszych koszmarów. Sporo od niej starszy James Hint, emerytowany wojskowy, okazuje się być człowiekiem gwałtownym i bardzo brutalnym. Wkrótce umiera i choć Marianna od tej pory może odetchnąć, to po otwarciu testamentu, okazuje się, że bez męża Marianna zostaje również bez dachu nad głową. Pomoc finansową oferuje jej młody prawnik Swen, jednak w zamian oczekuje od Marianny pewnej przysługi. Bardzo nietypowej przysługi. Jak potoczą się losy tych dwojga?

Pióro Agnieszki Olejnik znów rzuciło mnie w dawne czasy, gdzie bale, wystawne podwieczorki i piękne suknie skrywały sekrety, o których kobietom nie wolno było głośno mówić. Miały być zawsze uśmiechnięte, być ozdobą swoich mężów, nawet jeśli za zamkniętymi drzwiami rozgrywały się dramaty. Takie piękne, ale jakże okrutne dla płci pięknej czasy.

Jednak "Sekrety Marianny" to przede wszystkim bardzo dobra i mimo wszystko lekka powieść obyczajowa z nutą romansu, który nie przytłacza bieżącej fabuły, a rozgrywa się gdzieś pomiędzy wydarzeniami. Miłość w bohaterach dojrzewa, ale wciąż pozostaje ukryta, bo nie ma dla niej odpowiedniego czasu, momentu, a może po prostu odwagi, by ją sobie wyznać.

Kibicowałam mocno kolejnej bohaterce tej serii, a dodatkowo mogłam poznać dalsze losy Charlotty, więc powieści te, choć różne i można je czytać niezależnie od siebie, to dla mnie stanowią całość. Polecam!