Serce Neftydy (twarda)

Effi przygotowuje się do wkroczenia w dorosłość. Niestety ten dzień nie będzie dla niego dobry. Chłopak traci matkę i dom, a jedyne, co zostaje po tym wszystkim, to serce jego rodzicielki unoszące się w kosmosie. Effi zabiera je ze sobą i rusza na planetę, na której dawniej przeprowadzano eksperymenty genetyczne. Liczy, że znajdzie laboratorium, w którym uda mu się przywrócić matkę do życia.
Serce Neftydy Marcina Szczygielskiego to powieść młodzieżowa z pogranicza fantastyki, w której głównym bohaterem i narratorem jest Effi. To młody chłopak, który nagle traci wszystko, ale nie poddaje się, a jego celem jest wskrzeszenie matki i tylko to trzyma go przy zdrowych zmysłach. Chłopak momentami zachowuje się dziecinnie, mimo że za wszelką cenę chce pokazać, jaki jest dorosły. W jego zmaganiach pomaga mu Wtyczka, czyli aplikacja w jego głowie, która odpowiada m.in. za przeszukiwanie jego pamięci.
Głównym wątkiem jest podróż na ziemię i odszukanie laboratorium, które ma pomóc chłopakowi w odzyskaniu matki. Podróż jest trudna, a jej wynik niepewny. Od lat nikt nie zapuszczał się na ziemię, nie wiadomo, czy jakieś laboratorium pozostało na planecie, a jeśli, to czy w ogóle działa. Chłopak jest jednak zmotywowany, mimo że przed nim całkiem nowy świat, którego nie rozumie. W tle tego wątku dzieje się naprawdę wiele. Effi będzie musiał zweryfikować dotychczasową wiedzę na temat planety, na którą trafił, pozna też jej mieszkańców. W kosmosie nie miał znajomych, tu będzie musiał spędzić czas z obcymi istotami. Przyjdzie mu stawić czoła niebezpieczeństwom, a przy okazji lepiej pozna samego siebie.
Intrygujące są dwa szczegóły tej powieści. Po pierwsze ?postać? Wtyczki. Sam Effi dziwi się, że aplikacja zachowuje się inaczej niż w kosmosie. Początkowo jest czymś w rodzaju strażnika, nauczyciela, który ma za zadanie przygotować chłopaka do dorosłości. Potem zmienia się. Nabiera ludzkich cech, zaczyna mówić o uczuciach i emocjach, jakby była tworem czującym. Jej istnienie jest fascynujące, a jej zdolności podkręcają atmosferę wydarzeń niejeden raz. Drugim ciekawym motywem jest wprowadzenie do powieści wierzeń ze starożytnego Egiptu. Nie wszyscy bogowie są powszechnie znani, dlatego autor uzupełnił książkę o bogaty indeks pozwalający zrozumieć co i jak. Połączenie świata po genetycznej zagładzie, ludzi żyjących z powodzeniem w kosmosie i wierzeń starożytnego Egiptu tworzy świetny klimat opowieści.
Serce Neftydy to powieść, która nie jest łatwa w lekturze. Nie dlatego, że jest nudna, ale jest bogata w szczegóły, dopracowana, bardzo klimatyczna i przemyślana na każdym poziomie. Nie wiem, czy to książka młodzieżowa, mimo że bohater jest młodym chłopakiem. To rozbudowana historia, mimo że na pierwszy rzut oka na to nie wygląda. Niemniej jeśli lubicie space opery, powinniście sięgnąć po tę lekturę. Warto choćby dla stylu autora.

Serce Neftydy to książka, która zaciekawiła mnie od momentu w którym natrafiłam na pierwsze informacje na jej temat. Połączenie wizji przyszłości ludzkości rodem z historii science fiction z wierzeniami starożytnych Egipcjan stanowi dość odważne i niecodzienne połączenie i trudno mi ukryć, że byłam niezmiernie ciekawa jak udał się taki eksperyment. Pełna zarówno obaw jak i nadziei zasiadłam więc do lektury najnowszej książki Marcina Szczygielskiego.

Effi, główny bohater książki, to siedemnastoletni chłopak wkraczający w dorosłość, a co za tym idzie mający uzyskać pełen dostęp do trójsieci, który dotychczas ograniczała jego SI nazywana Wtyczką. Niestety w dniu, w którym miał osiągnąć pełnoletniość w wyniku wyjątkowo niefortunnego splotu wydarzeń traci dosłownie wszystko ? swoją matkę, prom kosmiczny, który był ich domem, a także staje się poszukiwany przez Federacje, a tym samym grozi mu likwidacja. Nie widząc innej opcji na poprawę swojej sytuacji decyduje się spróbować przywrócić swoją matkę do życia. By tego dokonać z zamrożonym sercem swojej rodzicielki udaje się na Duat ? dawną Ziemię ? gdzie ma nadzieje odnaleźć działające laboratorium zdolne dokonać takiego cudu. Szybko okazuje się, że planeta jest zupełnie inna niż jak przedstawia ją w trójsieci Federacja. Zamiast opustoszałej, niezdatnej do życia planety zastaje bowiem świat zamieszkały przez genetyczne hybrydy, które swoją różnorodnością nie raz zadziwią nie tylko samego Effiego.

Z początku czytelnika może przytłoczyć natłok informacji. Marcin Szczygielski wrzuca czytelnika bo wiem nie tylko w złożony świat przyszłości opierający się na stałym połączeniu każdej osoby z siecią, nazywaną w książce trójsiecią, ale także opierający się na modyfikacjach genetycznych i kulturze starożytnego Egiptu. To ostatnie może najbardziej dziwić, ale także wprowadza najwięcej zamętu, bo mimo zamieszczonego na końcu książki spisu bóstw i pojęć związanych ze starożytnym Egiptem, dość ciężko jest na raz zapamiętać wszystkie szczegóły i powiązania między zdobywanymi w trakcie lektury informacjami. W dodatku mitologia i wierzenia starożytnych Egipcjan można śmiało określić jako nieco zagmatwane, często różne bóstwa cechowały podobne lub wręcz identyczne atrybuty, odpowiadały za te same sfery ludzkiego życia i funkcjonowania natury, co też przyczyniało się do tego, że z czasem niektórzy z bogów zamiast za autonomiczne istoty zostali przypisywani jako wcielenie innego boga. Do tego wszystkiego dodajmy jeszcze stworzone przez autora nowe miary czasu.

Jak widać jest tego sporo, z czasem jednak, gdy w trakcie lektury przyswoimy część informacji zaczynamy dostrzegać złożoność i kunszt z jakim wykreowana została wizja przyszłości i ludzkiej rasy. Wszystko jest tutaj ze sobą logicznie powiązane i tworzy spójną całość.

Jaki jest więc świat przyszłości w Sercu Neftydy? Z pewnością nie jest on miejscem, w którym chcielibyście sie znaleźć. Dający ułudę spełnienia wszystkich marzeń ludzkości, tak naprawdę stanowi wirtualne więzienie ograniczające wolną wolę jednostki i przyporządkowując jej określone role. Ziemia (zwana Duatem) zaś przypomina tę z postapokaliptycznych wizji, zamieszkana przez genetycznie zmodyfikowane hybrydy, które w większości przypadków trudno nazwać przyjaznymi.

Kilka z owych hybryd będzie towarzyszyło Effiemu w jego wyprawie. Jeżeli chodzi o bohaterów, nie ma ich zbyt wielu, stanowią za to interesującą zbieraninę. Nie tylko ze względu na ich genetyczne mutacje i egzotyczny wygląd, którego nie będę zdradzać, by nikomu nie psuć przyjemności z lektury. Sam główny bohater dla mnie był najsłabszą z obecnych w książce postaci, za to idealnie obrazował zmiany jakie przyniosła ze sobą przyszłość. Wyobraźcie sobie osobę, której kontakty z żywym człowiekiem ograniczyły sie do dwóch osób ? z czego jednym była jego matka, z którą mieszkał. Reszta to kontakty zawarte w sieci, z osobami, których nigdy nie spotkał i które postrzega przez pryzmat ich awatarów. Osobę, której organizm jest kontrolowany przez wprowadzane do niego substancje, mające regulować buzujące w nim hormony i wyciszać emocje. A do tego dodajmy jeszcze sprzężoną z mózgiem sztuczną inteligencję, która pełni rolę zarówno niańki jak i nadzoru nad tym co użytkownik robi w wirtualnej rzeczywistości. Effi zmienia się w trakcie swojej podróży po dawnej Ziemi, uczy radzić sobie radzić z obcymi dla siebie emocjami i reakcjami własnego ciała, które dla nas są czymś zupełnie naturalnym. Ewoluuje również jego SI ? Wtyczka, zyskując coś na kształt własnej osobowości i stając się jedną z ciekawszych postaci.

Sposób w jaki zostało wydane Serce Neftydy budzi zachwyt. Po wewnętrznej stronie zintegrowanej okładki czytelnik znajdzie mapę pozwalającą prześledzić wędrówkę głównego bohatera po Duacie oraz dokładniejsze plany jednego z miejsc, które przyjdzie mu odwiedzić. Samo wnętrze zaś poza wspominanymi już jednostkami czasu i spisem bóstw oraz pojęć zaczerpniętych z kultury starożytnego Egiptu zawiera również liczne kolorowe ilustracje wykonane przez samego autora. Stanowią one ogromny atut i dodają całości klimatu, a przy tym są naprawdę ładne. To chyba jedne z ciekawszych ilustracji jakie przyszło mi spotkać w książce skierowanej dla starszego czytelnika.

Choć Serce Neftydy zaliczane jest do książek młodzieżowych osobiście poleciłabym tą książkę nieco starszym czytelnikom, którzy z pewnością docenią bogactwo wykreowanego przez autora świata połączone z tradycyjną powieścią fantastyczną. Dla mnie lektura przygód Effiego mimo początkowych obaw stanowiła wyjątkowo przyjemne doświadczenie i z pewnością sięgnę również po poprzednie książki Marcina Szczygielskiego licząc na równie miłe lektury.