Siedem czarnych mieczy

Zdjęcie profilowe co_dzis_przeczytamy
co_dzis_przeczytamy
Lubicie szczyptę magii w książkach?

Na pewno znajdziecie nie tylko ją w książce z serii Śmierć Imperiów:
Siedem czarnych mieczy- Sama Sykesa ...

Akcje, świetni bohaterowie no i super pomysł przedstawienia finalnych wydarzeń na początku książki, a później pokazanie całej historii jak do tego doszło. Na początku nie wiedziałam za bardzo o co chodzi i nie przepadam za skalniaki w czasie w książkach i w filmach z reszta też, ale tu jednak to dalej zadziałało. Nie jest to, aż tak zagmatwane. No i oczywiście sam pomysł świetny. Główna bohaterka, nie wyidealizowana, popełniając błędy, ale dążąca do swojego celu. Czekam na kolejną część.

Sal Kakofonia zostaje więźniem Tretty Srogiej. Gubernator- bojowniczka skazuje ją na śmierć.
Jak do tego doszło?
Sal Kakofonia jest na tropie znanego i poszukiwanego Włóczęgi Daigi Fantoma. Natyka się na jego "pachołków" i po zdemolowaniu tawerny wyciąga informacje o miejscu jego ukrycia. Dociera na miejsce i po zaciętej walce zabija go. Na szczęście za jego śmierć zbiera niezłą zapłatę, a dodatkowy łup w postaci pyłu który został po Włóczędze, daje jej jeszcze kolejna kartę przetargową.
Postanawia zapłacić pyłem freemakerce i naprawiaczce za rozszyfrowanie kodu. Udało się na kartce ukazało się siedem nazwisk.
Czy uda jej sie dopaść każdego na kim planuje zemstę? Jak dojdzie do tego, że zostanie aresztowana i skazana na śmierć?

Książka stanowi swoiste połączenie future fantasy, dark fantasy z westernem. Sykes w swym dziele ukazał czytelnikowi historię antybohaterki, łowczyni nagród - Sal Kakofonii, którą można scharakteryzować jako swoistego magicznego rewolwerowca, gdyż dysponuje ona niezwykłym artefaktem tj. rewolwerem w kształcie głowy smoka, który może wystrzeliwać magiczne pociski, ostrzegać swoją właścicielkę przed niebezpieczeństwami oraz komunikować się z nią w nie do końca wyjaśniony sposób. Pikanterii całej historii dodaje pojawiające się raz po raz wzmianki dotyczące tajemniczej umowy łączącej Sal z jej rewolwerem. Ten motyw podobał mi się najbardziej.
Przygoda rozpoczyna się w sali przesłuchań w Strażnicy, gdzie główna Kakofonia jest przesłuchiwana przez gubernator-bojowniczkę Tretę Srogą, oficera Rewolucji Pięści i Ognia. Uwięziona kobieta snuje opowieść dotyczącą niezwykłych wydarzeń, w których brała udział, a jakie rozegrały się w Bliźnie w ciągu ostatnich tygodni. Szybko okazuje się, że Sal to dobrze naoliwiona maszyna do zabijania, zaprogramowana do wykonania ściśle określonej misji. Bohaterka zaślepiona nienawiścią i pragnieniem zemsty gotowa jest zabijać niewinnych ludzi, a nawet zburzyć istniejący świat.

Wśród atutów książki na pierwszym miejscu wymieniłbym ciekawie skonstruowany świat, w którym toczy się wojna pomiędzy Imperium posiadającym na swych usługach magów a Rewolucją opierającą się na fanatycznych żołnierzach korzystających z najnowszych osiągnięć techniki. W tym uniwersum magowie chcąc korzystać ze swych mocy muszą czerpać moc od Lady Handel. Jest ona nieznanym bytem, który szczodrze dzieli się swą mocą odbierając w zamian magom coś cennego ilekroć chcą skorzystać z jej pomocy (np. zdolność odczuwania emocji, wzrok lub władzę w członkach). Na uwagę zasługują bohaterowie książki - Sal i Cavric. Różnią się oni od siebie w każdym elemencie. Kakofonia jest mściwa, pochopna w działaniu i rzadko stać ją na okazanie litości i współczucia słabszym. Cavric to idealista, który gotów jest nieść pomoc słabszym nie rzadko ryzykując przy tym życie. W książce można znaleźć liczne opisy batalii i pojedynków toczonych przez Sal z jej wrogami. Na mnie największe wrażenie zrobiła jej walka z Paladynem. Myślę, że to najlepszy moment jej opowieści.

Fantastykę lubię i czytam tak często jak to możliwe, a to z powodu mojej ciekawości w jakim świecie autor umieści swoją powieść i czy będzie to zupełnie niemożliwy wszechświat czy całkiem prawdopodobny. Oczywiście mówię tutaj o szeroko pojętej fantastyce, bowiem fantasy to jednak co innego niż swojskie science fiction. I właśnie ? całkiem niedawno ? zaznajomiłem się z ciekawą powieścią, która zapewne podpięta zostanie do fantasy. Jest to ?Siedem czarnych mieczy?, pierwszy tom cyklu ?Śmierć imperiów?.

O książce możemy przeczytać, że:
Okradziono ją z magii.
Pozostawiono na śmierć.
Zdradzonej przez tych, którym ufała najmocniej, i odartej z magii Sal Kakofonii nie pozostało nic prócz imienia, sławy i legendarnej broni. Ma jednak wolę silniejszą od czarów i świetnie wie, dokąd pójść.
Blizna to kraina rozdarta przez potężne imperia, do której zbuntowani magowie się udają, żeby zniknąć, zhańbieni żołnierze umrzeć, Sal zaś idzie tam z mieczem, bronią i listą siedmiu nazwisk. Zemsta sama w sobie jest nagrodą.

Powieść ta to typowa przygodowa fantasy. Rzecz korzystająca z motywów rodem z Mrocznej Wieży. Dobra, epicka rozrywka, choć bez większych ambicji. Można nawet zaryzykować opinię że to także lektura dla miłośników westernów. Dobra akcja, dużo przygód i niebezpieczeństw. Lekki styl. I tylko to współczesne słownictwo niestety razi, bo autor za dużo go wrzucił do tej książki. Jakoś mi nie pasuje taki język do fantasy. Dla wszystkich którzy lubią nonszalanckie modernistyczne podejście do tematu. Na pewno sięgnę po kolejny tom.

SIR SYKES POD MROCZNĄ WIEŻĄ STANĄŁ

Fantasy, rewolwerowcy, magia, potwory i rozdarta kraina? Czyżby Stephen King napisał kolejną odsłonę swojego opus magnum, ?Mrocznej Wieży?? Nie, ale na pewno miłośnicy tamtej monumentalnej sagi nie będą zawiedzeni. Oto bowiem Sam Sykes serwuje nam western fantasy, który dostarczy naprawdę dobrych przeżyć miłośnikowi obu gatunków i pozostawi po sobie uczucie niedosytu.

Magia. Broń. I zemsta.
W Bliźnie, krainie rozdartej przez imperia, pojawia się ona ? Sal Kakofonia. Niegdyś była sławna, teraz, zdradzona i pozbawiona magii, ma tylko jedno: cel. Jaki? Oczywiście zemsta. Wyposażona w listę siedmiu nazwisk, miecz i pistolet, wyrusza odnaleźć swoje cele. Czy jej się to uda? Co czeka ją po drodze? I co przyniesie jej zemsta?

Jak już chyba widzicie, dzieło Sama Sykesa czy raczej Sama Watkinsa, który kryje się pod tym pseudonimem, nie jest szczególnie oryginalne. Widzę tu echa wielu serii, nie tylko ?Mrocznej Wieży?, ale też i chociażby ?Magów prochowych?. Widzę tu sentyment do klasycznych westernów, choć właściwie należałoby powiedzieć spaghetti westernów Sergio Leone, które ukochał tak bardzo Quentin Tarantino. I widzę tu również wiele cech wspólnych z filmami Tarantino właśnie, bo ?Siedem czarnych mieczy? to książka i brutalna, i jednocześnie podana z lekkością, humorem, a przy okazji także klimatem. A co najważniejsze, jak każdy obraz twórcy ?Pulp Fiction?, traktująca o zemście.

Czy jest to dzieło wielkie? Nie, to czysta rozrywka, bo Sykes, swoją drogą syn Diany Gabaldon, autorki kojarzonej głównie z cyklu ?Obca? nie jest gigantem literatury. Zdarzają mu się także potknięcia (choć może być to też ?zasługa? tłumacza), kiedy serwuje nam zbyt współczesne słownictwo ? jak np. zwrot ?luzacka? określający jedną z bohaterek. Ale traci to na znaczeniu, kiedy czytelnik daje się porwać opowieści. A dzieje się to szybko, bo ?Siedem czarnych mieczy? jest lekturą łatwą w odbiorze, przyzwoicie napisaną, oferującą konkretną akcję i epicką nutę (rzecz w końcu liczy sobie sześćset stron i jest dopiero pierwszym tomem całej opowieści).

Dzieło Sykesa zabiera nas do intrygującego świata, gdzie nie brak przygód i zagrożeń, ale także i niespiesznie budowanych wątków. Styl jest lekki, nonszalancki, momentami wręcz zawadiacki, bohaterowie prości, ale zapadający w pamięć, a wszystko to razem wzięte składa się na powieść gwarantującą dobrą zabawę. Bardziej męską, chociaż to kobieta jest wiodącą postacią i bynajmniej nie jest tam jedyną przedstawicielką płci pięknej, ale nadającą się dla każdego miłośnika fantasy i westernowych klimatów. Mało Wam takich książek, jak ?Mroczna Wieża? czy cykl o magach prochowych? ?Siedem czarnych mieczy? będzie lekturą dla Was.