Siedem głazów przeznaczenia Tom 0

war­tow­nicy. Grey był prze­ko­nany, że Fra­ser prze­sta­wiał się w gło­wie na fran­cu­ski, żeby w ner­wach nie wymsknęło mu się coś po angiel­sku. - De rien - wyszep­tał w odpo­wie­dzi Grey, a Fra­ser wydał z sie­bie stłu­miony gar­dłowy śmiech. Było pochmurno, po nie­bie pły­nęły resztki desz­czo­wych chmur. To aku­rat dobrze: powierzch­nia wody nie była równa, zała­mana przez słabe świa­tło, wysta­jące kamie­nie i dry­fu­jące gałę­zie drzew. Ale nawet w takich warun­kach doświad­czony zwia­dowca nie mógł nie wypa­trzyć tylu łodzi. Pod­puł­kow­nik czuł chłód na twa­rzy, lecz ręce miał spo­cone. Ponow­nie dotknął szty­letu przy­tro­czo­nego do pasa. Zda­wał sobie sprawę, że robi to co kilka minut, jakby cią­gle musiał spraw­dzać, czy wciąż tam jest, jed­nak nie mógł nic na to pora­dzić, a nawet nie chciał. Wytę­żył wzrok i roz­glą­dał się w poszu­ki­wa­niu bla­sku ogni­ska czy jakie­go­kol­wiek nic. Zasta­na­wiał się, ile jesz­cze. Dwie mile, trzy? Na razie nie było mu dane zoba­czyć kli­fów na wła­sne oczy i nie był pewny, jak daleko od Gareon się znaj­dują. Nurt wody i deli­katne koły­sa­nie łodzi spra­wiło, że zro­bił się senny, mimo towa­rzy­szą­cych mu emo­cji, więc pokrę­cił ener­gicz­nie głową i prze­sad­nie ziew­nął, żeby się pobu­dzić. - Quel est ce bateau? Co to za łódź? - Z brzegu doszło do nich ledwo sły­szalne woła­nie, nie­wiele gło­śniej­sze od noc­nego pohu­ki­wa­nia sowy. Simon Fra­ser chwy­cił mocno dłoń pod­puł­kow­nika, nie­mal ją miaż­dżąc. - Celui de la Reine! - odkrzyk­nął w odpo­wie­dzi Fra­ser. Grey zaci­snął zęby, żeby przy­pad­kiem nie rzu­cić cze­goś głu­piego. Jeśli cze­ka­jący na brzegu zwia­dowcy zażą­da­liby kon­kret­nego hasła, żoł­nie­rze w łodzi poła­ma­liby mu koń­czyny na miej­scu. - Pas­sez! - odkrzyk­nął zwia­dowca, a Fra­ser zwol­nił uścisk. Głę­boko oddy­cha­jąc, trą­cił pod­puł­kow­nika i ponow­nie wyszep­tał prze­pro­siny. - De, kurwa, rien - wymam­ro­tał Grey, pocie­ra­jąc dłoń i roz­pro­sto­wu­jąc palce. Zbli­żali się. Żoł­nie­rze bujali się, nie­cier­pli­wie wycze­ku­jąc star­cia, nawet i bar­dziej niż John - spraw­dzali broń, roz­pro­sto­wy­wali mun­dury, odka­sły­wali, splu­wali za ramię, jed­nym sło­wem przy­go­to­wy­wali się na bitwę. Jesz­cze bar­dziej ner­wowo zro­biło się pięt­na­ście minut przed dobi­ciem do brzegu. Wtedy znowu ode­zwał się zwia­dowca. Grey­owi ści­snęło się serce, a stare rany znowu pul­so­wały, i to tak mocno, że pra­wie wes­tchnął z bólu. - Qui ?tes-vous? Que sont ces bate­aux? Kim jeste­ście? Co to za łodzie? - podejrz­liwy fran­cu­ski głos doma­gał się odpo­wie­dzi. Tym razem John był przy­go­to­wany i sam chwy­cił Fra­sera za rękę. Simon przy­trzy­mał się go i nachy­lił w stronę wybrzeża. - Des bateux de pro­vi­sions! les anglais sont pro­ches! To łodzie z zapa­sami! Anglicy są nie­da­leko! Grey poczuł ogromną potrzebę wybuch­nię­cia śmie­chem, ale powstrzy­mał się. ,,Suther­land" naprawdę znaj­do­wał się nie­da­leko, przy­cza­jony poza zasię­giem dział, ale żabo­jady nie mogły mieć o tym poję­cia. - Pas­sez! - zawo­łał straż­nik, tym razem ciszej, i łodzie spraw­nie prze­pły­nęły przez ostatni zakręt. Ich łódź ude­rzyła o pia­sek. Połowa załogi natych­miast wyszła na ląd i pocią­gnęła ją dalej. Wolfe wysko­czył z niej nie­zgrab­nie, choć z zapa­łem, wyraź­nie prze­szła mu już ochota na ponure wier­sze. Prze­nie­śli się na pobli­ską mie­li­znę, gdy reszta łodzi dobi­jała do brzegu, a chmara czar­nych syl­we­tek wysy­py­wała się z nich niczym mrówki z mro­wi­ska. Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki Sal­ma­gundi: 1) zbiór nie­po­wią­za­nych ze sobą ele­men­tów, 2) danie skła­da­jące się z mięsa, owo­ców, warzyw i/lub innych pro­duk­tów, które kucharz miał pod ręką; zazwy­czaj poda­wane jako doda­tek do innego posiłku (przy­pis autorki). [wróć] Cho­dząc nędz­nymi uli­cami, przekł. Marta Dziu­rosz, wyd. Rebis. (Wszyst­kie przy­pisy, jeśli nie podano ina­czej, pocho­dzą od tłu­ma­czy). [wróć] Wła­ściwa nazwa to strę­twa; zwy­cza­jowa nazwa węgorz elek­tryczny nawią­zuje do kształtu ciała ryby i do obec­no­ści narzą­dów elek­trycznych. [wróć] Mt 5,6. Biblia Tysiąc­le­cia, Pal­lot­ti­num, Poznań 2003. [wróć] Stubby (ang.) - krępy, przy­sa­dzi­sty. [wróć] Tho­mas Gray, Elegy writ­ten in a Coun­try Chur­chy­ard, prze­ło­żył Sta­ni­sław Barań­czak. [wróć] Ibi­dem. [wróć]