Sięgaj gwiazd

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki, poprzednio czytałam książkę "Jeszcze będzie epicko", która bardzo mi się podobała, dlatego postanowiłam ponownie sięgnąć po powieść pisarki. Stylistyka i język jakim posługuje się Magda jest lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko i z dużym zainteresowaniem. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani. To postaci bardzo prawdziwie, takie z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy oraz takie, które moglibyśmy z powodzeniem moglibyśmy spotkać w rzeczywistości. Na kartach powieści poznajemy bliżej Inkę, co czuje, myśli, z czym się boryka każdego dnia. A uwierzcie, że Inka nie ma łatwego życia, a to za sprawą swojego męża Adama, który stosuje wobec niej przemoc fizyczną i psychiczną. Kobieta od pierwszych stron zaskarbiła sobie moją sympatię i naprawdę mocno jej współczułam i zarazem kibicowałam żeby w końcu wyrwała się z macek swojego oprawcy. Na szczęście na jej drodze pojawiła się Majka, która poznałam już w wyżej wspomnianej powieści autorki i która od poczatku zyskała moje uznanie. Majka wpiera Inkę, pomaga jej i to jest cudowne! Każdemu życzę takiej pięknej przyjaźni, naprawdę. Autorka w swojej historii porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych kwestii: przemoc fizyczna i psychiczna, zdrada, ciężka choroba, trudne relacje rodzinne, a to tylko garstka z tematów, które przytacza tutaj pisarka. Muszę przyznać, że ta powieść wywołała we mnie lawinę skrajnych emocji, przeżywałam wszystko razem z główną bohaterką i chciałam, by w końcu i dla niej wyszło słońce. "Sięgnij gwiazd" to emocjonująca, poruszająca i wartościowa powieść, pełna życiowych mądrości, doświadczeń i prawd. To opowieść o poszukiwaniu siebie, swojego miejsca w życiu, pokonywaniu przeciwności losu, ale przede wszystkim to opowieść o przyjaźni. To historia o kobietach i dla kobiet. Polecam!

Jeśli ktoś szuka spokojnej książki, pisanej jakby piórem życia z problemami o których nikt nie lubi mówić, to ta książka jest dla niego. Jest ciepła, bo widzimy życie rodziny Inki i wiemy, że dla córki zrobiłaby wszystko. Niby skończyła ona już dziesięć lat, lecz zauważamy, że wraz z dorastaniem zaczyna odczuwać burzę hormonów, którą Inka stara się jak najbardziej załagodzić. Z pewnością opowiada o miłości, lecz widzimy, że jej małżeństwo nie jest udane. Ona musi prosić go o wszystko. O pozwolenie na wyjście, o pieniądza na zakupy, o rzeczy dla ich córki, a o jakiejkolwiek przyjemności dla niej nie ma tutaj mowy. On bardzo rani ją psychicznie obwiniając o wszystko, obrażając i obarczając ją rzeczami do wykonania, które ma spisane na kartce i z których musi się z nim rozliczać. Jego osoba bardzo mnie denerwowała, ilekroć się pojawiał, to miałam ochotę zrobić mu dużo większą krzywdę, niż on wyrządzał jej. Wiemy, że Inka bardzo pragnie miłości. Czasami wyobraża sobie pewnego mężczyznę, że ją pieści, że mu na niej zależy, że nie jest popychadłem. Niekiedy stając przed lustrem wmawia sobie, że jest wartościowa i nie wolno jej o tym zapominać. W momencie poznania sąsiadki doznaje dużo dobrych uczuć, których wcześniej nie znała. Odczuwa szczęście i wolności, które kończą się zawsze w momencie, kiedy pojawia się natrętna postać jej męża. Po jakimś czasie coś w niej pęka i zaczyna mu się przeciwstawiać. W głowie ponownie pojawia się obraz tego mężczyzny, lecz teraz wiemy już o kogo chodzi. Jej walka o dobro swoje i córki zaczyna być widoczna do czasu, kiedy zauważa, że z jej ciałem jest coś nie tak. To dla nas wielkie zaskoczenie, tym bardziej, że wcześniejsze wydarzenia w ogóle tego nie sugerowały. Ja byłam tym wstrząśnięta, aż odłożyłam książkę na bok. Tyle walki miało okazać się na marne? Ale czy na pewno? Czy z pomocą przyjdzie jej sąsiadka? Czy ta książka może mieć pozytywny koniec?
Tą książkę powinna przeczytać każda osoba, gdyż porusza tutaj ważne tematy przemocy psychicznej, obniżonej samooceny, wartości uczuć i wglądu w to również z perspektywy dziecka. Cudowny i wciągający styl, opowieść warta łez.