Sięgając chmur

Dzisiaj coś dla fanów życia na Alasce. Książka, dzięki której przeniesiesz się razem z bohaterką w tamte tereny i przeżyjesz niesamowite, choć niebezpieczne przygody.

Kate Evans jest odważną kobietą podążającą za marzeniami. To właśnie jej obrane cele i marzenia skłoniły ją do odwołania ślubu i wyjazdu na Alaskę. Chęć przeżycia przygody i możliwość pilotowania samolotu w alaskiej głuszy była dla niej ekscytująca. Wiedziała, że po ślubie nie będzie to możliwe. Będzie musiała zająć się rodziną, domem, a nie podróżowaniem. Wiedziała, że wyjazd wiąże się z dużym ryzykiem, niebezpieczeństwem, odpowiedzialnością, ale też walką. Walką o marzenia, gdyż jak się okazało, nie jest to takie proste do zrealizowania. Przekonała się, że spełnianie oczekiwań ludzi równa się z prowadzeniem samolotu w arktyczną burzę. Alaska nie jest tak funkcjonalnym miejscem, jak inne. Jest piękna, ale panują tam ciężkie warunki, brak opieki medycznej. Bywają miejsca, gdzie nie ma prądu. Życie tam jest ciężkie i momentami bardzo niebezpieczne. Kate to typ kobiety, która poświęca tam siebie, aby pomóc innym.

W tej całej historii Kate poznaje również Paula, człowieka, który mieszka w dziczy. Dzięki niemu udaje jej się stawić czoła wyzwaniu w podjęciu nowej pracy. Jak się później okaże, nie będą sobie obojętni.

Ta książka wprowadza nas w niesamowity klimat tamtego miejsca. Razem z bohaterką przeżywamy sytuację, które ją spotykają. Te przyjemne i te niebezpieczne, w których musi walczyć o własne życie. Książka trzyma w napięciu, jest bardzo ciekawa i nieprzewidywalna. Pozycja pisana lekkim piórem. Pozwala nam zanurzyć się w marzeniach kobiety. Przeżywamy razem z nią również te pierwsze emocje związane z Paulem. Czasami warto mimo wszystko postawić na spełnienie marzeń. Przy okazji możemy znaleźć coś więcej.
Jak myślicie, co znalazła Kate ?

Alaska to wyjątkowo piękna kraina, ale jednocześnie bardzo dzika i zdradliwa. Poza rdzennymi mieszkańcami najczęściej można tam spotkać dwa typy ludzi: tych, którzy przybyli na Alaskę w poszukiwaniu przygód i ekstremalnych wyzwań oraz takich, którzy przed czymś uciekają, a w alaskijskiej głuszy poszukują spokoju i samotności. Kate ma w sobie coś z jednych i drugich. Jako uzdolniona pilotka nie może wyobrazić sobie siebie w roli statecznej żony i matki. Pragnie przygód, wyzwań i adrenaliny. Marzy by latać w ekstremalnych warunkach, tam gdzie nie ma lotnisk, a ludzie bardzo potrzebują odważnych pilotów. Poznajemy ją w dniu jej ślubu, kiedy nieoczekiwanie decyduje całkowicie zmienić swoje życie. Kate zrywa zaręczyny i wyrusza w nieznane, za cel obierając dziką i nieprzewidywalną Alaskę. Zew przygód nie jest jednak jedynym powodem jej decyzji. Dziewczyna skrywa bolesną tajemnicę z przeszłości, a wyrzuty sumienia wciąż nie dają jej zaznać spokoju. Czy dzika Alaska uleczy Kate i okaże się jej miejscem na ziemi?

Akcja powieści ma miejsce w 1935 roku, a więc w czasach kiedy kobietom nie było łatwo udowodnić, że powinny być traktowane na równi z mężczyznami. Choć Kate potrafi pilotować samolot lepiej niż niejeden z jej kolegów po fachu, czeka ją kręta i wyboista droga by udowodnić swoją wartość. Autorka ciekawie przedstawiła problem jakim był dawniej (i często niestety jest nadal) brak równości między kobietami i mężczyznami, a jednocześnie powołała do życia odważną i zdeterminowaną bohaterkę, która zrobi wszystko, by udowodnić, że stereotypy kłamią. Kate nie da się nie pokochać. Choć oczekiwałam, że będzie odrobinę bardziej przebojowa i zaskoczyła mnie jej łagodna, wręcz urocza natura, bardzo cenię jej odwagę i upór w dążeniu do wyznaczonego sobie celu.

Nie będę ukrywać, że początkowo nieco rozczarował mnie charakter powieści. Liczyłam na masę przygód z Alaską w tle, a tymczasem otrzymałam subtelną opowieść o życiu w tym zimnym i dzikim miejscu, przepełnioną opisami codziennych czynności i pozbawioną większych zwrotów akcji. Przygody pojawiają się od czasu do czasu, ale są to raczej krótkie epizody nie mające wpływu na dalszy rozwój fabuły. Kiedy adrenalina opada wszystko natychmiast wraca do dawnego spokojnego rytmu. Trochę szkoda, bo historia Kate mogła potoczyć się zupełnie inaczej i mieć w sobie więcej dynamizmu, tymczasem jej życie prywatne powiewa nudą a jedyne epizody zapewniające odrobinę adrenaliny, to urywki z jej pracy pilota. Książka spodoba się więc głównie osobom lubiącym melancholijne obyczajowe opowieści z dużą ilością drobiazgowych opisów, nutką tajemnic z przeszłości i odrobiną orzeźwiających przygód.

O CZYM? ?Sięgając chmur? to opowieść o tym, że warto iść za głosem serca i spełniać swoje marzenia. Charyzmatyczna bohaterka, która musi wywalczyć sobie godną pozycję w opanowanym przez mężczyzn zawodzie dodaje powieści charakteru i uroku. Nie zabraknie tu również wątków romansowych (ale takich o bardzo subtelnym, pozbawionym namiętności wydźwięku) a Kate będzie musiała zdecydować kogo obdarzy uczuciem: przystojnego pilota, z którym pracuje, czy tajemniczego samotnika mieszkającego na odludziu? Autorka operuje bardzo przyjemnym stylem, a jej opisy pięknej Alaski są wyczerpujące i bardzo plastyczne. Moja ocena tej pozycji ewoluowała w trakcie czytania. Zdarzały się wzloty i upadki, ciekawsze i całkowicie nudne fragmenty, ale w ostatecznym rozrachunku pierwszy tom serii ?Niebo nad Alaską? pozostawił po sobie bardzo ciepłe i przyjemne wspomnienia. Myślę, że dam szansę również kolejnym tomom, bo ciekawią mnie dalsze losy Kate i mam nadzieję, że czeka ją jeszcze wiele wspaniałych przygód.

Bóg zaszczepił we mnie miłość do latania. Nie mogę pozwolić, by strach powstrzymał mnie od robienia tego, do czego jestem stworzona. Nikt z nas nie może tego zrobić.


To miał być dzień jej ślubu, kiedy Kate postanowiła podążyć za marzeniami. Wszystko już było przygotowane, ale kobieta uznała, że nie może tego zrobić. Nie jest na to gotowa, aby stać się taką kobietą, jaką chcą ją widzieć inni. Chociaż zależy jej na Richardzie, małżeństwo to ostatnia rzecz jakiej pragnie.
W 1935 roku od kobiet oczekiwano, że będą siedzieć w domu otoczone gromadką dzieci, podczas gdy to mężczyźni będą pracować i spełniać się zawodowo. Kate pragnęła od życia czegoś więcej.
Kobieta postanowiła wziąć swój los w własne ręce i uwolnić się od dręczącej ją przeszłości. Kate postanawia zostać pilotką samolotu w alaskiej puszczy. Nie przypuszcza jednak, że nie będzie gotowa na konfrontację z realiami tak odległego miejsca. Zasłyszane opowieści różnią się od tego, czego sama jest świadkiem. Kobieta musi walczyć o przetrwanie i o swoją pozycję wśród pilotów.

Kiedy poznaje tajemniczego Puala, staje przed kolejnym nowym wyzwaniem. Pragnie przebić się przez mur jakim otoczył się mężczyzna i dowiedzieć się jaki miał powód, by uciec w tak odległe miejsce.

Bonnie Leon jest autorką ponad 20 opowieści, w tym serii Niebo nad Alaską, której pierwszą część wydało wydawnictwo Dreams.

Kate to odważna kobieta, która nie boi się dążyć do realizacji własnych marzeń. A jak możecie się domyślić, w świecie nadal zdominowanym przez mężczyzn nie było to łatwo. No bo kto to widział, aby kobieta pilotowała samolot? Miejsce kobiety jest za garem! A co.
Jednak nasza główna bohaterka nie chciała być jak inne kobiety. Ukazała się niesamowitą siłą i uporem, co dało jej pewną satysfakcję.

Paul to mężczyzna, który zagrzebał się w przeszłości, pozwalając, aby jego życiem zawładnęło poczucie winy. O ile Kate chciała z własnego otępienia się wyrwać, on nie robił nic. Zamieszkał z dala od ludzi, aby móc w spokoju się emocjonalnie biczować. Kiedy spotyka Kate, on musi znów się zastanowić czy chce takiego życia. Jednak strach przed utratą drugiej osoby trzyma go na miejscu i nie pozwala postawić kolejnego kroku naprzód.




Sięgając chmur to przyjemna opowieść o marzeniach i odwadze. O ludziach, którzy na swój sposób radzili sobie ze stratą bliskiej osoby, ale obydwoje uciekli w alaską dzicz. Momentami książka mi się dłużyła, pod koniec miałam wrażenie, że jest ciut nierealna, ale miło spędziłam przy niej czas. Polubiłam nieustraszoną Kate za jej silną osobowość, chociaż niekiedy była zbyt dumna i lekkomyślna. Lubię bohaterki, które pomimo przeciwności losu dążą do osiągnięcia wyznaczonego sobie celu.
Autorka w piękny sposób opisywała przyrodę alaskiej przyrody. Obrazy, które malowała za pomocą liter, co rusz pojawiały się przed moimi oczami.
Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy o przeżyciu na takim odludziu oraz o tym, że zamieszkać tam mogą tylko najbardziej wytrwali.
Sięgając chmur to również historia o przełamywaniu schematów i własnego strachu. O walce z własnymi demonami.
Wątek romansowy nie zdominował tej książki, na rzecz realiów życia na Alasce. Momentami nawet mi tego brakowało!
Książkę polecam miłośnikom przygód i tym, którzy lubią silne osobowości. Nie zabraknie w niej również swojskiego klimatu i serdeczności ludzi, którzy się w niej pojawiają.

Jesteście ciekawi jak Kate poradzi sobie w nowym miejscu? Czy uda jej się przebić przez mur samotnika? Przekonajcie się sami!

Rok 1935, świat lotnictwa zdominowany jest przez mężczyzn i wydawałoby się, że nie ma w nim miejsca dla kobiet. Młoda Amerykanka Kate Evans ma jednak inne zdanie - dzięki swojemu ojcu wychowała się za sterami samolotu i jest gotowa udowodnić swoją wartość, pracując jako pilot na surowym, pozbawionym lotnisk terytorium Alaski. Kierują nią jednak nie tylko miłość do pilotażu i chęć sprawdzenia się, ale i pragnienie ucieczki przed trudnymi wspomnieniami o tragicznym w skutkach wypadku, który spowodowała kilka lat wcześniej. Życie i praca na Alasce niosą jednak kolejne wyzwania, a każdy błąd może mieć tragiczne konsekwencje. Kate, poza duchami przeszłości, musi więc zmagać się z nieobliczalną przyrodą, ciężkimi warunkami pogodowymi, a także nieprzychylnością mężczyzn, krzywo patrzących na kobietę-pilota. Młoda pilotka zawiera też jednak wiele przyjaźni, między innymi z Paulem - samotnym, skrytym mężczyzną, mieszkającym w alaskańskiej dziczy. Z pewnością żadne z nich nie szuka miłości, ta jednak lubi przychodzić niespodziewanie, a przeszłość często wchodzi w drogę przyszłości.

Bonnie Leon, chociaż ma na swoim koncie już ponad 20 powieści, jest autorką dotychczas nieznaną polskim czytelnikom. Liczę na to, że wkrótce się to zmieni, bo ?Sięgając chmur? bardzo mi się spodobała i z pewnością jest to książka warta uwagi. Otwiera ona serię ?Niebo nad Alaską? i już nie mogę doczekać się kolejnego tomu.

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, jak wyglądała praca pilota, zanim nastała epoka wielkich samolotów pasażerskich? Widać, że Leon włożyła mnóstwo pracy w dokładny research, bo w jej powieści znajdziecie na ten temat mnóstwo informacji, są jednak na tyle umiejętnie wplecione w fabułę, że nawet czytelnik kompletnie niezainteresowany lotnictwem (na przykład ja) nie będzie się czuł znudzony, a wręcz z zaciekawieniem będzie chłonął wszystkie szczegóły. Oczywiście całości dodaje uroku fakt, że mamy tu do czynienia z pilotką, a kobieta za sterami samolotu to raczej rzadko spotykany w literaturze motyw.

W kwestii bohaterów autorka spisała się na medal, bo stworzyła grono naprawdę ciekawych postaci. Przede wszystkim Kate, której zwyczajnie nie da się nie lubić. Jest sympatyczna, odważna, przebojowa, śmiało stawia czoła niebezpieczeństwom i szowinistom, udowadniając, że nie ma czegoś takiego jak ?męski zawód?. Jest pewna siebie i swoich umiejętności, ale kiedy trzeba potrafi zdać się na Boga, zaufać Mu i powierzyć swoje życie. Paul z kolei to typ bohatera, do którego wzdychają czytelniczki. Przystojny, męski, trochę tajemniczy, inteligentny, oczytany, a przy tym też sprząta, gotuje i szyje. Która z nas nie chciałaby mieć takiego męża? ;) Poza tą dwójką spotykamy też mnóstwo interesujących i różnorodnych postaci drugoplanowych, z którymi też chętnie spotkam się w kolejnym tomie.

Książka napisana jest bardzo przyjemnym stylem, z mnóstwem dialogów, więc czyta się ją bardzo szybko. Autorka pięknie maluje słowami alaskańskie krajobrazy, nieprzewidywalną naturę, typową dla tego rejonu florę i faunę, a wszystkie te opisy są na tyle plastyczne, że czytelnik ma wrażenie, że siedzi w samolocie razem z Kate i podziwia widoki z lotu ptaka.

?Sięgając chmur? to piękna opowieść o pokonywaniu własnego strachu, przełamywaniu barier, a także o bezsilności człowieka w obliczu żywiołów. Chociaż pojawiają się wątki romansowe, to jednak w powieści króluje akcja i realia życia na Alasce w czasach, kiedy nie była jeszcze Stanem USA. Polecam tę książkę miłośnikom fikcji historycznej oraz silnych żeńskich postaci - wierzę, że spędzicie z nią równie udany czas, jak ja.

Kate Evans, bohaterka książki jest kimś nietuzinkowym, osobą żyjącą tak, jak chce, jak lubi i jak sobie wymarzyła od dzieciństwa. Nie rezygnuje z tych marzeń, nawet w obliczu niebezpieczeństw i wydarzeń, które niejednemu człowiekowi przysporzyłyby problemów z psychiką.
Ona jest kobietą silniejszą od niejednego mężczyzny, dlatego świetnie odnajduje się w trudnej pracy i obowiązkach, które przerosłyby wielu z nas.
Historia, którą czytamy jest nie tylko pokazem wielkiej siły marzeń, pracowitości i determinacji w dążeniu do ich spełnienia, ale i obrazem społeczeństwa Alaski tamtych lat. Autochtoni, wykluczani przez przybyłych na Alaskę nowych mieszkańców. Osoby, z trudną przeszłością, uciekający przed światem i ludźmi, mieszkający samotnie w dzikiej głuszy. Samowystarczalni, zaradni i samodzielni, czasem uważani za dziwnych.
Po przeczytaniu tej książki spojrzycie w inny sposób nie tylko na tych "innych i dziwnych", których społeczeństwo uznaje za odmieńców, tylko dlatego, że wyłamują się z powszechnie panujących zwyczajów i norm. Inaczej pomyślicie również o kimś, kto jest samotnikiem, nie uśmiecha się i nie odzywa zbyt często. Zdacie sobie sprawę z tego, że w jego życiu być może wydarzyło się coś dramatycznego, co sprawiło, że stał się właśnie taki.
Może nawet zrozumiecie, dlaczego te "rozpieszczone" jedynaki są tak pewne siebie i wierzą w swoje siły. Albo dlaczego kobiety czasem odrzucają oświadczyny, kiedy trafia im się okazja, by dobrze i spokojnie żyć u boku wspaniałego męża.
Przy okazji przeżyjecie niezwykłą przygodę na Alasce. Poznacie wiele miejsc, wczujecie się w rytm życia dalekiej tundry.
A co ciekawe, w ogóle nie brakuje w tej opowieści elementów nowoczesności. Przenosimy się w czasy odległe o prawie sto lat, a czujemy, że to historia ludzi takich, jak my. Marzących, pracujących, chcących przeżyć życie w zgodzie z sobą samym. I wcale nie uciekających od miłości, lecz oczekujących na taką, która będzie również zgodna z ich własnymi odczuciami i taka prawdziwa, z głębi serca i duszy.
Wydarzenia w naszym życiu nie zawsze są przewidywalne, czasem bywają dla nas też wielką tragedią, a my nie wiemy dlaczego tak się dzieje.

Życie nas zaskakuje, bo jak mówi jedna z bohaterek książki: "My widzimy na tym świecie tylko to, co mamy przed oczami. A Bóg widzi całość".

Kate, bohaterce książki pisane było zostać pilotką w dzikich ostępach. I Alaskijką. Poznajcie jej historię, bo warto na chwilę oderwać się od naszej dzisiejszej codzienności i poszybować wraz z nią w nowe i nieznane tereny... życia.
...