Siostra nocy

Seria o trzech czarownicach oczarowała mnie niemalże od pierwszej strony tomu pierwszego. Pamiętam, że Siostra gwiazd okazała się niezwykłą przygodą, a Siostra księżyca tylko to odczucie pogłębiła. Okrutnie nie mogłam doczekać się poznania zakończenia tej historii i przebierałam nogami już od dnia, gdy ogłoszono jej premierę. Przyznaję, zanim do niej podeszłam - minęło troszkę czasu. Jednak czy Siostra nocy zachwyciła mnie równie mocno, co poprzedniczki? Odpowiedź na to w tej recenzji.

Vianne i jej siostry uciekają z niewoli Regulusa. Choć światu grozi ogromne niebezpieczeństwo, to młode czarownice muszą odnaleźć swoje bezpieczne miejsce, a przy tym uratować ludzkość przed okrutną zemstą króla demonów. Kiedy Vianne znajduje tajemniczą wiadomość, wie już, że nie ma wyboru i będzie musiała udać się w podróż pełną niebezpieczeństw i licznych zwrotów akcji. Nie zrobi tego jednak sama, ponieważ towarzyszyć ma jej Aarvand. Szybko okazuje się, iż jego przeszłość ma ogromny wpływ na... całą przyszłość.

Mój zachwyt piórem Mary Woolf oraz tą właśnie serią był bardzo duży. Wciąż uważam, że część druga jest najlepsza i w niej zostało zawarte wszystko to, co jest najlepsze w fantastyce młodzieżowej. Kiedy więc sięgnęłam po Siostrę nocy, czułam dużą ekscytację, ale i pewnego rodzaju oczekiwanie - przecież zakończenie serii musi być dobre. No i cóż, dawno nie czułam się tak rozczarowana.

Choć główna bohaterka powieści, Vianne wciąż zachwycała mnie swoją odwagą oraz miłością, jaką okazywała swoim siostrom, to nie potrafię powiedzieć tego samego o pozostałych bohaterach. Siostry głównej bohaterki były, ale trochę tak, jakby ich nie było. Aarvand... no cóż. Nie potrafię wskazać nawet jednej cechy, jaką wyróżniał się ten bohater. Był i towarzyszył Vianne przez całkiem sporą część książki, ale równie dobrze mogłoby go nie być. Być może moje słowa są zbyt ostre, ale niestety ? takie są realia i ja odniosłam takie właśnie wrażenie.

Poprzedni tom Trzech czarownic porwał mnie i sprawił, że dla mnie był nieodkładany. Nie mogłam wręcz oderwać swoich myśli od tej historii. Dlatego też zakończenie historii Vianne i jej sióstr było dla mnie tak wyczekiwane i tak prawie że wymarzone. Niestety jednak już od pierwszego rozdziału czułam, że to nie jest to samo. Choć książkę czyta się naprawdę dobrze i szybko, to jednak powieść ta nie wywołała we mnie konkretnych uczuć (nad czym ubolewam chyba najbardziej).

Przewracałam kolejne strony, niby czułam zainteresowanie treścią i z całych sił starałam się skupić swoje myśli na tej historii, no ale wciąż - to nie było już to samo, co wcześniej. No i szczerze mówiąc, nie mam pojęcia, co tutaj zawiniło bardziej - mój brak zaangażowania, mniej dynamizmu akcji czy też moje zawyżone oczekiwania. Faktem jest jednak to, że Siostra nocy nie trafiła w mój gust i niestety czuję duży niedosyt po jej skończeniu. Zdecydowanie jestem fanką Siostry księżyca i się to raczej nie zmieni.

Jeśli lubicie fantastykę młodzieżową, to te książki są naprawdę dobre. Może nie dla wszystkich wydadzą się idealne, ale na pewno warto je poznać. Myślę również, że mogą one zachwycić bardziej tych czytelników, którzy nie mieli okazji jeszcze poznać zbyt wiele powieści z tego gatunku ? bardziej wprawieni w taką literaturę mogą poczuć się znużeni.

Ubolewam nad tym, jak wyszło, ale i tak z chęcią poznać następne książki autorki. Kto wie, może tam odnajdę swoją kolejną książkową miłość?

Trzem siostrom udaje się uciec do Broceliande, jednak to nie jest powrót o którym marzyły? Nic nie będzie już takie samo, a na pewno nie Loża Merlina. Młode czarownice muszą przezwyciężyć targające nimi emocje i stanąć do walki od której będzie zależeć absolutnie wszystko. Siostry odkrywają pewną przepowiednię, dzięki której mogą rozdzielić świat Regulusa od świata ludzi. Ale czy to na pewno jest dobre wyjście? Co będzie nieść za sobą ta decyzja?

W trakcie gdy rośnie napięcie związane z rozdzieleniem światów, rośnie też uczucie między Vianne a Aarvandem. Razem będą musieli się wybrać w niebezpieczną podróż, aby zapobiec zbliżającej się katastrofie. Czy czarownicom uda się wygrać z czasem?

Pamiętacie kiedy ostatnio byliście złamani na pół? Ja teraz jestem ????. Odkładałam w czasie przeczytanie ostatniego tomu mojej ukochanej serii o siostrach Grandier, tylko dlatego, że nie chciałam się rozstawać zarówno ze światem jak i z bohaterami. Ale w końcu musiał nadejść ten moment i wiecie co? Nie zawiodłam się! Marah Woolf zaserwowała nam prawdziwą jazdę bez trzymanki. Magia, przygody, niebezpieczeństwo, gwałtowne zwroty akcji i to uczucie między Vi a Aarvandem. Mój ukochany bohater na miarę Rhysa z Dworów ????! Z zapartym tchem śledziłam ich wspólną relację. Na przestrzeni serii widać ogromną zmianę jaką przeszła Vianne. Ciężka droga, choroba i niepewność zastąpiły miejsca odwadze, dojrzałości i kobiecości.

Od samego początku bardzo zżyłam się z bohaterami. Razem z nimi płakałam, śmiałam się i pokonywałam każda przeszkodę. Dosłownie czułam się jakbym była częścią książki (a uwierzcie rzadko, kiedy tak się dzieje). Z niecierpliwością i obawami czekałam na zakończenie historii. Ale autorka i tu mnie zaskoczyła! Co prawda mam lekko rozdarte serce, ale i tak uważam że lepszego zakończenia nie mogło być.

Czytaliście serię o siostrach Grandier? Macie w planach?

Walka z niebezpiecznym władcą demonów wciąż trwa! Regulus zamierza zrealizować swoje szalone plany...

...jednak obdarzone wyjątkowymi zdolnościami siostry nie mają zamiaru mu na to pozwolić. Vianne, Aimée i Maëlle - trzy czarownice gotowe do walki, gotowe stawić czoła wszelkiemu złu, aby ochronić najbliższych i zakończyć wojnę raz na zawsze.

Nie będą w tym same. Pomogą im przyjaciele. Wspólnymi siłami - to może się udać...

Przepowiednia, wyprawa do przeszłości...

Jedynym wyjściem może okazać się tylko rozdzielenie światów. Jednak jak to zrobić, gdy czarownice i demony od pewnego czasu są nierozłączni? Czy dla dobra wszystkich, należy porzucić uczucia i kierować się rozsądkiem?

Przed siostrami trudne zadanie, a także jeszcze trudniejsze decyzje.

Jaki los czeka magicznych i demony?

Przed Wami trzeci, finałowy tom serii "Trzy czarownice"!

Ależ tu sie działo!

Opowieść o losach trzech sióstr zaciekawiła mnie już od pierwszego tomu. To właśnie tam dowiadujemy się o konflikcie z władcą demonów. Z zaciekawieniem wkroczyłam do magicznego świata naszych bohaterów. Tom drugi okazał się być jeszcze lepszy. Czekało tam na nas naprawdę wiele. Śledziłam kolejne kroki sióstr, ich poczynania i wybory, jakich musiały dokonywać. Główkowałam, komu można zaufać, kogo należy się obawiać.
Trzeci tom również oferuje nam móc wrażeń, potężną dawkę emocji. Muszę przyznać, niektóre momenty sprawiły, że miałam łzy w oczach. Zakończenie tej serii jest według mnie idealne, jestem nim jak najbardziej usatysfakcjonowana.

Jednak... gdybym miała wskazać, który tom spośród tych trzech jest najlepszy, powiedziałabym, że drugi. Opisane w nim wydarzenia najbardziej utkwiły w mojej głowie.

Całą serię uważam za naprawdę świetną. Wspaniale wykreowane światy, magiczne moce, podróże w czasie i transformacje - to wszystko znajdziecie w tej historii. I oczywiście ekstra bohaterowie!

W trzecim tomie również mogłam spotkać mojego ulubieńca, jakim jest pewien zadziorny demon imieniem Caleb ???? jak się okazuje, gość podbił nie tylko serce jednej czarownicy, ale i moje ????

Gorąco zachęcam Was do tego, aby zapoznać się z serią "Trzy czarownice". Dajcie się porwać do fascynującego świata, pozwólcie zadziałać magii!

?Siostra nocy? to ostatni, trzeci tom trylogii pod tytułem Trzy czarownice, wspominając czas, kiedy po raz pierwszy przyszło mi się spotkać z twórczością Marah Woolf wiedziałam, że się polubimy. Cała ta trylogia jest wspaniała, a jej bohaterowie z pewnością na długo pozostaną w mej pamięci. Autorka wzbudziła we mnie tyle emocji podczas jej czytania trylogii, że czuję się próbuję je sobie poukładać podczas pisania tej recenzji. To opowieść o sile siostrzanej miłości, gdzie każda z kobiet jest inna, tak odmienna, a jednak mogą na siebie liczyć.. Kto zwycięży w tej walce? Czy siostry mają szanse? Bez dwóch zdań mogę powiedzieć, że ?Siostra nocy? jest najlepszą książką z tej trylogii, a jej szata graficzna równie ujmująca, co w poprzednich książkach.
Bohaterkami książki ?Siostra nocy? są Vivienne, Aimée i Maëlle, siostry, w których krwi płynie magia. Wszystko zaczęło się od tego, kiedy Vivi zostaje ukąszona przez sylfidę zaczyna chorować, skutkiem takiego ugryzienia jest demoniczna gorączka, a następstwami utrata magii, co spowodowało opuszczenie przez kobiety kraju i szukanie pomocy dla siostry. Kobiety miały także zrealizować bardzo ważne zadanie, miały nakłonić Ezrę Touceville?a, Wielkiego Mistrza Loży, aby zaczął współpracować z Kongregacją Czarownic. Wiele od tego czasu się zmieniło, czarownice zostały wywiezione na dwór króla demonów, zmuszane do pomocy w realizacji jego niecnych celów. Regulus chciał, aby demony mogły używać magii, aby stały się silniejsze i ewoluowały. W tej części już wiemy, że udało im się uciec z niewoli, jednak nadal nie ma gwarancji tego, że świat będzie bezpieczny. Zbliża się wojna, a wraz z nią ogromne niebezpieczeństwo i cierpienie. Przed Vivienne, Aimée i Maëlle bardzo trudne zadanie, to właśnie od nich zależy dalszy los świata. Na jak wielkie poświęcenia będą musiały być przygotowane? Zmiany są konieczne, tylko czy łatwo je będzie zaakceptować?
?Siostra nocy? to powieść, która potrafi wzbudzić w czytelniku wiele przeróżnych emocji, są ofiary, które musza zostać poniesione, łzy, które gdzieś tam kręcą się pod powiekami i walka, która musiała się rozegrać, aby skleić wszystko w całość. Cieszyłam się, że mogłam po raz kolejny spotkać się z bohaterami zarówno pierwszoplanowymi, jak i nieco dalszymi, odwiedzić wszystkie krainy, w których się pojawiali. Jedno jest pewne przeznaczenie zawsze upomni się o swoje, czy to za sprawą bogiń, które wszystkim kierowały, czy wydarzeniami, które pchały bohaterów w określone miejsce. ?Siostra nocy? to powieść, której udało się mnie zaskoczyć, nie spodziewałam się, że Marah Woolf postanowi pchnąć fabułę w taką stronę. Oprócz emocji mamy tutaj wiele akcji, pod tym względem jest bardzo dynamiczna. Autorce udało się ukazać to, jak jej bohaterowie zmienili się podczas trwania całej trylogii, a to w książkach jest ważne. Ludzie się zmieniają, wraz z tym, co dzieje się w ich życiach, z każdym problemem, dorastają, każde wydarzenie, każda trauma odciska swoje piętno. Trzy czarownice to niesamowita podróż, którą odbyłam i z pewnością nie raz powrócę do tej trylogii.

Macie czasem tak, że kończąc jakąś serię czujecie smutek, że to już koniec? Tak właśnie mam z serią ?Trzy czarownice? Marah Woolf.

?Siostra nocy? to trzecia kończąca część tej serii. Zanim przejdę do ochów i achów, to kilka słów o słabszych stronach. Niektóre wątki wydały mi się dziwnie znajome i jakby zapożyczone z serii Dworów. I jak dla mnie rozdziały były ciut za długie.

To teraz o plusach ;) Ta książka jest najgrubsza z całej serii, ale czytało mi się ją szybko. Przede wszystkim autorka umiejętnie wciągnęła mnie w wir wydarzeń i ciężko mi było odrywać się od czytania. Dużo się działo, było dużo zaskoczeń i rozczarowań. Przez całą lekturę kotłowało się we mnie multum emocji. W jednym momencie kochałam bohaterów, by za chwilę ich nienawidzić. Raz im kibicowałam, raz miałam ich dość. A mimo to, chciałam wiedzieć co wydarzy się na kolejnych stronach. Zakończenie to totalne zaskoczenie. Autorce udało się wyprowadzić mnie w pole.

Tę serię trzeba czytać od początku i zazdroszczę tym, którzy tę przyjemność mają jeszcze przed sobą. Mi pozostaje uciekanie się do wspomnień, nadrobienie wcześniejszych książek autorki i czekanie na coś nowego i zaskakującego spod jej pióra.

Po lekturze całej trylogii Trzy czarownice jestem smutna, że to już koniec tej pięknej i wciągającej historii. Zżyłam się z Viviane, Maëlle i Aimée, z zapartym tchem śledziłam ich losy oraz kibicowałam im, gdy stawiały czoła przeciwnościom i zagrożeniu.

Po przeczytaniu ?Siostry księżyca? nie mogłam doczekać się jak zakończy się trzeci tom, więc jak tylko książka do mnie dotarła, pochłonęłam ją nie zważając na nic.

Trzy siostry umknęły z niewoli w Kerys i wróciły w rodzinne strony. Chociaż nieufne wraz nowym Mistrzem Loży zawierają przymierze z demonami i chcą walczyć przeciw tyrani żądnego krwi Regulusa. Dzięki zdolnościom Aarvanda najmłodsza czarownica podróżuje w czasie, gdzie odnajduje cenną przepowiednię i odwiedza Camelot. Początkowo niedoceniana udowadnia, że posiada nie tylko wielką moc, ale i jest bardzo inteligentna.

Czy magicznym i sprzymierzonym demonom uda się pokonać niszczycielską armię? Czy siostry odnajdą w tym chaosie walki o przetrwanie miłość i szczęście? Czy cztery boginie są im przychylne a może mają inne plany względem nich? Czy uda rozdzielić się zwaśnione światy?

Co to była za wspaniała opowieść pełna magii, intryg, niedomówień, podejrzeń, niewiarygodnych przygód i tajemnic, które trzymały mnie w swych szponach, powodując że zalewała mnie fala skrajnych emocji.
Fabuła była niezwykle intrygująca, w którą wpleciono wiele wątków, a zaskakujące zwroty akcji kulminowały napięcie i dostarczały wielu wrażeń.

Autorka ma genialne, lekkie pióro, umie dotrzeć do czytelnika i sprawić, iż to co pisze trafia w serce oraz zapada w pamięci na bardzo długo. Kreacja bohaterów nawet tych drugoplanowych budzi mój zachwyt. Ich opis, głębia jak i charakter jest naprawdę świetny. Bez problemu możemy wyobrazić sobie każdą z postaci. Uwielbiałam obserwować przemianę wewnętrzną Viviane, rodzące się w niej uczucia, dojrzała aż wreszcie pojęła co jest tak naprawdę ważne. Siostrzana więź i oddanie budziła we mnie zachwyt.

Jestem wielką fanką pani Woolf jak i całej tej trylogii, po którą jeszcze nie raz sięgnę. Na łamach powieści dzieje się tak dużo, iż nie można się nudzić, mimo jej objętości.

Zapewniam, że warto przeczytać całą trylogię, która przenosi nas do świata magicznych istot, zmiennokształtnych demonów, pozwala przeżyć wiele ciekawych przygód, jak i zapewni doskonałą rozrywkę i relaks.

Ja oddałam całe swe serce trzem czarownicom. Zachęcam do sięgnięcia po tę lekturę. Jestem pewna, że będziecie zachwyceni. Z całego serca polecam!