Siostry z Auschwitz

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Siostry z Auschwitz autorstwa Roxane van Iperen. Historia zbudowana została wokół dwóch żydowskich sióstr Janny i Lien Brilleslijper, które w domu pod Amsterdamem stworzyły miejsce, w którym coraz bardziej prześladowani Żydzi mogli uzyskać schronienie. Autorka w bardzo umiejętny sposób pokazała jak na przestrzeni lat radykalizowało się w Holandii podejście do Żydów. Z miesiąca na miesiąc rosła liczba Żydów wywożonych z różnych rejonów kraju do obozów zagłady. Tymczasem w Wysokim Gnieździe sióstr Brilleslijper życie toczyło się względnie normalnie i to pomimo bliskiego sąsiedztwa członków partii nazistowskiej oraz licznych donosicieli. To wszystko jednak do czasu. Zdrada sprawiła, że Janna i Lien nie tylko utraciły możliwość pomagania innym, ale same zostały wywiezione do Auschwitz. Historie, dla których tłem jest druga wojna światowa zawsze robią na mnie ogromne wrażenie, ale te oparte na faktach często mną wstrząsają. Nie inaczej było w tym przypadku. Zachwycił mnie styl pisania autorki. Powieść z jednej strony napisana jest językiem zbliżonym do reportażu, ale z drugiej bardzo umiejętnie oddaje emocje związane z wydarzeniami wokół Wysokiego Gniazda. Ze względu na trudną tematykę nie jest to lekka lektura, a czytaniu powieści towarzyszy cały wachlarz odczuć - od niedowierzania, przez strach aż do gniewu. Takie książki są niezwykle potrzebne, aby pamięć o bestialstwie tamtych czasów nigdy nie umarła. Historia dzielnych sióstr Brilleslijper nie była mi dotąd znana, ale jestem pewna, że zostanie ze mną na długo. Cieszę się, że dzięki Roxane van Iperen więcej osób usłyszy o Wysokim Gnieździe i jego mieszkańcach. Polecam.

Wszelkie autentyczne opowieści z wojną w tle wzbudzają całą paletę skrajnych, przeszywających emocji, z jakich nie sposób ochłonąć. Mieszanka niewyobrażalnego cierpienia, bólu i strachu, dowodów bestialskich czynów nie jest bowiem zjawiskiem, z którym da się pogodzić czy przejść obojętnie. I choć w obecnych czasach takie okrucieństwo większość z nas zna jedynie z opowieści pisanych czy mówionych, są one wciąż żywe i tak samo przytłaczające. Dla niektórych jednak życie w czasach wojny nie jest zaledwie opowiastką, to mroczne demony przeszłości, bolesne rany, jakie rozdrapane wciąż są tak samo silną, niewyobrażalną udręką. To także potężna dawka miłosiernych czynów, bezinteresownej pomocy, dowodów odwagi i walki o przetrwanie własne, swoich najbliższych, jak i zupełnie obcych osób, bo przecież w obliczu wojny wszyscy są równi, nikt nie zasługuje na tak porażające cierpienie i niesprawiedliwość.

Są takie pozycje, które wywołują wachlarz obezwładniających emocji i zostawiają po sobie ślad już na zawsze. Książka"Siostry z Auschwitz" zdecydowanie do nich należy, to lektura, jaka silnie potrząsa czytelnikiem, zalewa jego serce koszmarnymi, brutalnymi obrazami, dosadnie ukazującymi okrucieństwo wojny, lecz także napawa serce nadzieją, że dobro, szlachetność i chęć niesienia pomocy, mimo wielkiego ryzyka, są czymś niezniszczalnym, niepodważalnym.

Szok, niedowierzanie, gniew oraz strach, to główne emocje, jakie towarzyszyły mi podczas lektury "Sióstr z Auschwitz". Świadomość, iż jest to historia oparta na faktach, dodatkowo bulwersuje i wprawia w osłupienie. To książka, która pozostawi po sobie ślad już na zawsze, na samo wspomnienie do oczu będą napływać łzy!

Przerażająca, przeszywająca na wskroś, napełniająca duszę bólem, a jednak niosąca iskierkę nadziei, że nic nie jest w stanie zniszczyć dobrego serca i odwagi! Ta niezwykła, autentyczna opowieść dotknie waszej najczulszej struny i zostanie w pamięci na bardzo długo! Polecam!