Sitwa

Funkcjonariusz CBŚ Michał Grosicki zostaje skierowany na Śląsk. Tak dobrze udaje mu się wtopić w przestępcze środowisko, że zostaje aresztowany przez prokuratora Zimnickiego. To dopiero początek nowego spisku, w który zamieszani są dobrze znani bohaterowie "Karuzeli" ? Orzeł i Olka. Wszystko wskazuje na to, że historia finansowych przekrętów wcale nie skończyła się wraz z ich ucieczką z kraju...

"Pieniądze nie dają szczęścia. Dają rozkosz."

"Sitwa" jest drugą odsłoną cyklu z wątkiem przekrętów finansowych. Ponownie otrzymujemy dużą dawkę seksu, uśmiechu, wulgaryzmów, a wiedząc czego mogłam się spodziewać ogólnie jestem zadowolona z lektury. Co prawda powieść nie jest pozbawiona wad, ale spełniła swoje zadanie, pozwalając mi oderwać się od szarej rzeczywistości.

W tym tomie bliżej poznajemy Liliannę (adwokat) i Michała (funkcjonariusza CBŚ). Bez wątpienia ta para lubi ryzyko, a ich relacja jest interesująca. Autorka zdrada również co słychać u bohaterów z poprzedniej części. Dobrze więc byłoby czytać te książki z chronologii. Jednak myślę że odwracając kolejność również odnajdzie się w fabule.

Tym razem misz-masz gatunkowy również tu spotykamy, z tym że wątek sensacyjno-kryminalny stoi wyżej aniżeli romansowy i jest dużo bardziej skomplikowany. A ten drugi z kolei w jakiś sposób... wzrusza.

"Po ostatnich doświadczeniach uznałam, że jeszcze bardzo długo nie będę się spotykać z facetami. Działają mi na nerwy. Wszyscy, jak jeden mąż. Banda niezdecydowanych mazgajów albo cwaniaki-maślaki. Nie wiem, co gorsze."

Intryga skonstruowana przez autorkę wciąga w wir wydarzeń. Pojawiło się kilka wątków, które można by było szerzej nakreślić. Wszystkie sytuacje i wydarzenia z "Karuzeli" w "Sitwie" nabrały dla mnie innego wymiaru i znaczenia. Muszę przyznać iż tego się nie spodziewałam. Kolejny raz przekonujemy się, co człowiek potrafi zrobić dla wielkich pieniędzy i jakie niebezpieczeństwo czyha na tego, kto staje na drodze do ich zdobycia.

"(...) ludzie są ze sobą tylko tak długo, jak długo mają w tym interes."

Humor to znak rozpoznawczy Pauliny Świst. Cięte, podszyte ironią dialogi między bohaterami sprawiają, że uśmiech nie schodzi nam z twarzy.

Karuzela VAT-owska, przekręty, złoto, nieruchomości, intrygi, tajemnice, nieoczekiwane zwroty akcji - tu nie obowiązują żadne reguły. Czeka Was ostra jazda! Ja wkręciłam się w ten adwokacki świat i czym prędzej zabieram się za finałową część, by wiedzieć co jeszcze Paulina Świst zgotowała swoim bohaterom.

...

Polecam wszystkim fanom kryminałów z elementami erotyki!

Jeżeli czytaliście poprzednią książkę tej autorki "Karuzelę" to wiecie, że Piotrek i Olka musieli uciekać. Ich przekręty zaszły za daleko i muszą to przeczekać. Jednak pozostawili po sobie niezłe bagno. Laura i Michał będę musieli jakoś to wszystko naprawić. Michał funkcjonariusz CBŚ dostaje ciężkie zadanie związane z gangami, a Laura musi rozwiązać dość nietypową sprawę sądową. Ich losy zaczną się przeplatać i łączyć. Ale co z tego będzie? Do czego doprowadzi?


Minął prawie rok odkąd skończyłam czytać pierwszy tom. Wiele z niego zapomniałam, jednak autorka jakoś tak przypomniała niektóre wydarzenia, że uzupełnienie luk w pamięci nie stanowiło problemu. Jednak jak ta książka wypadła?

Szczerze powiem, że mam dość mieszane odczucia. Pierwszy tom miło mnie zaskoczył lekkością pióra, szybko rozwijającą się akcją i wyrazistymi postaciami. Tutaj tego mi zabrakło. Powieść mi się dłużyła, akcja niby szybko nabierała tempa, ale jakoś nie śledziłam jej z zapartym tchem i szybciej bijącym sercem. Bohaterowie też jakoś mocno mi nie zaimponowali i nawet tydzień po skończeniu książki miała problem, by dokładnie sobie przypomnieć ich charakter.

No właśnie bohaterowie... Michał został wykreowany jako bad boy, który zmienia dziewczyny jak skarpetki, nie wiążę się na stałe i całkowicie oddaje pracy. Nie wiem, jakoś mnie irytował i miałam wrażenie, że został przerysowany. Laura zaś była już trochę lepsza. Miała charakterek, jako obrońca też mi zaimponowała, ale zabrakło jej tego czegoś, co by mnie do końca do niej przekonało. Ogólnie po tych dwóch powieściach, mogę stwierdzić, że Pani Paulinie Świst lepiej wychodzi kreowanie damskich niż męskich postaci.

Co do samej fabuły, to była zdecydowanie bardziej zawiła i skomplikowana niż w poprzedniej części. Tutaj do końca miałam problem z rozwiązaniem jej, co jak dla mnie było zdecydowanie na plus. Oprócz oczywiście sprawy do rozgryzienia, jest tutaj wątek romantyczny, który też dla mnie wypadł o wiele lepiej i odrobinę subtelniej. Bardziej czułam tutaj chemię pomiędzy bohaterami.

Dlatego jeżeli czytaliście już pierwszy tom to warto dać szansę kontynuacji. To książka która nieraz zaskoczy i da do myślenia. Podtrzymuję zdanie, że nie jest to literatura najwyższych lotów, jednak mimo wszystko miło spędziłam z nią czas i będę czekać na kolejne książki tej autorki.

,,(...) ludzie są ze sobą tylko tak długo, jak długo mają w tym interes."

Świst na dobre wpisała się w polską literaturę. Jej powieści cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem czytelników, a sama autorka jest niezwykle tajemnicza. Podobnie jak poprzednia powieść z tej serii, czyli ,,Karuzela", ,,Sitwa" także reklamowana jest trzema zdaniami, które mają nas zachęcić, tym razem, do poznania historii Liliany i Michała - ,,Ostry seks. Ostry język. Ostra jazda.". Okazuje się jednak, że Świst naprawdę ma jeszcze wiele asów w rękawie, a ,,Sitwa" jedynie to potwierdza. W końcu kto się zna lepiej na prawie i intrygach, jak czynna adwokat ?

Lilianna to jeden z najbardziej znanych adwokatów we Wrocławiu. Michał to podinspektor w CBŚ. Gdy oboje starają się pomóc swoim przyjaciołom, nic nie wskazuje na to, że będzie im dane spotykać się częściej. Gdy mecenas Płonka znajdzie się w wielkim niebezpieczeństwie, a Michał zostaje uwikłany w porachunki, oboje zaczną zdawać sobie sprawę z tego, że Karuzela, jaką rozkręcili ,,Orzeł" i Olka sięga jeszcze dalej jak myśleli, a stawką w tym całym przekręcie stało się ich życie.

Mecenas Liliannę Płonkę zna doskonale każdy czytelnik, który przeczytał poprzednie powieści Świst. Jest to przyjaciółka Kingi, która przewijała się w poprzednich częściach serii ,,Karuzela" i ,,Prokurator". Od razu polubiłam ją za jej poczucie humoru, a gdy w ,,Karuzeli" autorka zaczynała delikatnie insynuować, że pomiędzy Lilianną i podinspektorem CBŚ może narodzić się coś więcej, bardzo się ucieszyłam. Tak więc, gdy autorka na swoim facebookowym profilu ogłosiła, że jej kolejna powieść będzie poświęcona najlepszej przyjaciółce Kingi, wiedziałam, że jest na co czekać. Sama Lilianna jest bohaterką bardzo podobną do Kingi. Mają podobne poczucie humoru, używają podobnego języka i co najciekawsze - obie mają talent do pakowania się w kłopoty, ale o to nietrudno, gdy jest się adwokatem zajmującym się sprawami karnymi. Mimo wszystko mam wrażenie, że Lilianna jest taką bardzo zakręconą postacią. Z jednej strony wydaje się twarda, jest nieustępliwa. Z drugiej zaś jest romantyczką, ale ciężko się jej do tego przyznać. W przeciwieństwie do Kingi, albo Olki z poprzednich części Lilianna nie uwikłała się w nieudane małżeństwo, szuka tego jedynego i jest czasami naiwna. Naprawdę ciężko jest nie zapałać do niej sympatią. Natomiast Michał również zrobił na mnie duże wrażenie i jego także polubiłam. Być może jak wielu mężczyzn bał się miłości, ale widać, że zależy mu na Liliannie. Poza tym wychowywał się w domu dziecka, więc naprawdę podziwiam go za to, że postanowił o siebie zawalczyć i pracuje w CBŚ. Muszę przyznać, że Lilka i Michał wręcz idealnie do siebie pasują i dogadują się niemal bez słów. Ich dialogi co chwila śmieszą, a po sytuacjach, w jakich uczestniczą i ich zachowaniu widać, że jest to naprawdę bardzo dopasowana para. W powieści nie brakuje także innych bohaterów, których poznaliśmy już w poprzednich częściach, czyli Kingi, ,,Zimnego", ,,Wyrwy" a także Olki i ,,Orła". Autorka nie rozwija ich, jedynie nakreśla i nie uchyla nam rąbka tajemnicy na temat ich związków.

Co do dialogów, to muszę powiedzieć, że Świst z pewnością nie brakuje weny i dobrego humoru. Wszystkie są napisane w punkt, a czyta się je z niemałym uśmiechem na ustach. Poza tym sam język autorki jest naprawdę lekki, a książkę czyta bardzo szybko. Warto również zwrócić uwagę na to, że po raz kolejny autorka dobrze wie, jak w swoich dialogach nawiązywać do wydarzeń z życia codziennego, a co ciekawe nawet wersami niektórych piosenek wykorzystanymi w odpowiednim momencie sprawiała, że potrafiłam się śmiać co najmniej przez parędziesiąt sekund. Samo tempo w książce jest szybkie, jednak jestem pewna, że czytelnicy nie zagubią się w wydarzeniach. Intryga wymyślona przez Świst również jest bardzo ciekawa i mocno zakręcona, więc właściwie do samego końca nie wiedziałam, kto chciał, by bohaterowie znaleźli się w takiej pułapce i to kolejny plus. Niestety, chociaż wszystko wydaje się przemyślane, przeszkadzało mi to, że autorka stawiając na szybkość, nie rozwijała niektórych scen. Wiele z nich mogło być jeszcze trochę wydłużonych, ale być może to tylko moje odczucie.

Muszę powiedzieć, że ,,Sitwa" to powieść, która spełniła moje oczekiwania. Znałam już wcześniej prozę autorki i mniej więcej wiedziałam, czego się spodziewać, ale Świst po raz kolejny naprawdę miło mnie zaskoczyła. Co prawda, powieść może nie jest ona idealna i ma swoje wady, ale z pewnością świetnie nadaje się na idealną lekturę na jesienny wieczór. Jest lekka, nie brakuje w niej zabawnych ripost, śmiesznych sytuacji i przede wszystkim ciekawych bohaterów. Jeśli jednak nie czytaliście powieści ,,Karuzela", to odradzam Wam ,,Sitwę", ponieważ obie książki łączą się ze sobą. Jak dla mnie to był świetnie spędzony czas i mam nadzieję, że autorka niedługo przedstawi nam kolejną ciekawą historię.