Skalpel

"Skalpel" to wyborowa kontynuacja pierwszego kryminału z cyklu Jane Rizzoli / Maura Isles pod tytułem "Chirurg". Warto tu zaznaczyć jak silne są to powiązania i odwołania. O ile na przykład cykl Cobena dotyczący byłego koszykarza, właściciela agencji sportowej Myrona Bolitara można śmiało czytać nie po kolei i łatwo się w nim odnaleźć to ten Tess Gerritsen polecam wertować z zachowaniem kolejności poszczególnych książek. Sama historia jak to u tej autorki, dobrze napisana, wciągająca, osobiście wole jej kryminały spoza tego cyklu, jednak i tą pozycje szczerze polecam.

Polecam, świetna książka.

Jane Rizzoli wpakowała ?Chirurga? do więzienia!

Gdy zostaje wezwana na miejsce zbrodni, wydaje się, że uporała się z traumą. Jest rzeczowa i kompetentna.
Nagle otrzymuje jednak telefon, ktoś popełnia zbrodnie, które Jane powinna zobaczyć!
Kobiety są gwałcone i zabijane na oczach swoich związanych partnerów. Później, sprawca zabija też mężczyzn będących świadkami tych zajść(mężów, kochanków) zabitych kobiet.
W rozkładających się ciałach ofiar patolog, dr Maura Isles, odnajduje ślady świeżej spermy. Wygląda na to, że zabójca jest nekrofilem. Policja nazywa go ?Hegemonem?.
Okazuje się, że z ciała jednej z zabitych kobiet usunięto macicę. To daje pewność, że ?Hegemon? i ?Chirurg? współpracują!
Tym bardziej, że Warren Hoyt ucieka z więzienia i poluje na Jane.
Do sprawy włącza się FBI. Przystojny agent Gabriel Dean irytuje i intryguje Rizzoli. Zdecydowanie tych dwoje ma się ku sobie. W pewnym momencie, mężczyzna wyjeżdża bez słowa. Agentka Jane Rizzoli zdaje sobie sprawę, jak wiele faktów(również tych, istotnych dla śledztwa) przed nią ukrył. Jest tym bardzo rozczarowana.
Gabriel Dean prosi by przyjechała do Waszyngtonu. Czy tam wyjaśnią sobie wszystkie niejasności i między nimi zawiąże się romans? Jane skrycie na to liczy. Czy jej nadzieje się spełnią?
Gdy agentka wraca do Bostonu, znów wpada w kłopoty i staje oko w oko z ?Chirurgiem? i jego wspólnikiem ?Hegemonem?. Czy Jane wyjdzie z tego cało?

Ogólnie jest to dobry kryminał.
Jedynie wątek Maury Isles był jak dla mnie nieco epizodyczny. Mam nadzieję, że rozwinie się w kolejnych częściach serii.

Wierną fanką sensacji, thrillerów i kryminałów nie jestem, co jakiś czas sięgam jednak po powieści tego gatunku, tak po prostu, dla rozrywki. Nie wymagają większego skupienia, nie nastręczają trudności, nie zmuszają do głębokiej refleksji, dobrze napisane - utrzymują uwagę, i pochłania się je "na raz":-). I to w zasadzie wszystko, czego od nich oczekuję. "Skalpel" Tess Gerritsen w ten schemat się wpisuje. Wydaje się nieco mało oryginalny: policjantka, która gra twardzielkę w męskim świecie, skrzywdzona wcześniej przez psychopatycznego mordercę, którego oczywiście wsadziła za kratki; morderstwa, które stanowią kopię tamtego, "przyjaźń" obecnego psychola z uwięzionym i ostatecznie ucieczka dawnego wroga - to w zasadzie elementy, które przez wszystkie kartki powieści wywołują poczucie deja vu :-) Nie szukam dziury w całym, stwierdzam fakt. Gdyby tak było, dodałabym, że w pewnym momencie wykończona sytuacją bohaterka zasypia w swoim domu, budzi ją telefon, Rizzoli zaspana pyta o godzinę, na co słyszy, że "dochodzi czwarta", po czym spogląda na swój zegarek przy łóżku: "16.52" i uświadamia sobie, że spała tak twardo, że nie słyszała ani budzika, ani pagera :-) Dodam tylko, że strefa czasowa jest ta sama :-)To oczywiście bagatela, która nie wpływa na odbiór powieści, chociaż dowodzi, jak nieuważnie czytają albo wydawcy, albo tłumacze. Podsumowując: "Skalpel" jest w swojej kategorii powieścią dobrą, z punktu widzenia miłośników sensacji - pewno nawet bardzo dobrą, sprawnie napisaną, chociaż bez literackich fajerwerków (ale przecież nie w tym sęk), którą przyjemnie się czyta (choć - mając na uwadze fabułę - to określenie pasuje jak pięść do nosa :-)) Gdy znowu najdzie mnie ochota na coś "lekkiego" - śmiało mogę sięgnąć po Gerritsen:-)