Skazanie

Lubię twórczość Pana Mroza. Przeczytałam kolejną część Chyłki z zapartym tchem. Chciałam poznać dalsze losy Joasi ;) i Zordona. Czy wszystko dobrze się skończy czy będą szczęśliwi. Główny wątek- śmierć dziewczyny i matka szukająca prawdy - ok. Kolejne ofiary i pojawienie się skur...ysyngera - ok. Ale później to już tylko miłość, ślub a na koniec Bomba!!
Czy bedą dalsze części? Nie wiem.... To już tylko chyba o dzieciach Chyłki i Zordona ;)

Joanna Chyłka odzyskała prawo do wykonywania zawodu i wróciła do kancelarii Żelazny&Mcvay. Chce, żeby pierwsza sprawa, której się podejmie, była spektakularna i przyniosła rozgłos jej i kancelarii.

Trafia jej się zupełnie inna sprawa. Matka dziewczyny, która podobno popełniła samobójstwo, prosi Joannę o pomoc. Nie wierzy, że córka sama się zabiła, a prokuratura nie chce podjąć śledztwa. Tym razem to Chyłka ma wystąpić z oskarżeniem. Co ją przekonało do pojęcia tego kroku?

Poza sprawą karną Chyłka i Kordian muszą zmierzyć się z przygotowaniami to ich wielkiego dnia. Ślub zbliża się wielkimi krokami.

I kolejna część Chyłki za mną. Chyłka w roli oskarżyciela to ciekawy pomysł i całkiem nowe wyzwanie dla tej postaci. Podobnie jak przygotowania do ślubu. Joanna przymierzająca suknie ślubne czy wybierającą obrusy i zaproszenia. To było ciekawe zjawisko ????

Relacja między nią a Zordonem wkracza na kolejny poziom. Ich przekomarzania są cudowne. W "Skazaniu" przed Chyłką jeszcze jedno wyzwanie. Do jej życia ponownie wkracza matka. Ich relacja, a raczej jej brak nie należy do najłatwiejszych. Były więc iskry.

Oczywiście nie mogło zabraknąć mojego ulubionego bohatera cyklu, czyli Piotra Langera. Co prawda tym razem był trochę na uboczu, ale i tak dał radę namieszać. Z chęcią bym przeczytała książkę, gdzie to on byłby centralną postacią.

ZARYS FABUŁY
Joanna Chyłka właśnie przymierza kolejną suknię ślubną i, czego można się spodziewać, jest zdecydowanie nie w humorze. Jej katusze przerywa jednak pewna sprawa, wyzwanie, któremu początkowo nie chce sprostać. Wystarczy jednak jedna istotna wzmianka, która zmienia postać rzeczy. I stawia Chyłkę, po raz pierwszy, w roli oskarżyciela. Otóż zgłasza się do niej matka dziewczyny, która rzekomo popełniła samobójstwo. Szybko zamknięta przez prokuratora sprawa zdaje się mieć jednak drugie dno. Matka jest przekonana, że jej córka padła ofiarą mordercy. Co więcej, twierdzi, że ma na to dowody. Czy Joanna Chyłka dotrze do źródła tej sprawy? A może pochłonięta także osobistymi kwestiami, zawodowo poniesie sromotną klęskę? Jedno jest pewne. Szykują się zmiany?

ŻYCIE PRYWATNE CHYŁKI
Książka, jak ostatnio zawsze, jest obrazem dwóch sfer życia głównej bohaterki, a tą staje się niezmiennie charakterna Joanna Chyłka. Pani adwokat przyszło przeżywać nie tak dawno całą paletę emocji i wrażeń. Było zniknięcie, choroba, klęska, odebranie praw wykonywania zawodu, było zakochanie. Teraz szykuje się ślub. Wyobrażacie to sobie? Sprawiająca wrażenie uodpornionej na kwestie miłosne, ma stanąć przed ołtarzem. Ja nie umiałam sobie tego wyobrazić i najwyraźniej autorowi, jak sam wspomina, też było ciężko. Ale sprostał oczekiwaniom. Czy to znaczy, że do ślubu doszło? Warto nadmienić, że podenerwowana przygotowaniami Joanna, choć kocha swojego Kordiana, nie ma zamiaru odziewać się w zwiewne, drogie, ślubne koronki. Więcej zdradzić nie mogę. A na linii prywatnej bohaterki dzieje się o wiele więcej. Pojawia się bowiem postać jej matki, z którą przez wiele lat nie miała żadnego kontaktu.

SPRAWA KRYMINALNA
Drugim tematem, przewodnim i czyniącym z tego tomu odrębnie funkcjonującą historię, jest oczywiście sprawa kryminalna. Samobójstwo młodej dziewczyny, tatuaż ? mandala, młody zazdrosny chłopak. I powracający Langer, którego czytelnicy poprzednich części tej serii doskonale już znają. Umorzone postępowanie, zaniechane poszukiwania udziału osoby trzeciej i nowa rola Chyłki ? oskarżyciel subsydiarny. Autor prowadzi czytelnika (i swoich bohaterów) różnymi tropami. Który z nich okaże się tym właściwym? Czy dotrą do niego na czas?

PODSUMOWANIE
To była naprawdę angażująca historia. W trakcie czytania towarzyszyło mi nie tylko podekscytowanie (jakkolwiek to brzmi w przypadku kryminału z trupem na czele oczywiście), ale także zaangażowanie w historię i śmiech. Dialogi Chyłki i Zordona po prostu powalają na kolana. Był Dzban, jest Bakłażan (w odniesieniu do Kordiana). Chciałam porobić zdjęcia fragmentów i umieścić je w recenzji, ale zdecydowałam, że lepiej nie zabierać Wam możliwości samodzielnego odkrywania tej książki. Bardzo pasuje mi styl autora, dopasowany do współczesnych czasów, z tłem przemycającym aktualne wątki. Czy główną bohaterkę da się lubić? Hm? Jest bardzo specyficzna i szorstka w obyciu. Ale to przecież nasza Chyłka. Ja darzę ją sympatią absolutną. Choć nie wiem czy chciałabym poznać ją osobiście. Mam wrażenie, że zabiłaby mnie swoją ripostą. To już jednak swego rodzaju postać kultowa i ja koniecznie chcę poznać jej dalsze losy. Z utęsknieniem wyczekuję więc dalszego ciągu jej osobistego życia i oczywiście kolejnych zawodowych spraw.
...