Ślepa miłość

Ida, scenarzystka, będąc w separacji z mężem, przenosi się do starego rodzinnego domu, by skończyć pisać scenariusz do serialu. Jakub jest psychologiem, zajmuje się niekonwencjonalnymi metodami terapeutycznymi i ma służyć jej pomocą przy tworzeniu postaci. Zaprasza on kobietę na jeden ze swoich warsztatów, by ta mogła zaznajomić się z jego metodami i zobaczyć, na czym one polegają. Będąc w domu, Ida, odkrywa pewien rodzinny sekret i zrobi wszystko, by rozwikłać zagadkę. Czy wyjdzie jej to na dobre? Jakie tajemnice skrywa jej rodzina?

Ślepa miłość to powieść, która zmusza do refleksji nad własnymi relacjami rodzinnymi, traktuje o rzeczach ważnych i istotnych. Akcja nie pędzi na łeb na szyję, bohaterka robi drobne kroczki w kierunku odkrycia tajemnicy, a Autorka równomiernie rozkłada emocje. Kibicowałam jej, aby dotarła do prawdy i jednocześnie znalazła własne szczęście.

Nie spodobał mi się natomiast pomysł wplatania scenariusza filmowego pomiędzy wątki główne, ponieważ wybijało mnie to z rytmu głównej historii.
Całość, jak i zakończenie było dla mnie dość przewidywalne, jednak nadal wzruszające. Może nie były to wyżyny moich oczekiwań, ale dość przyjemnie spędziłam przy niej czas.

Jestem zdecydowanie kryminalno-thrillerowym zwierzęciem. Jednak nie raz sięgam po książki obyczajowe i nie tylko, lubię skakać po gatunkach.

Ida czuje, że jej relacja z mężem przestała istnieć, nawet ma poczucie, że wszystkie uczucia odeszły w zapomnienie. Najdziwniejsze jest to, że dosłownie stało się to z dnia na dzień. Podejmuje decyzję o wyjeździe, chce zacząć od nowa.
Nie zdradzę Wam więcej, bo szkoda odsłaniać to, co warte jest tego by poznać samemu.

W notce wyczytałam, że Autorka ma na koncie 17 powieści a ja właśnie zaliczyłam pierwsze spotkanie. To niemożliwe, jak to się stało, że ani jedna z tych książek nie wpadła w moje ręce?

Cóż to była za przyjemność... Wykorzystywałam każdą wolną chwilę aby przeczytać choć kilka stron, miałam problem z odłożeniem książki. Losy Idy niezwykle mnie wciągnęły, te rodzinne tajemnice i niedopowiedzenia.

Może to zabrzmi dziwacznie ale moje emocje szalały jak przy książce sensacyjnej, natomiast przy sensacji nie płaczę a tutaj dwa razy mi się zdarzyło. O wilgotnych oczach nawet nie wspominam. Były łzy smutku i radości, czasami czułam ogromną złość i bezsilność. Nie myślałam, że te zapisane strony uruchomią takie wulkany uczuć. To było wyjątkowe doznanie, liczyłam na książkę obyczajową a dostałam o wiele więcej.

Cudownie ujęta w słowa rodzinna zależność, te wszystkie ścisłe połączenia z których najczęściej nawet nie zdajemy sobie sprawy. Książka głęboka i pozostawiająca ślad w czytelniku. Pełna emocji, trudnych decyzji... miłości. Podoba mi się naturalność bohaterów i sytuacji. W końcu właśnie tak wygląda wiele rodzin. Pani Agacie udało się w zgrabny sposób ująć wszystkie rodzinne niuanse, pokazać sytuacje z kilku stron. Dla mnie to była nie tylko lektura, ta książka obudziła we mnie wiele emocji, spowodowała sporo przemyśleń, zostawiła we mnie swój ślad.

Pani Agato, zyskała Pani nową fankę. Gratuluję świetnego pomysłu na fabułę i doskonałego przelania historii na papier.

Ja zdecydowanie polecam! Poznajcie Ide i jej rodzinę, dajcie się uwieść tej historii, dajcie sobie na poczucie tego co poczułam ja.

Wiele rodzin skrywa jakieś tajemnice, które miały lub nadal mają wpływ, w większym czy też mniejszym stopniu na losy rodu. Często takie wydarzenia są głęboko skrywane, zwłaszcza wtedy, gdy są wstydliwe lub mają niekorzystny wpływ na całą familię. Taka sytuacja wydarzyła się w tej powieści.
Ida, wzięta scenarzystka po separacji z mężem jest w nienajlepszej kondycji psychicznej. By odzyskać równowagę i skupić się na pracy wyjeżdża do domu dziadków, który jest we Wrocławiu. Pomaga jej psychoterapeuta Jakub, który zajmuje się niekonwencjonalnymi metodami. Znalezienie na strychu starych obrazów po dziadku, zaczyna komplikować spokój Rutkowskiej i doprowadza do odkrycia ukrywanej przez lata rodzinnej tajemnicy.
Jak myślicie, co spowoduje ujawnienie prawdy? Co wydarzyło się przed laty? Czy kobieta ułoży sobie życie i zazna jeszcze szczęścia?
Muszę przyznać, że nie jest to lektura zbyt łatwa, potrafi namącić w głowie czytelnika, ale potrafi też pokrzepić i dać nadzieję.
Czytało mi się tę książkę dosyć wolno, jednak skłamałabym, gdybym powiedziała, że jest to kiepska pozycja.
Zapewniam, że ta powieść zasługuje na nasze uznanie i poznanie. Autorka porusza trudne tematy takie jak: samoakceptacja, uwierzenie w siebie, relacje w rodzinie. Nie jest to ckliwy romans tylko wartościowa książka o każdym z nas. Zmusza do refleksji, zastanowienia się nad sensem naszego życia, zrobieniem rachunku sumienia. Dosyć długo po przeczytaniu ?Ślepa miłość? pytałam się siebie czy, aby na pewno dobrze postępuję, co tak naprawdę jest dla mnie ważne, czy nie zaniedbuję rodziny i czy wierzę w siebie?
Uważam, że musimy nauczyć się zrozumienia, empatii oraz wybaczać. Te trzy cechy pozwolą nam obiektywnym okiem spojrzeć na to co jest właściwe i dobre.
Na moje uznanie zasługuje finał historii, który mnie bardzo wzruszył i zaskoczył.
Jeśli chcecie przeczytać coś innego od tego czym ostatnio zalewa nas rynek książkowy to polecam tę pozycję. Nie sposób się nudzić przy tej niezwykłej opowieści. Jeśli zatopienicie się w fabule, to docenicie tę powieść i pióro autorki. Mam nadzieję, że spodoba się wam ta lektura tak jak mi.

,,Ślepa miłość" Agaty Kołakowskiej to kilkunasta książka w jej dorobku i zarazem moje pierwsze spotkanie z jej twórczością.

Ida postanowiła obecnie być w separacji z mężem i wyjazd do rodzinnego domu we Wrocławiu, w którym mogła pisać kolejny ze swoich scenariuszy całkiem jej odpowiadał. Na miejscu poznała Kubę, który być może miał jej pomóc w tym zadaniu. Mężczyzna zajmował się pracą nad traumami rodzinnymi, z których nawet mogliśmy nie zdawać sobie sprawy.

Jeżeli spojrzymy na to, że jest to pojedyncza historia to warstwa rodzinna i obyczajowa wydała mi się w przypadku tej pozycji nie do końca rozwinięta. Nie za wiele dowiedziałam się o rodzinie Idy, tym, czemu akurat chciała podjąć się separacji. Autorka w treść wplotła wątek z przeszłości, który także okazał się całkiem przewidywalny.

Pozycja ma 400 stron, tekstu jest tutaj sporo, jednak nic nie stoi na przeszkodzie by z całością zapoznać się w dłuższy wieczór. Czyta się naprawdę sprawnie, ale w moim przypadku bez większych emocji. Zakończenie na pewno jest bardzo pozytywne. Narracja przeplatana jest fragmentami scenariusza pisanego przez główną bohaterkę.

,,Ślepa miłość" Agaty Kołakowskiej to historia, która usatysfakcjonuje miłośników rodzinnych tajemnic, które miały wpływ na przyszłość rodziny, choć niektórzy jej członkowie nie zdawali sobie z tego sprawy.

Ida jest scenarzystką i właśnie pracuje nad fabułą nowego serialu. W pracy korzysta z pomocy konsultantów. Tym razem jednym z nich zostaje psychoterapeuta Jakub, specjalizujący się w ustawieniach rodzinnych - metodzie na tyle nietypowej, że przez wiele osób uznawanej za nienaukową. Co mogą wiedzieć o naszej rodzinie obcy ludzie? Czy da się rozpoznać dynamikę problemu obserwując go z zewnątrz? Być może to nie magia a spojrzenia na sprawy z dystansu sprawia, że takie sesje mogą wydawać się skuteczne. Na warsztatach Ida poznaje pewną smutną kobietę, o której nie może zapomnieć, choć z pozoru nie mają z sobą nic wspólnego. Dzieli je także duża różnica wieku.

W domu ciotki, w którym się zatrzymała, scenarzystka znajduje stary portret autorstwa dziadka, lecz nie wie kogo on może przedstawiać. Jaką kryje tajemnicę?

Zarówno w małżeństwie Idy, jak i Jakuba, źle się dzieje. Ta dwójka zaprzyjaźnia się i wspiera nawzajem, połączona podobnymi przejściami.

Kobieta nagle zapragnęła zbadać rodzinne tajemnice. Czy relacja z psychoterapeutą rzuci nowe światło na stare sekrety? Fabuła "Ślepej miłości" rozwija się stopniowo. Jest to typowa powieść obyczajowa, skupiająca się na problemach emocjonalnych bohaterów. Ida, by pójść naprzód, musi się trochę cofnąć. Pragnie odkryć rodzinne sekrety, lecz czy one chcą zostać zdradzone?

Agata Kołakowska pokazuje jak wielki wpływ na losy wszystkich członków rodziny mogą mieć niezakończone sprawy z przeszłości, nawet te przemilczane.