Słowa, z którymi was zostawiam (twarda)

21 marca minęła druga rocznica śmierci Ks. Piotra Pawlukiewicza, chyba najbardziej charyzmatycznego księdza, który przez lata był jednym z najchętniej słuchanych głosów w kościele. Jego misja i życie na ziemi dobiegły końca, ale jego słowa pozostały z nami, wciąż żywe, niezwykle aktualne, nadal nas zaskakują i inspirują. Pomimo że nie ma go już z nami, to wydaje mi się, że jego kazania i teksty, wciąż na nowo mnie poruszają, a teraz chyba jeszcze bardziej niż przedtem. Zwłaszcza na ten moment brakuje mi jego mądrości, przenikliwości i tego, że każdą sytuację potrafił jakoś wytłumaczyć. Chociaż niektórzy paradoksalnie dopiero po jego śmierci dowiedzieli się, kim był, to jego nadzwyczajny dar obserwacji życia i łączenie życia z Ewangelią, sprawiły, że głoszone przez księdza nauki są nadal zrozumiałe. Docierają do umysłu i serca każdego, bo dotykają nie tylko ludzi głęboko wierzących. Warto się wczytać w jego słowa, bo każdy tu może znaleźć coś dla siebie.

Zanim zaczęłam czytać tę książkę, pierwsze co zwróciło moją uwagę, to jak pięknie jest wydana. Twarda okładka, doskonała grafika i fantastyczne zdjęcia księdza Piotra, składają się na całość. To niesamowita książka, którą warto mieć na półce w biblioteczce, by móc do niej wracać w każdej chwili.

?Słowa, z którymi was zostawiam?, to literatura duchowa i doskonale zdaję sobie sprawę, że nauki księdza Piotra Pawlukiewicza są skierowane przede wszystkim do ludzi wierzących, ale czytając jego kazania wydaje mi się, że nawet Ci, którzy kwestionują obecność Boga, mogą w naukach księdza Piotra znaleźć coś dla siebie, pomimo że odwołuje się on do Ewangelii. Jego słowa trafią do serca każdego, kto chce być dobrym człowiekiem. Skłaniają do przemyśleń i głębokich refleksji.

Jestem osobą wierzącą i nigdy tego nie ukrywałam, a wprost przeciwnie. Z perspektywy czasu wiem, że to wiara właśnie pozwoliła mi przetrwać wszystkie najtrudniejsze chwile w moim życiu, a trochę ich było. Czy się buntowałam? A jakże. Czy pytałam dlaczego? Oczywiście, jak każdy człowiek. Jestem słaba i często wątpię w sens cierpienia i wszystkich trudności, jakie mam na co dzień z powodu mojego zdrowia. W takich chwilach zwątpienia szukam pocieszenia w słowach księdza Piotra, bo są one pełne pasji i niesamowitej wiary. Znajduję w nich otuchę i potrafię wytłumaczyć sobie sens swojego cierpienia.

Dziś, choć księdza Piotra już nie ma, jego teksty nadal pozostają żywe i niezwykle aktualne. W jego słowach można odnaleźć prawdę i siłę, tak bardzo nam teraz potrzebną. Jego umiejętność wczuwania się w sytuację innych, połączona z humorem i prostotą przekazu nadal porusza, a jego niezwykłe słowa zachęcają do myślenia i do zastanawiania się nad swoim życiem.

Ks. Piotr napisał, że kto idzie do piekła, dla tego wszystko jest piekłem. Kto idzie do nieba, dla tego wszystko jest niebem. Czy kiedykolwiek słyszeliście, że Jan Paweł II na cokolwiek narzekał? Żeby jęknął? Jeżeli zrobiliśmy coś źle, trzeba to jak najszybciej naprawić. Ks. Piotr mówi: ?Kochani, jeśli znajdziecie się kiedyś w Emaus, tej wiosce rozpaczy, goryczy i pustki, wracajcie z niej natychmiast! Ku życiu, ku Chrystusowi, ku Zmartwychwstaniu. Nie czekajcie, nie analizujcie, tylko biegnijcie! Biegnijcie z powrotem do Jerozolimy, do Chrystusa! Niech to będą słowa, z którymi was zostawię?.

Ten znany i mądry kapłan zostawił po sobie wiele wspaniałych myśli i słów. To dzięki nim, ksiądz Piotr nadal żyje w naszych sercach i umysłach. W słowa, z którymi nas zostawił, warto się wczytać i dać im szansę, żeby wniknęły w nasze serca i wlały w nie otuchę.

Czasem tak niewiele trzeba zrobić, aby ważne słowa, które są, zawarte ciekawie ujętych podjętych zagadnieniach nabrały większej wartości i znaczeń w ich jeszcze lepszym zrozumieniu, które umykają, nam w zwykłej codzienności poprzez to w jak ostatnim czasie zmienia, się współczesny świat wychodząc naprzeciw nowym technologiom, które nie do końca są właściwe w treść szczególnie dla ludzi młodych wkraczających w dorosłość, a to od niej tak wiele później zależy w ich życiu.

Miłe jest to uczucie, gdy powraca się ponownie do autora książki, którego twórczość miałam okazję poznać kilka miesięcy wcześniej.

Moją uwagę na samym początku przykuła piękna w kolorze zielonym twarda oprawa, a w jej tle zamieszczona jest uśmiechnięta twarz autora książki księdza Piotra Pawlukiewicza, która to powoduje, że ma się chęć poznania jej zawartość i jak jego słowa wpłyną na czytelnika później po jej przeczytaniu.

Ucieszyłam się niezmiernie z tego powodu, że mogę ponownie sięgnąć po kolejną książkę mogącą mieć tym razem inny nowy tytuł, treść i przekaz.

Zdecydowałam się na przeczytanie książki autorstwa księdza Piotra Pawlukiewicza pt. Słowa, z którymi was zostawiam, gdyż interesuje mnie, co tym razem stanowiło dla niego najważniejszy cel i jakie chciał pozostawić cenne wskazówki, które mogą być tutaj kluczem do rozwiązania wielu zagadek na trudnej z reguły drodze życia wyznaczonej przez Pana Boga.

Głębsze analizowanie tekstu zamieszczonego w tej oto książce powoduje to, że tytułowe słowa mają w sobie to coś wyjątkowego. My tego na ogół nie dostrzegamy, gdyż widzimy to, co wydaje nam się lepsze, mocniejsze i nie ma w tym nic złego.

Autor książki jest doskonałym obserwatorem życia i ma niezwykłe umiejętności tego, co jest dla nas obce i nie do końca w pełni zrozumiałe.

Zamieszczony w tej książce tekst, strony były dla mnie małoczytelne, gdyż to utrudnia i trzeba ponownie powracać do czytania, aby móc w pełni zrozumieć całościową treść.

Podobają mi się przytoczone przykłady z tego względu, że stanowią one coś w rodzaju brakującej do układanki z puzzli całości, którą należy poskładać, aby to nasze życie nabrało kolorowych barw.

Pozostaje jedynie odbiorcom słów zawartych w tej oto książce zauważyć, że nie da się ukryć tego, że opisywana prawda o naszym życiu odsłania w mniejszym lub większym stopniu to, co jest ukryte w obliczu charakteru, nad którym można, pracować o ile tego chcemy.

Warto przeczytać tę książkę.