Mówimy pięknie i wyraźnie
Bezdźwięczność jest specyficznym rodzajem dyslalii, w którym zaburzona jest korelacja dźwięczności w trzynastu parach opozycyjnych. W praktyce oznacza to, że głoski dźwięczne w obrębie poszczególnych par realizowane są w postaci ich bezdźwięcznych odpowiedników, czyli są wymawiane bez udziału więzadeł głosowych. Niekiedy mogą być one realizowane jako głoski półdźwięczne, w których dźwięczna jest tylko faza początkowa głoski, albo tylko faza końcowa głoski, co w konsekwencji prowadzi do deformacji brzmienia słowa. Wśród par opozycji fonologicznych, które mogą ulegać zaburzeniom dźwięczności, jest m.in. w ? f.
Nieprawidłowa wymowa głosek /f/ i /w/ może być następstwem słabej pracy mięśni warg, złej ruchomości szczęki i nieprawidłowego zgryzu. Znakomitym ćwiczeniem, które przygotowuje do wywołania tych głosek, jest naprzemienne zagryzanie górnej i dolnej wargi. Najczęściej głoski te są uzyskiwane w wyniku demonstracji ich prawidłowej wymowy. Po wyjaśnieniu różnicy pomiędzy nimi, bardzo często wystarczy poprosić dziecko, by uruchomiło więzadła głosowe w trakcie wymawiania głosek bezdźwięcznych (np. poprzez naśladowanie pojazdów: motor, traktor, urządzeń: pralka, mikser, wirówka). Doskonałym sposobem są również różnego rodzaju ćwiczenia, które znaleźć możemy m.in. w książce Bożeny Senkowskiej, neurologopedy pracującej w poradni psychologiczno-pedagogicznej, która w swojej pracy koncentruje się na rozwijaniu mowy i korygowaniu wad artykulacji. Stworzona przez autorkę seria logopedyczna ?Słucham i wymawiam? obejmuje zeszyty ćwiczeń przeznaczone dla dzieci w wieku 3 do 6 lat, choć ja osobiście wykorzystuję je również w pracy z dziećmi starszymi oraz dorosłymi osobami niepełnosprawnymi.
W zeszycie czwartym, pt. ?Słucham i wymawiam. Dla maluchów i starszaków. Głoski w, f?, opublikowanym nakładem Wydawnictwa Edukacyjnego, znajdziemy ćwiczenia obejmujące tytułowe głoski, z wykorzystaniem prostego słownictwa i interesujących propozycji zabaw słowem. Prezentowane zadania umożliwiają utrwalenie danego słowa, jego poprawnej wymowy, uzyskanie prawidłowych wzorców słuchowo-motorycznych. Ćwiczenia dotyczą m.in. naśladowania jadących pojazdów czy śpiewu ptaków (fiu, fiu, fiu?), dzielenia na sylaby nazw obrazków, poszukiwania rymów czy wskazanych sylab.
Jak sama autorka podkreśla, praca z zeszytem rozwija funkcje percepcyjno- motoryczne, a także myślenie i wyobraźnie. Co więcej, na podstawie prezentowanych w zaszycie ćwiczeń, możemy tworzyć własne, dzięki temu dziecko nie będzie się nudziło. Zarówno zawartość merytoryczna zeszytu, jak i atrakcyjna szata graficzna sprawiają, że bardzo dobrze się z nim pracuje ? zarówno dzieciom, jak i specjalistom. Dlatego też seria ta może być wykorzystywania przez logopedów, nauczycieli, a nawet przez samych rodziców czy opiekunów, pragnących wesprzeć terapeutów w ich pracy.
Opinia bierze udział w konkursie