Śmiało. Mów własnym głosem

ma jest darem bożym, atrybutem, z którym się rodzimy. Dziś dzięki psychologii wiemy, że charyzma to szczególne cechy osobowości, którym osoba je posiadająca zawdzięcza niekwestionowany autorytet u ludzi i wpływ na nich (definicja ze Słownika języka polskiego PWN). A co to jest osobowość? Definicji jest wiele, w skrócie napiszę więc, że osobowość to stały zestaw różnych cech psychicznych i rozmaitych czynników wewnętrznych (także budowa i funkcjonowanie systemu nerwowego, hormony), które wpływają na postępowanie człowieka. To sposób myślenia, zachowania i odczuwania. Podstawą kształtowania osobowości jest temperament, od którego zależy nasza emocjonalność, aktywność czy towarzyskość. Naukowcy przyznają, że geny w ok. 40 proc. odpowiadają za naszą osobowość, stosunek do świata, zdolność do współodczuwania z innymi. (Jedynie skłonność do ryzyka, którą psychologowie nazywają poszukiwaniem doznań, w 65 proc. jest uwarunkowana genetycznie). Zatem za ponad połowę naszej osobowości odpowiadają czynniki zewnętrzne, wychowanie, wzorce, dom, najbliżsi, rówieśnicy oraz nasza aktywność w ciągu całego życia. Oznacza to więc, że można i warto nad sobą pracować. Można się nauczyć wpływać na ludzi, kierować nimi, stać się autorytetem, wzorcem do naśladowania i motywować do działania. Nie rodzimy się liderami i liderkami, ale stajemy się nimi. Uczymy się tego przez całe życie. Oczywiście, jeśli miałaś wspierających rodziców, inspirujące rodzeństwo, babcię, która w ciebie wierzyła, nauczycielkę, którą podziwiałaś, czy osoby, których z przyjemnością słuchałaś, będzie ci łatwiej, bo pewne rzeczy masz wdrukowane w swój system operacyjny. Czym skorupka za młodu nasiąknie i tak Ale nigdy nie jest za późno, żeby nabyć nowe umiejętności i wypracować zespół cech, które nazywamy charyzmą. METODA ,,ACT AS IF" CZYLI POSTĘPUJ TAK, JAKBYŚ... NAJPIERW ZACHOWANIE: cechą charyzmatycznej liderki jest otwartość. Pokazuj więc ręce, otwarte dłonie, posługuj się nimi, będziesz bardziej wiarygodna. Uważność pokażesz, utrzymując kontakt wzrokowy. Patrz na ludzi, skupiaj się na tym, co mówią. Słuchaj naprawdę. Pewność siebie zasygnalizują: zdecydowana, prosta postawa (więc stój, siedź prosto, nie przechylaj się na boki), pewny ton głosu i mocne jego brzmienie, patrzenie ludziom prosto w oczy oraz spokojne, pewne gesty. Podkreślaj gestami słowa, nie buduj barier, nie krzyżuj rąk, tylko pokaż swoją energię, pasję. POTEM TO, CO MYŚLISZ I MÓWISZ: podkreślaj słowami swój autorytet, mów: ,,Uważam", ,,Moim zdaniem", ,,W mojej opinii". Wyznaczaj granice, mówiąc, np. ,,Rozumiem pana argumentację, jednak uważam inaczej". Nie przepraszaj za nie swoje winy, nie bierz wszystkiego - zwłaszcza krytyki - bezpośrednio do siebie. Zacznij myśleć o sobie dobrze. Zauważ to, co robisz dobrze. I spróbuj mówić o sobie, swoich atutach, sukcesach. Myśl, mów i zachowuj się tak, jakbyś wierzyła w siebie. Z czasem stanie się to po prostu częścią ciebie. Bo, jak mówiła Margaret Thatcher, stajemy się tym, co myślimy. Co czyni człowieka charyzmatycznym? Wielokrotnie słyszę od szkolonych przeze mnie mężczyzn słowa: ,,Mam charyzmę". Rozumieją ją najczęściej jako dominację, autorytet, niepodzielne rządzenie, posłuch u podwładnych, autorytarne podejmowanie decyzji budzące podziw zmieszany ze strachem, które skutkuje poddaniem się, całkowitą akceptacją ze strony innych. Taki typ nakazowo-rozdzielczy, stosujący metodę kija i marchewki. Tymczasem ludzie, którzy wymuszają posłuszeństwo karami, gniewem, strachem lub manipulacją, nie są wcale charyzmatyczni. Natomiast charyzmą odznaczają się osoby sprawiające, że w ich towarzystwie inni czują się dobrze i komfortowo. Osoby, które zarażają swoją dobrą energią i pozytywnym myśleniem. Nie obawiają się wyzwań, dostrzegają dobre strony każdej sytuacji. Wpływają na działania i wybory innych. Sprawiają, że ludzie chcą za nimi iść, bo je podziwiają, a nie dlatego, że są do tego zmuszeni lub widzą w tym swój interes. To osoby, które potrafią zmotywować, doceniają wysiłki innych. Umieją wejść w cudze buty, są empatyczne. Dobrze się komunikują z ludźmi, ładnie się wysławiają, mówią wprost i na temat. Nie odczuwają lęku. Są otwarte na ludzi, pomysły, idee. Wiedzą, co potrafią, i są pewne swoich umiejętności. Mają po prostu prawdziwą wiarę w siebie. Co jest jej wyrazem? Przede wszystkim obecność tu i teraz. Uważność. Słuchanie. Życzliwość. Bycie w zgodzie ze sobą. Wewnętrzna siła, moc, zapał. Tego wszystkiego można się nauczyć. Oczywiście nie w ciągu jednej nocy. Nie będę ukrywać, że wymaga to długiej pracy nad sobą. Ale namawiam cię na nią. Zdobyte umiejętności przydadzą ci się we wszystkich dziedzinach życia. [,,,]