SMOLEŃSK (twarda)

Świetna książka i bardzo mi się podobała. Myślę, że właśnie w taki sposób media powinny ukazywać wszystkie szczegóły tragedii smoleńskiej. Torańska pisze tak, że skupia się na faktycznie ważnych rzeczach,a przede wszystkim jest obiektywną dziennikarką. Taka też jest ta książka. Pełna obiektywizmu i dziennikarskiego zacięcia. Pozycja konieczna do przeczytania.

W końcu ktoś napisał coś sensownego na temat tego całego Smoleńska, o którym już nie da się słuchać. Wreszcie jest coś, co można przeczytać, bo jest przede wszystkim RZETELNE i RZECZOWE. Bez zbędnego gderania o rzeczach nieistotnych. Bardzo mocna pozycja, no ale nic dziwnego skoro wyszła spod pióra kogo wyszła. Polecam!

Cieszę się, że tacy Ludzie piszą takie książki. Media nadal huczą od nowych dowodów w sprawie katastrofy smoleńskiej, która ostatecznie stała się już przedmiotem gry politycznej, a nie faktyczną tragedią narodową. Smoleńsk, Smoleńsk, Smoleńsk stał się jakby beznamiętnie i nieświadomie powtarzanym hasłem, a społeczeństwo, politycy i dziennikarze zapomnieli o wydarzeniu i jego skutkach. Torańska w swoim Smoleńsku skupia się właśnie na tym drugim. To bardzo rzeczowa i rzetelnie przedstawiona analiza tego, co działo się i dzieje nadal po tragicznej katastrofie. Dziennikarka nie ocenia, ale w wyciąga na wierzch wszystkie skutki zdarzenia i zachowania tak samo sfery politycznej, jak i samych mediów, do których przecież należała. Książka przybrała formę wywiadów lub może raczej spokojnych rozmów z ludźmi, którzy byli przy tragedii najbliżej. Dziennikarka nie wyciąga informacji na siłę, nie prowokuje, ale pozwala mówić. Pozwala mówić i mistrzowsko słucha, czego dowód daje na prawie 600 stronach rzeczowej treści. Myślę, że jeśli ktoś chce mówić o Smoleńsku to ta pozycja jest absolutnie koniecznym punktem wyjścia, od którego można zacząć jakąkolwiek rozmowę.

Przeczytałem Smoleńsk Torańskiej dość długo po tragicznej katastrofie samolotowej. Wtedy już od dawna szalały media i politycy przepychając się w temacie i używając tragedii w różnym celu. Obozy były podzielone, a zdania różne, a ja sam chciałem wyrobić swoje własne zdanie. Ceniłem i cenię nadal Torańską jako dziennikarkę, stąd chętnie sięgnąłem po jej książkę, którą sama zresztą wg opisu określa jako jedną ze swoim najważniejszych. Książka faktycznie jest bardzo dobrze i rzetelenie napisana, a przede wszystkim bez konkretnego obierania którejś ze stron. Torańska skupia się na sytuacji w mediach i polityce po 10 kwietnia i tym jak określana była katastrofa. Nie ocenia i nie podejmuje w tej książce próby wyjaśnienia zaistniałej sytuacji, ale skupia się jedynie na jej skutkach w Polsce i w naszej opinii publicznej. To bardzo ważna pozycja dla tych, którzy interesują się historią współczesną i dla tych, którzy wolą wyrabiać sobie własne zdanie. Warto przeczytać także dlatego, że Torańska była naprawdę dobrą dziennikarką i można polegać na jej opinii.