Smutki wszelkiej maści (twarda)

?Smutki wszelkiej maści? to już moje drugie spotkanie z twórczością Mariany Leky. Pierwsze, z powieścią ?Sen o okapi?, było tak bardzo udane, że wystawiłam tamtej książce notę 10/10. Dzięki niej wiedziałam też, czego mogę się spodziewać po nowej powieści autorki. Bo, muszę to przyznać, wbrew temu, co zapowiada tytuł jej najnowszego dzieła, w powieści odnajdziemy dużą dawkę optymizmu i pozytywnej energii. Zamiast ?smutki? w tytule powinno stać ?szczęścia?, bo o odnajdywaniu szczęścia w codzienności, w drobnych gestach, w ludziach, wśród codziennych trosk jest w tej książce mowa.

Leky jest doskonałą obserwatorką rzeczywistości. Czułą i wnikliwą, która pisze o życiu pięknym językiem, prosto, ale w sposób, który dociera do czytelnika. Oswaja smutki i je akceptuje. Stawia swoich bohaterów w trudnych sytuacjach, podsuwając im pod nos zwykłe bolączki dnia codziennego i niecodzienne zdarzenia, dowodząc przy tym, że życie polega na oswajaniu swoich słabości. Wszystkie opisane w książce historie są przepełnione emocjami, niezwykle intensywne. Każda jest wyjątkowa, każda o życiu, które zaskakuje, rzuca kłody pod nogi i często nie ma nic dobrego do zaoferowania. Ale właśnie dzięki tym chwilom goryczy i zwątpienia, przeszkodom, na które w życiu napotykamy, ludziom, którzy stają na naszej drodze, zmieniamy się. To one mają na nas największy wpływ i kształtują nasz charakter. Dzięki tym życiowym zakrętom mamy szansę odnaleźć siebie. Tak jak bohaterowie powieści.

Opisując swoich bohaterów, ich zmagania z życiem i trudności, przed jakimi stają, Leky przywraca wiarę w ludzi, w siłę więzi i naprawdę poprawia nastrój, dokładnie tak jak zapowiada okładka. Autorka przytacza w powieści historie różnych ludzi, którzy znajdują się na różnych etapach życia i mierzą się z różnymi problemami. Jednak coś ich łączy. Wątpliwości, które zasiewają w nich ziarno niepewności i fakt, że pomimo wątpliwości każdy z nich stara się odnaleźć pozytywne strony w tytułowych smutkach. Potrafią dostrzec szczęście w pozornie nic nieznaczących okruchach codzienności. Autorka nakreśliła wspaniałe portrety psychologiczne bohaterów, traktując każdego z nich z odpowiednią dla siebie wrażliwością. Książkę czyta się wspaniale. Akcja nie gna, jest odpowiednio wyważona. Nie wlecze się jednak, nie ma też w niej miejsca na dłużyzny, bo każdy rozdział to krótka opowieść, zakończona zresztą niezwykle celną puentą. Leky zostawia czytelnikowi przestrzeń na własne przemyślenia, zachęca do uważnej obserwacji tego, co dzieje się zarówno wokół nas, jak i w naszych wnętrzach.

?Smutki wszelkiej maści? to urocza opowieść, posiadająca moc poruszania ludzkich serc i wierzę w to, że znajdzie swoje miejsce w wielu z nich. W wielu również zagości na dłużej. Bo to powieść, którą nie tylko warto przeczytać, warto do niej wracać. Wracać i delektować się pięknym stylem, cudowną atmosferą, wrażliwością autorki i magią codzienności. To wyjątkowa lektura. Ciepła, mądra, wartościowa. Daje nadzieję, otula jak ciepły koc. Serdecznie polecam!

Napisałam ponad dwa lata temu, że wystarczy wpuścić ?Sen o okapi? do swojego serca, a on wypełni je emocjami. Dlatego, kiedy zobaczyłam, że 11 października premierę ma nowa książka Mariany Leky ?Smutki wszelkiej maści?, zapragnęłam nowej dawki magii zawartej w okruchach codzienności, drobnych gestach, sile natury i głębi uczuć. Bo każdy z nas chce czasem otulić się słowem niczym ciepłym kocykiem w chłodny, deszczowy dzień, a zawarte w tej książce opowieści są niczym cudowny balsam, od którego lżej robi się na sercu, świat wydaje się piękniejszy i mamy ochotę uśmiechnąć się nawet do najbardziej mrukliwego sąsiada.

Wbrew tytułowi błyskotliwie opowiedziane historie z życia narratorki i jej relacji ze spotykanymi codziennie ludźmi tworzą obraz budzący uśmiech, pełen optymizmu i nadziei. Bo choć sporo w nich ludzkich bolączek, lęków i zwyczajnych problemów, z którymi borykają się na co dzień, to ich wydźwięk zależy od podejścia. A poczucie humoru i pozytywne nastawienie na pewno sporo ułatwiają szczególnie niedostosowanej do życia romantyczce.

Każdy z nas w reakcjach i emocjach bohaterki znajdzie własne. Mnie wiele razy zdarzyło się kiwać głową ze zrozumieniem i uśmiechem. I przypomniałam sobie, jak niewiele czasem trzeba, by uwolnić się od złych emocji, poprawić sobie i komuś samopoczucie, cieszyć się z drobiazgów składających się na szczęście. Bo ?piękno leży w oku patrzącego?. Dostrzegajmy je!

Jeśli chcecie się dowiedzieć czy ?dusze można naprawiać, jak skarpetki czy rynny?, czy atak paniki można pomylić z wybuchem miłości i ile może kosztować doradztwo finansowe u fryzjera, to sięgnijcie po ten zbiór ciepłych opowieści ukazujących życie we wszystkich jego odcieniach. Jest niczym promień słońca wyglądający zza chmury i ogrzewający nasze serca. Na jesień idealny!