Sny bogów i potworów

"Wśród zdrad i rozpaczy, wśród wrogich bestie, anielskich najeźdźców i oszustwa zdającego się tykającą bombą jakimś cudem dział się początek".
Karou podejmuje się trudnej walki, czy zdoła ujść z niej z życiem?
Chimery i Serafinowie (Nieślubni) próbują połączyć swoje siły, by oprzeć się Dominium. To nie do pomyślenia by dwie złowrogie gatunki współpracowały razem, jednak w obliczu niebezpieczeństwa wszystko jest możliwe.
Jael ma niecny plan zdobycia broni od ludzi. Ukazanie się aniołów ludzkości miało być lekkim i przyjemnym sposobem na zwycięstwo, lecz nie wszystko poszło po jego myśli.
Czy trzeba zgładzić jednych, by drudzy mogli spokojnie żyć?
Bardzo czekałam na dalsze losy bohaterów, gdyż zakończenie poprzedniego tomu nastąpiło w kluczowym momencie. W danej chwili nie wiedziałam co, się wydarzy i co zastanę w tej części, więc z utęsknieniem zagłębiłam się ponownie w świat Karou i Akivy.
"Krater ma kształt niecki, Dominium zaś opada na nią pokrywą płomienia; wielu wrogów, tak wielu, ocierających się skrzydłami, dobywających miecza, a gdy polują w mgnieniu oka, nie ma odwrotu, nie ma drogi ucieczki".
Początkowo fabuła rozwijała się powoli. Momentami zaczęła mnie nużyć, lecz gdy nastąpił przełom, to już nie można było mówić o nudzie. Jedyna możliwość to dać się jej porwać i czekać na jej finał.
Pojawienie się tajemniczej kobiety Elizy z dziwnym pochodzeniem wprowadziło lekkie zaskoczenie. Zastanawiałam się jaką rolę odegra w całym przedsięwzięciu. A czy Wy też jesteście ciekawi?
Smucę się trochę, że zakończyłam przygodę z bohaterami, gdyż zdążyłam się już z nimi zżyć. Pożegnanie serii jest dla mnie zawsze trudnym momentem. Z jednej strony nie mogę się doczekać zakończenia, a z drugiej nie chce jej kończyć.
Ot taki mój mały dylemat.
Miło spędziłam czas na lekturze książki. Z pewnością powrócę do niej nie raz.
Polecam całą trylogię.