Śpiew Morzycy

Śpiew morzycy to intrygująca kontynuacja cyklu ?Pajęczyna czasu?, która tym razem przenosi bohaterów i nas razem z nimi do końca XIX wieku, do czasów, kiedy Hel zaczyna zdobywać sławę jako nadmorskie uzdrowisko.

Gina i Markus po dramatycznej ucieczce ze średniowiecza muszą odnaleźć się w nowej rzeczywistości. To właśnie Gina, dzięki swojej znajomości ówczesnych realiów, staje się przewodniczką dla średniowiecznego pirata, który jest przerażony i zdezorientowany tym nowym światem. Gina i Markus ukrywają się w Kusfeldzie, małej rybackiej wiosce na Półwyspie Helskim, z nadzieją, że to pomoże Markusowi przystosować się do nowego życia. Jednak miejscowy ksiądz i gospodarz, od którego wynajmują pokój, mają swoje własne plany wobec nich. Ich sytuację dodatkowo komplikuje pojawienie się tajemniczej morzycy, czarnej kaszubskiej syreny, która posiada magiczne moce i stara się kierować życiem bohaterów, często wprowadzając zamieszanie i narażając ich na niebezpieczeństwo.

Akcja powieści jest dynamiczna, chociaż nierówna, i pełna zaskakujących zwrotów, co sprawia, że naprawdę ciężko jest się oderwać od lektury. Autorka umiejętnie łączy elementy historyczne z fantastycznymi, wplatając w fabułę nadprzyrodzone moce. Z dużą wyobraźnią kreśli obraz życia na Półwyspie Helskim, wprowadzając do fabuły zarówno postacie historyczne, jak i kaszubskie legendy oraz wierzenia. Dzięki temu książka nie tylko dostarcza rozrywki, ale również przybliża czytelnikowi bogatą kulturę i tradycje tego regionu. Jednym z najbardziej intrygujących elementów powieści jest postać tajemniczej morzycy. Jej zwodniczy śpiew i magiczne moce sprawiają, że każda interakcja z nią jest nieprzewidywalna i niebezpieczna. Autorka umiejętnie buduje napięcie wokół tej postaci, a to z kolei dodaje mroku całej opowieści. Smaczku tej historii dodają bardzo ciekawe wspomnienia rozmów głównej bohaterki z matką, dzięki którym ona otrzymuje pewne wskazówki, które może wykorzystać w swoim aktualnym położeniu, a czytelnik próbuje rozwikłać zagadkę podróży dziewczyny w czasie.

Klimat epoki jest oddany bardzo realistycznie, co w połączeniu z barwnymi postaciami i ich zmaganiami tworzy spójną i wciągającą całość. Wątek uczuciowy jest w tej części dość burzliwy, pełen zazdrości, zwątpienia, ale też mnóstwa wzruszających momentów. Jest on wystawiany na liczne próby, co wzbudza wiele emocji i trzyma w ciągłym napięciu i niepewności. Zakończenie tej części jest jeszcze bardziej zaskakujące niż poprzedniczki. Pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi i zachęca do oczekiwania na kolejny tom.

Polubiłam się z tą serią od pierwszego tomu i to nie tylko z powodu podróży w czasie, które w niej otrzymałam, a które bardzo lubię. Śpiew morzycy trzyma w napięciu, zaskakuje i wciąga, oferując jednocześnie doskonałą rozrywkę oraz bogaty obraz historyczny i kulturowy. Niecierpliwie wyczekuję kolejnego tomu tej fascynującej opowieści, a Wam tę książkę i poprzedni tom serdecznie polecam.

Góry czy morze?
U mnie zawsze wygrywa morze, ponieważ to nad nim się wychowałam. W każdej wolnej chwili mogłam przejść się z rodziną nad zatokę lub nad morze. Najmilsze wspomnienia z dzieciństwa to zawsze jest szum wzburzonego morza.
Dlatego nie mogłam przejść obok cyklu Pajęczyna czasu Jagny Rolskiej, nie tylko ze względu na morze ale również na wspomniane miejscowości w nim. Półwysep Helski na zawsze pozostanie w moim sercu, a teraz po lekturze dwóch tomów tego cyklu, jestem pewna, że spacery po plaży będą miały swoją tajemniczą i magiczną otoczkę. Nie będę w stanie patrzeć tak samo na Jastarnię, Hel, czy Kuźnicę, mam zamiar z babcią porozmawiać o ?Klątwie Kani? i Śpiewie Morzycy, ponieważ autorka zawarła w nich wiele faktów z historii Półwyspu, ubierając je w magiczna otoczkę.

Gina ucieka ze średniowiecznego Helu dosłownie w ostatniej chwili. Nie powraca do swoich czasów, jednak przenosi się do 1899 roku. Dla Giny, która dobrze zna historię Helu, odnalezienie się w tych czasach nie przysparza większego problemu, jednak Markus, który przemierzył czas wraz z ukochaną, zna tylko średniowiecze i to jemu jest ciężej się odnaleźć. Role się odwracają, to Gina zajmuje się walecznym piratem i to ona pokazuje mu Hel i okoliczne miejsca. Hel staje się coraz bardziej znany, a wszystko przez nadmorskie uzdrowisko, które przyciąga wiele zamożnych osób, z różnych zakątków Polski. Młoda podróżniczka w czasie wraz ze swoim piratem zamierza ukryć się w Krusfeldzie, by zebrać się w sobie i obmyślić plan co teraz zrobić. Los stawia na ich ścieżce księdza z Jastarni, który oferuje im swoją pomoc i pracę dla Giny. Jednak letnie sztormy przyniosły nie tylko wiatr i wzburzone morze, przywiały również kłopoty.

Pamiętam jak rok temu zachwycałam się pierwszym tomem cyklu Pajęczyna czasu Klątwa kani Jagny Rolskiej. Nie mogłam się doczekać chwili, w której będę mogła się zatopić w kontynuacji tej historii. W chwili, gdy dostałam Śpiew morzycy w swoje ręce nie mogłam przestać się ekscytować i wyczekiwałam chwili, by zacząć ją czytać. Szczerze nie interesowałam się informacjami, jakie krążyły wokół książki, ponieważ chciałam sama do wszystkiego dojść i odkryć, dlatego teraz, świeżo po lekturze, jestem bardzo zadowolona ale również i lekko skołowana. W tym tomie było tak dużo informacji podanych, że aby nic nie przegapić, powracałam do niektórych rozdziałów i czytałam je po raz drugi.
Żałuję jednego, że nie robiłam notatek, jednak nie będę rozpaczać, przed premierą trzeciego tomu, będzie sposobność przeczytać ten wspaniały cykl po raz kolejny.

Robicie notatki podczas czytania?

Po pierwszym tomie spodziewałam się ekscytującego romansu z podróżami w czasie w tle, jednak po tym tomie, jestem pewna, że autorka chce nam o wiele więcej przekazać i nie jest to tylko historia Półwyspu Helskiego. Historia, wierzenia, podania, legendy, wszystko zostało w mistrzowski sposób zmieszane z pomysłem na fabułę i świetnie wykreowanym romansem i genialnymi bohaterami. A po wymieszaniu tego wszystkiego otrzymałam przejmująca i ekscytująca lekturę, przy której się świetnie bawiłam.
Bohaterowie tej książki to prawdziwe perełki, dosłownie każdy z nich jest kimś, kogo warto poznać i zapamiętać, każdy ma swoją historię, która w jakiś sposób łączy się z historią innych, dając nam wskazówki, by odkryć prawdę. Jednak wydaje mi się, ona tak zawiła, że nie uda mi się ją odkryć tak szybko.
Pierwszy tom był pełen wartkiej akcji, nadając tempo fabule, za to w drugim tomie odrobinę zwolniliśmy, jednak nie za bardzo, by nie zanudzić czytelnika. Autorka skupiła się bardziej we wprowadzenie go w ten magiczny aspekt książki. Odkryjemy kilka tajemnic, znów staniemy oko w oko z czarną morzycą, kania znów zamiesza w czasie, a Szaliniec będzie znów chciał rządzić morzem, a temu wszystkiemu będzie się przyglądała Gina, lecz nie tylko przyglądała, tym razem wkroczy do akcji i stawi czoło temu wszystkiemu.
Jestem zachwycona pomysłem i wykonaniem tej książki i już z utęsknieniem wyczekuję kolejnego tomu, nie wiem, jak uda mi się wytrwać kolejne miesiące bez informacji o trzecim tomie.

Nadszedł czas na drugi tom serii Pajęczyna czasu.

Muszę powiedzieć, że tym razem czytając Śpiew Morzycy nie jeden raz byłam równie skołowana co nasza bohaterka, Regina.
Na tym tomie trzeba się skupić przy czytaniu, bo zawirowań jest sporo.
Zwroty akcji, dużo postaci i mącenie szalińca mogą namieszać w głowie.

Wraz z Markusem, Gina ląduje w 1899 roku, pirat skok ze średniowiecza odczuł dosyć mocno.
Gina ma tą przewagę, że żyła już w XXI wieku i matka wtłaczała jej do głowy wiedzę historyczną więc dziewczyna skacząc w czasie dosyć szybko się adaptuje do warunków epoki.

Fajnym elementem jest też dodanie wspomnień Reginy, kiedy matka zdaje się, że próbowała przygotować córkę na to, co ma nadejść.

W tej części pojawia się nowe zagrożenie i po przeczytaniu tego tomu nadal nie wiem, kto jest wrogiem a kto sojusznikiem tak do końca.
A może każdy ma swoje ukryte zamiary i Gina może liczyć wyłącznie na siebie?

Domysłów mam sporo i jestem bardzo ciekawa, co będzie dalej i czy uda się rozwikłać tajemnice, kim jest czarna morzyca i czego chce od naszej Giny.
Czy ona i Markus ponownie się połączą?
Czy zabranie szlachcianki zmieni losy naszych bohaterów i świata?

Jagna Rolska bardzo umiejętnie wplątuje wątki z wierzeń słowiańskich, kaszubskich oraz fakty historyczne.
Trzeba jej oddać, że bardzo przyjemnie poznałam dzięki niej historię Helu i okolic na przestrzeni wieków i gdyby w szkole tak ciekawie nam o tym opowiadano, zapewne bardziej bym lubiła historię jako całość a nie wybrane dzieje.

Ciekawa jestem, co autorka nam zaserwuje w kolejnym tomie - uzyskamy wyjaśnienia czy jeszcze bardziej nam namąci w głowach?
Jakie tajemnice skrywała Edyta?
Kim jest Gina? Czy pozna swoją tożsamość?
Czy dowie się, kto jest jej ojcem?

Podróże w czasie, Bałtyk i folklor zachęcają do poznania tej serii, której okładki pięknie się uzupełniają.
Lekka fantastyka, subtelna nutka romansu i duża dawka przygód sprawiają, że z zaciekawieniem się czyta kolejne strony i poznaje losy bohaterów, którzy zdają się połączeni ze sobą pewną siecią...

Cóż to była za historia! Pełna emocji opowieść o dwójce zakochanych, poniekąd zagubionych w czasie. Przeniesieni przez klątwę do obcych im czasów muszą się nauczyć żyć w nich na nowo co jest skomplikowanym zadaniem, co autorka idealnie ukazuje. Rozwój relacji między bohaterami i wpływ nowego otoczenia jest bardzo ciekawie poprowadzony. Poznajmy nowe osoby, które mają wpływ na ich los, a wśród nich są te które są im przyjazne oraz te, które życzą im źle.

W tej części mamy znacznie więcej wątków fantastycznych jak np. tajemnicza kobieta, która okazuje się być morzycą. Dodatkowo jest tu nie jeden przeskok w czasie, a dwa, dzięki czemu możemy odwiedzić dwa różne okresy historyczne. Spotykamy znane nam już postacie, ale i nowe. Główna bohaterka niejednokrotnie staje przed trudnymi wyborami, a jej charakter i to jaką jest osobą jest godne podziwu, zwłaszcza, że poznajemy również fragmenty jej dzieciństwa. Każdy element tej układanki jest niezwykle istotny i razem tworzą świetną powieść.

Cała historia jest idealnie i misternie połączona niczym pajęcza sieć. Jest niezwykle dopracowana, wciągająca i nie pozwala się choć na chwilę odłożyć. Jest to jedna z lepszych historii romantycznych jakie miałam okazję czytać w ostatnim czasie. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy i mam nadzieję, że uzyskam w nim odpowiedzi na nurtujące mnie pytania jakie pozostały w mojej głowie po tej powieści.

Oczywiście bardzo Wam polecam zarówno tą część, jak i pierwszy tom, od którego koniecznie należy zacząć tą serię.