Sroka

SROKA - Czy zawsze zwiastuje dobre zmiany?


Początkowo uznałam, że to historia jakich wiele. Ot, para spodziewająca się dziecka, przyjmuje pod swój dach współlokatorkę, która prawdopodobnie okaże się kochanką męża.
Dlaczego młodzi w ogóle zdecydowali się na dzielenie swojej przestrzeni z obcą osobą?

W trakcie czytania byłam pewna, że wiem, co wydarzy się dalej i poniekąd to się sprawdziło? niestety potwierdzenie moich przeczuć, odebrało mi frajdę w czytaniu.

Autorka pod koniec zrobiła coś, przez co teraz mam mieszane uczucia.
Czy mi się podobało? Czy nie? Czy zgadzam się? A może wszystko było tak naprawdę niepotrzebne?

MINUSY:
Znacie ten moment, gdy oglądacie serial i podoba wam się pierwszy i drugi sezon? Trzeci też. Ale im dalej w las, tym gorzej?

Osobiście wydaje mi się, że gdyby Elizabeth skończyła snuć opowieść w pewnym momencie, to było by lepiej.
Niestety ciągnęła to dalej, rozwijając dodatkowy wątek, który mógłby być zupełnie inną historią i rewelacyjnie, gdyby był.

PLUSY:
Autorka zadbała o każdy szczegół. Zbudowała napięcie i zrobiła plot twist, który tak lubimy w dobrych kryminałach. Bo co jest lepsze od tego, gdy wydaje nam się, że wszystko jest białe a potem nagle wylewa się na nas kubeł zimnej wody i dostrzegamy te szare i czarne plamy na nieskazitelnym materiale? Biel, pojawiająca się na czerni, czerń brudząca biel?

Ci, którzy nie domyślą się szybko rozwiązania, będą zadowoleni.
Reszta może odczuwać przyjemność z czytania i poznawania historii od innej strony. (I to dosłownie, ale więcej nie zdradzę:P).

Podoba mi się sposób pisania Elizabeth Day, oraz to w jaki sposób przełożyli to Maciej Grabski i Maria Grabska-Ryńska. Czytało się szybko i lekko.
Okładka jest piękna. Minimalistyczna, a skrzydełka są prawdziwymi skrzydłami, co dodaje jej uroku:).

Miłość, piękny dom, plany o dziecku... czego chcieć więcej. To wszystko ma Marisa i Jake. Wydają się być parą wręcz idealną. Niestety sielanka kończy się z powodów finansowych i oboje postanawiają, że w ich domu zamieszka współlokatorka (choć kobieta ma pewne obawy z tym związane). Kate od pierwszej chwili czuje się w nowym miejscu bardzo swobodnie, a dodatkowo Marisa zauważa, że pomiędzy Kate a jej partnerem nawiązała się niesamowita nić porozumienia. To przelało czarę goryczy?. Marisa musi odkryć co za tym wszystkimi stoi, czyżby jej ukochany Jake wdał się w romans w zasadzie na jej oczach?

Życie w takim układzie to nigdy nie jest dobry pomysł. Przekona się o tym cała trójka i to bardzo dosadnie.

Książka podzielona jest na cztery części i każda kolejna powoduje, że wodzisz wzrokiem po kolejnych słowach z coraz większym zaciekawieniem i jednocześnie przerażeniem.
Przekraczamy próg domu dwójki kochających się ludzi, pomyślałbyś: och jaka piękna para, jak o siebie dbają, troszczą się, a potem okazuje się, że w tym wszystkim ukryte jest drugie dno. A może jest ich nawet więcej?

W pewnym momencie opracowałam swój przebieg zdarzeń, czy się sprawdził? Absolutnie nie! Zostałam w świetnym stylu wyprowadzona w pole? Co więcej na jednym zwrocie akcji się nie kończy. Choć początkowo odnosi się wrażenie jakby akcja snuła się jak mgła, nieśpiesznie, to z każdym kolejnym rozdziałem nabiera tempa. Mniej więcej w połowie historii czytelnik doznaje wstrząsu i potem trzeba mieć się na baczności, aby nie przepaść w natłoku zdarzeń. Mi niestety się nie udało, wsiąknęłam i nie zaprzestałam dopóki nie dobrnęłam do samego końca.

To historia która traktuje o wielu trudnych kwestiach, a przedstawianie ich w taki sposób jaki zrobiła to autorka sprawia, że stają się jeszcze bardziej dobitne. Warto tu również zwrócić uwagę na kreację bohaterów.. byli tak bardzo realistyczni i każdemu z osobna współczułam...
Jedno jest pewna, przemoc psychiczna bywa bardziej brutalna niż ta fizyczna.

?Uwierała ją świadomość, że coś jest nie w porządku?.

Marisa i Jake tworzą parę prawie idealną, do pełni szczęścia brakuje im tylko jednego ? dziecka. Kłopoty finansowe sprawiają, że podejmują decyzję o wynajęciu jednego z pokoi. Wtedy w ich życie wkracza Kate, kobieta dość szybko się u nich zadomawia, wyraźnie zaczyna się czuć jak u siebie. Marisa coraz częściej z niepokojem obserwuje relację, jaka zaczyna łączyć jej męża z lokatorką. Kobieta nie zamierza dopuścić, aby stracić to, co jest jej bliskie i na co tak długo czekała. Już niebawem wychodzi na jaw, że nie wszystko jest takie, jak jej się początkowo wydawało. Kim jest Kate?

Rewelacyjny pomysł i wykonanie. Akcja powieści toczy się niespiesznie, stopniowo nabiera rozpędu i intryguje. Zajmująco ukazani bohaterowie, ich osobowości, niejednoznaczni, nieidealni. Marisa to ciepła, szczera, wrażliwa młoda kobieta, lubi swoje spokojne życie, bardzo chce zostać matką. Początkowo jej sposób bycia irytował mnie, jednak z rozwojem wydarzeń i poznaniem jej przeszłości, zaczęłam rozumieć jej zachowanie. Kate jest kobietą specyficzną, tajemniczą, trudno rozszyfrować ją i jej zamiary. Jake jest mężczyzną spokojnym, ciepłym, wyrozumiały, podobnie jak żona bardzo pragnie dziecka. Narracja toczy się z perspektywy Marisy i Kate, dokładnie widzimy ich wewnętrzne rozterki, sprzeczności, wątpliwości, jakie je dotykają. Mrok, jaki zawisł nad nimi, rozprzestrzenia się coraz mocniej.

Napięcie i nieoczywiste zwroty akcji towarzyszą nam przez całą opowieść. Autorka umiejętnie wodzi nas za nos, nie byłam w stanie przewidzieć co dalej, czym jeszcze nas zaskoczy. Porusza trudne, bolesne i ważne problemy. Pragnienie bycia matką, toksyczne relacje rodzinne, marzenia, za które przyjdzie słono zapłacić. Umysł ogarnięty obłędem, przeciwności losu, coraz mocniej duszący strach, bolesna przeszłość, widmo przyszłości bez nadziei. Ułuda, która staje się jawą, ulotność szczęścia, samotność w związku, presja, przytłaczająca wręcz potrzeba bliskości i miłości. Niepokój, który przybiera na sile.

Rewelacyjny thriller! Powieść porusza, jest nieprzewidywalna, mocna, nietuzinkowa, trudna. Potrzeba zostania matką, nierówna walka z demonami z przeszłości, chora obsesja. Daje do myślenia. Serdecznie polecam. Tatiasza i jej książki :)