Stalowa kurtyna

�ć stanowili działacze związkowi zdążający na zapowiedzianą na dziewiątą rano manifestację. W przeciwieństwie do statecznych kobiet, nie zachowywali bynajmniej umiaru. Krążące gęsto butelki wprawiały ich w bojowy nastrój. Kilkakrotnie częstowany Wirski próbował się grzecznie wymówić, jednak natręctwo i krzykliwość robociarzy robiły swoje. - Co? Z robotnikiem się nie napijesz?! - jeden szczególnie nietrzeźwy i zwalisty pracownik częstochowskiej budżetówki wmusił w Andrzeja kilka łyków wódki. Wrzaskom i przekleństwom nie było końca, a buńczuczne zapowiedzi, co zrobią z rządem, potrafiłyby wpędzić w kompleksy niejednego legendarnego wywrotowca. Gdy wreszcie podróż dobiegła końca, cały autobus śmierdział potem, gorzałą i nieprzetrawionymi śledziami. - Jak ja się teraz pokażę - westchnął Wirski, zdejmując z półki plecak. Faktycznie. Starannie przygotowany wyjściowy mundur wymiął się i poplamił, a wyglancowane buty straciły swój blask. Żołnierz musiał poczekać, aż autobus opuszczą zmęczeni przedstawiciele robotniczego aktywu. Kiedy w końcu wysiedli, poczuł na skórze chłód. Pochmurne niebo zapowiadało rychłą zmianę pogody. Rzeka sunących ku centrum aut utykała co chwila na światłach. Wśród samochodów wyróżniały się autokary zwożące do stolicy coraz to nowych demonstrantów. Obwieszone powiewającymi flagami, transparentami i szalikami klubów sportowych zmierzały ku parkowi Ujazdowskiemu, gdzie związkowi liderzy wyznaczyli zbiórkę. W tej sytuacji najlepszym środkiem transportu pozostawały tramwaje, jeżdżące w miarę regularnie wydzielonymi torowiskami. Umawiając się z Weroniką pod Pałacem Kultury i Nauki, nie przewidział wszystkiego. Rzesze demonstrantów przybyłe do stolicy pociągami całkowicie zablokowały centrum miasta. Ginący wśród przyjezdnych warszawiacy obdzielali złorzeczeniami po równo: policję za opieszałość i tłumy przyjezdnych za paraliż ulic. Kiedy wreszcie ujrzał z daleka sylwetkę Weroniki, był solidnie spóźniony, a w nogach czuł dłuższy spacer. Roześmiana dziewczyna nie czyniła mu jednak żadnych wymówek, rzuciwszy mu się na szyję. - Patrz, co się wyprawia w naszym ukochanym mieście - powiedział po tym, jak w końcu oderwał się od jej ust. Od razu uświadomił sobie, że palnął gafę. - To znaczy chciałem powiedzieć, że pięknie wyglądasz i w ogóle - zażenowanie pozwoliło mu dokończyć dopiero po chwili. - Bardzo tęskniłem. - Ja też, ale teraz chodźmy już stąd, muszę wpaść na uniwerek, później pojedziemy do mnie - tłumy na ulicach wyraźnie ją deprymowały. - Poczekaj, mam coś dla ciebie - Wirski sięgnął do kieszeni spodni, skąd wyciągnął małe pudełko. - Co to? - Sama zobacz. Jej oczy zabłysły, kiedy dojrzała w środku złoty łańcuszek z małym serduszkiem. - Żołd jest mały - usprawiedliwił się Andrzej. - Zresztą na zaręczyny jest chyba jeszcze za wcześnie. - Jest piękny, a sprawę zaręczyn przedyskutujemy. Po chwili ruszyli. Nad Alejami Jerozolimskimi popłynęły pierwsze dźwięki ,,Międzynarodówki" granej przez strażacką orkiestrę. Początek pochodu ruszył spod Dworca Centralnego, by przez Nowy Świat i Wiejską udać się pod gmach Sejmu. Ciąg dalszy w wersji pełnej ROZDZIAŁ 4 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 5 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 6 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 7 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 8 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 9 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 10 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 11 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 12 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 13 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 14 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 15 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 16 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 17 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 18 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 19 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 20 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 21 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 22 Dostępne w wersji pełnej ROZDZIAŁ 23 Dostępne w wersji pełnej EPILOG Dostępne w wersji pełnej Stalowa kurtyna Spis treści Okładka Karta tytułowa DRAMATIS PERSONAE PROLOG ROZDZIAŁ 1 ROZDZIAŁ 2 ROZDZIAŁ 3 ROZDZIAŁ 4 ROZDZIAŁ 5 ROZDZIAŁ 6 ROZDZIAŁ 7 ROZDZIAŁ 8 ROZDZIAŁ 9 ROZDZIAŁ 10 ROZDZIAŁ 11 ROZDZIAŁ 12 ROZDZIAŁ 13 ROZDZIAŁ 14 ROZDZIAŁ 15 ROZDZIAŁ 16 ROZDZIAŁ 17 ROZDZIAŁ 18 ROZDZIAŁ 19 ROZDZIAŁ 20 ROZDZIAŁ 21 ROZDZIAŁ 22 ROZDZIAŁ 23 EPILOG Karta redakcyjna Copyright (C) Vladimir Wolff, Ustroń 2010 Redakcja i korekta: Emilia Grzeszczak Redakcja techniczna: Dominik Trzebiński Du Châteaux, Projekt okładki: Mariusz Kozik ISBN 978-83-62730-24-7 Wydawca: ENDER Sławomir Brudny ul. Bładnicka 65, 43-450 Ustroń, Plik ePub opracowany przez firm al. Szucha 8, 00-582 Warszawa e-mail: