Stany osobne Ameryki

�rom teo­rii spi­sko­wych. Ta­kże ta­kim jak Tif­fa­ny Mo­ser, któ­ra po­cząt­ko­wo - w ca­łej gru­pie in­nych en­tu­zja­stów - zbie­ra­ła in­for­ma­cje dla Hal­bi­ga, je­ździ­ła re­gu­lar­nie do New­ton i od­py­ty­wa­ła lu­dzi, ale szyb­ko się prze­ko­na­ła, że śledz­two, w któ­rym bie­rze udział, jest jed­no­stron­ne i do­wo­dy sprzecz­ne z teo­rią są na­tych­miast kwa­li­fi­ko­wa­ne jako dez­in­for­ma­cja. Kie­dy pró­bo­wa­ła to prze­dys­ku­to­wać na jed­nym z ze­brań, sta­ła się wro­giem. Zgło­si­ła się do Po­zne­ra, gdy zo­ba­czy­ła w sie­ci swo­je dane i inne oso­bi­ste in­for­ma­cje, ta­kże o swo­im cho­rym dziec­ku, i za­częła otrzy­my­wać po­gró­żki. Do­pa­dł też w ko­ńcu Hal­bi­ga. Zo­stał za­trzy­ma­ny rok temu za nie­le­gal­ne po­sia­da­nie do­ku­men­tów na­le­żących do Po­zne­ra, udo­stęp­nia­nie ich i prze­ka­zy­wa­nie set­kom nie­upo­wa­żnio­nych osób. Mały Noah już dłu­żej nie żyje, niż żył. Jego sio­stry wspo­ma­ga­ją i mamę w pro­wa­dze­niu fun­da­cji jego imie­nia, i tatę w jego mi­sji - bo tak to te­raz na­zy­wa. Same sta­ły się ak­ty­wist­ka­mi wal­czący­mi o za­ostrze­nie prze­pi­sów o do­stęp­no­ści bro­ni. Na­wi­ąza­ły kon­tak­ty z ucznia­mi szko­ły w Par­kland na Flo­ry­dzie, gdzie w wa­len­tyn­ki 2018 roku je­den z uczniów za­bił trzech pra­cow­ni­ków i czter­na­stu swo­ich ko­le­gów z ró­żnych klas w wie­ku od czter­na­stu do sie­dem­na­stu lat i ra­nił ko­lej­nych sie­dem­na­stu. W stycz­niu 2021 roku ro­dzi­ce dzie­ci za­bi­tych w tych dwóch szko­łach ostro za­pro­te­sto­wa­li, gdy się oka­za­ło, że Mar­jo­rie Tay­lor Gre­ene, nie­daw­no wy­bra­na po­słan­ka na­le­żąca do Par­tii Re­pu­bli­ka­ńskiej, a po­cho­dząca ze sta­nu Geo­r­gia, jest wy­znaw­czy­nią teo­rii spi­sko­wych i wie­rzy, że oby­dwa te wy­pad­ki były za­in­sce­ni­zo­wa­ne, do­kład­nie tak samo jak pró­ba za­ma­chu na Ro­nal­da Re­aga­na w 1981 roku oraz 11 wrze­śnia. Dzia­ła­jąca w fun­da­cji San­dy Hook Pro­mi­se mat­ka sze­ścio­let­nie­go Dy­la­na, któ­ry wte­dy zgi­nął, za­pro­si­ła po­słan­kę na cmen­tarz i obie­ca­ła po­ka­zać jej pro­chy syn­ka, któ­re­go po­cho­wa­ła w ulu­bio­nej ba­we­łnia­nej ko­szul­ce po­szar­pa­nej ku­la­mi, bo po­sze­dł w niej tego dnia do szko­ły. Or­ga­ni­za­cje za­ło­żo­ne przez ro­dzi­ców, ta­kie jak March for Our Li­ves - Par­kland, Moms De­mand Ac­tion i Eve­ry­town for Gun Sa­fe­ty we­zwa­ły Gre­ene do re­zy­gna­cji z za­sia­da­nia w Kon­gre­sie. Za­po­wia­da się cie­ka­wa wal­ka. Ci lu­dzie są zmęcze­ni i zde­ter­mi­no­wa­ni, a po­słan­ka Gre­ene jest wy­znaw­czy­nią QA­non i zo­sta­ła wy­bra­na wła­śnie dla­te­go, że in­ten­syw­nie pro­mo­wa­ła teo­rie spi­sko­we. Roz­dział 3 Ma­lut­ka srebr­na piz­za 4 grud­nia 2016 roku Ed­gar Mad­di­son We­lch, dwu­dzie­sto­sied­mio­la­tek z Ka­ro­li­ny Pó­łnoc­nej, wda­rł się do piz­ze­rii w z AR-15 prze­wie­szo­nym przez pie­rś, z pi­sto­le­tem i no­żem za pa­sem. Ro­zej­rzał się i - jak pó­źniej ze­znał - po­pa­dł w kon­ster­na­cję, bo ja­koś nie mógł roz­po­znać tego zna­ne­go so­bie z opi­sów w in­ter­ne­cie miej­sca. Do tyl­nych po­miesz­czeń do­stał się, strze­la­jąc w za­mek; w kuch­ni za­stał je­dy­nie oso­bę, któ­ra wy­ra­bia­ła cia­sto. Szu­kał drzwi do piw­ni­cy. Nie było. Nie było w ogó­le piw­ni­cy. Nie było kla­tek z za­pła­ka­ny­mi dziew­czyn­ka­mi. Nie było rze­źni w ol­brzy­miej chłod­ni. Prze­szu­ki­wał sys­te­ma­tycz­nie wszyst­kie po­jem­ni­ki. W tym cza­sie je­den z pra­cow­ni­ków wy­pro­wa­dził klien­tów i za­dzwo­nił po po­li­cję, któ­ra ob­sta­wi­ła lo­kal. We­lch wy­sze­dł po czter­dzie­stu pi­ęciu mi­nu­tach z ręka­mi pod­nie­sio­ny­mi do góry i pod­dał się. Po­li­cjan­tom po­wie­dział, że naj­wy­ra­źniej miał złe dane. Prze­szko­lo­ny w ochot­ni­czej stra­ży po­żar­nej, em­pa­tycz­ny, za­wsze chęt­ny do po­mo­cy i re­li­gij­ny, czas spędzał głów­nie z ro­dzi­ną i dwój­ką dzie­ci. Wy­je­chał raz na dłu­żej, z gru­pą ma­jącą po­ma­gać na Ha­iti. Ro­bił, co mógł, ta­kże na co dzień. Spo­koj­ny, zrów­no­wa­żo­ny - tak go cha­rak­te­ry­zo­wa­li sąsie­dzi i wspó­łwy­znaw­cy z Ko­ścio­ła bap­ty­stów, któ­rzy na­pi­sa­li do sądu list w jego spra­wie, pro­sząc o ła­god­ny wy­rok. . . . ...(fragment)... Całość dostępna w wersji pełnej.