Star Carrier Tom 4. Otchłań

pierających Korosiego. Z całą pewnością moment wystrzelenia został idealnie dobrany w stosunku do położenia amerykańskich myśliwców. Connor pozwoliła na przepływ danych. Ile maszyn? Jakiego typu? Czy ich celem była grupa prowadząca? Czy też czwórka starbladeów? - Strzelają! - ostrzegł Mackey. Osiem myśliwców, todtadlerów Konfederacji, zbliżało się do Connor i jej kolegów z dużym przyspieszeniem. Wystrzeliły właśnie chmurę piasku, która pędziła w stronę czwórki myśliwców jak wystrzał ze starej strzelby. Bitwa się zaczęła. Tymczasowe Prezydenckie Stanowisko Dowodzenia Toronto Stany Zjednoczone Ameryki Północnej Godzina EST Koenig kliknął w myślach ikonę i odzyskał przytomność we własnym ciele, z trudem łapiąc powietrze. Siedział w fotelu w swoim biurze w Toronto, a Marcus Whitney, jego asystent i główny doradca, pochylał się nad nim z zatroskaną twarzą. - Panie prezydencie? - Nic mi nie jest. - Pana parametry życiowe wykonały gwałtowny skok. - To było nic w porównaniu z parametrami porucznika Widnera. Dwadzieścia lat wcześniej, jako admirał dowodzący lotniskowcową grupą bojową, Koenig miał zawsze problemy z wydaniem rozkazów, które wysyłały ludzi na pewną śmierć. Dziś wcale nie było mu łatwiej. - Wracam tam - powiedział Koenig. - Połączcie mnie Przebiegł wzrokiem przez listę marines z plutonu Alfa, tych, którzy nadal byli wśród żywych. - Sierżant sztabowy Gerald Swayze. Był to pomocnik dowódcy plutonu, który po śmierci Widnera powinien objąć dowodzenie. - Sir - powiedział zaniepokojony Whitney - przecież nie może mieć pan wpływu na przebieg bitwy. Cholera, flirtuje pan z VRSD. Akronim, wymawiany jako ,,ver-sid", był skrótem od Virtual Reality Stress Disorder - zespół stresu postwirtualnego. W rzeczywistości chodziło o całe spektrum uszkodzeń neurologicznych, uzależnień, patologii. Niektórzy, choć niezbyt często, doświadczali ataku serca, udaru lub wpadali w komę, gdy ,,umierali" pomimo tego, że ich własne ciało było w doskonałej formie fizycznej. Koenig zdawał sobie sprawę z ryzyka, ale brał już osobiście udział w bitwach, miał doświadczenie w redukowaniu psychologicznego wpływu nawet najbardziej stresujących przeżyć. Ponadto istniały elektroniczne zabezpieczenia, zaprojektowane tak, by odciąć połączenie, jeśli monitory stanu fizycznego stwierdzą, że jego ciało w Tymczasowym Stanowisku Dowodzenia reaguje zbyt silnie. - Nie wydaje mi się - odpowiedział prezydent. Podniósł nieco głos. - Monitor zdrowia? Co powiesz? - Rytm serca wzrósł do stu dwudziestu sześciu - odparła medyczna AI kompleksu prezydenckiego. - Oddech trzydzieści pięć. Oba parametry w granicach tolerancji. - Widzisz, Marcus? Nic mi nie jest. - Nadal mi się to nie podoba, panie prezydencie. Mógłby pan kazać ludziom z wywiadu zrelacjonować panu wszystko już po zakończeniu działań. Tak zrobiłby normalny prezydent. - A tam, cholera. To nudne. Nie wydaje mi się... Przerwał w połowie zdania. W sieci sztucznych inteligencji nadzorujących bitwę zabrzmiał alarm. Wywołany został przez dane przekazane przez jedną z eskadr lotniskowca ,,Ameryka". Osiem myśliwców Konfederacji wystartowało z centralnej Turcji i zaatakowało cztery amerykańskie maszyny na niskiej orbicie. AI odpowiedzialna za rozpoznawcze zabezpieczenie bitwy określiła atakujących jako buntowników Korosiego. Interesujące. Nie było możliwości, aby osiem todtadlerów mogło stanowić realne wyzwanie dla trzech eskadr myśliwskich Stanów Zjednoczonych, szczególnie że grawitacja była po stronie Amerykanów. Nawet gdyby atakującym udało się przebić przez myśliwce, pozostawało jeszcze głębokie wsparcie złożone z trzech niszczycieli i czterech fregat. Ziemia była bardzo szczelnie opasana. Co oni, do diabła, chcą osiągnąć? - Wyeliminować - nakazał Koenig. - I informować mnie na bieżąco. Chwilę wcześniej na wewnętrznym wyświetlaczu pojawiła się nowa ikona, oznaczona nazwiskiem sierżanta sztabowego Swayze. Koenig kliknął w nią i otworzył oczy w samym centrum bitwy. [1] Door kicker (ang.) - członek zespołu szturmowego, którego zadaniem jest torowanie drogi. Slangowe określenie funkcjonujące w wielu krajach. (łum.) Spis treści Okładka Strona tytułowa Strona redakcyjna Prolog Rozdział pierwszy Rozdział drugi Rozdział trzeci Rozdział czwarty Rozdział piąty Rozdział szósty Rozdział siódmy Rozdział ósmy Rozdział dziewiąty Rozdział dziesiąty Rozdział jedenasty Rozdział dwunasty Rozdział trzynasty Rozdział czternasty Rozdział piętnasty Rozdział szesnasty Rozdział siedemnasty Rozdział osiemnasty Rozdział dziewiętnasty Rozdział dwudziesty Rozdział dwudziesty pierwszy Rozdział dwudziesty drugi Rozdział dwudziesty trzeci Rozdział dwudziesty czwarty Epilog Koniec wersji demonstracyjnej.