Stewardesa

Każda książka tego autora jest inna, każda równie fascynująca, niebanalna, momentami nawet niezwykła. Stewardesa jest tego kolejnym dowodem. Różni się od wcześniejszych książek Bohjaliana, a jednocześnie jest bardzo podobna do Ruin przeszłości i Lunatyczki.
Tym razem pisarz opowiada historię dojrzałej kobiety, stewardesy, która żyje jakbyśmy to ujęli...pełnią życia. Czerpie z niego pełnymi garściami. nie stroni od alkoholu, innych używek, przygód z przypadkowymi mężczyznami, seksu na jedna noc.
Pewnego dnia, gdy Casandra znajduje się w Dubaju, po kolejnej upojnej nocy budzi się obok martwego meżczyzny. Problemem w tym, iż kobieta nic nie pamięta. Nie wie kim jest denat, jak się znalazła w jego łóżku, czy to ona zabiła...nie wie nic.
Nie wie także, iż jej kłopoty dopiero się zaczynają.
Nic nie wiemy poza tym, iż jest trup i Casandra od samego początku kłamie. Dlaczego? Co z tego wyniknie? Dlaczego brnie w kolejne kłamstwa z uporem maniaka? O co tak naprawdę chodzi? Odpowiedż na te i wiele innych pytań, które mnożą się w trakcie lektury, znajdziecie, ale po sporym wysiłku umysłowym.
Nie jest to bowiem lekka, łatwa książka. Bohjalian jak zwykle wiele wymaga od swoich czytelników, ale i wiele im daje.
Przede wszystkim niesamowitą, inteligentną rozrywkę, niebanalna lekturę i sporą porcję zaskoczenia.
Poza tym mistrzowski portret bohaterki, świetne studium jednostki zaplątanej we wszystko, co tylko możliwe, a najbardziej we własne sidła.
Stewardesę, podobnie jak inne książki autora, czyta się z zaskoczeniem, ale i wielką przyjemnością. Nie jest to lektura dla szukających lekkiego czytadła.
To powieść dla ceniących inteligentną, wyrafinowaną lekturę. Gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę i inne książki autora. Satysfakcja i dobra rozrywka gwarantowane.