Sumienie zasnute mgłą

Literatura wojenna zawsze wywołuje we mnie mnóstwo emocji, ale powieści, których fabuła dotyczy sytuacji Polaków na Wołyniu, poruszają mnie do głębi. Dlatego z ogromną niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji losów rodziny Stawińskich, których dane mi było poznać przy okazji lektury ?Echa przyszłych dni? autorstwa Joanny Nowak. Pierwszy tom sagi "Podróż Wołyńska" to była dla mnie niezwykle emocjonująca i poruszająca podróż do odległych czasów, której zakończenie pozostawiło mnie z oczami mokrymi od łez. Rodzina Stawińskich przeżywa najgorsze chwile w życiu. Banderowcy nieustannie napadają na wsie i mordują Polaków. Córka Zygmunta i Heleny, Wanda próbuje ratować swoje życie i ukryć się w lesie, jednak myśl o pozostawionych na pastwę banderowców bliskich skłania ją do powrotu. Niestety, nie wszystkim udaje się przeżyć, a ci, którzy cudem ocaleli, wyruszają w trudną i niebezpieczną podróż do Łucka, do rodziny Heleny. Jaki los czeka Stawińskich? Czy w końcu zaznają spokoju? Pani Joanna za sprawą słowa pisanego znowu na krótką chwilę przeniosła mnie do jednego z najgorszych okresów w dziejach Polski. Kolejny raz dane mi było towarzyszyć bohaterom w ich trudnej i zatrważającej codzienności. Kartkując kolejne strony, wspólnie z rodziną Stawińskich pragnęłam ocalić swoje życie, dotrzeć do miejsca, w którym mogłabym czuć się bezpiecznie. Autorka swoim wspaniałym stylem i plastycznym językiem oczarowała mnie do tego stopnia, że z każdą kolejną stroną coraz bardziej czułam się bohaterką powieści. ?Sumienie zasnute mgłą? to powieść, na której kartach autorka kreśli dalsze losy bohaterów i w bardzo obrazowy sposób przedstawia nam czasy, w jakich przyszło żyć Stawińskim. Historia, którą przelała na papier Joanna Nowak to nie tylko odzwierciedlenie zła i okrucieństwa, jakie niesie ze sobą widmo wojny, to również powieść o rodzinnych sekretach, rozterkach uczuciowych, nadziei na lepsze jutro. Zakończenie sprawia, że najchętniej już w tej chwili wzięłabym do ręki kolejny tom. Mam nadzieję, że autorka nie będzie kazała długo czekać na kontynuację. Podsumowując, drugi tom sagi "Podróż Wołyńska" to niewątpliwie jedna z najbardziej poruszających historii z literatury wojennej. Wielowymiarowa, piękna i emocjonująca historia, która na długo pozostanie w mojej pamięci. Jeżeli lubicie literaturę wojenną, to z całego serca zachęcam Was do sięgnięcia po tę powieść.

Do ostatniej chwili Zygmunt ufając ukraińskim sąsiadom, nie ulega namowom żony na opuszczenie domu. Nie wierzy w relacje uciekinierów, którym udało się uniknąć niewyobrażalnego aktu przemocy, jednak których obraz pozostanie w ich koszmarach do końca życia.
Straciły na wartości lata przeżyte obok siebie we wzajemnej przyjaźni i życzliwości, przeistaczając się w nienawiść, gdzie sąsiad zabijał sąsiada, mąż żonę, w sposób brutalny i pozbawiony jakichkolwiek skrupułów.
Atak banderowców w końcu kieruje się także na dom Stawińskich, powodując do rozdzielenia rodziny, którzy w ostatniej chwili próbują się ratować ucieczką. Klapki z oczu spadają Zygmuntowi dopiero po wiadomości o mordzie jaki miał miejsce podczas niedzielnej mszy, w którym życie stracił Jerzy, najstarszy syn Stawińskich oraz Hubert Ławniak, szwagier Zygmunta, będący księdzem w tutejszej parafii.
Rodzina choć rozdzielona próbuje dostać się do Łucka, w którym mieszkają krewni od strony Heleny. Czy uda im się dotrzeć? I z jakimi przeciwnościami przyjdzie im się zmierzyć? Musicie doczytać już sami.
Pierwsza część drugiego tomu Podróży wołyńskiej to próba uniknięcia brutalnego mordu. Przywołanie obrazów, których bestialstwa nie sposób ogarnąć umysłem. To pożegnanie się z bliskimi, którym przyszło zginąć w okrutnych męczarniach i próba pogodzenia się z rzeczywistością i ruszeniem naprzód, by w końcu w drugiej części podołać kolejnym trudom.
Odchodząc od fabuły, to co niezmiernie mi się podobało, to zwięzłe przywołanie wydarzeń z poprzedniego tomu, które dla czytelnika, który czyta poszczególne części w odstępie czasu jest moim zdaniem wybawieniem, pozwalając w pełni cieszyć się dalszą historią bohaterów.
Saga Podróż wołyńska ma w sobie to coś, że bardzo ciężko się od niej oderwać, przez co jest lekturą na dzień lub dwa. Nie mogę się doczekać kolejnej części, by zaspokoić rozwiązanie niektórych sytuacji, a nierozwiązanych zagadek jest całkiem sporo.
Pierwsze dwa tomy dostają ode mnie mocne 9/10!
11 lipca obchodzić będziemy 80-tą rocznicę Krwawej Niedzieli, uważaną za dzień rozpoczęcia rzezi wołyńskiej, w której ukraińscy nacjonaliści postanowili "oczyścić" Wołyń z jego polskich mieszkańców. W jej wyniku zginęły dziesiątki tysięcy Polaków.