Świąteczna piosenka

Kto lubi świąteczne piosenki? Dla mnie grudzień jest miesiącem ciągłych kolęd i innych świątecznych utworów. W książce Natalii Sońskiej poznacie Elizę, która ma głos stworzony do śpiewania, tylko odrobinę w siebie nie wierzy. Niepowodzenia ostatnich lat mocno się na niej odbiły i zaczęła ukrywać swoją pasję i talent. Do czasu aż została postawiona przed faktem dokonanym. Okazała się jedyną nadzieją na uratowanie kolacji firmowej organizowanej w kawiarni brata. I to z drugiej strony stało się dla niej ogromną szansą na rozwój i sukces. Poznała tam również pewnego mężczyznę który wydał jej się intrygującym człowiekiem.

Czytałam tą książkę do pierwszej w nocy. Nie chciałam iść spać dopóki jej nie skończyłam. Autorka napisała idealną świąteczną historię która wywołała uśmiech na mojej twarzy, ale również wylałam przy niej nie mało łez.
Główna bohaterka to cudowna osoba. Ciepła, rodzinna, uczuciowa. Momentami tak bardzo zatapia się w swoich myślach, że zapomina o całym świecie przez co nie raz uszczupliła w kawiarni swojego brata zapas talerzy i filiżanek. Jest po prostu urocza. Jacek, który również odgrywa ważną rolę w tej historii jest całkowitym przeciwieństwem Elizy. I tu pojawia się pytanie, czy oni w ogóle do siebie pasują?
Książki obyczajowe mają to do siebie, że bardzo często niosą pewien przekaz i rady, na podstawie historii bohaterów. W tym wypadku autorka pokazuje jak ważna jest rodzina, czas wspólnie spędzony ale też należy pamiętać że przez nieporozumienia można stracić coś naprawdę pięknego. Dlatego tak istotna jest rozmowa i wzajemne zrozumienie. Tak naprawdę powinno to być dla każdego oczywiste, niestety jednak często tak nie jest.
Czy warto sięgnąć po "Świąteczną piosenkę"? W 100% tak! Mam nadzieję że pokochacie ją tak mocno jak ja.

Natalia Sońska to mój pewniak, jeśli chodzi o świąteczne opowieści.

Eliza kelneruje w klubokawiarni i choć idzie jej to fatalnie, to nie została dotąd zwolniona tylko dlatego, że szefem jest jej brat. Kocha śpiewać, lecz nie wie o tym nikt prócz jej najlepszej przyjaciółki i garstki sąsiadów zmuszonych wysłuchiwać jej samotne recitale spod prysznica. Jednak pewien nieprzyjemny splot okoliczności i pomoc przyjaciółki sprawią, że dziewczyna w końcu zacznie spełniać swoje marzenia. Bo nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło.

Eliza to cudowna osoba, z którą od razu mogłabym się zaprzyjaźnić: trochę roztrzepana, kochająca muzykę i ludzi. Jacek to oddany swojej pracy singiel, który nie znosi świąt i całej otoczki z nimi związanej. I choć z pozoru tych dwoje nie mogłoby się bardziej różnić, to właśnie tylko pozory, bo w głębi duszy są bardzo do siebie podobni i mogą sobie nawzajem ofiarować właśnie to, czego najbardziej potrzebuje ta druga osoba. Obecność i wsparcie.

"Świąteczna piosenka" to historia o tym, że czasem warto się odważyć i zacząć spełniać swoje marzenia, i jak ważna jest wiara we własne możliwości i oparcie w bliskich. To również historia o miłości, która przychodzi wtedy, kiedy się jej najmniej spodziewamy.

Świąteczne książki zawsze zapełniają mnie nową energią, cierpliwością i wszystkim tym, co potrzebne jest do szczęśliwego życia. I tutaj taki mały absurd, bo akurat postać była tak bardzo niezdarna i pechowa, że kłopoty same wpychały się na prowadzenie. Na szczęście niektórym udzielił się klimat świąt i może z tego powodu niektórzy klienci z kawiarni nie robili jej większych problemów, kiedy choćby kawa, czy też pucharek z lodami lądował na ich koszuli, całkowicie przypadkowo:-) Eliza to naprawdę miła i uczynna dziewczyna, tylko lekko niezdarna. Wierzy w dobro i sama ofiaruje je najbardziej potrzebującym. Z kolei, kiedy nasza postać spotka Jacka, to zobaczymy, że on pochodzi z zupełnie innego świata niż ona. Dla niego liczy się praca, praca i jeszcze raz praca. Czasami wydawało mi się, że jest pracoholikiem, ale innym razem widziałam z nim samotnika, który nie chce dopuścić do głosu tego, że jest sam. Jednak, kiedy na drodze staje mu Eliza, on nie wie jak ma się zachować. Spotykając się z nią ma całą gonitwę myśli z których nie potrafi ułożyć sensownego zdania. Czyżby zatem zanosiło się tu na coś romantyczno-uroczego? Sami się przekonajcie:-) Chcę jeszcze dodać, że czasami nie jest łatwo być komuś z kimś, kiedy przeszłość wciąż gdzieś tam kroczy. Niekiedy aby doznać szczęścia, trzeba będzie przejść przez morze nieszczęść, by na końcu docenić to, co zaofiarował nam los. Ta książka idealnie to podkreśla:-)
Wspaniale świątecznie jest napisana. Czujemy tutaj klimat pierwszych świątecznych wystrojów i szykowania się na święta Bożego Narodzenia, które jedni uwielbiają, a inni woleliby aby go nie było. Napisana jest z perspektywy postaci i ozdobiona ich myślami, które pięknie podkreślają każde swoje zachowanie. Wpierw poznamy dłuższą opowieść Elizy, a dopiero później, kiedy się spotkają, dojdzie naprzemienna konwersacja z Jackiem. Do tego w tle majaczy świąteczna muzyka nastrajając nas jeszcze bardziej. Ogólnie nie zawsze jest tu słodko, czasami bywa trudno i ciężko, ale koniec jest przepiękny! To idealny czas na jej przeczytanie:-)