Światło księżyca

"Przeznaczenie znajdzie sposób" - to słowa, które nieustanie towarzyszą nam, podczas poznawania historii dwójki młodych ludzi.

Birdie, osiemnastolatka mieszkająca z dziadkiem, zaczyna swój pierwszy dzień pracy w hotelu. Jakiego zaskoczenia doznaje, gdy widzi przed sobą Daniela, niespełna nieznajomego chłopaka, z którym pozwoliła sobie na chwilę zapomnienia. Ich drogi ponownie się łaczą, gdy natrafiają na szansę rozwiązania hotelowej zagadki, nieznanej tożsamości pewnego pisarza.
Co wyniknie z późniejszych spotkań Birdie i Daniela? Co przed sobą ukrywają? Jaką rolę odgrywa w całej historii rozwiązanie zagadki?

Ta książka całkowicie ujęła mnie za serce. Bohaterowie wykreowani przez autorkę są postaciami, których nie da się nie lubić. Każdy z nich ma w sobie coś, co nas do niego przyciąga. Poznajemy ich lęki, problemy, uczucia i widzimy jak zmieniają się one wraz z kolejnymi rozdziałami książki. To nie jest zwykła opowieść o miłości, lecz także historia o stracie bliskich osób, o słabościach ludzkich, o problemach młodych zakochanych osób, jakie stawia przed nimi świat. Te wszystkie motywy poruszone są w sposób lekki, lecz emocjonalny dla odbiorcy, przez co czytelnik zostaje zmuszony do refleksji na temat tego co właśnie czyta.
Sama historia jest dosyć nieprzewidywalna. Następują zwroty akcji, które z pewnością wbiją w fotel przyszłych czytelników tak jak mnie. Całość idealnie się dopełnia, przez co po przeczytaniu czuć ogromną satysfakcję. Każdy element do czegoś pasuje, choć nie zawsze jeszcze wiemy do czego, przez co nieustannie szukamy rozwiązania zagadki razem z bohaterami. Przepięknie zostało przedstawione moje nowe ulubione miasto - Seattle. Uważam, że nie tylko ja się w nim zakochałam dzięki tej książce. Piękne opisy krajobrazu, tworzą idealne tło dla tajemniczych osobowości Birdie i Daniela.

Ta książka idealnie nada się na deszczową pogodę podczas jesiennych dni. Mogę ją serdecznie polecić każdemu kto szuka motywu zagadek, miłości, ale także młodzieńczych problemów. Nie zdradzając już ani jednego słowa, pozostawiam Wam więcej zagadek do rozwiązania. Powodzenia i miłego czytania!

Po rewelacyjnej powieści z Głową w gwiazdach od razu sięgnęłam po kolejną książkę Jenn Bennett. Uznałam, że skoro to pierwsze spotkanie było tak udane ? kolejne również takie będą. Z dużymi oczekiwaniami więc zasiadłam do lektur Światła księżyca. Jak myślicie, czy ta historia chwyciła mnie za serce i równie mocno zaangażowała?

Birdie jest ogromną miłośniczką kryminałów i wszelkich zagadek. Posiada też wybujałą wyobraźnię, przez co często nie jest traktowana zbyt poważnie, a przez wychowanie u surowych dziadków często ucieka w świat fantazji. Pewnego razu dziewczyna postanawia pozwolić sobie na chwilę zapomnienia z zupełnie obcym chłopakiem. Pech chciał, że kiedy zaczyna wakacyjną pracę w hotelu, natyka się na tegoż jegomościa... Birdie liczy na to, że Daniel stanie się jej przewodnikiem w drodze do stania się pewną siebie młodą kobietą. Co ciekawe, chłopak również ma wielki apetyt na zagadki kryminalne, a jedna z nich zawitała do ich hotelu. Popularny pisarz, który nikomu się nie pokazuje, potajemnie spotyka się z kimś co tydzień w tym samym pokoju. Czy Birdie i Daniel zdołają odkryć, co to takiego?

Główna bohaterka nie zachwyciła mnie za pierwszym razem. Sama nie mam pojęcia, dlaczego, ale nie mogłam się po prostu jakoś zżyć z jej postacią, co przeszkadzało mi w lekturze. Z upływem jednak kilku minut, a tym samym kilkunastu stron udało mi się poznać jakoś Birdie i zdołałam ją polubić. Zaimponowała mi swoim bystrym umysłem, który potrafi rozwiązywać zagadki kryminalne z niebywałą prędkością i zaangażowaniem oraz swoją siłą, zwłaszcza wtedy, gdy dowiedziałam się, co spotkało ją w przeszłości. Jeśli chodzi o Daniela, to miałam wrażenie, że został on potraktowany po macoszemu. Nie udało mi się z nim zżyć, a teraz ? kilka dni po skończeniu książki - nie jestem w stanie wymienić jego cech charakterystycznych. To jest zdecydowanie największy minus powieści: Daniel nie został tak ciekawie wykreowany, jak Birdie, przez co nie mogłam aż tak zaangażować się w tę historię.

Autorka ma bardzo dobre pióro i tę powieść, podobnie jak wcześniejszą, czyta się niezwykle przyjemnie, lekko i szybko. Pierwsza połowa co prawda była odrobinę nużąca przez dużą liczbę postaci, którą trzeba poznać i jakoś poukładać w swojej głowie, ale druga część całkowicie to wynagradza. Dzieje się tutaj dużo, a zwrot akcji naprawdę mnie zaskoczył. Wiem, że pewnie większość odbiorców tej książki się domyśliła wszystkiego, ale ja poczułam się naprawdę zdziwiona.

Jenn Bennett porusza tutaj temat utraty bliskiej osoby, co z pewnością chwyci za serce wielu czytelników. Zwłaszcza że podczas lektury czuć tutaj ból, zamaskowany smutek i taką niepewność ze strony bohaterów. To z kolei jest jeden z większych zalet tej pozycji - lubię podczas czytania czuć to, co czują poszczególne postacie. Tutaj się to udało.

Ta książka może nie zachwyciła mnie tak mocno, jak Z głową w gwiazdach, ale nie mogę też powiedzieć, że jest ona zła. Bawiłam się dobrze podczas lektury i do niej również z pewnością kiedyś wrócę - być może znajdę coś, czego nie zauważyłam tym razem. Jeżeli szukacie lekkiej i ciekawej powieści romantycznej z wątkiem kryminalnym/detektywistycznym, to Światło księżyca będzie pozycją idealną dla Was.

Wczoraj udało mi skończyć książkę Jenn Bennett "Światło księżyca". Poprzednia powieść autorki skutecznie podbiła moje serce. Tym razem może nie było aż tak dobrze, ale i tak historia zawarta w książce była warta uwagi.

Birdie Lindberg jest nastolatką, która skończyła liceum i wybiera się do swojej pierwszej pracy. Uwielbia wszystko, co jest związane z kryminałami detektywistycznymi, rozwiązywanie wszelkich zagadek to jej konik. Nasza bohaterka wychowywała się bez mamy, a niedawno umarła jej babcia. Najbliższymi osobami są dla niej dziadek oraz zwariowana matka chrzestna - Mona. Birdie jednak nie jest idealna. Wychowywała się w surowym domu, więc gdy spotyka Daniela, pozwala sobie "nie myśleć o konsekwencjach" i ląduje w jego samochodzie na tylnym siedzeniu. Jednak, gdy zorientowała się, co zrobiła, uciekła w popłochu. Jednakże los i przeznaczenie znów ich razem stykają. Co z tego wyniknie?

Kolejna świetna młodzieżówka z uroczą historią. Co prawda, nie miałam ciarek i motyw detektywistyczny troszkę mnie nudził jednak nie zawiodłam się na lekturze. Nieporadność Birdie oraz rodzące się uczucie między nią a Danielem wywoływało na mojej twarzy uśmiech. Autorka w swoich książkach tworzy naprawdę barwne i wyraziste postacie. Uwielbiam to. Dodatkowo przemyca w fabule ważne tematy, jednak sama treść nie traci na swojej lekkości. Znajdziemy tutaj wątek depresji czy lęku przed utartą bliskiej osoby oraz dowiecie się więcej o narkolepsji. To już druga książka autorki którą zaliczam bardzo na plus. Zdecydowanie chcę więcej ????

Wolność potrafi uderzyć do głowy, zwłaszcza jeśli dotychczas była ograniczana. Birdie, wie o tym doskonale, bo choć na co dzień stroni od szaleństw jakimś cudem wylądowała na tylnim siedzeniu samochodu z zupełnie obcym chłopakiem. Z jej inicjatywy. Ale to jeszcze nie jest najgorsze, bo kiedy dotarło do niej co się stało, po prostu uciekła, a teraz nie może przestać o tym myśleć. Dziewczyna po śmierci matki, była wychowana przez surową babcię i całe dzieciństwo spędziła pod kloszem. Uczyła się w domu, nie mogła mieć znajomych, ani zbytnio oddalać się od rodzinnej wyspy. Jedyne barwniejsze punkty i w jej szarym życiu, to ekscentryczna ciotka Mona, sympatyczny dziadek i kryminały, które dziewczyna pochłania nałogowo. Po śmierci babci, Birdie chce wreszcie opuścić bezpieczny kokon i ruszyć w nieznane, a pierwszym krokiem do samodzielności będzie praca w ekskluzywnym hotelu na nocną zmianę. Przeznaczenie postanowiło jednak zrobić jej psikusa, bo okazuje się, że będzie pracowała z Danielem- chłopakiem, którego (melodramatycznie rzecz ujmując) wykorzystała i porzuciła. Jak się okazuje, Daniel też nie potrafił o niej zapomnieć. I wyraźnie daje do zrozumienia, że chciałby między nimi czegoś więcej niż jednorazowej przygody. Tylko czy dziewczyna, która boi się uczuć, będzie w stanie otworzyć serce i mu zaufać?

Uwielbiam sposób w jaki Jenn Bennett kreuje swoich bohaterów. Są wyraziści, wielowymiarowi i niezwykle barwni. Z Birdie naprawdę dobrze się dogadywałam, a jej pasja i poczucie humoru sprawiały, że świetnie czytało mi się jej historię. To jedna z tych bohaterek, które pozornie są spokojne i poukładane, ale potrafią bardzo zaskoczyć czytelnika. Ponieważ Birdie jest wielką fanką kryminalnych historii, wszędzie szuka potencjalnych spraw do rozwiązania. Kiedy więc Daniel proponuje jej by razem rozwikłali zagadkę tajemniczego pisarza, który co tydzień odwiedza ich hotel, nie waha się nawet przez chwilę. Nie spodziewała się jednak, że tak bardzo spodoba jej się prowadzenie śledztwa w jego towarzystwie.

Między Birdie i Danielem, niczym burzowa chmura, wisi widmo tego, co zrobili zanim tak naprawdę się poznali, co w połączeniu z niesamowitą chemią tworzy prawdziwe iskry. Ich relacja wbrew pozorom jest nieśmiała, pełna młodzieńczego uroku i typowych nastoletnich problemów. Jednak im bliżej się poznają tym więcej sekretów wychodzi na jaw. Pozorna beztroska okazuje się maską urywającą całkiem poważne problemy, z którymi nie tak łatwo sobie poradzić. W tej zabawnej i uroczej historii, autorka zawarła zaskakująco wiele ważnych i trudnych wątków, które skłaniają czytelnika do przemyśleń. Zaskoczyła mnie ich ilość i choć nie wszystkie zostały rozwinięte tak dokładnie jak bym chciała, naprawdę doceniam, że autorka starała się stworzyć historię, która będzie nie tylko przyjemna w odbiorze, ale też wartościowa.

O CZYM? ?Światło księżyca?, to historia o dwójce młodych ludzi, którzy odrobinę pogubili się we własnych emocjach i uczuciach, ale przy okazji prowadzonego wspólnie śledztwa, starają się odnaleźć odpowiedź na pytanie, co dzieje się w ich sercach. Niesamowicie pogodna i pozytywna opowieść z nutką dramatyzmu i sporą dawką skłaniających do refleksji motywów. Choć przez większość czasu, w trakcie lektury uśmiech nie schodził z mojej twarzy, zdarzały się też bardziej emocjonalne momenty, a nawet odrobina wzruszeń. Może nie jest to opowieść idealna i miała kilka nudniejszych momentów, ale wciąż jest jedną z lepszych młodzieżówek jakie miałam przyjemność poznać. Z czystym sumieniem polecam- nie tylko nastoletnim czytelnikom.