Święta do wynajęcia

Ależ to było przyjemne!

Niecodziennie trafia mi się opowieść, której głównymi bohaterami są seniorzy, ale jak już na taką trafię to zazwyczaj roztapia moje serce ??

Pozbawiona płytkości powieść z cudnym morałem i ważnym przekazem ? spędzajmy czas z tymi, których kochamy, nawet jeśli nie mamy go zbyt wiele. Podarujmy odrobinę uwagi naszym najbliższym, zwłaszcza tym, którzy na co dzień są samotni.

Książka podzielona jest na części, a każda z nich to narracja z perspektywy innego bohatera. Kazimierz, Wiesia, Józef, Irenka i Melania to grupa zaprzyjaźnionych seniorów uczęszczających na uniwersytet trzeciego wieku i zaangażowanych w niezwykle ciekawy projekt, jakim jest babcia/dziadek do wynajęcia. Mimo że nie znałam wcześniej tych bohaterów, bo nie czytałam innych książek autorki, zdobyli oni moją sympatię w tempie ekspresowym ? już chyba po pierwszych kilku stronach.

Atmosfera świat tutaj dosyć mocno odczuwalna, ale fabuła nie jest przesłodzona. Autorka nie skupia się na tym co w świętach najpiękniejsze, lecz na tym co może pójść źle i jak powinniśmy temu zaradzić. Nie wszyscy bohaterowie są tutaj pozytywni, niektórzy mocno się pogubili, podejmują niezrozumiałe decyzję, są aroganccy i to nie tylko w stosunku do obcych, ale też do tych najbliższych.

Kiedy zbliżają się święta, ten magiczny, rodzinny i mroźny okres, zawsze nachodzi mnie ochota na świąteczne książki. Na szczęście wydawnictwa wychodzą czytelnikowi naprzeciw, prezentując liczne premiery o zimowych, bożonarodzeniowych przygodach, które rozgrzewają serca lepiej niż gorąca czekolada. Moim pierwszym wyborem były "Święta do wynajęcia" autorstwa Karoliny Wilczyńskiej ? powieść zainteresowała mnie głównym motywem, czyli seniorami przedstawiającymi projekt ?dziadkowie do wynajęcia?.

Fabularnie autorka prowadzi czytelników przez cztery odrębne, a jednak momentami potrafiące znaleźć połączenie, historie. Pierwsza kręci się wokół sympatycznej Wiesi i jej przyjaciela, postawnego, często buńczucznie nastawionego do wszystkiego, emerytowanego żołnierza, Kazimierza. W ramach projektu mającego na celu wynajem seniorów, ta dwójka zamienia się w pełnoprawnych aktorów. Mają grać szykownych, bogatych dziadków Krzysztofa, który w trakcie świąt zamierza przedstawić "rodzinę" rodzicom swojej narzeczonej, Patrycji. Ani Wiesia, ani Kazimierz nie spodziewają się okrutnej prawdy ani tym bardziej przygód z nią związanych.

Kolejna opowieść dotyczy Józefa, który prowadzi firmę, a jednocześnie czuje się zupełnie pomijany przez swoich pracowników. Pomijany i nieszanowany. Na swojej drodze spotyka młodego chłopaka, który nie robi na Józefie najlepszego pierwszego wrażenia? Trzecia historia to przykra, a zarazem pokrzepiająca i ściskająca za serce opowieść o matczynej miłości, a czwarta pokazuje, że tradycyjne, dodatkowe nakrycie na Wigilię może się przydać w najmniej spodziewanym momencie.

Czy bohaterom uda się odkryć na nowo piękno i magię świąt? Czy odnajdą szczęście mimo podeszłego wieku? Co się stanie, jeśli na starość życie wywróci się o sto osiemdziesiąt stopni?

"Święta do wynajęcia" to dobra książka, w której czytelnicy znajdą to, co najważniejsze w powieściach świątecznych: pogodę ducha, nadzieję i radość. Historia napawa optymizmem, a momentami łapie za serce; niektórych wrażliwców może nawet wzruszyć.

Karolina Wilczyńska pisze łatwym językiem, niewymagającym, ale dobrze sprawdzającym się w luźniejszych opowieściach. Nie było idealnie, ponieważ wiele fragmentów ? najczęściej rozmów między bohaterami ? brzmiało irracjonalnie sztucznie. Umykało to jednak pod świetnie wykreowanym świątecznym klimatem. Od książki ciepło aż biło po oczach, czuło się miłość, a cudacznych bohaterów nie dało się nie polubić.

A przynajmniej tych głównych, ponieważ kilka drugoplanowych moim zdaniem wymagało dopracowania. Nie wnosili nic do historii, a ich obecność mocno mnie irytowała, zwłaszcza Mariuszka, syna pani Ireny albo Kuby - chłopaka, którego spotkał pan Józef.

Podsumowując, "Święta do wynajęcia" Karoliny Wilczyńskiej to ciekawa, warta polecenia książka świąteczna, która mimo paru wad, w stu procentach oddaje zimowy klimaty i świąteczny nastrój. Historia potrafi rozczulić i wzruszyć, jeśli nie zwraca się uwagi nie niedoskonałości, a lekki styl sprawia, że "Święta do wynajęcia" pochłania się niemal na raz.

Józef, Melania, Kazimierz i Wiesia to seniorzy, którzy z braku zajęcia zaczęli uczęszczać na Uniwersytet Trzeciego Wieku i tam splotły się ich losy. Nadchodzi zima, a ponieważ niektórzy z tej czwórki nie mają planów na nadchodzące święta, postanawiają zatrudnić się w agencji wypożyczania dziadków na święta. Co z tego wyniknie? Jakie przygody spotkają bohaterów?

Autorka pokazuje nam, jak ważne są więzi rodzinne, dzieci, wnuczęta. Jak bardzo seniorzy, będąc sami, czują się wykluczeni, odrzuceni i niepotrzebni. Tacy ludzie, pomimo mniejszej energii niż kiedyś, nadal chcą działać, być aktywni i docenieni. A ponieważ starsi ludzie wychowali się w innych czasach i mają nieco inne wartości ? odstawia się ich często na boczny tor, ponieważ są niezrozumiani.

Pomimo wielu zawirowań, nadal mamy obecne najważniejsze wartości ? ciepło, troskę czy sąsiedzką życzliwość. I choć wszystko wygląda pięknie i cukierkowo ? do mnie ta historia nie trafiła. Nie potrafiłam poczuć świątecznej atmosfery, dodatkowo nie mogłam wczuć się w historię bohaterów. Jakoś nie do końca przypadli mi do gustu, więc w ostateczności jakoś się nie polubiliśmy.

Pomimo tego, iż ja w tej książce nie poczułam świąt, mam nadzieję, że Wy odnajdziecie tę radość i beztroskę. Czytajcie i oceniajcie! Może Wy polubicie bohaterów od pierwszych stron i z wypiekami na twarzy będziecie śledzić ich świąteczne perypetie!