Świętoszek

Osią „Świętoszka” jest temat hipokryzji, gry codziennie prowadzonej z otoczeniem. Bohaterowie udają inscenizują swe postępowanie jak wytrawni aktorzy by kogoś nim zwieść szukać. Ich cele są jednak różne i choć z jednej strony, poprzez wykpienie poddawane są krytyce przede wszystkim śmieszą. Ten utwór nie tylko z nazwy gatunku jest komedią, choć od pierwszego wydania minęło kilka wieków, wciąż bawi czytelnika. Komizm utworu polega przede wszystkim na ukazywanej przez autora w wielu ujęciach obłudy. Główny bohater jest nazwany świętoszkiem choć nie jest świętobliwy. Zakłamuje to jaki jest naprawdę. Utrzymuje pozory pobożności, wręcz dewocji. W opozycji do jego postawy staje Elmira. Co ciekawe, ta bohaterka również gra, udaje. Interesujące są jednak jej powódki- kłamie by ukazać zakłamanie tego pierwszego! Zestawienie tych dwóch postaci jest więc zestawieniem dwóch odrębnych postaw z których jedna jest obłudnym zakłamaniem a druga udawaniem które na celu ma demaskację. Wszystko to przedstawione jest w utworze w otoczce śmiechu widza-czytelnika a za razem autora. Moliere kreuje taką sytuację po to by śmiać się z postawy Świętoszka a za razem by za pomocą ostrego narzędzia jakim jest komedia wykpić ludzką hipokryzję. Komediowa stylistyka utworu rozładowuje napięcie, oburzenie odbiorcy i zamienia je w śmiech.