Świrownia

"Świrownia" Łukasza Radeckiego to gra paragrafowa w klimacie horroru. ?????? Czy bawiłam się przy niej dobrze? ???? O tym dowiecie się za chwilę...

Tytułowa Świrownia to opuszczony budynek szpitala psychiatrycznego, który położony jest na obrzeżach miasta. ???? Na temat tego tajemniczego miejsca krąży mnóstwo legend, i jak się pewnie domyślacie, są to historie straszne i mrożące krew w żyłach. ????????Nastolatkom żądnym przygód i rozgłosu wśród znajomych nie przeszkadza to jednak w odwiedzaniu nocą tego miejsca. ???? Tym razem do Świrowni wybiera się grupka znajomych - Beata, Krzysiek, Patrycja i Bartek. Czy uda im się ujść z życiem i odkryć tajemnice dawnego szpitala?????? To zależy tylko od nas i od decyzji, jakie będziemy podejmować w trakcie lektury. Jak dla mnie brzmi świetnie! ????

Jest mrocznie, ?? jest strasznie, ???? jest niebezpiecznie i jest ciekawie. Po drodze napotykamy na różnego rodzaju zagadki, które musimy rozwiązywać, a zakończeń naszej przygody jest aż 20. ???? I chociaż akcja nie należy może do najbardziej dynamicznych, to jednak jak już się wciągniemy, to książki nie chce się odkładać. ???? Wciąga na długie godziny! ??

Decyzje, które podejmujemy podczas rozgrywki, nie zawsze są słuszne (u mnie były jak do tej pory zazwyczaj złe ????), co skutkuje najczęściej zgładzeniem naszych bohaterów. ??????? Czy ta przygoda ma "happy end"??Nie pytajcie, bo jeszcze tego nie wiem, choć już kilka razy próbowałam przeprowadzić dzieciaki cało przez szpital. ???? Podczas gry bawiłam się jednak za każdym razem bardzo dobrze. ????

Ta klimatyczna paragrafówka jest świetnie dopracowana, ???? a sposób budowania napięcia zastosowany przez autora sprawia, że powoli narastający w nas niepokój stopniowo przeradza się w strach, ???? a kończy na przerażeniu. ???? Polecam "Świrownię" każdemu, kto lubi się bać..., i grać! ????????

?Będziecie musieli zagrać w nią wszyscy. Połowa z was zostanie tu na zawsze. Połowa, jeśli się spisze, wyjdzie. Jeśli nie, wszyscy zginiecie. Jeśli nie podejmiecie gry również zginiecie?

Świrownia to budynek szpitala psychiatrycznego, który znajduje się na obrzeżach miasta. O jego sekretach krążą legendy, a śmiałkowie, którzy wybrali się tam na wycieczkę często ulegają wypadkom. Właśnie tam, pewnej nocy trafiamy wraz z czwórką przyjaciół. To właśnie my mamy wpływ na to jakie tajemnice odkryją i czy przeżyją.
Świrownia to gra paragrafowa ale także horror, napisany przez Łukasza Radeckiego.

Pierwszy raz miałam styczność z grą paragrafową i nie myślałam, że tak dobrze będę się bawić. Grałam już cztery razy, dwa razy nie mogłam wejść do Świrowni, bo nas złapali, dopiero przy kolejnych dwóch razach udało się ale zginęłam. Na pewno jeszcze sięgnę po Świrownie, bo każde sięgnięcie po tę książkę jest inne. Bardzo mi się podobało też to, że historia trzyma w napięciu bez względu na to jaką drogę wybierzemy.

"Świrownia" to kolejna paragrafówka, którą miałam przyjemność przeczytać i która zrobiła na mnie naprawdę dobre wrażenie!

Jest to historia o czwórce znajomych, którzy mają ochotę na dreszczyk emocji, więc postanawiają wybrać się do Świrowni - opuszczonego szpitala psychiatrycznego, w którym niedawno zginęło kilka osób. Co może pójść nie tak? Wiadomo - wszystko ????

Ta paragrafówka została napisana naprawdę dobrze - fabuła była ciekawa, wybory miały znaczenie, a paragrafy kończyły się zwykle w takich momentach, że czuło się potrzebę porządnego przemyślenia sytuacji i podjęcia właściwej decyzji - najlepiej takiej, żeby wszyscy bohaterowie przeżyli. A uwierzcie, to nie było takie proste... ????

W razie czego ostrzegam - jest to horror i chociaż nie jest aż tak strasznie, by nie móc po nim spać w nocy, to jednak bywa naprawdę brutalnie, a goniący bohaterów osobnik potrafi pojawić się znikąd i wprowadzić naprawdę nerwową atmosferę ????????

Niestety obniżam ocenę za błędy, które - szczególnie w przypadku paragrafówek - nie powinny mieć miejsca. W jednym z kulminacyjnych momentów wkradł się błąd - odnośnik poprowadził do złego paragrafu. Nie podobało mi się też, że wiele razy przez kilka paragrafów z rzędu nie było żadnej możliwości wyboru - po prostu skakałam po tej książce jak jakiś opętany królik, totalnie bez celu...

Jeśli jesteście miłośnikami paragrafówek i mocnych wrażeń, "Świrownia" powinna Wam się spodobać. Ja na pewno jeszcze do niej wrócę, żeby poznać inne zakończenia - chociaż myślę, że połowę z nich już udało mi się przeczytać.

"Kiedy nie ma innego wyjścia, okazuje się że człowiek jest zdolny do wielu rzeczy" - Elżbieta Rodzeń.

To była moja druga tego typu gra, która migneła mi na jednej z stron księgarń. Jednak ta była z gatunku horror. Pomyślałam, że ona będzie bardziej rozbuja moją wyobraźnię. I tak właśnie było!

Grę otrzymałam dość późno wieczorem, więc od razu zaczęłam ją czytać ciekawa jak tego typu książka działa. Nigdy nic w takiego nie grałam. Po 5 minutach zrozumiałam jak się poruszać. Przeczytałam z 5/6 stron i dostałam gongiem - dosłownie mnie ścięło co właśnie się stało. Potem okazało się, że to tylko wstęp i gra dopiero się zaczyna.

Otrzymałam pod moje skrzydła 4 przyjaciół, którzy chcą odwiedzić opuszczony Szpital Psychiatryczny im. Antoniego Kępińskiego. Młodzież nazywa go Świrownią. Pod wpływem nowych wiadomości w gazetach związane z tym miejscem jadą tam.

Rozpoczyna się gra wyboru - sami decydujemy co się wydarzy dalej. Moja pierwsza gra zakończyła się bardzo szybko z ogromnym szokiem na twarzy, że moje przemyślane wtedy tak myślałam, wybory doprowadziły do takiego stanu. Jednak się nie poddałam i chciałam doprowadzić grę do końca.

Kilka dobrych godzin bez ustanku wczytywałam się w scenariusze. Wszystko cenne notowałam w notesie, by nic mi nie umknęło. Im dalej posunęłam się w tym miejscu im bardziej moja ciekawość wzrastała, rosło także niebezpieczeństwo. Jeden zła decyzja - nikt nie wyjdzie z tego żywy.

Autor stworzył tutaj kawał dobrej roboty, sam pomysł, wykonanie, historię - są naprawdę przegenialne. Nie sposób było się od tego oderwać i nie przejść tego bez emocji. Tutaj chyba każdą zaliczyłam od radości, euforii, zwątpienia, podejrzliwości, smutku, a nawet złości.

A bohaterowie? Polubiłam ich, do takiego stopnia, że naprawdę nie chciałam by coś im się stało. Szczególnie Bart zyskał moje uznanie.

Polecam każdemu kto chce poczuć dreszczyk i nie być niczego pewnym po wejściu na teren tego miejsca.

"Świrownia" Łukasza Radeckiego to doskonałe połączenie horroru i gry paragrafowej. Razem z 4 nastoletnich bohaterów udajemy się do opuszczonego szpitala psychiatrycznego na obrzeżach miasta - tytułowej Świrowni. Co wydarzy się na miejscu? Co zrobią nasi towarzysze? Jak to w grze paragrafowej - to zależy tylko od nas! W "Świrowni" każda, nawet najmniejsza decyzja ma znaczenie i wpływa na losy bohaterów. Czy będzie to zwykła wycieczka z dreszczykiem, czy też na naszej drodze spotkamy... o tym musisz przekonać się sam.
Książka oferuje 20 wersji zakończeń przygody, dzięki temu możemy spędzić z grą długie godziny, z napięciem oczekując co wydarzy się na kolejnej stronie i w kolejnym pomieszczeniu opuszczonego szpitala.

"Świrownia" Łukasza Radeckiego to doskonałe połączenie horroru i gry paragrafowej. Razem z 4 nastoletnich bohaterów udajemy się do opuszczonego szpitala psychiatrycznego na obrzeżach miasta - tytułowej Świrowni. Co wydarzy się na miejscu? Co zrobią nasi towarzysze? Jak to w grze paragrafowej - to zależy tylko od nas! W "Świrowni" każda, nawet najmniejsza decyzja ma znaczenie i wpływa na losy bohaterów. Czy będzie to zwykła wycieczka z dreszczykiem, czy też na naszej drodze spotkamy... o tym musisz przekonać się sam.
Książka oferuje 20 wersji zakończeń przygody, dzięki temu możemy spędzić z grą długie godziny, z napięciem oczekując co wydarzy się na kolejnej stronie i w kolejnym pomieszczeniu opuszczonego szpitala.

Oczywiście, że nie przeżyłam tej przygody - potwór ze Świrowni mnie pokonał, RIP. Chyba spróbuję jeszcze raz...

"Świrownia" to gra paragrafowa, w której towarzyszymy grupce nastolatków w wycieczce do opuszczonego szpitala psychiatrycznego. Budynek jest przerażający, niedawno ktoś w nim nawet zginął, a na dodatek znajduje się w środku lasu. Mało wam strachu? Wybierzmy się tam po zmroku!

Autor dużą uwagę poświęca relacjom panującym wśród czwórki przyjaciół i ich psychologii. Każdy z bohaterów wydaje się być prawdziwą młodą osobą, ich rozmowy są bardzo wiarygodne. Książka ma swoje zabawne momenty, ma chwile grozy i nieraz nas zaskoczy. Czasem miałam wrażenie, że jakieś wydarzenie jest niepotrzebne, a okazywało się inaczej. Fakt, że możliwych zakończeń jest aż 20, tylko rozbudza naszą ciekawość i chęć powtórzenia przygody.

Nie wiesz, dokąd doprowadzi cię obrana ścieżka. Może zawróci, może okaże się wyjściem z pułapki, a może poprowadzi prosto do tropiącego cię psychopaty. Ty musisz decydować, najlepiej szybko, bo napięcie sięga zenitu.

Polecam "Świrownię" jako fajną zabawę dla fanów horrorów, zarówno młodzieży jak i dorosłym.