Syn nieskończoności

?? Kim chcesz być?
Chyba sobie żartują. Nie mogę wiedzieć, kim chcę być, skoro wciąż jeszcze mam problem z określeniem, kim jestem.?

Lubię twórczość Adama Silvery za jego niekonwencjonalne pomysły, wyrazistych bohaterów i lekkie pióro. Dotychczas czytałam jego książki z gatunku literatury młodzieżowej i byłam ciekawa, co ma do zaserwowania w czymś zupełnie innym ? w fantastyce. I wiecie co? Było to spotkanie jak najbardziej udane.

Nowy Jork. Bracia bliźniacy ? Emil i Brighton ? są zwyczajnymi osiemnastolatkami, co nie jest czymś oczywistym, bowiem ich świat zamieszkują świetliści. To osoby obdarzone mocą, dzielące się na niebiańskich oraz na widma. Ci pierwsi posiadają moce od urodzenia, chociaż mogą objawić się w późniejszym okresie. Drudzy natomiast pozyskali zdolności dzięki alchemii.
Widma i niebiańscy nie żyją w przyjaznych stosunkach. Widma są niebezpieczne. Do zdobycia mocy potrzebują krwi magicznych stworzeń ? feniksów, bazyliszków i hydr, przez co ludzie nie pałają do nich sympatią. Ich praktyki są przecież nieetyczne. Niebiańscy też nie mają samych fanów, zwłaszcza po wydarzeniach sprzed kilku lat, gdy z ich winy zginęli ludzie.
Brighton zawsze chciał posiadać moc i w głębi duszy wierzył, że pewnego dnia objawi się ona, umożliwiając mu zostanie bohaterem. Chłopak jest wielkim fanem Iskier, czyli grupy bohaterskich niebiańskich. Prowadzi nawet o nich kanał na YouTube, który nie cieszy się tak ogromną popularnością, jakiej Brighton by pożądał.
Jego brat ? Emil ? jest zupełnie inny. Nigdy nie pragnął mocy. Uwielbia feniksy. Najbardziej chciałby pracować w muzeum na wystawie poświęconej tym stworzeniom. Tymczasem pracuje w muzealnym sklepiku. Jest tym bardziej spokojnym, zrównoważonym bratem.
I teraz wyobraźcie sobie sytuację, w której bracia oraz dziewczyna Brightona zostają zaczepieni przez widma, a następnie śledzeni, zaatakowani i? u Emila objawiają się moce. Mało tego ? są to moce pozyskane od feniksa, a przecież Emil nigdy nie użyłby krwi ukochanych stworzeń dla własnych celów. Jest niebiańskim o mocach widm..? Przecież tak się nie da. Nikt tego nie rozumie.
Całą trójkę szybko odnajdują Iskry i zaprowadzają do swojego azylu, by wyjaśnić całą sytuację. Szukają rozwiązań. Łączą siły przeciwko Widmom i ich przywódczyni Lunie, która nie żałuje nikogo i niczego, by zrealizować swój plan.
Historia opowiedziana jest z perspektywy czwórki bohaterów: Emila i Brightona, Maribelle, która jest Iskrą oraz Nessa, o którym niczego nie mogę Wam powiedzieć, bo byłby to spoiler. Zdradzę jednak, że jest to mój ulubiony bohater i posiada moc zmiennokształtności. Może przybrać wygląd dowolnej osoby.
System magiczny stworzony przez autora jest świetny. Od pierwszym stron mamy wszystko przejrzyście wytłumaczone, dzięki czemu łatwo jest się w nim połapać. Lubię, gdy w fantastyce mamy do czynienia z magicznymi stworzeniami, i choć tutaj zabrakło z nimi bezpośrednich konfrontacji (właściwie była tylko jedna), to tyle się o nich mówiło, że nie przeszkadzało mi to. Całkowicie rozumiem fascynację Emila ? feniksy są genialne.
Emil jest idealną postacią do kibicowania. Uroczy, grzeczny chłopak, niełaknący sławy, który wrzucony w wir wydarzeń, nagle staje się bohaterem. Trochę zabrakło mu negatywnych cech, ale wraz z postępem fabuły dowiadujemy się, że w przeszłości już nawywijał. Chociaż nie do końca, w takiej przeszłości, jak Wam się wydaje.
Brighton to najgorszy bohater. Ten zły bliźniak, który za wszelką cenę chce być w centrum uwagi, pragnie całej sławy. Wiecznie jest niezadowolony i zazdrosny o moce innych. Widać, że kocha swoją rodzinę, ale samolubność wygrywa u niego nad zdrowym rozsądkiem. Oczywiście rozumiem jego frustracje, ale zdecydowanie przesadza, zamiast pomyśleć logicznie.
Mama chłopców rozwaliła mnie na łopatki. Zawsze wiedziała więcej od innych, a mimo to robiła Emilowi wyrzuty. A przecież sama wiedziała, że jej oskarżenia nie są możliwe! Straszna z niej histeryczka i bardziej w tej historii przeszkadzała, niż pomagała.
Akcja książki niekiedy była za szybka. Bohaterowie nie mieli czasu na zastanowienie się, komu powinni ufać. Powiedziałabym nawet, że ślepo wierzyli każdemu wokół. Serio, w większości przypadków nawet nie brali pod uwagę tego, że ktoś może ich oszukać. Niczego nie negowali. Mam wrażenie, że wszystkie akcje planowane były po macoszemu, skupiając się bardziej na realizacji niż faktycznym planie. Cóż, skutki niektórych ich decyzji mówią same za siebie.
Zdecydowanie niektóre sytuacje mogłyby zostać lepiej przemyślane. Było sporo zwrotów akcji, co jest ogromnym plusem tej pozycji. Adam Silvera naprawdę potrafi zaskoczyć!
Podsumowując, może nie będzie to moja ulubiona książka z gatunku fantasy, ale na pewno jest warta uwagi. To przede wszystkim dobra rozrywka. Zachęcam Was do przeczytania, jeśli macie już dość rasowego, ciężkiego fantasy. ?Syn nieskończoności? to lekka pozycja na dwa wieczory. Mam nadzieję, że i Wam się spodoba!

Emil i Brighton to bracia bliźniacy. Dorastają w świecie zdominowanym przez Iskry i Posoczników. Iskra to niebiańskie storzenia obdarzone mocą, które próbują zapobiec działaniom widm. Widma zdobywaja moc poprzez zabijanie istot, które posiadają różne umiejętności i maja dary np. telekinezy czy zmieniania postaci.
W czasie napadu na chłopaków u Emila następuje uwolnienie mocy. Chłopak trafia pod opiekę Iskierka, które będą próbowały namówić go do wspólnej walki przeciwko widmom, które pragną nieśmiertelności i władzy.
Nie nawykłam do takiej fantastyki tego typu i nie czytałam chyba jeszcze takiej książki ????aczkolwiek podobała mi się fabuła i i ciągły bieg akcji a także różnorodność postaci. Zwłaszcza bracia tu odegrali duza rolę. Emil obdarzony mocami, o których zawsze marzył Brighton. Jest miłość a nawet wątek homoseksualizmu, jest dużo magi, ukazany brak niesprawiedliwości z perspektywy rodzeństwa.
P9czatek byl dla mnie trochę ciężki, duzo pojęć, zjawisk i nie do końca wyjaśniona sytuacja Zaćmienia powodowały zamęt w mojej głowie, ale z każdą strona sytuacja stawała się coraz bardziej klarowna????

Mówi się, że nie ocenia się książki po okładce, ale widząc tę od razu oceniłam, że to będzie niezła przygoda.
W czasie wojny tej w realnym życiu jak i w tej wymyślonej zawsze krzywdzone będą osoby, które na to nie zasłużyły i w tym przypadku jest tak samo. Mamy braci Emila i Brightona, którzy od małego podziwiali grupę strażników o nazwie Iskry. Chcą być jednymi z nich i uwolnić Świat od Widm, które mieszają, krzywdzą i zabierają magiczne moce dla własnego użycia.
Jak to bywa między braćmi nie tylko różnią się charakterem, ale i podejściem do życia i czymś, co przydarzy się któremuś z nich. Przeczytacie i się dowiecie, ale żaden z was na pewno nie spodziewa się, co mogłoby spotkać Ich. Spotykamy się ze Światem, w którym rządzi magia, ale nie każdemu jest ona dana. Jedni cieszą się inni nie.
To moja pierwsza przygoda gdzie główną rolę odgrywają Feniksy i gdzie przedstawione są w magiczny sposób, że chce się bardziej zagłębić i doświadczyć ich mocy. Na początku książki jest słowniczek wyjaśniający, kto kim jest dla naszego lepszego zrozumienia i to jest mega plus, bo mi bardzo pomógł.
Pokłon dla autora, że stworzył bohatera, który po tym, co w sobie odkrył nie popada w zachwyt, ale walczy ze sobą w środku do tego dołożyć inne życiowo/rodzinne zdarzenia, które mają duży wpływ na relacje miedzy braćmi i mamy mieszankę, która lada chwila powinna wybuchnąć, ale tutaj właśnie opisane jest to w taki sposób, który mną wstrząsnął (pozytywnie oczywiście)
Nie mamy kolejnych przygód ala Supermen czy Batman, ale życie chłopca, który jest w szoku, rozpaczy, który pomimo przeciwności, jakie go spotyka dokonuje takiej przemiany, że głowa mała.
W naszym życiu jak i w książkach nie zawsze jest sielsko i przyjemnie, ale trzeba pamiętać, że bez względu na to jak jest to rodzina jest najważniejsza. Według mnie w książce poruszony jest temat akceptacji tego, co los może nam przynieść (nie zawsze na to czekaliśmy, bądź godzimy się na to), ale walkę, jaką staczamy w sobie odbija się też na osobach trzecich.
Ile ludzi tyle opinii, a moja jest na plus wiec czekam na 2 tom i mam nadzieję, że Emil zrobi takie tornado, że widmom odechce się z nimi zadzierać. Nie muszę przypominać, że każda książka z logiem tego wydawnictwa ma w sobie coś, co kocham. Mam ich sporo i za każdą ręczę, że nudzić się nie będziecie. Tak samo jest z ?Synem nieskończoności?

Mówi się, że nie ocenia się książki po okładce, ale widząc tę od razu oceniłam, że to będzie niezła przygoda.
W czasie wojny tej w realnym życiu jak i w tej wymyślonej zawsze krzywdzone będą osoby, które na to nie zasłużyły i w tym przypadku jest tak samo. Mamy braci Emila i Brightona, którzy od małego podziwiali grupę strażników o nazwie Iskry. Chcą być jednymi z nich i uwolnić Świat od Widm, które mieszają, krzywdzą i zabierają magiczne moce dla własnego użycia.
Jak to bywa między braćmi nie tylko różnią się charakterem, ale i podejściem do życia i czymś, co przydarzy się któremuś z nich. Przeczytacie i się dowiecie, ale żaden z was na pewno nie spodziewa się, co mogłoby spotkać Ich. Spotykamy się ze Światem, w którym rządzi magia, ale nie każdemu jest ona dana. Jedni cieszą się inni nie.
To moja pierwsza przygoda gdzie główną rolę odgrywają Feniksy i gdzie przedstawione są w magiczny sposób, że chce się bardziej zagłębić i doświadczyć ich mocy. Na początku książki jest słowniczek wyjaśniający, kto kim jest dla naszego lepszego zrozumienia i to jest mega plus, bo mi bardzo pomógł.
Pokłon dla autora, że stworzył bohatera, który po tym, co w sobie odkrył nie popada w zachwyt, ale walczy ze sobą w środku do tego dołożyć inne życiowo/rodzinne zdarzenia, które mają duży wpływ na relacje miedzy braćmi i mamy mieszankę, która lada chwila powinna wybuchnąć, ale tutaj właśnie opisane jest to w taki sposób, który mną wstrząsnął (pozytywnie oczywiście)
Nie mamy kolejnych przygód ala Supermen czy Batman, ale życie chłopca, który jest w szoku, rozpaczy, który pomimo przeciwności, jakie go spotyka dokonuje takiej przemiany, że głowa mała.
W naszym życiu jak i w książkach nie zawsze jest sielsko i przyjemnie, ale trzeba pamiętać, że bez względu na to jak jest to rodzina jest najważniejsza. Według mnie w książce poruszony jest temat akceptacji tego, co los może nam przynieść (nie zawsze na to czekaliśmy, bądź godzimy się na to), ale walkę, jaką staczamy w sobie odbija się też na osobach trzecich.
Ile ludzi tyle opinii, a moja jest na plus wiec czekam na 2 tom i mam nadzieję, że Emil zrobi takie tornado, że widmom odechce się z nimi zadzierać. Nie muszę przypominać, że każda książka z logiem tego wydawnictwa ma w sobie coś, co kocham. Mam ich sporo i za każdą ręczę, że nudzić się nie będziecie. Tak samo jest z ?Synem nieskończoności?

Historia opowiada o losach dwóch braci, którzy oczekiwali na to aby w dniu 18-tych urodzin posiąść moc. Czy ją otrzymali? Czy historia potoczy się tak jak sobie to wymarzyli?

Niesamowita książka z wieloma elementami walki zarówno ze sobą jak i przeciwnikami a jednocześnie odnajdywanie siebie w świecie pełnym przeszkód. Panie i panowie przedstawiam wam "Syna nieskończoności".

Sama koncepcja na fabułę jest naprawdę niepowtarzalna i niesamowicie wciągająca. W trakcie powieści nie jesteśmy w stanie zatrzymać się nawet na moment bo w każdym momencie dzieje się coś decydującego, coś co wpłynie na dalsze losy bohaterów bądź odkryje zamiary jakiegoś członka zespołu.
Uwielbiam Adama Silverę a w szczególności jego sposób pisania i to jak wyraża emocje w tekście. To jest naprawdę wielki wyczyn, sprawić żeby czytelnik odczuwał tak intensywne emocje w jednej chwili. A tutaj nie miałam najmniejszego problemu żeby śmiać się, płakać i złościć w przeciągu praktycznie 3 rozdziałów.

Ja osobiście jestem team Brighton, ponieważ uważam że jest to osoba z większą charyzmą i zapałem do działania niż Emil. Sama postać Emila jest lekko bezpłciowa jeżeli mam być szczera a Brighton daje dodatkowo taką energię do działania i pokazuje wigor młodych osób do zmiany rzeczywistości. Taki wigor jaki jest nam potrzebny w dzisiejszych czasach.

Uważam że akcje które się tam wydarzyły były niesamowite i końcówka wprawiła mnie w taką złość. No bo JAK MOŻNA SKOŃCZYĆ KSIĄŻKĘ W TAKIM MOMENCIE?! ja się pytam. Nie rozumiem jakim cudem i dlaczego ale teraz nie jestem w stanie myśleć o niczym innym tylko o tym zakończeniu. Ajajajajaj kiedy drugi tom ?

Mimo wszystko bardzo ale to bardzo polecam tę książkę osobom które zaczytują się w fantastyce młodzieżowej. Nie pożałujecie ani przez sekundę przygody przebytej w tej powieści. Mogę wam zagwarantować magię i niesamowitą rozrywkę. Koniecznie czytajcie i dawajcie znać jak wam się podoba !