Szafarz

Z uwagi na mniejszy druk ciaśniej osadzony, książkę czytałam troszkę dłużej niż zazwyczaj. Powiem wam, że chyba nawet gdybym mogła przeczytać ją na raz, to bym tego nie zrobiła. Może dziwnie to zabrzmi, ale są czasami takie książki, gdzie żal się robi, kiedy mamy dojść do końca. Z jednej strony bardzo chcemy tam dotrzeć, gdyż wciąż coś się tutaj dzieje i trudno jest nie czytać jej dalej, ale gdy zdaję sobie sprawę, że niebawem ją skończę, jest mi zwyczajnie smutno. Tutaj naprawdę wystąpiły dwie wielkie sprzeczności. Po pierwsze nie ma tutaj idealnych postaci, każdy zgrywa twardziela, a niekoniecznie nim jest. Postacie potrafią być niewychowane, ale akceptujemy to, bo poznając powód tych zachowań, zaczynają być jak najbardziej zrozumiałe. Tutaj nie ma litości, jest wóz albo przewóz, konkretna akcja i albo ci się ona spodoba, albo nie. Opisy są bardzo dokładne jeśli chodzi o mijane przez postaci rzeczy, uliczki, otoczenie, ale zawierają ogólny obraz i słowo które sprawia, że nic więcej nie trzeba dodawać. Taki minimalizm odzwierciedlający właśnie charakterność postaci. Kolejną sprzecznością były same osoby, które swoim opisem i zachowaniem ukazywały ludzi twardych, ale mało inteligentnych, podczas gdy w trakcie rozmowy byli bardzo spostrzegawczy, czytali między wierszami i jakby ukrywali to, że mogą ubiec przeciwnika nawet w jego myślach. Nieraz na coś spojrzeli i cała prawdopodobna historia układała się w ich umysłach. Dialogów nie jest dużo, ale jeśli są to również szorstkie i przeznaczone na konkretne słowa. Akcja jest niewątpliwie bardzo dynamiczna. Nawet chwile zapomnienia postaci są jakby wyryte w murze, gdzie krótko się opierają, a potem akcja dzieje się jakby ktoś orał pole:-) Takiego podejścia po tej książce się nie spodziewałam. Co ciekawe mamy tu trupa i trzeba odnaleźć sprawcę tej makabry, więc przygotujcie się na krwawość i ordynarność z domieszką własnych prywatnych spraw, które mocno kogoś będą tutaj rozpraszały. Jak na kryminał przystało, naprawdę jedna z mocniejszych książek:-)

Każdego roku w jego ostatnim dniu ginie kobieta.
Żeby było jeszcze straszniej i bardziej przerażająco każda z nich trzyma w rękach głowę poprzedniej ofiary.
Śledztwo w tej sprawie musi poprowadzić nieszablonowy stróż prawa- Rafał Lichy.
Życie mężczyzny dalekie jest od ideału, delikatnie mówiąc.
Aktualnie bowiem przebywa on na zwolnieniu lekarskim, popadł w konflikt ze swoimi współpracownikami i zmaga się z uzależnieniem od alkoholu , a jakby tego wszystkiego było mało odeszła od niego partnerka.
Wszystkie te czynniki zaś sprawiają, że upodobnił się do zwykłego pijaczka spod sklepu lub mówiąc dosadnie menela, jego umysł jest jednak ostry jak brzytwa i błyskotliwy.
Czy uda się rozwiązać zagadkę i oddać Szafarza w ręce sprawiedliwości?

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Grzegorza Brudnika i muszę zaliczyć je do bardzo udanych.
Akcja nie nuży ani przez chwilkę ,a zakończenie książki pozostawiło mnie zszokowaną i dosłownie zmiotło z planszy.
Gdybym miała porównać do kogoś głównego bohatera to zdecydowanie byłby to Harry Hole.
Ogromnym plusem tej powieści jest też autentyzm , widać, że Pan Grzegorz włożył w nią dużo serca i idealnie odwzorował środowisko w którym żyją bohaterowie.
Pisze zajmująco i ciekawie.
Czytajcie- naprawdę warto.

Skute mrozem srogiej zimy familoki i skąpane w błocie świętochłowickie blokowiska rok w rok stają się niemym świadkiem makabrycznych morderstw dokonywanych przez zbrodniarza-artystę. Jego tropem podąża podinspektor Andrzej Krzywiński. Nie widząc rezultatów swojej pracy i ciągle tracąc dystans do zdegenerowanego psychopaty, postanawia włączyć do ekipy dochodzeniowej Rafała Lichego- niegdyś najlepszego w swoim fachu, dziś częściej poszukującego sensu własnego jestestwa, aniżeli przestępców wszelakiej maści.

Najnowsza książka Grzegorza Brudnika jest dokładnie taka, jak przedstawia ją okładka- mroczna, duszna, brudna, a przy tym magnetyzująca i zwiastująca coś nieprzyzwoicie dobrego. Oparty na przemyślanej fabule, będącej tłem uczłowieczonych bohaterów, ?Szafarz? to doskonały kryminał ukazujący najgłębsze pokłady ludzkiego szaleństwa, które zdaje się poskromić będzie umiał? tylko szaleniec. Opowieść pomimo charakterystycznego klimatu dla czarnego kryminału jest niezwykle realistyczna, dając poczucie obcowania z genialną historią, której finału nie jesteśmy w stanie przewidzieć.

Brudnik po niemal sześciu latach nieobecności na polskiej scenie wydawniczej, powrócił w najlepszym możliwym stylu, bo ?Szafarz? to lektura, której treścią ukontentowani będą nawet ci najbardziej wymagający czytelnicy, bez względu na ich preferencje czytelnicze. Kryminał, jakiego faktycznie dawno u nas nie było, bo pomimo ciętego języka, sporej ilości seksu (na który nie wiedząc czemu wszyscy nagle narzekają) i brutalności, książka ta jest klasą w samą sobie, Serdecznie polecam się przekonać. Żałować nie będziecie?

Współpraca z wydawnictwem Filia.

" [...] Zawsze mi się zdawało, że wy macie zapobiegać morderstwom, a nie na nie czekać. [...]"

Wow! "Szafarz" Grzegorza Brudnika, to znakomicie mroczny kryminał. Znalazły się w nim sceny nieprzeznaczone dla niepełnoletnich czytelników.
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora. Jego znakomity kunszt pisarski spowodował, że chętnie sięgnę po poprzednie i przyszłe powieści.
Mamy tutaj do czynienia ze zbrodnią prawie doskonałą. Czy sprawca uniknie sprawiedliwości? Powiem wam w sekrecie, że to nie będzie łatwa sprawa, policja będzie odbijała się od ścian, a morderca będzie szykował ekstremalne dzieła sztuki. Kto pomoże w jego schwytaniu? Tego oczywiście wam nie zdradzę, ale powiem jedno. Warto przeczytać "Szafarza".
Czy macie ochotę na mroczny a właściwie morderczy kryminalny Śląsk?
Autor swoim dziełem zapewnił nam mnóstwo emocji. Ciekawe i oryginalne postacie nie pozwoliły o sobie zapomnieć.
"Bohaterowie" są dosłownie wyjęci z życia, a ta powieść jest bardzo realistyczna. Grzegorz Brudnik nie owija w bawełnę, dlatego ta historia jest tak dobra.
Głównym bohaterem jest człowiek, który walczy ze swoimi demonami i niestety z alkoholizmem. Czy taka osoba z problemami będzie nadawała się do ścigania mordercy? Gdybyście spotkali Rafała Lichego w transie alkoholowym, wzięlibyście, go za menela, a nie za znakomitego gliniarza. Inni koledzy z branży mają go za śmiecia, a nawet za seryjnego samobójcę. Czy ktoś poda mu pomocną dłoń i postawi go na nogi? Czy ponownie będzie dobrym śledczym?
Dzięki autorowi zajrzymy do świata pełnego brudu, smrodu, morderstw, nienawiści, a nawet i sexu.
Kobiety w sylwestrową noc powinny na siebie uważać, ponieważ właśnie w tym czasie poluje nasz tajemniczy morderca. Dlaczego wybrał akurat tę datę? Odpowiedź nie będzie tak oczywista, jak wam się wydaje. Tutaj zło nie śpi. Idealnie sobie z nami pogrywa.
Autor swoją historią trzyma czytelników w głębokim napięciu. Jego zakończenie jest porażająco dobre. Koniecznie doczytajcie tę książkę do samego końca.
Polecam wam czytać tę powieść wieczorową porą. Wtedy otrzymacie dodatkowe mocne emocje.
Czy jesteście gotowi do powrotu Lichego?
Mam nadzieję, że za jakiś czas ponownie usłyszymy o śledczym Rafale Lichym.
Polecam "Szafarza" wszystkim miłośnikom czarnego kryminału.

Ps.

Nie oderwiecie się od czytania. Rafał Lichy wymiata.

Nie ma nic bardziej dominującego niż samotność w dwumilionowej metropolii...?

Dzisiaj Was do mrocznego świata kryminalnego, gdzie brutalność miesza się z doskonałą intrygą, a postacie są dalekie od ideału. "Szafarz" Grzegorza Brudnika to książka, która nie daje czytelnikowi ani chwili wytchnienia, wciągając go w wir zbrodni i tajemnic, które trzymają w napięciu aż do ostatniej strony.

Przerażająca zbrodnia, policjant, który nim złapie mordercę, sam musi wrócić do świata żywych, rozpaczliwe ruchy wymiaru sprawiedliwości w przededniu wybuchu wielkiego skandalu i on, zbrodniarz-artysta, cierpliwie czekający na Nowy Rok, by jak co dwanaście miesięcy zaprezentować kolejną odsłonę swojego wielkiego dzieła.
Grzegorz Brudnik powraca z miejskim kryminałem noir, jakiego w Polsce dawno nie było.
Zima zawisła nad Śląskiem. Skąpane w błocie świętochłowickie blokowiska, skute mrozem bytomskie familoki i Katowice, które choć nigdy nie zasypiają, i tak śnią najczarniejsze koszmary. Gdzieś tam skrywa się morderca.

Brutalność w każdym calu - to pierwsze wrażenie, jakie przychodzi mi do głowy po przeczytaniu Szafarza Grzegorza Brudnika. Ta książka to prawdziwa uczta dla fanów kryminałów, ale ostrzegam - nie jest to lektura dla osób o słabych nerwach.

Co wyróżnia tę książkę spośród wielu innych tego gatunku? Przede wszystkim świetnie wykreowane tło i bohaterowie. Brudnik nie oszczędza czytelnika, prezentując postacie pełne wad i grzeszków. Nie ma tu idealnych bohaterów, ale to właśnie dzięki temu możemy poczuć prawdziwość historii i zanurzyć się w mrok jej świata.

Osobiście spodobał mi się sposób, w jaki autor ukazał zniszczenie otaczające głównych bohaterów. Nie są to tylko wydarzenia na papierze - czujemy je, widzimy je i słyszymy, a to sprawia, że książka wciąga nas coraz głębiej w swoje okropne macki.

Ale to zakończenie... To jest coś, co naprawdę robi wrażenie. Wszystko jest tu poukładane w jedną spoistą całość. Finał tej książki w pełni mnie usatysfakcjonował.

Czy książkę polecam? "Szafarz" to nie tylko doskonała lektura dla miłośników kryminałów, ale również dzieło, które zostaje z czytelnikiem na długo po skończeniu lektury. Grzegorz Brudnik stworzył niezapomnianą opowieść, która nie pozwala oderwać się od siebie aż do ostatniej kropki. Dlatego też polecam "Szafarza" wszystkim poszukującym książki, która porwie ich na emocjonującą podróż przez mrok ludzkiej natury i zbrodni.