Szalone noce w Paryżu

Nie zawsze to, co zaczyna się niepozornie rzeczywiście takie jest.
Inka Brzeska jest młodą samotną mamą sześcioletniego Iwa.
Kobieta od czterech lat pracuje w agencji reklamowej Zodiak i bardzo sobie tę posadę ceni.
Nieoczekiwanie dla niej samej szef firmy wysyła ją na dwutygodniowe szkolenie do Paryża.
Początkowo naszą bohaterką targają wątpliwości, jednak ostatecznie Inka postanawia zaryzykować.
Będąc już na lotnisku poznaje atrakcyjnego Oskara z którym bardzo szybko znajduje wspólny język.
Para zawzięcie dyskutuje przez całą podróż, jedtny szkopuł w tym,że oboje nie są do końca szczerzy wobec drugiej osoby.
Mężczyzna myśli, że nowa znajoma zajmuje się modą lub jest influencerką, a ta nie zaprzecza.
Niestety chłopak nie zdążył podać kobiecie swojego numeru telefonu, lecz to go nie zraża.
Gna przez pół miasta by naprawić ten błąd.
Czy tej dwójce pisane jest szczęśliwe zakończenie?
Już na miejscu okazuje się,że młoda mama padła ofiarą niewybrednego żartu współpracowników i jej szkolenie zostało anulowane.
By przetrwać na okres wakacji Brzeska zatrudnia się w polskiej restauracji Varsovia.
Kogo los postawi na jej drodze i co ma w zanadrzu miasto miłości?

Świetnie się bawiłam czytając tę książkę. Mimo, iż z pozoru powieść Pani Wioletty wydaje się lekkim, wakacyjnym romansem pokazuje jak wiele w naszym życiu znaczą relacje z najbliższymi czy prawdomówność.
Bardzo polubiłam zarówno Inkę jak i jej ukochanego , bowiem mimo licznych przeszkód starali się znaleźć do siebie drogę w czym cały czas mocno im kibicowałam.
Książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko, co sprawia, że jest to idealna pozycja na weekend.
Polecam ??

Paryż... miasto miłości, do którego tak tłumnie przybywają zakochani. Wioletta Sawicka doskonale oddała jego magiczną atmosferę. Jakże chciałabym przejść się tymi urokliwymi uliczkami, odwiedzić przytulne kawiarenki, posłuchać francuskich melodii, zobaczyć migocącą milionem światełek o północy wieżę Eiffla, przespacerować się nad Sekwaną... Fajnie byłoby stanąć oko w oko z tym wszystkim. 

Inka i Oskar zaczęli swoją znajomość od kłamstw i niedomówień. Nie tędy droga. Daleko na tym się nie zajedzie. A im dalej brniemy w kłamstwa, tym trudniej będzie się z nich wyplątać, wyjaśnić. 

Historia pokazuje, że w dłużej mierze to od nas samych zależy, jak będzie wyglądało nasze życie. A jeszcze otaczając się życzliwymi osobami, na których pomóc możemy liczyć oraz odnajdując w sobie siłę, marzenia stają przed nami otworem. Kobiety już tak mają, że drzemie w nich ogromna siła, dzięki której mogą przenosić góry. A ryzyko? Czasem warto postawić wszystko na jedną kartę, niż nie zrobić nic i później tego żałować. 

Książka jest lekka, ale również niepozbawiona garści wskazówek i życiowych mądrości. Poważniejsze wątki, takie jak: trudności finansowe czy ojciec wypominający córce błędy młodości, przelewający na nią swoje niespełnione ambicje (och, jak ja chciałam go ukatrupić!), idealnie korelują z tymi szalonymi i zabawnymi. Jest też miejsce na wzruszenie, głównie za sprawą kradnącego serce rezolutnego Iwa. Pojawiają się zawirowania, zwroty akcji i fabularne niespodzianki.

"Szalone noce w Paryżu" to niezwykła podróż do miasta miłości i przygód. To ciepła powieść, która pozwoli uwierzyć Wam, że marzenia są na wyciągnięcie ręki. To co, wsiadacie w samolot i lecicie? Paryski klimat czeka!

Miała być dzisiaj inna recenzja ale z okazji dnia mamy postawiłam na książkę, której główną bohaterką jest samotna mama.

Inka samotnie wychowuje sześcioletniego Iwa.
Ma wsparcie swojej mamy a ojciec na każdym kroku jej wypomina, że dziecko jest z wpadki i swoimi słowami stale rani córkę.
Szczęśliwie, wnuczek jest jego oczkiem w głowie.
Gdy ten wypomina dziadkowi zachowanie, mężczyzna w końcu przytomnieje.

Inka dostaje w pracy szansę odbycia szkolenia w Paryżu, wstępuje w nią nowa energia i chęć życia.
Niestety, koledzy z pracy zrobili jej niesmaczny żart...

Teraz kobieta jest zdana na siebie z resztą pieniędzy i brakiem miejsca do spania.
Ma za to marzenia i na jej drodze staje Oskar, którego poznała w samolocie.

Powiem Wam, że to już druga książka autorki, po którą sięgnęłam i to jest niebywałe, jak taka niewielka ilość stron potrafi być naładowana emocjami.

Conajmniej dwa razy płakałam przy czytaniu tej książki a to wcale nie jest łatwe.

Humoru także tutaj nie brakowało, czyta się ją bardzo szybko i ze stałym zaciekawieniem.

Jestem pod wrażeniem, że nasza bohaterka znalazła wyjście z sytuacji, że każdą rzecz potrafiła docenić i znaleźć w niej zalety.
Nie bała się ciężkiej pracy, marnej pensji czy warunków bytowych.
Zakasała rękawy by przetrwać i żeby jej oraz jej dziecku było lepiej.

Nie wyobrażam sobie, co musiała czuć zostawiając syna na trzy miesiące.
Nie wiem czy ja bym tak potrafiła zostawić swojego łobuza.
Z drugiej strony kobieta trochę nie miała wyjścia.

Pełna pasji, miłości, uczuć i emocji historia o walce o miłość oraz swoje ja.
Walka o marzenia, które trzeba spełnić i o rodzinę, którą warto mieć.

Pani Wioletta jednocześnie otula nas powieścią niczym ciepłym kocem, tworząc confort book przy czym potrafi zadać ciosy bohaterom, które w nas wywołują smutek, żal, współczucie a nawet wyciska z naszych oczu łzy.
Natomiast pięknie dodaje happy end czym znowu znajdujemy się pod bezpiecznym kocem z uśmiechem na ustach i zadowoleniem z lektury.

Czekam już z niecierpliwością na kolejną książkę, ciekawa, co autorka nam teraz zaserwuje.
Jaki koktajl emocji tym razem?

Szalone noce w Paryżu pozwoliły mi przenieść się do tego miasta mody, wspaniałej kuchni i wielu możliwości. A wszystko to dzięki głupiemu żartowi jaki wycieli koledzy z pracy Ince Brzeskiej.
Inka to samotna matka, której ojciec przy każdej okazji wypomina to jak zepsuła sobie życie. Kobieta zmienia prace i rozpoczyna nowy etap życia w agencji reklamowej. To właśnie w niej dostaje szanse wyjazdu na dwa tygodnie na szkolenie do Paryża. Na lotnisku Inka poznaje sympatycznego i przystojnego Oskara Roznera. Mężczyzna bierze ją za projektantkę mody, a Inka nie zaprzecza. I tak zaczyna się ich wspólna przygoda, a dwa tygodnie zamieniają się w 3 miesiące. Co wydarzyło się, że pobyt w Paryżu przedłużył się? Jak odebrała to rodzina kobiety? Czy kłamstwo, w które od początku oboje uknuli wyjdzie na jaw? Przekonacie się sami.
Książka jest cienka. I to chyba jedyny jej minus, ponieważ bardzo chętnie zostałabym dłużej w Paryżu i przyglądała się rozwijającej się znajomości Inki i Oskara. Oboje wzbudzili u mnie wielką sympatię i bardzo byłam ciekawa jak zareagują na to, że nie są tymi za kogo się podają. Bardzo polubiłam również współlokatorkę Inki, która prosto z mostu mówiła co uważa. Takie postacie lubię i szkoda, że akurat jej było mało tutaj. Tatusia Inki nie da się lubić, za to mama pokazała pazurki na koniec tej historii.
Autorka z niezwykłą lekkością poprowadziła mnie przez różne piękne miejsca w Paryżu. W pełni oddała jego klimat opisując potrawy, muzykę i mentalność ludzi.
Książka jest pełna ciepłych emocji, ale również niespodziewanych zwrotów akcji. Jest lekką i przyjemną lekturą na upalne dni. Bardzo polecam!